LOGINShare
บทที่ 43
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1125
ชาวต่างเผ่าที่อยู่ข้างสระน้ำเหล่านั้น หลังจากที่รู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนร่างกายแล้ว ก็สลัดแมลงพิษบนตัวอย่างบ้าคลั่ง บางคนถึงกับคิดจะวิ่งหนีน่าเสียดายที่สายเกินไปแล้วฝูงแมงมุมพิษร้ายแรง ฝูงตะขาบพิษร้ายแรง...หลังจากฝูงแมลงพิษเหล่านี้ตกลงบนร่างกายของชาวต่างเผ่า ก็กัดพวกเขาไว้ไม่ยอมปล่อยในชั่วขณะเดียว ก็มีคนกว่าสิบคนถูกฝูงแมงมุมปกคลุมและกัดกินส่วนคนที่ถูกฝูงตะขาบปกคลุม ตะขาบเหล่านั้นไม่เหมือนพวกแมงมุมที่ชอบกัดกินจากข้างนอกเข้าไปข้างใน พวกมันชอบกัดกินจากข้างในออกสู่ข้างนอก ดังนั้นตะขาบที่หนาเท่ากับนิ้วมือแต่ละตัวจึงเล็งไปที่ปาก จมูก ตา และหูของชาวต่างเผ่าโดยตรง จากนั้นก็รีบเร่งเจาะเข้าไปในร่างกายของพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นกัดกินอย่างดุเดือด“โอ๊ยยยย!!”“ช่วยด้วย! ช่วยข้าด้วย!”“อย่ากินข้า! อย่ากินข้า!”เสียงกรีดร้องอันโหยหวน เสียงขอความช่วยเหลืออย่างเจ็บปวด...ในชั่วขณะนั้น ภาพริมสระเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งชาวต่างเผ่าที่ถูกฝูงแมลงพิษพัวพันดิ้นรนได้ไม่นาน ก็ล้มลงบนพื้นทีละคนด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว ไม่นานก็กลายเป็นซากศพกระดูกขาวที่ยังคงมีเส้นเลือดและเ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1124
ทางเข้าลับแห่งหนึ่งถ่ายทอดผ่านสายตาของแมลงพิษที่ค้นพบ แวบผ่านสายตาหลานซื่ออย่างรวดเร็วนางพูดกับเกาหยางและพวกทันทีว่า “รีบไป! ถอยกลับ ไปที่ริมสระน้ำที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตร!”เกาหยางและพวกก็สังเกตเห็นการเข้าใกล้ของเวินเฉวียนเซิ่งที่พาชาวต่างเผ่าเหล่านั้นมาเช่นกันเมื่อเห็นว่ากำลังจะถูกพบ คำสั่งของหลานซื่อก็ถูกส่งลงมาในทันทีพวกเขาเคลื่อนไหวทันที ถอยหนีไปข้างหลังโดยไม่ลังเลคนสิบกว่าคนมีฝีมือดีเยี่ยม เคลื่อนไหวว่องไวถ้าเป็นเพียงพวกเขาเอง การจะถอยออกไปอย่างไร้สุ้มเสียงโดยไม่ให้ใครสังเกตเห็นนั้น ย่อมไม่มีปัญหาแน่นอนแต่พวกเขายังพาเวินเยวี่ยมาด้วยอีกคนเวินเยวี่ยได้ยินเสียงบิดาของนางมานานแล้ว เพียงแต่ถูกเกาหยางควบคุมไว้ นางจึงไม่กล้าส่งเสียงใด ๆ หรือสร้างความเคลื่อนไหวใด ๆ เลยเพราะเมื่อใดที่นางมีความคิด ชายชั่วที่จับนางไว้ผู้นั้นก็เหมือนมีตาเพิ่มมาสิบคู่ มองทะลุความคิดของนางได้ในทันที จากนั้นก็ออกแรงบีบกระดูกสะบักของนางไว้แน่นความเจ็บปวดเช่นนั้น ทำให้เวินเยวี่ยรู้สึกเหมือนกระดูกสะบักของตนเองกำลังจะถูกเขาบีบให้แหลกละเอียดดังนั้นก่อนหน้านี้เวินเยวี่ยจึงทำได้เพียงอยู่เฉย ๆ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1123
