Share

บทที่ 16//18+

last update Last Updated: 2025-12-09 07:02:45

หลุมพรางเสน่หา บทที่ 16🔞

เธอไม่ได้ตอบตกลงกับเขาหรอกว่าจะให้ตามสิ่งที่ขอไหม แต่เวทมนต์ก็ต้องพาเธอออกมาถ้าไม่งั้นคงงอนกันยาวแน่

"ต้องการรับยาอะไรคะ"

"ยา..เอ่อ..ยาคุมค่ะ" มีนาพูดแค่เบาๆ เพราะในร้านมีลูกค้ารอต่อคิวกันอยู่ อุตส่าห์แอบเข้ามาตอนที่ไม่มีใครแล้วนะ แต่พอเธอเข้ามาเท่านั้นแหละไม่รู้ว่าลูกค้ามาจากไหนบ้าง

"เคยทานยี่ห้อไหนมาคะ"

"ไม่เคยค่ะ"

"แล้วต้องการแบบเดือนหรือฉุกเฉินคะ"

"แบบเดือนค่ะ"

เภสัชกรหยิบยาออกมาให้เธอเลือกดูว่าต้องการยี่ห้อไหน

"ฉันไม่มีความรู้เรื่องนี้เลยค่ะช่วยแนะนำหน่อยนะคะ"

"แนะนำเป็นตัวนี้ค่ะ และทานตามคำแนะนำตรงฉลากได้เลยค่ะ"

"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวหันไปหาผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ "คุณ.."

"อะไร"

"จ่ายเงินสิ!" แค่นี้ก็ทำเป็นไม่เข้าใจ

เวทมนต์ล้วงเอากระเป๋าออกมาจ่ายเงินแบบไม่ค่อยเต็มใจ ถ้าให้จ่ายเรื่องอื่นยังพอว่า.. แบบนี้สกัดดาวรุ่งกันชัดๆ อุตส่าห์แอบฉีดยาให้ทีละนิดละหน่อยแล้วนะ

"คุณเป็นบ้าอะไร" มาถึงรถเธอก็ต่อว่าเรื่องที่ไม่พอใจให้เขา

"ทำไมต้องซื้อยาคุมด้วย"

"ฉันไม่อยากท้อง"

"แต่ผมอยากมีหลานให้ย่าอุ้มแล้ว"

"คุณจะบ้าเหรอ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"

ถ้าเธอพูดแบบนี้ทุกครั้งเขา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลุมพรางเสน่หา   บทที่ 22

    หลุมพรางเสน่หา บทที่ 22เย็นของวันนั้น.."แม่ขนิษฐา เธอไม่เห็นจริงๆ เหรอว่าลูกสาวฉันไปไหน""ฉันไม่รู้ แล้วทำไมเธอไม่ถามผัวเธอดูล่ะ""ฉันถามมันแล้วมันบอกเห็นลูกสาวปีนข้ามมาฝั่งนี้ ฉันได้ยินว่าลูกชายเธอกลับมา""ตาเวทกลับไปทำงานพร้อมกับแฟนแล้ว""พาแฟนไปด้วยเหรอ" อรสาก็เห็นอยู่ว่าวันสองวันที่ลูกชายของขนิษฐากลับไปทำงานลูกสะใภ้อยู่ที่บ้านด้วย"ใช่เขาคิดถึงกันก็มารับกันไปอยู่ด้วย""ฉันจะไปตามมันที่ไหนเนี่ย""ก็นิราเขียนโน๊ตไว้แล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ต้องตามจะไปทำงาน" เรื่องนี้ขนิษฐาไม่รู้จริงๆ ตอนส่งลูกชายกับลูกสะใภ้ขึ้นรถก็ไม่เห็นว่านิราขึ้นรถไปด้วย ถ้าจะไปกับสองคนนั่นนิราต้องบอกหรือเวทมนต์ต้องบอกแม่ไว้ก่อนสินางก็ขอภาวนาให้นิราไปจากที่นี่ให้พ้นๆ ไปเจอแต่คนที่ดีจะได้พ้นเวรพ้นกรรมสักที"ถ้าไม่สบายใจก็ไปแจ้งความคนหาย"อรสาคิดว่าคงไม่ได้ไปกับเวทมนต์แล้วล่ะ เพราะถ้าไม่งั้นขนิษฐาคงไม่บอกให้ไปแจ้งความหรอก"ยังก่อนดีกว่าก็มันเขียนโน้ตไว้แล้วนี่ รอให้มันติดต่อกลับมาดู" ก็รู้ตัวอยู่ว่ากดดันลูกมาก อยู่นี่ก็ไม่มีอะไรดีคงอยากออกไปหางานทำบนรถ.."หิวไหม""ถามฉันเหรอคะ" มีนาที่นั่งอยู่ข้างๆ หันไปถามคนที่ทำหน

