Share

บทที่ 819

Author: จิ้งซิง
พวกเขารู้เพียงว่า จุดประสงค์แรกเริ่มในการมาหาเหวินปาฟางของพวกเขาไม่ใช่เพื่อขายดอกไม้

“พี่ปาฟาง ถ้าขายดอกไม้นี้แล้วล่ะก็ พวกเราจะหาดอกไม้อื่นที่สวยงามเช่นนี้มอบให้ธิดาศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้อีกแล้ว ฮือ ๆ ๆ...”

เด็กหญิงผมเปียพูดไปพูดไป จู่ ๆ จมูกก็เริ่มบี้ เริ่มร้องไห้ด้วยความเสียใจอยู่นอกหน้าต่าง “ภูเขาสูงเกินไป ดอกไม้อยู่ไกลเกินไป พวกเราอยากจะเก็บ แต่ก็เก็บไม่ถึง ดังนั้นจึงมาหาพี่ปาฟาง...”

พวกเขามาหาพี่ปาฟางให้ช่วยเก็บดอกไม้ แต่ไม่นึกว่าพี่ปาฟางจะบอกว่าต้องการขายดอกไม้

ดอกไม้นั้นสวยงามจริง ๆ

บนยอดเขาสีขาวโพลน สีแดงเพลิงนั้นดูราวกับธิดาศักดิ์สิทธิ์ท่ามกลางหิมะที่ตกหนักในวันนั้น

สวยงามมากจนพวกเขาไม่อาจละสายตาได้เลย

ดังนั้นพวกเขาจึงอยากเก็บดอกไม้ดอกนั้นมามอบให้กับธิดาศักดิ์สิทธิ์

เหวินปาฟางตะลึงงันอย่างสิ้นเชิงภายในห้อง

เขามองดูเด็กหญิงผมเปียที่ร้องไห้ด้วยความเสียใจอยู่นอกหน้าต่าง มองดูเด็กชายอ้วนกลมที่อ้อนวอนเขาอยู่ข้าง ๆ ยังมีเด็กคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้างหลังพวกเขาล้วนมองดูเขาด้วยสายตารอคอย

“พวกเจ้า...ไปเที่ยวเล่นที่ภูเขาเถี่ยเมื่อวานนี้ ก็เพื่อหาดอกไม้มามอบให้ธิดาศักดิ์สิทธิ์อย่างนั้นห
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1101

    “เรื่องนี้พวกท่านไม่จำเป็นต้องรู้ พวกท่านแค่ต้องตอบคำถามของข้าต่อไป”แน่นอนว่าหลานซื่อไม่สามารถบอกไพ่ตายของตนเองให้พวกเขารู้ได้นางกวาดตามององค์ชายใหญ่ แล้วติดต่อกับอวิ่นซิงในใจ [พิษในร่างกายของพวกเขายังควบคุมต่อไปได้อีกหรือไม่?]กายาต้านร้อยพิษอะไรของสองคนนี้ค่อนข้างแปลกประหลาด นางกังวลว่าหากพิษไม่ออกฤทธิ์ แผนการของนางก็คงต้องเปลี่ยนเสียแล้วโชคดีที่คำตอบของอวิ่นซิงเป็นผลลัพธ์ที่ดี [นายหญิงวางใจเถิด กายาต้านร้อยพิษของพวกเขาหลังจากถูกพิษของท่าน ได้ถูกทำลายลงแล้ว]หลานซื่อถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นนั้นก็ดีแล้วหากยังสามารถใช้พิษควบคุมคนสองคนนี้ต่อไป ย่อมดีกว่าการฆ่าพวกเขาทันทีท้ายที่สุดแล้วสถานะของคนทั้งสองนี้ในราชสำนักก็ไม่ได้ต่ำต้อยเลย หากฆ่าพวกเขาตอนนี้ ย่อมก่อให้เกิดปัญหาตามมาไม่รู้จบเป้าหมายของนางตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียว นั่นคือจับตัวเวินเยวี่ย จากนั้นใช้นางไปแลกตัวเสี่ยวหานกลับมาดังนั้นหลานซื่อไม่อยากให้เกิดเหตุไม่คาดฝันอื่นใดขึ้นเห็นได้ชัดว่าองค์ชายใหญ่ก็รู้ดีว่า ร่างกายของพวกเขาสองพี่น้องถูกทำลายลงแล้วดังนั้นจึงให้ความร่วมมือตอบคำถามของหลานซื่อเป็นอย่างดีหลังจา

