LOGINShare
บทที่ 687
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 694
เวินซื่อเผลอหัวเราะออกมาเบา ๆ ทันทีกลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ มีมากเกินไปจริง ๆ ทั้งน่ารังเกียจและน่าเบื่อหน่าย“มือของข้าตีจนเจ็บแล้ว สู้ให้ฮูหยินรองมาลงมือเองดีกว่า”เวินซื่อนั่งอยู่บนที่นั่งตำแหน่งสำคัญ หลุบตาลงมองดูนางด้วยรอยยิ้ม “เชื่อว่าฮูหยินรองจะต้องทำให้ข้าพอใจอย่างแน่นอน ถูกไหม?”พอใจหรือ?พอใจกับผีน่ะสิ!หญิงสารเลวผู้นี้ให้นางตบตัวเองอย่างนั้นหรือ?!เดิมทีเวินเยวี่ยยังคิดอยู่ว่า หากเวินซื่อลงมือ นางจะฉวยโอกาสสาดยาพิษในมือใส่ตัวเวินซื่ออย่างเงียบ ๆ แต่ตอนนี้เวินซื่อกลับนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้น!ระหว่างทั้งสองมีระยะห่างเพียงสามก้าวเท่านั้นลงมือ?หรือว่าไม่ลงมือ?หากไม่ลงมือ วันหลังก็จะไม่มีโอกาสดี ๆ เช่นนี้อีกแล้ว!แต่หากลงมือเช่นนี้ มันชัดเจนเกินไป ง่ายเกินไปที่จะถูกเปิดเผย...สายตาของเวินเยวี่ยระยิบระยับความคิดสองอย่างเกิดการต่อสู้ขัดแย้งกันในหัวสมองไม่หยุดและนางจับจ้องไปที่ใบหน้าของเวินซื่อ จับจ้องอยู่ตลอดเวลา จับจ้องอยู่ตลอดเวลา ในไม่ช้าความอิจฉาริษยาและความเกลียดชังก็ทำให้ความคิดหนึ่งของนางขยายตัวและแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วฆ่านางเสีย!เวินเยวี่ยยกขาก้าวออกไป พ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 693
“ยิ้มน่าเกลียดเหลือเกิน ไม่ชอบ”เวินซื่อเลิกคิ้วขึ้นหัวเราะ พลางเอ่ยขึ้นเช่นนี้“แล้วแบบนี้ล่ะ? แบบนี้? หรือว่าแบบนี้?”เป่ยเฉินหยวนดึงใบหน้าของเวินอวี้จือหลากหลายรูปแบบ ทำให้เกิดสีหน้าท่าทางต่าง ๆ ที่ตลกขบขันน่าหัวเราะหลังจากที่เขาถูกกระทำซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้ ใบหน้าที่เคยซีดเผือดของเวินอวี้จือก็เปล่งปลั่งเป็นสีชมพูระเรื่อทันทีแต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นความโกรธ หรือว่าความเจ็บปวดเวินอวี้จืออดทนได้ดี แม้ว่าจะถูกทำให้ขายหน้าเช่นนี้ เขาก็ยังคงอดกลั้นไม่ชักสีหน้าแต่ไฟโทสะและความเกลียดชังในส่วนลึกของหัวใจของเขาได้พุ่งทะยานจนถึงจุดสูงสุดแล้ว ดวงตาคู่นั้นจับจ้องไปที่เวินซื่ออย่างไม่วางตาสายตานั้นคุ้นตาเวินซื่อมาก ชาติก่อนตอนที่คนสกุลเวินต้องการฆ่านาง สายตานั้นก็เป็นเช่นนี้มิใช่หรืออดทนไว้เถอะ อดทนไว้เถอะพี่สี่ที่รัก ท่านสามารถอดทนได้ชั่วชีวิตนั้นเป็นการดีที่สุดเพราะถึงอย่างไรน้องหญิงจะไม่ปล่อยให้ท่านตายง่ายเกินไป เมื่อใดที่ท่านอดทนต่อทุกสิ่งไม่ไหวอีกแล้ว ก็จะเป็นเวลาตายของท่านข้าจะทำให้ท่านเสียใจ“พอแล้ว พอแล้ว ยิ้มได้น่าเกลียดจริง ๆ อัปลักษณ์ที่สุด ทนดูไม่ได้”คำวิพากษ์วิจารณ์แปดค
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 692