  • หลุมพรางเสน่หา   บทที่ 21//18+

    หลุมพรางเสน่หา บทที่ 21🔞"มึงพูดอะไร!""ทำไม..กูพูดความจริงแล้วรับไม่ได้ว่างั้น""หุบปากแกนะ! ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่เวทนะคะ" นิราต่อว่าให้พ่อเลี้ยงแล้วก็หันมาพูดกับมีนา"มีอะไรกันเหรอลูก" ที่จริงขนิษฐาไม่รู้หรอกว่าหลังบ้านเกิดอะไรขึ้น ลูกค้าจะมาเข้าห้องน้ำเห็นว่าด้านหลังกำลังทะเลาะกันเลยออกไปบอกแม่ค้า"มึงพูดใหม่!" เวทมนต์พยายามใจเย็นที่สุดแล้ว ถ้าเขากระโดดข้ามรั้วไปกระทืบมันนั่นมันยิ่งยืนยันคำพูดของไอ้เลวนี่"ไอ้จักรมันพูดอะไรลูก" ขนิษฐาถามลูกชายอีกทีเพราะลูกยังไม่ได้ตอบนาง"มันพูดว่าผมกับนิรามีอะไรกันครับ""หรือไม่จริงล่ะ หลายครั้งเลยไม่ใช่เหรอปีนรั้วข้ามไปหากัน""ฉันปีนหนีแกต่างหาก!" ทุกครั้งที่พ่อเลี้ยงอยู่ในบ้าน ถ้านิราเดินผ่านไปก็จะถูกมันแทะโลมหรือไม่ก็แต๊ะอั๋ง โชคดีที่ยังไม่ถึงขั้นร่วงละเมิดทางเพศ เธอเลยใช้วิธีปีนข้ามรั้วมาฝั่งนี้ แล้วเดินผ่านบ้านหลังนี้ออกไป แต่ไม่คิดว่าการทำแบบนี้จะทำให้มันมีเรื่องมาพูดได้"แกพูดแบบนี้ฉันฟ้องได้นะ" ขนิษฐาหันไปมองหน้าลูกสะใภ้ก่อนที่จะหันไปต่อว่าให้พ่อเลี้ยงของนิรา"ฉันไม่เอาความจริงมาพูดเล่นก็ได้ แต่นั่นลูกสาวฉัน บอกนิรากลับมา""ใครลูกสาวแก" น

