“โอ๊ย”
แรงมหาศาลจากเขาเข้าสร้างความเจ็บปวดให้กับเธออีกครั้ง จนร่างกายมันร้าวระบมไม่เหลือชิ้นดี
ร่างกายผอมบางแทบไม่อยากจะก้าวขาเดินต่อไปอีกแล้ว แต่ก็ต้องเดินไปจนได้เพราะเธอสู้แรงเขาไม่ไหว
“แหกปากเข้าไป”
เธอส่งเสียงร้องเพียงนิดเขาก็ตวาดเธอเสียงดังลั่นด้วยความรำคาญ
ทำเอาเธอน้ำตานองหน้าด้วยความตกใจปะปนกับความกลัวอีกครั้งอย่างไม่อาจกลั้นหยดน้ำตาเอาไว้ได้
“เจ็บเหรอ กลัวงั้นเหรอ”
มาเฟียหนุ่มเข้าปลอบใจอีกฝ่ายด้วยการส่งฝ่ามือหนาๆ เข้าไปบีบแก้มขาวๆ เอาไว้แน่นให้อีกฝ่ายร้องไม่ออก จะได้ไม่สร้างความน่ารำคาญให้กับเขาเพิ่ม
“อึก”
เข็มขาวทำได้แค่ระบายความเจ็บปวดออกมาเป็นน้ำตา เมื่อสองแก้มของเธอต้องรู้สึกเจ็บราวกับโดนคีบเหล็กหนีบเอาไว้บนใบหน้า
“รู้เอาไว้ซะด้วยว่าแค่นี้มันยังไม่เท่ากับที่แม่ของฉันต้องเจ็บเพราะพวกเธอสองแม่ลูก”
“น้ำตาของเธอที่มันไหลออกมาแค่นี้ มันยังไม่เท่ากับน้ำตาของแม่ฉันที่ต้องร้องไห้เพราะความทุกข์ที่เธอสองแม่ลูกก่อเอาไว้”
“อย่าคิดจะขอโทษ เพราะคำขอโทษของเธอมันชดใช้ชีวิตแม่ของฉันไม่ได้หรอก”
ฟีนิกส์พ่นคำพูดที่มันอัดแน่นในหัวใจของเขามานานนับสิบปีออกมาใส่หน้าหญิงสาว ระบายสิ่งที่แม่เขาต้องทนทุกข์ให้เธอได้ฟัง
เพราะนับต่อจากนี้ เธอยังต้องพบเจออะไรอีกมากจากการแก้แค้นของเขา ชนิดที่ว่าอยากตายก็ไม่มีสิทธิ์ได้ตาย
มือหนาสะบัดแก้มเล็กๆ นั้นออกจากมืออย่างแรงเมื่อได้พูดจนพอใจ พร้อมกับสะบัดน้ำตาของเธอที่มันไหลมาโดนมือของเขาอย่างนึกรังเกียจ จนหยดน้ำตานั้นกระเด็นกระจัดกระจายเต็มรถ
“แล้วฉันต้องทำ อึก.....
หญิงสาวถามหาโอกาสที่จะรอดไปจากเรื่องอะไรก็ไม่รู้ที่เธอเองก็ยังไม่เข้าใจนี้ไปให้ได้ เธอเอ่ยถามเขาออกมาอย่างยากลำบาก ผ่านเสียงสะอื้นไห้ของเธอที่มันมีออกมาตลอดเวลา
แต่ทว่ายังไม่ทันที่จะได้พูดจบ
“ชดใช้ด้วยความเจ็บปวด ลงมา”
เขานั้นก็ฉุดกระชากเธอลงจากรถอีกครั้ง เมื่อรถหรูของเขาแล่นมาถึงยังบริเวณบ้านหลังใหญ่ของพ่อเขาเข้าพอดี
“ปล่อยฉันไปเถอะนะ”
เข็มขาวไม่รู้จะหาทางไหนให้รอดไปจากเงื้อมมือคนใจร้ายนี้ได้อีกแล้ว เธอถึงกับยกมือขึ้นไหว้เขาเพื่อขอร้องเขา
เพราะนี้คงจะเป็นวิธีเดียวที่คนไร้ความสามารถอย่างเธอจะทำได้ เขาอาจสงสารเธอบ้างและก็ปล่อยเธอไปจากเรื่องร้ายๆ นี้
“ไหนล่ะห้องนอนของเธอ”
เขาไม่ได้สนใจเธอสักเท่าไหร่ แต่กลับถามหาเป้าหมายของตัวเองเสียมากกว่า
ด้วยในหัวของเขามันมีเพียงเรื่องเดียวในตอนนี้ คือชำระความคับแค้นในใจที่เธอทำให้แม่ของเขาต้องตายเท่านั้น
คนตัวเล็กถึงกับพนมมือค้างเอาไว้ ไม่คิดว่าเขาจะไม่เมตตากับเธอแล้วยังจะไม่สิ้นสุดความใจร้ายกับเธออีก