อ๋องผู้สำเร็จราชการแทนก็เรียกให้นางตีแล้ว หากนางยังเกรงใจอยู่ล่ะก็ จะยิ่งผิดต่อน้ำใจของใครคนนั้นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เวินซื่อก็ยกมือขึ้นมา ฟาดลงไปบนใบหน้าของเวินอวี้จือที่เป่ยเฉินหยวนกำลังหิ้วปีกให้คุกเข่าอยู่ตรงหน้านางอย่างไม่ลังเล...“เพียะ!”เสียงตบนี้ดังกังวานเช่นเดิมไม่ได้บรรเทาลงเพราะคำพูดข่มขู่ของเวินอวี้จือเมื่อครู่เลยสักนิดความเจ็บปวดที่แสบร้อนได้แผ่ซ่านไปทั่วใบหน้าซ้ายของเวินอวี้จือทันที ตามมาด้วยอาการวิงเวียนตาลายไปชั่วขณะเวินอวี้จือกลั้นความรู้สึกที่จะอยากอาเจียนออกมาเอาไว้อย่างเต็มที่ไม่ใช่เพราะวิงเวียนศีรษะและคลื่นไส้ แต่เพราะความอัปยศอดสูความอัปยศอดสูที่รุนแรงทำให้เวินอวี้จืออยากจะตบหนัก ๆ กลับไปเหลือเกินแต่น่าเสียดายที่เขาทำไม่ได้เลย“ตอนนี้เรียบร้อยแล้วกระมัง?”เวินอวี้จือที่ถูกบังคับให้กล้ำกลืนความอัปยศอดสูงมองไปที่เวินซื่ออย่างเย็นชาเขานึกว่ามันจะจบลงแบบนี้ แต่เวินซื่อกลับยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะส่ายศีรษะ “ไม่ ยังไม่พอ”ทันทีที่สิ้นเสียงของนาง เพียงวินาทีเดียวก็ยกมือขึ้นอีกครั้ง...“เพียะ!”“เพียะ!”“เพียะ!”ต่อหน้าธารกำนัล ฝ่ามือฟาดลงไปนับครั้งไม
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 691
“เจ้ากำลังข่มขู่ข้าหรือ?”เวินเฉวียนเซิ่งหรี่ตาทั้งสอง สายตาคมกริบ“ชัดเจนมาก ใช่แล้ว”นางข่มขู่เวินเฉวียนเซิ่งจริง แล้วจะทำไมหรือ?ตอนนี้ในมือของนางกำลังกุมชีวิตของเวินเยวี่ยไว้อย่างไรเล่าแม้ว่าเวินเฉวียนเซิ่งจะไม่รู้ แต่เวินเยวี่ยรู้ก็พอแล้ว“ท่านพ่อ!”ดังที่นางคาดไว้ หลังจากที่เวินซื่อพูดคำเหล่านั้นออกไป สีหน้าของเวินเยวี่ยก็เปลี่ยนไปอย่างมาก รีบก้าวไปข้างหน้าและคว้าเวินเฉวียนเซิ่งไว้“ช่างเถอะท่านพ่อ ทุกอย่างล้วนเป็นความผิดของเยวี่ยเอ๋อร์ เยวี่ยเอ๋อร์ผิดเอง เยวี่ยเอ๋อร์ไม่ควรถามเรื่องพวกนั้น!”ในที่สุดเวินเยวี่ยที่ยังแอบลำพองใจอยู่ก็เพิ่งจะนึกขึ้นได้ในตอนนี้ว่า ชีวิตของตัวเองยังอยู่ในกำมือของผู้อื่นพูดได้เพียงว่าเมื่อก่อนมีความลำพองใจเพียงใด ตอนนี้นางก็เสียใจเพียงนั้นหญิงสารเลวสมควรตาย!ข่มขู่นางอีกแล้ว!เวินเยวี่ยโกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แต่กลับทำอะไรเวินซื่อไม่ได้เลย วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว หากภายในวันนี้นางยังไม่ได้รับยาถอนพิษอีกล่ะก็ นางต้องตายแน่!ถึงอย่างไรเวินเยวี่ยก็กลัวตายอยู่ดีนางไม่กล้าเสี่ยงดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้ ก็ต้องทำให้หญิงสารเลว
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 690
มุมปากของเวินซื่อยกขึ้น ยิ้มตาหยีแล้วกล่าวว่า “เช่นนั้นก็ดีเลย ข้ายังมีคนที่อยากจะตบอีก”รอยยิ้มบนใบหน้าของใครบางคนยิ่งเด่นชัดขึ้น “ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์โปรดรอสักครู่”พอสิ้นเสียง เขาก็ยกเท้าก้าวออกจากข้างกายเวินซื่ออีกครั้ง เดินมุ่งหน้าลงไปข้างล่างไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เมื่อทุกคนเห็นเขาลงมา