  • หลุมพรางเสน่หา   บทที่ 20

    หลุมพรางเสน่หา บทที่ 20"ให้ผมตามไหมครับ""ไม่ต้อง""แต่พ่อเลี้ยงครับ.." สิงหาก็ไม่ค่อยปลื้มที่เวทมนต์ทำแบบนี้ เหมือนไม่เห็นหัวพ่อเลี้ยงเลย ตัวเองไม่เท่าไรหรอก แต่กลัวคนอื่นจะมองไม่ดี"เรื่องงานต้องพึ่งมึงแล้วนะสิงหา""พ่อเลี้ยงบอกมาได้เลยครับ จะให้ผมไปทำอะไร"หลังจากที่คุยงานเสร็จภูตะวันก็กลับบ้านไปหาภรรยา เพราะตอนนี้เธอกำลังตั้งท้องอยู่เขาไม่อยากให้คิดมากส่วนทางด้านเวทมนต์ ตอนนี้ขับรถมาได้ไกลแล้วบ้านที่แม่ซื้อไว้อยู่ในจังหวัดเดียวกัน แต่ถึงแม้จะอยู่ในจังหวัดเดียวกันก็คนละอำเภอแถมไกลกันมากด้วย ต้องใช้เวลาขับรถอยู่ 2-3 ชั่วโมงกว่าจะมาถึงเช้าวันต่อมา.."?? ...????" มีนาลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าบนเตียงมีผู้ชายนอนอยู่ด้วย "คุณ!?"ชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ พอได้ยินเสียงเธออยู่บ้าง แต่ก็ลืมตาไม่ขึ้น"คุณมาถึงตั้งแต่เมื่อไร แล้วนี่คุณเข้ามาในห้องได้ยังไง""ก็ใช้กุญแจไขเข้ามา" ตอนที่ตอบเขาก็ยังไม่ลืมตา"แล้วคุณมาทำไม ทำไมไม่อยู่กับสาวคนนั้น""สาวคนไหนอีก""ผู้หญิงที่ฉันได้ยินในโทรศัพท์""นั่นพนักงานเสิร์ฟในร้าน""ไม่เชื่อ""จะชวนทะเลาะอะไรอีกล่ะคนยิ่งง่วงนอนอยู่" เวทมนต์เห็นว่าเธอลุกแล้วก็เลยเอา

  • หลุมพรางเสน่หา   บทที่ 19

    หลุมพรางเสน่หา บทที่ 19"ลืมถามเลยค่ะ เมื่อกี้ใครโทรมาคะแม่" มัวแต่สนใจเรื่องของคนข้างบ้านจนลืมถามเรื่องนั้นเลย เพราะตอนที่ท่านรับโทรศัพท์เห็นท่านมองมาอยู่"ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ คนรู้จักโทรมา" ก็ลูกชายเป็นคนบอกเองว่าไม่ต้องบอกให้เธอรู้"มีนาขอเข้าไปซักผ้าก่อนนะคะ" โชคดีนะที่ซื้อเสื้อผ้ามาไว้หลายชุด แต่ถ้าไม่ซักวันนี้คงไม่มีใส่แล้วล่ะมีนาเอาเสื้อผ้าไปที่หลังบ้านเพราะเครื่องซักผ้าอยู่ตรงนั้น เธอก็อดมองไปดูคนข้างบ้านไม่ได้ แต่พอมองห่างๆ ไม่เห็นเธอก็เลยชะโงกหน้าข้ามรั้วมองไปดู"คุณ.." ทีแรกก็มองเข้าไปด้านใน แต่พอกำลังขยับกลับมาก็เห็นว่าคนที่เธอมองหานั่งพิงกำแพงรั้วอยู่ที่จริงกำแพงก็ไม่ได้สูง มีไว้แค่ให้รู้อาณาเขตของตัวบ้านเท่านั้นนิราที่นั่งอยู่เงยหน้าขึ้นมองดูแบบอัตโนมัติเพราะอยู่ดีๆ ก็มีคนพูดออกมาอยู่เหนือศรีษะ ..แต่พอนึกได้ว่าใบหน้าเธอมีรอยช้ำก็รีบก้มหน้าลงใหม่"คุณมีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ""ไม่มี""คุณต้องสู้สิคะ ถึงจะเป็นคนในครอบครัวแต่ก็ไม่มีสิทธิ์ทำเราแบบนี้""ไม่เจอกับตัวเธอก็พูดได้สิ" นิราลุกขึ้นกำลังจะเดินกลับเข้าไปในบ้าน แต่จังหวะนั้นประตูหลังบ้านก็เปิดออกมา "กลับเข้าบ้านเธอไป" นิร

