เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 951
บทล่าสุด
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 954
แต่ในชาตินั้น คนภายนอกไม่รู้ถึงฐานะบุตรสาวนอกสมรสของเวินเยวี่ย และคนเก่าคนแก่ของสกุลหลานก็ไม่รู้ว่าหลานซื่อต้องเผชิญกับอะไรในสกุลเวินบ้างพวกเขารู้เพียงว่า ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด ก็มีคนคอยเล่นงานพวกเขาอย่างลับๆ ตั้งแต่สกุลหลิน ไปจนถึงสกุลฉี สกุลหวัง... แม้กระทั่งจงหย่งโหวก็ไม่อาจหนีรอดไปได้คนเก่าคนแก่ของสกุลหลานล้มตายไปทีละคน แม้แต่คนที่ไม่ตายก็ไม่อาจสร้างความสำเร็จอันใดได้อีกในตอนนั้นอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนก็อยู่ด้วยเช่นกันแต่ความเจ็บป่วยของเขาไม่มีหลานซื่อในชาตินี้คอยรักษาให้ ไม่มีใครช่วยเขาตามหาหญ้าฝรั่น ดังนั้นเขาจึงไม่อาจกดดันจวนเจิ้นกั๋วกงได้นานนัก ก็ต้องคลุ้มคลั่งเพราะอาการป่วยกำเริบ ทำร้ายผู้คนไปมากมาย ภายใต้การโจมตีและกล่าวโทษของเวินเฉวียนเซิ่งที่ร่วมมือกับเหล่าขุนนางฝ่ายบุ๋นทั้งหมด เขาจึงถูกจับขังคุก และสุดท้ายก็ “สิ้นใจอย่างกะทันหัน” ในคุกด้วยเหตุนี้ ในชาติที่แล้วจวนเจิ้นกั๋วกงจึงสามารถเป็นใหญ่แต่เพียงผู้เดียวได้เขาอยากจะทำอะไรก็ย่อมทำได้ตามใจชอบแต่ในชาตินี้กลับแตกต่างออกไปหลานซื่อกลับมาเกิดใหม่ทูลขอออกบวช กลายเป็นท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์ ต่อต้านบิดาและพี่ชาย เปิดโปง
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 953
หลานซื่อสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ทางฝั่งของอวิ่นซิงเพียงแค่ถ่วงเวลาไปอีกหนึ่งเค่อก็พอแล้วเมื่อได้ยินคำพูดของเวินเยวี่ย หลานซื่อที่มองออกว่านางเองก็ดูเหมือนจะกำลังถ่วงเวลาอยู่เช่นกัน จึงค่อยๆ ปรือตาขึ้น“มีบางคำพูด ข้าไม่อยากจะเตือนเจ้าเป็นครั้งที่สอง”เวินเยวี่ยกัดฟัน ข่มความโกรธแล้วเปลี่ยนคำเรียก เอ่ยออกมาทีละคำ “ท่าน ธิดา ศักดิ์สิทธิ์! แบบนี้พอใจแล้วหรือยัง?!”หลานซื่อถึงได้เผยรอยยิ้มจางๆ ออกมา แล้วตอบคำถามก่อนหน้าของนาง “ใช่แล้วอย่างไร ไม่ใช่แล้วอย่างไร?”“ไม่ว่าจะใช่หรือไม่ วันนี้ในเมื่อเจ้ามาถึงจวนจงหย่งโหวแล้ว ย่อมไม่อาจปฏิเสธความเกี่ยวข้องกับเรื่องของจวนจงหย่งโหวได้ เจ้าต้องช่วยพวกเขา มิฉะนั้น เจ้าจะคู่ควรกับชื่อเสียงของธิดาศักดิ์สิทธิ์ผู้เปี่ยมเมตตาอันไร้ที่สิ้นสุดของเจ้าได้อย่างไร?”เวินเยวี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มเย็นชา“เจ้ากำลังข่มขู่ข้าหรือ?”แม้ว่าแท้จริงแล้วหลานซื่อมาเพื่อเวินหย่าลี่และจงหย่งโหว แต่หากยอมรับออกไปตรงๆ ก็จะยิ่งทำให้เวินเยวี่ยเหิมเกริมมากขึ้นเท่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อชุยเส้าเจ๋อยังอยู่ในมือของเวินเยวี่ยเวินหย่าลี่และจงหย่งโหวที่อยู่ด้านข้างไม่ได้เอ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 952
