เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 688
บทล่าสุด
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 974
ท่ามกลางซากปรักหักพัก เปลวไฟลุกโชนขึ้นฟ้านอกเปลวไฟ คือการสังหารเวินเฉวียนเซิ่งพาคนมาด้วยจำนวนมาก เขาปรามาสใครก็ไม่กล้าดูแคลนจงหย่งโหวชุยเหลียงเฟิงที่ร่วมงานกับจวนเจิ้นกั๋วกงมานานหลายปีเพราะอย่างไรเดิมทีเขาก็เคยเป็นหมากตัวบู๊เพียงหนึ่งเดียว ที่ใช้งานคล่องที่สุดในมือเวินเฉวียนเซิ่งเขานำทัพมาหลายปี ถือว่าสังหารศัตรูนับไม่ถ้วน ผลงานที่สร้างมาจากฝีมืออย่างแท้จริงไม่อย่างนั้นตอนเขาลาออกจากราชการฮ่องเต้ก็คงไม่เสียดายดังนั้นเวินเฉวียนเซิ่งคิดสังหารเขา ความจริงไม่ใช่เรื่องง่ายทว่าก่อนหน้านี้ คนสกุลชุยดันได้รับความลำบากยากเข็ญอย่างมากในมือเวินเยวี่ยก่อนหน้านี้เพื่อช่วยเวินหย่าลี่ ชุยเหลียงเฟิงแทงมือตัวเองไปมากถึงสิบครั้งการแทงครั้งนั้นจนตอนนี้ก็ยังไม่หายดีดังนั้นตอนนี้ความสามารถของชุยเหลียงเฟิงจึงเป็นเพียงเจ็ดแปดส่วนของยามปกติแต่เพียงเจ็ดแปดส่วนนี้ ก็เกือบจะสู้ไปถึงตรงหน้าเวินเฉวียนเซิ่งเวินเฉวียนเซิ่งสีหน้าเยือกเย็น ชี้ไปยังทิศทางของเวินหย่าลี่โดยตรง ออกคำสั่งอย่างไม่ลังเล “ไป ฆ่านางซะ”เหล่ามือสังหารของสกุลเวินที่อยู่ใกล้เวินหย่าลี่ที่สุดเปลี่ยนเป้าหมายทันที ดาบและกระบ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 973
เวินหย่าลี่จับกระบี่ของชุยเหลียงเฟิงไว้ทันที ปล่อยให้คมกระบี่บาดฝ่ามือนาง นางก็ไม่ยอมปล่อยมือ“ท่านพี่ ท่านตายไม่ได้!”“หากท่านตายไป แล้วข้าจะทำอย่างไร? ท่านจะให้ข้ามีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างไร?!”เวินหย่าลี่ร้องไห้ฟูมฟาย“ลูกชายของพวกเราตายไปแล้ว ข้าจะเสียท่านไปอีกไม่ได้ หากท่านดึงดันจะทำเช่นนี้ เช่นนั้นท่านพาข้าไปด้วยเถอะ พวกเราสามคนครอบครัวจะได้พร้อมหน้ากันในรก ไม่ต้องทนรับความเจ็บปวดของการจากลา!”นางกลัวตายแต่นางกลัวจะสูญเสียสามีและลูกชายยิ่งกว่าตลอดมาในใจนางรู้ดี นางเวินหย่าลี่ไม่เคยเป็นคนดีเลยตั้งแต่นางเกิดมาในจวนเจิ้นกั๋วกง ตั้งแต่นางถูกตีตราให้ใช้แซ่สกุลเวิน นางยิ่งไม่สามารถเป็นคนบริสุทธิ์ได้คนทั่วทั้งสกุลเวินก็ไม่ใช่คนบริสุทธิ์!ทว่าต่อให้เป็นเช่นนั้น นางก็ยังมีสิ่งที่อยากปกป้องนางรักชุยเหลียงเฟิงตั้งแต่แรกที่ได้พบชุยเหลียงเฟิง นางพลันเกิดรักแรกพบชายหนุ่มบ้านใดบนถนน ช่างสง่างาม ข้าหมายจะตบแต่งด้วย ชีวิตนี้คงเพียงพอแล้ว“ท่านพี่ ข้าจะอยู่กับท่านตลอดชีวิต ไม่จากกันแม้ต้องตาย”เมื่อเห็นเวินหย่าลี่ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา แววตาดื้อดึง สุดท้ายชุยเหลียงเฟิงถอ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 972
