บทที่ 926

เมื่อกล่าวจบ เวินซื่อก็โค้งคำนับอย่างนอบน้อม จากนั้นจึงลุกขึ้นไปปักธูป

เนื่องจากตอนนี้สกุลหลานไม่มีผู้อาวุโสแล้ว เวินซื่อจึงทำได้เพียงจับพู่กันด้วยตนเอง เขียนชื่อของนางลงไปในบันทึกลำดับญาติของสกุลหลาน

เมื่อขีดสุดท้ายถูกเขียนลงไป เวินซื่อก็ส่งพู่กันให้แก่พ่อบ้านหลาน

จากนั้น นางก็หันกลับมาคารวะแขกเหรื่อทุกคน “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ทั่วหล้าจะไม่มีเวินซื่อแห่งสกุลเวินอีกแล้ว ขอบคุณทุกท่านที่มาเป็นพยาน หลานซื่อแห่งสกุลหลานขอคารวะทุกท่าน”

“ขอแสดงความยินดีกับประมุขตระกูลหลาน!”

“ประมุขตระกูลหลานมิต้องเกรงใจ”

“ขอให้สกุลหลานเจริญรุ่งเรืองดังเช่นในอดีต ภายใต้การนำของประมุขตระกูลหลาน!”

“...”

แขกเหรื่อทุกคนต่างประสานมือคารวะตอบกลับ กล่าวแสดงความยินดีกับหลานซื่อทีละคน เสียงแสดงความยินดีดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

และในขณะนั้นเอง ด้านนอกก็มีเสียงประกาศดังขึ้น

“ผู้ส่งสารจากฮองเฮาเสด็จมาถึง เพื่อแสดงความยินดีในวาระมงคลของธิดาศักดิ์สิทธิ์และสกุลหลาน ทรงพระราชทานของขวัญมงคลหนึ่งร้อยรายการ คทาหรูอี้หยกทองคำฝังอัญมณีหนึ่งคู่ กำไลข้อมือเคลือบทองลายเถาบัวหนึ่งคู่ ถ้วยแก้วหลิวหลีเรืองแสงหนึ่งคู่ สร้อยไข่