ตอนที่ 42 จับตัวคนที่ลอบทำร้ายมารดา

กว่าที่หลัวอี้เฉินจะขอตัวกลับออกมาจากงานเลี้ยงได้ ก็ล่วงเข้าสู่วันใหม่ไปแล้ว เขาเดินกลับมาถึงเรือนนอนของภรรยา ก็เห็นว่าหลี่ชิงเหมียวนอนหลับอยู่บนเตียง

เดิมทีนางก็ยังคงรอเขาอยู่ ทว่าสุดท้ายก็พ่ายแพ้ ให้กับความเหน็ดเหนื่อย จากการที่ต้องช่วยมารดา เตรียมพิธีแต่งงานของพี่ชาย และดูแลแขกเหรื่อที่มาร่วมพิธี

หลัวอี้เฉินเดินไปนั่งลงบนเตียงเบาๆ ทว่าร่างเล็กที่หลับไปแล้ว ได้พลิกกายกลับมา ชายหนุ่มจึงยื่นมือออกไป ใช้นิ้วเรียวยาวของตน เขี่ยปอยผมที่ปิดบังดวงหน้างาม หลี่ชิงเหมียวถึงได้รู้สึกตัว เปลือกตาบางค่อยๆ เปิดออก

“ท่านพี่…กลับมาแล้วหรือเจ้าคะ ท่านจะอาบน้ำหรือไม่ ข้าจะให้อี้เหลียนสั่งบ่าวเตรียมน้ำอุ่นให้ท่าน” นางพยายามลุกขึ้นนั่ง ทว่ามือหนากลับจับไหล่ของนาง ดันให้นางนอนลงไปเช่นเดิม

“ไม่ต้องลุกขึ้นมาหรอก อี้เหลียนจัดการเรียบร้อยแล้ว” หลัวอี้เฉินบอกนางยิ้มๆ หลี่ชิงเหมียวย่นจมูก เพราะกลิ่นของสุราจากตัวเขา ยามนี้ได้ลอยคละคลุ้งไปทั่วห้อง

“ท่านดื่มไปเท่าใดกันแน่เจ้าคะ เหตุใดถึงได้กลิ่นแรงเช่นนี้” หลัวอี้เฉินได้ยินคำถามของภรรยาตัวน้อย