“น้องเขย ในเมื่อจะพาน้องสาวข้าออกจากเมืองหลวง เหตุใดจึงไม่บอกข้าที่เป็นพี่ชายสักคำ หรือไม่กล้าบอก?”ชุยเหลียงเฟิงเคยกำชับเวินหย่าลี่ อย่าให้เวินเฉวียนเซิ่งรู้เรื่องของจวนจงหย่งโหวเด็ดขาดเพราะฉะนั้นตั้งแต่เกิดเรื่องจนกระทั่งตอนนี้ นางไม่เคยคิดจะบอกเวินเฉวียนเซิ่งเลย ยิ่งไม่ไปหาเขาแต่เวินหย่าลี่นึกไม่ถึง ครอบครัวพวกนางออกจากเมืองหลวงหนึ่งวันเต็มแล้ว ทว่าพี่ใหญ่ของนางกลับตามมากะทันหันไม่ใช่สิ ตามมาหรือ?หรือว่า ความจริงพี่ใหญ่พาคนมาดักรอพวกนางอยู่ที่นี่นานแล้ว?ทันใดนั้นเวินหย่าลี่นึกถึงเสี่ยวเอ้อร์นอกห้องทันที ต่อมานางไม่ค่อยกล้าจะคิดต่อไปร่างกายนางสั่นเทิ้มไปทั้งตัว มองเวินเฉวียนเซิ่งตรงข้ามด้วยสีหน้าขาวซีด“พี่ใหญ่ ทำ...ทำไมท่านถึงมาปรากฏตัวที่นี่?”ยามนี้ในใจเวินหย่าลี่ยังมีเศษเสี้ยวความหวังอยู่คาดหวังว่าการคาดเดาของตัวเองเมื่อครู่เป็นเรื่องโกหกทว่าสายตาเรียบเฉยของเวินเฉวียนเซิ่งจ้องมองนางสักครู่ แต่ไม่ตอบนาง ต่อมาเขาหันมองชุยเหลียงเฟิงขณะนี้สีหน้าของชุยเหลียงเฟิงระแวงมาก“ทำไมไม่พูดล่ะ?”เวินเฉวียนเซิ่งยิ้มบาง ๆ แล้วกล่าว “ชุยเหลียงเฟิง เจ้าควรรู้ดี เดิมทีข้าเห็น
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 971
สามวันก่อนหลังสกุลชุยออกจากเมืองหลวง ก็รีบเดินทางมุ่งหน้าไปเซียงโจวโดยไม่หยุดพักจนกระทั่งฟ้ามืดในวันแรก เพราะร่างกายของชุยเส้าเจ๋ออ่อนแอเกินไป พวกเขาจึงจำเป็นต้องเข้าพักในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งครั้งนี้ชุยเหลียงเฟิงจากมาพร้อมจำนวนคนที่มากพอหลายปีมานี้สกุลชุยของพวกเขา ได้เลี้ยงดูหน่วยกล้าตายที่จงรักภักดีไว้ไม่น้อย ครั้งนี้เพื่อให้สามารถเดินกลับเซียงโจวอย่างปลอดภัย เขาจึงพามาด้วยทั้งหมดหลังสั่งการเรื่องเวรยามเสร็จสรรพ ชุยเหลียงเฟิงจึงกลับไปห้องนอนในโรงเตี๊ยม“ฮูหยิน เส้าเจ๋อเป็นอย่างไรบ้าง?”เมื่อผลักประตูเข้าไป เวินหย่าลี่กำลังเฝ้าอยู่ข้างเตียงชุยเส้าเจ๋อหลังห่มผ้าให้ลูกชายเสร็จ นางส่ายหน้าด้วยความอิดโรย “ป้อนยาให้ลูกแล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมา”ชุยเหลียงเฟิงเดินเข้าไปหา ตบบ่านางเบา ๆ พร้อมเอ่ยปลอบใจ “ฮูหยินไม่ต้องกังวล ธิดาศักดิ์สิทธิ์บอกแล้วไม่ใช่หรือ ขอเพียงป้อนยาให้เส้าเจ๋อกินตามเวลา คิดว่าไม่ช้าก็จะฟื้นขึ้นมาเอง”“แม้จะพูดเช่นนั้น แต่เส้าเจ๋อไม่ฟื้นขึ้นมาสักที ข้าคงไม่อาจวางใจได้ โดยเฉพาะตอนนี้ในร่างกายของลูกยังมีแมลงน่าชังพวกนั้นอยู่”เมื่อเวินหย่าลี่นึกถึงแมลงกู่เหล่าน
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 970