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1100

    ดูเหมือนว่าท่าทีขององค์ชายรองในที่สุดก็ทำให้คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้รู้สึกพอใจหลานซื่อยิ้มเล็กน้อย เอนกายพิงไปด้านหลัง แล้วถามด้วยน้ำเสียงแฝงความเกียจคร้าน “ถ้าอย่างนั้นไม่ทราบว่าองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองจะช่วยข้าได้อย่างไร?”สมองขององค์ชายรองไม่เฉียบแหลมเท่าองค์ชายใหญ่ แม้จะจับประเด็นสำคัญได้แล้ว แต่ก็ยังต้องใช้ความคิดอย่างหนักอยู่นาน กว่าจะเอ่ยขึ้นมาอย่างตะกุกตะกัก “ข้ากับพี่ใหญ่จะพาเจ้าไปงานเลี้ยงในคืนพรุ่งนี้ ช่วยเจ้าฆ่าเขาในงานเลี้ยงดี เป็นอย่างไร?”หลานซื่อเลิกคิ้ว “ฆ่าเขาในงานเลี้ยง? องค์ชายรองคงไม่ได้กำลังล้อข้าเล่นใช่ไหม หากข้าฆ่าอ๋องชางในงานเลี้ยง เกรงว่าจะไม่ได้ออกจากราชสำนักง่าย ๆ แล้วกระมัง?”องค์ชายรองรีบส่ายหน้า “ไม่ใช่ ๆ ไม่ใช่ให้พวกเจ้าฆ่าตรงนั้นเลย แต่เป็นลานประลองสัตว์!”หลังจากที่องค์ชายรองอธิบายอย่างเหน็ดเหนื่อย หลานซื่อถึงเข้าใจว่า ราชาองค์ปัจจุบันของราชสำนักต่างเผ่าเป็นคนที่คลั่งไคล้ความรุนแรงและการนองเลือด ชื่นชอบการล่าสัตว์เป็นพิเศษดังนั้นในงานฉลองวันเกิดของเขาทุกปีจะจัดการแสดงการต่อสู้ของสัตว์เสมอผู้ที่มาร่วมงานเลี้ยงสามารถลงสนามด้วยตนเอง หรือจะส่งลูกน้

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1099

    องค์ชายรองตวาดลั่น ชักดาบออกมา กำลังจะลงมือเอง แต่ถูกองค์ชายใหญ่คว้าไว้“น้องรองช้าก่อน!”แทบจะทันทีที่สิ้นเสียงขององค์ชายใหญ่ การเข่นฆ่าในสนามก็รู้ผลทันใดจอมพลังสองคนนั้น เกาหยางและจู๋เยวี่ยรับหน้าที่จัดการคนละหนึ่งเกาหยางฟันศีรษะจอมพลังที่อยู่ตรงหน้าเขาขาดในดาบเดียวจู๋เยวี่ยตัดคอของจอมพลังที่คิดจะฆ่าหลานซื่อขาดในกระบี่เดียวสองคนที่ถูกเรียกว่ายอดนักรบต่างเผ่า เพิ่งเข้าร่วมการต่อสู้ได้ไม่นานก็ถูกฆ่าตายทันทีทั้งยังไม่ใช่ถูกรุมฆ่า แต่ถูกคนเพียงคนเดียวบดขยี้!เมื่อองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองเห็นภาพนี้ ก็เพิ่งจะเข้าใจในที่สุดว่าพวกไก่อ่อนที่ดูไม่มีอะไรโดดเด่นรอบกาย ‘หนุ่มหน้าขาว’ นั่น ที่แท้เป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งเช่นนี้!โดยเฉพาะชายหญิงที่สังหารจอมพลัง เรียกได้ว่ามีความสามารถเหนือใคร!ในทันใดที่องค์ชายใหญ่และองค์ชายรองรู้ตัวว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีก็แอบย่างเท้าเงียบ ๆ ค่อย ๆ ก้าวถอยหลังในขณะที่หลานซื่อเงยหน้ามองพวกเขา ทั้งสองก็หันหลังพร้อมกัน แล้วพุ่งไปยังประตูอย่างฉับพลัน“พี่ใหญ่หนีเร็ว!”เดิมทีองค์ชายใหญ่กำลังดึงแขนองค์ชายรอง แต่พอจะหนีองค์ชายรองก็พลิกฝ่ามือดึงองค์ชายใหญ่แ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1098