แต่พอถึงที่ ก่อนที่เกาหยางและพวกจะพุ่งออกไป ฝูงแมงมุมก็ปรากฏตัวขึ้นขวางทางพวกเขาไว้อย่างฉับพลันเมื่อจำได้ว่าแมลงกู่เหล่านี้หลานซื่อเป็นผู้ส่งออกมา เกาหยางก็เข้าใจทันทีมีคนขวางทาง ทางข้างหน้าไปไม่ได้พวกเขาไปจากที่นี่ไม่ได้แล้วแมงมุมผลึกตัวหนึ่งปีนขึ้นไปบนหัวไหล่ของเกาหยางอย่างรวดเร็ว เสียงที่คุ้นเคยเข้าสู่หูของเกาหยาง...“ตามมา กลับไปที่สวนพฤกษา”กลับสวนพฤกษา?จะไม่ไปปะทะกับทหารที่ไล่ตามหลังมาหรอกหรือ?ช่างเถิด ทำตามที่ธิดาศักดิ์สิทธิ์สั่ง!เกาหยางลังเลเพียงชั่วครู่ ก็ทำตามคำสั่งของหลานซื่อทันที พาเวินเยวี่ยที่ถูกมัดและอุดปากไว้ กลับไปที่สวนพฤกษาพร้อมกับคนอื่น ๆแต่หลานซื่อย่อมไม่ปล่อยให้พวกเขาหันกลับไปประจันหน้ากับปรมาจารย์กู่ชุดดำและพวกเช่นนั้นที่นางไม่ปรากฏตัวนานเช่นนี้ ก็เพื่อให้อวิ่นซิงวางหมากไว้ทั่ววังหลวง เพื่อจับตาดูผู้คนในทุกทิศทางเพราะนางไม่คิดจะเชื่อมั่นองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองอย่างสมบูรณ์อยู่แล้วไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาควรค่าแก่การเชื่อถือหรือไม่ ต่อให้พวกเขาจะไม่หักหลัง แต่คนอื่น ๆ ในวังหลวงนี้เป็นคนโง่เขลาหรืออย่างไร?โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้ารื่อหวังผู้นั้น
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1122
“ท่านมีราชากู่ ข้าก็มีราชากู่ ข้าจะดูว่าของใครจะเหนือกว่ากัน!”ปรมาจารย์กู่ชุดดำตะโกนเสียงแหบห้าวออกมาราชากู่ตะขาบสีแดงเลือดตัวนั้นยืนเด่นอยู่เหนือศีรษะของเขา จากนั้นก็ส่งเสียงร้องอันเล็กแหลมออกมาเช่นกันขัดขวางเสียงของอวิ่นซิงที่ใช้ข่มขวัญฝูงกู่ตะขาบ และในขณะเดียวกันก็เหมือนมีดแหลมที่ไร้เสียงและรูปร่างพุ่งตรงเข้าเสียบศีรษะของเกาหยางกับพวกเกาหยางและพวกรู้สึกทันใดว่าศีรษะถูกกระแทกอย่างแรงสิบกว่าผู้คนต่างตัวโยก เดินโซเซฝูงตะขาบยาวที่เพิ่งไล่ตามมาคว้าโอกาสไว้แล้วพุ่งเข้าใส่ทันที เพียงพริบตาเดียวก็เลื้อยขึ้นไปถึงน่องของเกาหยางและคนอื่น ๆแต่เมื่อพวกมันเพิ่งเลื้อยขึ้นไปถึงหัวเข่า แมงมุมขนาดเท่าฝ่ามือก็พากันกระโดดออกมาจากหัวไหล่ของเกาหยางกับพวกคนละตัวแมงมุมเหล่านั้นพ่นพิษลงใส่ตะขาบยาวด้านล่างทันใด เมือกพิษสาดกระเซ็นลงมาทันทีทั้งหมดตกลงบนลำตัวตะขาบเหล่านั้นตะขาบที่เลื้อยขึ้นมาไม่มีรอดสักตัว ในทันใดที่สัมผัสกับเมือกพิษเหล่านั้น แม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม ก็จะถูกพิษกัดกร่อนจนหมดสิ้น ยังไม่ทันได้ดิ้นรนด้วยซ้ำ“เป็นไปไม่ได้!”ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ปรมาจารย์กู่ชุดดำที่ควบคุมตะขาบยาวนั้
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1121