ในใจก็พลันหวาดหวั่นเวินจื่อเยวี่ยที่เดิมทีขวางอยู่หน้าเวินซื่อ จงหย่งโหวที่ยืนอยู่ด้านข้าง เหล่าองครักษ์ของจวนเจิ้นกั๋วกง แม้แต่เวินเยวี่ยและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ข้างๆ เวินอวี้จือ ต่างก็อดไม่ได้ที่จะถอยหลังโดยไม่รู้ตัวการถอยครั้งนี้ ก็เป็นการเปิดทางให้เดินและเผยให้เห็นเวินอวี้จือที่นั่งอยู่บนเก้าอี้รถเข็น เนื่องจากเมื่อครู่ล้มค่อนข้างแรง ทำให้จนถึงตอนนี้ไม่สามารถเคลื่อนเก้าอี้รถเข็นได้และใครบางคนก็หยุดอยู่ตรงหน้าเขาพอดี“เจ้า... เจ้าคิดจะทำอะไร?!”เวินอวี้จือกัดฟันแน่น เงยหน้ามองคนที่เรียกกันว่า “องครักษ์” ที่อยู่ตรงหน้า“ข้าคือคุณชายสี่แห่งจวนเจิ้นกั๋วกง ข้า...อ๊าก!”เวินอวี้จือยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกอีกฝ่ายคว้าคอเสื้อไว้ จากนั้นก็ลากเขาลงจากเก้าอี้รถเข็นมาบนพื้นอย่างไร้ความปรานี แล้วลากไป
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 689
สายตาของเวินเฉวียนเซิ่งมืดมนในทันทีครั้งล่าสุด คนที่กล้าท้าทายเขาต่อหน้าเช่นนี้ คือเป่ยเฉินหยวนท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนผู้นั้นดูเหมือนว่าสองคนนี้คงจะสนิทสนมกันเกินไปแล้ว ไม่รู้ว่าเป่ยเฉินหยวนสอนอะไรไปบ้าง ถึงขั้นทำให้บุตรสาวที่ถูกเขาขับไล่ออกไปแล้วผู้นี้ ถึงกับกล้าหาญขึ้นมากถึงเพียงนี้เวินเฉวียนเซิ่งกำลังจะเอ่ยปาก บุตรชายอีกคนของเขากลับตะโกนออกมาอย่างอดรนทนไม่ได้“เวินซื่อ! เจ้าอย่าได้อวดดีให้มันมากนัก!”หลังจากที่เวินจื่อเยวี่ยพยุงเวินอวี้จือขึ้นมาแล้ว พอได้ยินคำพูดเหล่านี้ของเวินซื่อ เขาก็โกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที รีบพุ่งไปตรงหน้าเวินซื่อ “อย่าลืมว่าเจ้าก็เคยเป็นบุตรสาวของจวนเจิ้นกั๋วกงของเรา การที่เจ้าพูดจาข่มขู่พวกเราเช่นนี้ ไม่กลัวว่าวันหน้าภัยจะถึงตัวบ้างหรือ?!”“บังอาจ!”ในตอนนี้เอง จงหย่งโหวพลันตวาดเสียงดัง ลุกขึ้นก้าวไปข้างหน้า ขวางอยู่ระหว่างเวินจื่อเยวี่ยกับเวินซื่อเขามองเวินจื่อเยวี่ยด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นเอ่ยขึ้น “กล้าเอ่ยพระนามธิดาศักดิ์สิทธิ์โดยตรง ถือเป็นการล่วงเกินธิดาศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนว่าจวนเจิ้นกั๋วกงของพวกท่านคงจะเป็นอย่างที่ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์กล่าวไ
You may also like
แม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน21.1K viewsหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย8.4K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.2K viewsกลวิธีหนีการเป็นนางร้าย
เสี่ยวชิงเทียน8.4K viewsข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด
ชาไทยเย็น1.3K viewsทั่วทั้งใต้หล้าข้ายอมสยบเพียงนาง
ชวี่เหว่ย7.6K viewsได้โอกาสอีกคราข้าไม่ขอเป็นอนุ
เสี่ยวชิงเทียน9.9K viewsทะลุมิติมาเป็นหญิงบ้าที่กลายมาเป็นคุณนายตำรวจ 70s
sanvittayam2.8K views