    เมื่อได้ยินคำว่า ‘คนใหม่’ สองคำนี้ หลานซื่อก็เหมือนจะรับรู้ได้บางอย่างนางเลิกคิ้วขึ้นถามว่า “ไม่ทราบว่าคนรักใหม่ขององค์ชายสี่คือสตรีนามว่า ‘เวินเยวี่ย’ หรือไม่?”“ดูท่าเจ้าจะรู้จักคนรักใหม่ของน้องสี่ดีสินะ คงไม่ได้ตั้งใจมาจับชู้หรอกนะ?”หลานซื่อได้รับคำตอบที่ต้องการแล้ว จึงไม่ได้สนใจคำพูดขององค์ชายใหญ่และคนอื่น ๆ อีก“นายน้อย จะทำอย่างไรดี?”เกาหยางขยับเข้าไปใกล้พลางกระซิบถาม “จะถอนกำลังจากเมืองนี้เดี๋ยวนี้เลยหรือไม่?”ตอนนี้พวกเขาถูกค้นพบแล้ว องค์ชายใหญ่และองค์ชายรองแห่งราชสำนักต่างเผ่านี้มองปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่คนดีดังนั้นในสายตาของเกาหยาง ตอนนี้ทางที่ดีที่สุดคือถอนกำลังออกจากเมือง แล้วคิดหาวิธีอื่นแต่หลานซื่อกลับส่ายศีรษะ “ไม่จำเป็น”นางกล่าวว่า “ในเมื่อถูกค้นพบแล้ว แทนที่จะคิดหาวิธีเข้าใกล้อ๋องชางเมื่อถึงเวลา สู้ติดตามสองคนนี้ไปจะดีกว่า”อันที่จริงสองคนนี้มองปราดเดียวก็รู้ว่าตั้งใจจะใส่ร้ายชางชิงหลานอยู่แล้วแม้ว่าพวกเขาจะมีความคิดที่ไม่ดีอะไรก็ตาม ก็ยังรับมือได้ง่ายกว่าชางชิงหลานที่มีจิตใจยากแท้หยั่งถึงมากนัก“คืนนี้พวกเจ้าสำรวจเมืองนี้ให้ถี่ถ้วน รองานเลี้ยงคืนพรุ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1097