“เจ้า...?!”ตอนนี้เวินเยวี่ยเพิ่งจะสังเกตเห็นว่า บ่าวรับใช้สวมหน้ากากที่กำเริบเสิบสานซึ่งอยู่ตรงหน้าผู้นี้ กลับมีฝีมือที่ไม่ธรรมดาและไม่อาจดูแคลนได้!สายตาของเวินเยวี่ยสั่นไหว วินาทีต่อมานางยกมือขึ้นสะบัดแขน งูพิษอีกตัวก็พุ่งออกมาจากแขนเสื้อของนางแต่คราวนี้งูพิษตัวนั้นไม่ได้พุ่งตรงไปยังฟ่านจุ้ยหากแต่พุ่งไปยังหลานซื่อซึ่งนั่งอยู่บนตำแหน่งประธานไม่มีผู้ใดรู้ว่า งูพิษของนางก็คือกู่ของนางเช่นกันดังนั้น นางจึงสามารถควบคุมมันได้ตลอดเวลาในขณะที่มันโจมตีเวินเยวี่ยคำนวณไว้เรียบร้อยแล้ว หากฟ่านจุ้ยกล้าใช้มือเปล่าจับมันอีกครั้ง นางจะสั่งให้งูพิษของนางหันกลับไปกัดฟ่านจุ้ยทันทีแน่นอนว่า หากเขาไม่เข้ามาจับ เช่นนั้นก็ยิ่งดี!แม้ว่าตอนนี้จะไม่ใช่เวลาที่ดีที่สุดในการลงมือ แต่แล้วอย่างไรเล่า?เพียงแค่งูของนางกัดนังสารเลวผู้นั้นได้ เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องให้เหล่าแมลงกู่ของนางออกโรง นางก็สามารถจัดการนังสารเลวคนนั้นได้!ส่วนองครักษ์ลับที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดข้างกายนาง เวินเยวี่ยไม่ได้กังวลเลยแม้แต่น้อยเพราะเหล่าแมลงกู่ที่นางวางไว้รอบห้องโถงนี้ ไม่ใช่จัดการได้ง่ายๆ หากองครักษ์ลับผู้นั้นก
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 951
“ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์กล่าวอะไรเช่นนี้? ข้าจะกล้าใส่ของที่ไม่สะอาดลงไปในชาของท่านได้อย่างไรกัน?”เวินเยวี่ยนึกสงสัยในใจหรือว่าหลานซื่อจะมองออกว่านางใส่ไข่แมลงกู่ลงไปในน้ำชา?หลานซื่อแค่นหัวเราะเยาะเบาๆ กลับเอ่ยขึ้นว่า “เมื่อครู่ข้าไม่ได้บอกเสียหน่อยว่าเป็นของที่ไม่สะอาดอันใด”ไม่ต้องซักถามก็สารภาพออกมาเองก็คือเวินเยวี่ยผู้นี้ท่ามกลางสีหน้าที่แข็งค้างของเวินเยวี่ย หลานซื่อก็กล่าวอย่างเฉยเมย “คนทั่วไปชงชา ในน้ำชาย่อมต้องใส่ใบชาสักหน่อยอยู่แล้ว มิใช่หรือ?”เวินเยวี่ยที่รู้สึกว่าตนเองถูกหยอกล้อก็พลันหัวเราะออกมาด้วยความโมโหฟ่านจุ้ยที่อยู่ข้างๆ ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกตามไปด้วยแต่ในวินาทีต่อมา ทั้งสองคนกลับใจหายใจคว่ำขึ้นมาทันที เพราะหลานซื่อยังพูดไม่จบ...“แต่ว่า เจ้าเวินเยวี่ยไม่ใช่คนทั่วไป...”หลานซื่อหยิบถ้วยชาที่ฟ่านจุ้ยดื่มเสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะขึ้นมา หมุนที่ปลายนิ้ว จากนั้นก็โยนทิ้งไปเสียง “เพล้ง” ดังขึ้น ถ้วยชาแตกกระจายอยู่ข้างเท้าของเวินเยวี่ยหลานซื่อยกมือรับผ้าเช็ดมือที่เสี่ยวหานซึ่งอยู่ข้างกายนางยื่นให้ เช็ดมือของตนเอง เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ระหว่างเจ้ากับข้ามีความแ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 950
