5.2 หวงรักมาเฟียเถื่อน

“เธอคงอยากตายมากสินะ”

เออร์วานใช้ความถนัดของตัวเองก็คือใช้กำลังนั่นแหละ ฉุดกระชากร่างเล็กนั้นให้ลุกขึ้นเดินตามคำสั่งที่เขาได้รับมาจากเจ้านาย

เข็มขาวหอบร่างกายที่แสนเจ็บปวดเดินตามร่างหนานั้นไปอย่างไม่อาจขัดขืนแรงชายของเขาเอาไว้ได้

“รีบซื้อซะ”

เมื่อพาร่างเล็กที่ดูจะมารยาเอาเสียเหลือเกินตามที่เจ้านายของเขามักพูดออกมาเข้ามาภายในร้านขายยาได้

เขาก็ดันร่างนั้นให้เดินไปยังเคาน์เตอร์ของร้านขายยาที่มีเภสัชยืนคอยให้บริการอยู่

คนตัวเล็กส่ายหน้าปฏิเสธไปมาเมื่อได้เต็มใจที่จะทำตามที่พวกเขาสั่ง เธอไม่ได้อยากใช้ยาคุมกำเนิดนั้นอีกเพราะเธอไม่ได้ต้องการยกร่างกายให้ใคร เธออยากหนีไปจากตรงนี้ตั้งหากล่ะ

“งั้นก็ตายกันทั้งหมดเนี้ยแหละ”

เออร์วานตั้งท่าควักปืนออกมาจากที่ซ่อนภายในเอวกางเกงของตัวเอง เขาพร้อมยิงเสมอเมื่ออีกฝ่ายไม่ยินยอมทำตามสั่ง

“ฉะๆ ฉันขอซื้อยาคุม”

เข็มขาวเดินเซไปข้างหน้าเพื่อขอซื้อยาคุมกำเนิดที่เธอเพียงแค่รู้จักแต่ชื่อหน้าตาของมันแทบไม่เคยเห็นมาก่อน เพื่อรักษาชีวิตของคนอื่นเอาไว้

ลำพังตัวเธอเองตายไปก็คงไม่ได้เสียหายอะไรเพราะชีวิตของเธอมันก็ไร้ค่าตั้งแต่เกิดมาอยู่แล้ว แต่จะให้คนอื่นมาตายไม่ได้เขาคงมีพ่อแม่ที่เป็นห่วงรออยู่ที่บ้าน

“ยี่ห้อไหนคะ”

เภสัชทำหน้าที่ของเธอด้วยการถามหารายละเอียดในการซื้อยาของลูกค้า

“อะไรก็ได้ อึก”

คนตัวเล็กที่กำลังทำในสิ่งที่ไม่เต็มใจจะทำยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่มันไหลออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจนั้นอย่างช้าๆ

ความเจ็บปวดและความเสียใจยังคงวนเวียนอยู่ภายในร่างกายที่มันแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดีนี้ของเธออย่างไม่อาจจบสิ้นลงได้

“ยาคุมฉุกเฉินเหรอคะ”

เภสัชสาวเห็นว่าหญิงสาวนั้นร้องไห้ออกมาก็เลยเสนอยาคุมฉุกเฉินที่มันอาจช่วยเหลือเหตุการณ์ไม่ได้ตั้งใจเอาไว้ได้ให้กับลูกค้าหน้าใหม่อย่างเธอ

“ธะๆ ธรรมดาค่ะ”

เข็มขาวรีบยื่นเงินที่ถือเอาไว้ในมือให้กับเภสัชนั้นเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายซักถามอะไรเธอมากนัก ด้วยกลัวคนที่ตามมาจะเข้าทำร้ายเภสัชเหมือนกับที่ทำร้ายเธอเอาได้

เธอเจ็บตัวเธอเองก็พอจะทนได้บ้างเพราะตอนเด็กๆ ก็เคยโดนพวกพี่ๆ รุมทำร้ายมาหลายครั้งก่อนจะได้มาอยู่ที่นี่

แต่เภสัชคนนี้ไม่ควรมาเจอกับอะไรแบบนี้ เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับคนอื่น

“ยี่ห้อนี้กินดีนะคะ รับไหมคะ”

เภสัชเลือกหยิบยาคุมกำเนิดยี่ห้อที่มันเหมาะสมกับเงินที่หญิงสาวให้มาวางบนเคาน์เตอร์ข้างๆ กับเงินแบงก์สีแดงนั้น

“ขอบคุณค่ะ”

มือเล็กๆ ที่ด้านบนหลังมือมีแต่รอยเขียวช้ำจากการดิ้นรนหนีรีบคว้าเอาแผงยาคุมกำเนิดนั้นอย่างรวดเร็ว แล้วก็พาร่างกายที่แทบจะยืนไม่อยู่เพราะเจ็บปวดใจกลางสาวจนขาสั่นไปหมดแล้วออกจากร้านขายยานั้นอย่างรวดเร็ว

แบกร่างกายที่เจ็บไปทั้งตัวและใจกลางสาวที่เจ็บและแสบไปหมดแล้วจากการต้องเดินมากๆ กลับไปยังรถ

ไม่กล้าแม้แต่จะคิดหนีเพราะหวาดกลัวว่าพวกเขาจะฆ่าเธอให้ตายคามือพวกเขา เธอไม่ได้กลัวตายแต่ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่ออีกสักหน่อยเพื่อว่าจะได้เจอหน้าผู้เป็นแม่ที่เธอรักสุดหัวใจอีกสักครั้งหนึ่งก็ยังดี

เออร์วานเดินตามคุมหญิงสาวอย่างทันท่วงทีไม่ปล่อยให้คลาดสายตาไปได้ เพราะเขาไม่ได้หละหลวมในหน้าที่เหมือนกับไอ้เลนินมัน

หรือเรียกอีกอย่างว่าเขาชอบตามติดศัตรูเพื่อฆ่าในทันทีเลย ไม่ใช่แบบไอ้เลนินที่ชอบให้ศัตรูวิ่งหนีจนเหนื่อยก่อนค่อยฆ่า

“ทำไมแฟนดูโหดจัง สงสัยจะทะเลาะกันมาแน่ๆ”

เภสัชสาวได้แต่มองตามหลังลูกค้าที่เพิ่งออกไปกับแฟนของเธอด้วยความสงสารแต่ก็ช่วยอะไรเรื่องในครอบครัวไม่ได้

ผู้หญิงสาวๆ นั้นไม่น่าต้องมาเจอผู้ชายหน้าโหดๆ ที่คิดแต่จะทำอย่างเดียวแต่ไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลยแม้แต่ซื้อยาคุมก็บังคับให้ผู้หญิงมาซื้อเอง

“ชักช้า”

มือหนาเข้ากระชากร่างเล็กในทันทีที่เธอเดินมาถึงรถให้เธอรีบขึ้นรถไปซะ หลังจากที่เขาต้องนั่งรอบนรถหลายนาทีจนหงุดหงิดต้องลงจากรถมารอที่ด้านล่างนี้

“โอ๊ย”

แรงมหาศาลจากเขาเข้าสร้างความเจ็บปวดให้กับเธออีกครั้ง จนร่างกายมันร้าวระบมไม่เหลือชิ้นดี

ร่างกายผอมบางแทบไม่อยากจะก้าวขาเดินต่อไปอีกแล้ว แต่ก็ต้องเดินไปจนได้เพราะเธอสู้แรงเขาไม่ไหว

“แหกปากเข้าไป”