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกาหยางกับพวก ท่าทางการฆ่าปิดปากนั้นไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อยตอนแรกพวกปรมาจารย์กู่ชุดดำที่ล้อมเวินเยวี่ยไว้ตรงกลางยังสามารถรับมือได้บ้าง แต่ไม่นานพวกเขาก็ถูกทะลวงฟันจนแตกกระเจิงส่วนเกาหยางนั้นมีเป้าหมายชัดเจนนั่นคือ สังหาร...จับกุมตัวหลังจากฆ่าฟันจนเลือดนองเป็นสาย เขาก็จับตัวเวินเยวี่ยได้เวินเยวี่ยหันหลังกลับและคิดจะหนี แต่ในเวลานี้พวกเขาทั้งหมดถูกล้อมไว้หมดแล้วและการเคลื่อนไหวของเกาหยางนั้นรวดเร็วรุนแรงและแม่นยำยิ่งกว่า เมื่อนางเพิ่งวิ่งออกไปได้ก้าวเดียว เขาก็จับหัวไหล่นางไว้ทันทีหลังจากควบคุมตัวเวินเยวี่ยไว้ได้แล้ว เกาหยางก็ต้องการจะพานางออกไปทันทีแต่ปรมาจารย์กู่ชุดดำจะยอมเห็นเขาพานางไปได้อย่างไร!“รนหาที่ตาย!”หลังจากปรมาจารย์กู่ชุดดำตะโกนด้วยโทสะ ก็ยกเท้าขวาขึ้นแล้วกระทืบพื้นอย่างแรงในชั่วพริบตา ตะขาบยาวนับไม่ถ้วนก็ร่วงลงมาจากใต้เสื้อคลุมสีดำที่หลวมโคร่งของเขาราวกับเทพธิดาโปรยดอกไม้ ก่อนจะพุ่งเข้าใส่เกาหยางกับพวกด้วยความเร็วสูงภาพอันเนืองแน่นนั้นชวนขนหัวลุกเสียจริง แม้แต่เกาหยางที่เคยเห็นซากศพและฉากนองเลือดมานับไม่ถ้วน ก็ยังทนดูภาพที่มีแมลงเต็
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1120
ไปเข้าห้องน้ำไม่ได้แปลว่าอยากเข้าห้องน้ำจริงเมาสุราก็ไม่ใช่เมาสุราจริงเพราะตอนนี้ร่างกายของเวินเยวี่ยเป็นเพียงซากศพที่ถูกประกอบขึ้นมา จะยังสามารถปวดหนักปวดเบา แล้วยังสามารถเมาสุราได้อีกอย่างไร?แต่เวินเยวี่ยก็ไม่ได้เสแสร้งแต่เป็นเพราะยาพิษหลอนประสาทที่นางได้รับนั้นมีฤทธิ์เช่นนี้ สามารถทำให้นางเกิดอาการมึนเมาหลังดื่มสุราอย่างรวดเร็ว อย่างเช่นเวียนหัว ท้องอืด...และพิษชนิดนี้หลานซื่อตั้งใจใช้เพื่อจัดการนางโดยเฉพาะหากคนมีชีวิตดื่มเข้าไปแล้วจะไม่มีความรู้สึกอื่นใดนอกจากภาพหลอน แต่เวินเยวี่ยที่เป็นคนที่ตายแล้วกลับมีอาการต่าง ๆ นานาและอาการเช่นนี้ได้ดำเนินไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเวินเยวี่ยออกจากอัฒจันทร์ เมื่อพ้นจากสถานที่ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นสุรา นางจึงค่อย ๆ ได้สติกลับมาแต่ถึงแม้เวินเยวี่ยจะได้สติแล้ว เวลานี้นางก็เดินมาถึงสวนพฤกษาวังหลวงแล้วสวนพฤกษาวังหลวงของชาวต่างเผ่านี้ไม่ถือว่าใหญ่โต แต่ภายในก็มีดอกไม้แปลก ๆ นานาชนิดและสมุนไพรหายากอยู่ไม่น้อยเมื่อเดินเข้าไปข้างใน พอได้กลิ่นหอมของดอกไม้ปะทะจมูก เวินเยวี่ยพลันสะดุ้งเฮือกตื่นจากสภาพใจลอยก่อนหน้านี้นางมองซ้ายแลขวา “เกิดอะไรขึ
You may also like
ภรรยาเปลี่ยนชะตา
ไห่ถาง26.1K viewsชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว
จิ้งเยี่ยน62.5K viewsฮูหยินใหญ่
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้22.6K viewsเกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่14.1K viewsกลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ
เทียนสื่อ3.8K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ33.1K viewsจวนแห่งนี้มีเมียเด็กของผู้ตรวจการ
ป่าดอกท้อ6.8K viewsฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา
ประดับดิน6.4K views