ฟ่านจุ้ยที่อยู่ข้างกันทำสีหน้าดีใจมากหากใครไม่รู้ ยังนึกว่าที่หลานซื่อพูดไปเมื่อครู่คือเอ่ยชมเขาเวินเยวี่ยจ้องฟ่านจุ้ยอย่างเหี้ยมเกรียม ไม่ได้ฟังคำพูดของหลานซื่อสักนิดเพราะในสายตาของนาง บ่าวชั่วผู้นี้ไม่มีโอกาสกลับไปแล้ว วันนี้เขาต้องตาย!ส่วนนางชั้นต่ำเวินซื่อ นางจะเก็บไว้ค่อย ๆ ทรมาน จะทรมานให้สาแก่ใจ!มีเพียงทำให้นางคุกเข่าขอร้องต่อหน้าตัวเองอย่างตายทั้งเป็น ถึงจะทำให้คลายความแค้นในใจนางได้!“เด็กๆ ไปเชิญฮูหยินกับท่านโหวมาที่ห้องโถงใหญ่”เวินเยวี่ยไม่ได้ลงมือทันทีเพราะหลานซื่อมาเยือนกะทันหัน ขณะนี้ราชากู่ของนางไม่ได้อยู่กับตัวแต่นางก็ไม่ร้อนใจเพราะอย่างไรนางคนชั้นต่ำกับบ่าวชั่วเข้ามาจวนจงหย่งโหวแล้ว อยากหนีก็หนีไม่รอดหลังสั่งการลงไป เวินเยวี่ยพาพวกของหลานซื่อมาที่ห้องรับแขกเพียงไม่นาน ในที่สุดเวินหย่าลี่กับจงหย่งโหวก็มาถึงระหว่างที่มาสีหน้าของเวินหย่าลี่ยังดูกระวนกระวาย แต่เมื่อนางเห็นหลานซื่อที่นั่งอยู่ตำแหน่งประธาน แววตานางกลับมีความยินดีแวบผ่าน“ท่านโหว...”เวินหย่าลี่ประคองจงหย่งโหว ดีใจจนอดไม่ได้ที่จับแขนเสื้อเขาเอาไว้แน่นหลานซื่อมาแล้ว นางมาช่วยพวกเขา
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 949
สายตาหลานซื่อจ้องนางเขม็ง ย่อมไม่พลาดความเปลี่ยนแปลงทางสายตาของนางในเสี้ยววินาทีสถานการณ์ในจวนจงหย่งโหวถูกแมงมุมสอดส่องสืบค้นจนแน่ชัดนานแล้ว อีกทั้งยังแจ้งไปที่นางผ่านทางอวิ่นซิงดังนั้นโดยไม่ต้องคาดเดา หลานซื่อก็รู้ว่าเวินเยวี่ยมีแผนการใดเพียงแค่อยากล่อให้ติดกับแต่ไม่อยู่ในสายตาหลานซื่อเพราะอย่างไร หากไม่เข้าถ้ำเสือจะได้ลูกเสือหรือ“ถ้าอย่างนั้น...ก็ไปเถอะ”หลานซื่อยกขาก้าวขึ้นบันได ตอนเดินไปข้างกายเวินเยวี่ย เพียงเหลือบมองนางอย่างเรียบเฉย จากนั้นเดินผ่านนางเข้าไปในจวนจงหย่งโหวสายตานั้น ไม่รู้ทำไม ถึงทำให้เวินเยวี่ยรู้สึกอึดอัดไม่ใช่ ไม่ใช่อึดอัดแต่กระวนกระวายหรือนังคนชั้นต่ำรู้แผนการของนางแล้วหรือ?เวินเยวี่ยหรี่ตาลงเล็กน้อย จากนั้นแค่นหัวเราะในใจต่อให้รู้แล้วจะทำอะไรได้ วันนี้เจ้าอยากมารนหาที่ตายเอง หรือยังคิดว่าข้าเวินเยวี่ยยังเป็นเช่นในอดีตคนนั้น ที่ปล่อยให้เจ้าควบคุมชีวิต ควบคุมความเป็นตายอย่างนั้นหรือ?วันนี้ข้าแตกต่างจากในอดีต ร่างที่หล่อหลอมขึ้นจากแมลงกู่ทำให้ร้อยพิษไม่อาจกล้ำกรายข้าดังนั้นต่อให้พิษของเจ้าร้ายกาจสักเพียงใด ก็คุกคามข้าไม่ได้แล้ว!เมื่อ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น411.3K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น13.1K viewsทาสสาวพราวพิลาส
พิณเคล้าสายฝน117.1K viewsจ้าวเยว่ สตรีเกียจคร้านของท่านแม่ทัพ
sanvittayam3.3K viewsนางร้ายเร่ารัก
วอลจู212 viewsข้ามมิติมาเป็นจักรพรรดินีมากรัก
Ai Chi Tudou163 viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ17.2K views