ความรู้สึกไม่สบายใจนี้ เริ่มต้นขึ้นหลังจากที่ได้รู้ว่าเวินเยวี่ยคือปรมาจารย์กู่ชาวต่างเผ่าดังนั้นเขาจึงไม่ได้รอข่าวจากหลานซื่อทางด้านนี้ วันนั้นหลังจากลาออกจากตำแหน่งก็รีบร้อนพาภรรยาและลูกจากไปทันที อีกทั้งยังพาองครักษ์ไปด้วยไม่น้อยเขาคิดว่า เพียงแค่กลับถึงเซียงโจว ก็ไม่มีใครทำอะไรพวกเขาได้อีกแล้วแม้ว่าสกุลชุยจะไม่ค่อยได้กลับเซียงโจวในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่เซียงโจวก็เป็นถิ่นกำเนิดของสกุลชุย อิทธิพลของวงศ์ตระกูลก็ไม่น้อยทีเดียวดังนั้นตอนที่ชุยเหลียงเฟิงลาออกจากตำแหน่งจึงทำได้โดยไม่ลังเลเลยเพราะถึงแม้จะลาออกจากตำแหน่งแล้ว ไม่ได้เป็นจงหย่งโหวผู้กุมอำนาจอีกต่อไป เขาก็ยังสามารถให้ภรรยาและลูกใช้ชีวิตได้อย่างผ่าเผยและอิสรเสรีแต่ก่อนจะถึงเวลานั้น พวกเขาต้องกลับให้ถึงเซียงโจวอย่างปลอดภัยเสียก่อนหลานซื่อเห็นชุยเหลียงเฟิงมีความตั้งใจแน่วแน่ จึงไม่ได้ขัดขวางเขาเช่นกันเพียงแต่บอกว่ารอให้นางสอบถามแล้ว หากมีหนทางแก้ไขก็จะส่งข่าวไปที่สกุลชุยในเซียงโจวแต่หลานซื่อคาดไม่ถึงว่า ชุยเหลียงเฟิงและคนอื่น ๆ ที่เพิ่งจะจากไปได้ไม่นาน ในคืนวันที่สาม พวกเขาก็กลับมาแล้วเหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างกะท
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 969
ภูเขาหนานอารามสุยเยว่หลังจากจัดการเวินเยวี่ยที่จวนจงหย่งโหวเรียบร้อยแล้ว หลานซื่อก็กลับมาถึงอารามสุยเยว่อย่างรวดเร็วทำหน้าที่ประจำวันของนางต่อไปเช่นเคยคัดลอกพระสูตร สวดพระพุทธมนต์ อธิษฐานขอพรแน่นอนว่ายังมีการศึกษาวิชาแพทย์และยาพิษ รวมถึงปลูกสมุนไพรด้วยวันนี้ ในเรือนของม่อโฉวซือไท่ หลานซื่อที่กำลังศึกษาสมุนไพรพิษอีกชนิดหนึ่ง เอ่ยปากถามขึ้นในขณะที่กำลังติดตามอาจารย์ม่อโฉวไปศึกษาวิธีการถอนพิษของสมุนไพรพิษ“จริงสิอาจารย์ เมื่อสองวันก่อนศิษย์ได้ช่วยบุตรชายของจงหย่งโหวไว้ที่จวนจงหย่งโหว อ้อ ไม่ใช่สิ ตอนนี้ไม่ใช่จวนจงหย่งโหว แต่เป็นชุยเส้าเจ๋อ บุตรชายของสกุลชุย ร่างกายเขาถูกเวินเยวี่ยหลอมเป็นรังเลี้ยงกู่ ร่วมเป็นร่วมตายในร่างเดียวกับแมลงกู่เหล่านั้น ค่อนข้างยากที่จะจัดการอย่างแท้จริง ไม่ทราบว่าอาจารย์พอจะมีหนทางหรือไม่เจ้าคะ?”แม้ว่าม่อโฉ่วซือไท่จะไม่ใช่ปรมาจารย์กู่ แต่นางเชี่ยวชาญทั้งด้านวิชาแพทย์และยาพิษอีกทั้งยังรู้ว่าหลานซื่อใช้วิชาควบคุมแมลงด้วยพิษ จึงมักจะให้คำแนะนำแก่หลานซื่อจากมุมมองของนาง สามารถกล่าวได้ว่าเป็นการช่วยเหลือหลานซื่อได้มากทีเดียวดังนั้นเมื่อเผชิญกับป
บางทีคุณอาจจะชอบ
จวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ31.1K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ23.6K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ17.3K viewsย้อนเวลามาเปลี่ยนชะตารัก ยุค80
ฉู่เฉียว5.2K viewsพระชายาจำยอม
เหมียวเฟยฉี3.9K viewsข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ
ป่าดอกท้อ4.4K viewsเล่ห์รักจอมทัพ
อิ่น เยว่600 views