    หลานซื่อสีหน้าบึ้งตึงหากนางจำไม่ผิด ชางชิงหลานดูเหมือนจะเป็นองค์ชายสี่ในบรรดาสมาชิกราชวงศ์แห่งราชสำนักต่างเผ่าดังนั้นทั้งหมดนี้เป็นการวางแผนของเขาอย่างนั้นหรือ?!แต่เมื่อเห็นคนทั้งสองตรงหน้าดูมีเจตนาไม่ดี หลานซื่อก็กำหมัดแน่น อดกลั้นความโกรธเอาไว้ และยังแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจลองถามหยั่งเชิงดู “ที่แท้ก็องค์ชายใหญ่กับองค์ชายรองนี่เอง แต่เหตุใดข้าถึงรู้สึกเหมือนไม่ค่อยเข้าใจคำพูดของท่านทั้งสองเลย ข้าอยู่ในเพศชายแล้วจะกลายเป็น ‘น้องสะใภ้สี่’ ที่องค์ชายใหญ่และองค์ชายรองพูดถึงได้อย่างไร?”ตอนนี้นางยังคงสวมบทบาทเป็นนายน้อยชาวต่างเผ่าอยู่ หากยังไม่แน่ใจสถานการณ์ทั้งหมด ย่อมไม่มีทางทิ้งตัวตนนี้ไปในทันทีเด็ดขาดใครจะคาดคิดว่าองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองที่อยู่ตรงหน้ากลับหัวเราะเสียงดังลั่นขึ้นมาอีกครั้ง“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ใช่แล้วใช่แล้ว ใครจะไปคิดว่าเจ้าน้องสี่นั่นจะเป็นชายที่ไร้เกียรติไร้ศักดิ์ศรีเล่า?”“นี่ น้องรองพูดเช่นนี้ก็ไม่ถูก เห็นรูปโฉมของน้องสะใภ้สี่แล้วข้ายังรู้สึกเอ็นดู ว่าไปแล้วน้องสี่ยังมีดวงเรื่องสตรีอยู่ไม่น้อย ชำนาญในการเสพสุขเสียด้วย”เมื่อคำพูดขององค์ชายใหญ่เอ่ยออกมา สายตาขององค์

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1096

    ความคิดนี้ช่างเหลวไหลจริง ๆเพราะถึงอย่างไรหลานซื่อก็ไม่ได้คิดว่าใบหน้าตนเองจะงดงามราวเทพธิดาเช่นนั้น ที่สามารถทำให้ชาวต่างเผ่าเหล่านี้เห็นใบหน้าของนางแล้วต้องพากันหันกลับมามองซ้ำนอกเสียจากว่าจะมีปัญหาอะไรสักอย่างความระแวดระวังของหลานซื่อนั้นถูกต้องแล้วคณะของพวกเขาเพิ่งเข้ามาในวังหลวงได้ไม่นาน ขณะที่กำลังเตรียมหาที่พัก แล้วค่อยไปสืบสถานการณ์ ก็มีคนมาขวางพวกนางไว้กลางถนนอย่างฉับพลัน“หยุดนะ!”คนที่มามีสิบกว่าคน ผู้นำมีซูบผอมคนหนึ่งล่ำสันคนหนึ่ง ชายล่ำสันมีรูปร่างกำยำ แม้จะไม่ได้สูงเท่าเล่อตุนและคนที่จับตัวเวินเยวี่ยไป แต่ก็สูงกว่าคนธรรมดามากส่วนชายซูบผอมการแต่งกายนั้นมองปราดเดียวก็แตกต่างจากคนอื่น ๆ โดยรอบ ดูเหมือนเป็นเครื่องแต่งกายของชนชั้นสูงในชนเผ่าต่างเผ่าอีกฝ่ายหน้าตาเฉลียวฉลาด ทันทีที่ปรากฏตัวก็จ้องมองหลานซื่อที่อยู่กลางคณะ กลอกดวงตาไปมา จากนั้นก็เปิดปากพูดว่า“ข้าผู้เป็นอ๋องจะให้โอกาสพวกเจ้าหนึ่งครั้ง ส่งนางออกมา แล้วข้าจะเว้นความตายให้พวกเจ้า”พอคำพูดนี้เอ่ยออกมา หลานซื่อและคนอื่น ๆ ก็พอจะยืนยันตัวตนของอีกฝ่ายได้แล้วดูท่าว่าจะเป็นสมาชิกราชวงศ์ในวังหลวงต่างเผ่า

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status