  • หลุมพรางเสน่หา   บทที่ 18

    หลุมพรางเสน่หา บทที่ 18เวทมนต์หยิบของสำคัญแล้วเดินมาที่รถ เขาสตาร์ทรถแล้วก็ถอยรถมาใกล้หน้าร้านรอให้เธอมาขึ้น แต่เธอก็ทำเฉยยังคงปัดกวาดทำความสะอาดร้านช่วยแม่เขาอยู่"คุณครับ ถ้าช้ากว่านี้มันต้องดึกมากแน่""ฉันก็บอกแล้วไงว่าไม่ไป..จะอยู่กับแม่""คุณอยู่ที่นี่ไม่ได้""ทำไมจะอยู่ไม่ได้""คุณเป็นผู้หญิงนะ""แม่ก็เป็นผู้หญิงยังอยู่คนเดียวมาได้จนถึงทุกวันนี้เลย""มีนา!""ฉันไม่ได้พูดเล่นฉันยังไม่อยากกลับ""คุณมีเหตุผลอะไร อย่าบอกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนแม่ผม""เหตุผลของฉันคุณก็รู้ ถ้าฉันกลับไปกับคุณ.." มีนาชำเลืองสายตามองไปดูหน้าแม่ของเขาเล็กน้อยเพราะท่านก็ยืนฟังอยู่ด้วย "คุณไปเถอะค่ะ ถ้าฉันอยากกลับเดี๋ยวฉันโทรหาคุณให้มารับเอง""จะเอาแบบนี้ใช่ไหม อย่าร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วกัน" ถึงยังไงวันนี้เขาก็ต้องกลับไปก่อน เพราะพ่อเลี้ยงมาตามถึงที่ แล้ววันหลังค่อยว่ากันใหม่เวทมนต์ขับรถมาคนเดียวแบบเหงาๆ ในใจก็คิดถึงคนที่ดื้อดึงอยากอยู่กับแม่ใช้เวลาอยู่ 2-3 ชั่วโมงเขาก็ขับรถมาถึงจุดหมายปลายทาง.."พี่เวท" หลายคน เห็นเวทมนต์กลับมาก็ดีใจ แต่กับคนที่อยากเขี่ยเขาทิ้งนี่สิ"ทำไมกลับมาได้""แล้วทำไมจะกลับมาไม่ได้""

  • หลุมพรางเสน่หา   บทที่ 17

    หลุมพรางเสน่หา บทที่ 17วันต่อมา.. และวันนี้ก็เป็นวันที่สามที่พ่อเลี้ยงภูตะวันให้เวลาเวทมนต์ขนิษฐายังคงไปตลาดเหมือนเช่นเคย ถึงแม้ในใจจะเป็นกังวลว่าลูกจะเอายังไงเพราะลูกไม่ได้ปริปากพูดกับแม่เลยสักคำ"ให้มีนาช่วยค่ะ" มีนาได้ยินเสียงแม่มาจากตลาดเธอเลยลุกออกมาช่วยยกของ"ขอบใจจ้ะ แต่แม่ทำเองได้""ให้มีนาช่วยเถอะค่ะ""มีนาได้ยินพี่เขาพูดอะไรบ้างไหมลูก""เรื่องอะไรคะ""เรื่องนั้นแหละ""เขาไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ เขาคงไม่ไปหรอกมั้งคะ" ไม่ใช่แค่ท่านหรอกที่กลุ้มใจเธอก็กลุ้มใจไม่ต่างกัน ถ้ากลับไปนั่นหมายถึง ทั้งสองก็คงต้องได้แยกย้ายมีนาช่วยจัดของให้เข้าที่เหมือนที่ท่านเคยสอนเธอ แล้วก็เอาผักไปล้าง รวมถึงทำอะไรหลายอย่างโดยที่ไม่ต้องถามแล้วสายๆ ของวันนั้น.."ทำไมตื่นเช้าจังเลย" เวทมนต์ล้างหน้าล้างตาแล้วก็ออกมาหน้าบ้านเพราะรู้ว่าเธอคงอยู่หน้าร้าน"มาช่วยแม่เตรียมขายของค่ะ"ขนิษฐาหันมามองลูกชาย อยากขอให้เขาสร้างครอบครัวและก็อยู่แบบนี้ตลอดไป แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะลูกชอบงานที่ทำมาก"มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับแม่""หนูมีนาช่วยหมดทุกอย่างแล้ว""เก่งทุกเรื่องเลยนะเรา""คุณพูดอะไร" มีนาแอบชำเลืองสายตามองไปด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status