“เดินนำไปสิวะ ยืนมองหน้ากูอยู่ได้ อยากเจอดีหรือไงวะ”
คนตัวโตเงื้อมือขึ้นอย่างโมโหหมายจะตบหน้าอีกฝ่ายให้ได้เมื่อไม่ชอบถูกมองหน้าแบบนั้น
แต่ทว่าก็ยั้งมือเอาไว้ไม่ได้ตบออกไป แต่ก็ผลักร่างบางนั้นแทนให้เดินไปข้างหน้าซะอย่าคิดขัดคำสั่งเขา
เข็มขาวพยุงตัวเองเดินไปข้างหน้าด้วยความเจ็บปวดทางร่ายกายที่แทบจะเดินไม่ไหวด้วยซ้ำไป กับใจกลางสาวที่ยังคงเจ็บปวดอยู่อย่างมากเมื่อมันถูกทำให้ฉีกขาดแต่ทว่ากลับยังไม่ได้ถูกรักษา
เธอเดินตรงไปยังห้องนอนของตัวเธอเองที่อยู่ชั้นล่างของบ้าน เป็นที่ที่แม่ของเธอจัดหาเอาไว้ให้ตั้งแต่วันแรกที่เธอมาถึงที่นี่เมื่อสิบปีที่แล้ว
ด้วยห้องนอนนี้มันเป็นห้องเล็กๆ ห้องหนึ่งที่ไม่ได้ถูกใช้ประโยชน์อะไรนอกเสียจากเอาไว้เก็บของ และก็เพื่อไม่ให้เธอขึ้นไปวุ่นวายด้านบนที่ซึ่งห้องนอนของแม่เธอและคุณลุงผู้เป็นสามีอยู่ด้านบนนั้น
“ก็เปิดประตูเข้าไปสิวะ”
เดินมาถึงหน้าห้องนอนของเธอแล้ว เธอก็ยังมิวายลีลามารยาขึ้นมาอีก
คนตัวโตก็เลยผลักเธอเข้าให้อย่างแรงจนร่างบอบบางนั้นเข้าไปกระแทกกับประตูอย่างจังเพื่อให้เธอหยุดทำตัวมารยาน่ารำคาญสักที
“โอ๊ย”
คนตัวเล็กร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอย่างไม่อาจกลั้นเอาไว้ได้อีกตามเคย เป็นการร้องออกมาไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ได้แล้วกับการถูกกระทำรุนแรงจากเขา
และนั่นทำให้เธอรีบเปิดประตูเดินเข้าห้องนอนของตัวเองไป เพื่อจะได้ไม่เจ็บตัวจนต้องร้องโอดโอยออกมาอย่างน่าสงสารให้เขาต้องใช้สายตาเหยียดมองอย่างน่าสมเพชอีก
“พี่เลนินกับพี่เออร์วานเป็นลูกน้องคนสนิทของคุณจะให้มาเป็นพี่เลี้ยงเด็กคงไม่เหมาะ หนูหาพี่เลี้ยงเองจะดีกว่า อีกอย่างหนูก็เรียนจบก็คอยดูแลลูกด้วยตัวเองได้อย่างเต็มที่ได้แล้วคุณจะได้กลับไปทำงานอย่างเต็มตัว”“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจหนู เดี๋ยวฉันจะช่วยหาอีกแรงก็แล้วกัน ว่าแต่ชุดว่ายน้ำนั้นทิ้งไปหรือยัง”เรื่องลูกคุยกันจบไปแล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความหวงเกี่ยวกับชุดว่ายน้ำที่เธอพูดถึงเอาไว้ตั้งแต่เดินทางมาถึงใหม่ๆ“ใครๆเขามาเที่ยวทะเลก็ต้องใส่ชุดว่ายน้ำกันทั้งนั้นไม่เห็นจะแปลกอะไรเลย แต่ทำไมคุณให้หนูเอาชุดไปทิ้งล่ะคะ”ร่างเล็กเอนตัวเข้าไปซบต้นแขนหนาของผู้เป็นสามีอย่างออดอ้อน เอ่ยเสียงเบาๆตอบเขาอย่างน่ารัก“ใครๆที่ไหนก็ช่างหัวมันสิ มันจะใส่อะไรหรือจะแก้ผ้าเดินก็เรื่องของพวกมัน แต่สำหรับเมียฉันแล้วห้ามใส่อะไรพวกนั้น ความสวยงาม เรือนร่าง ร่างกายนุ่มนิ่มนี้ ฟีนิกส์มีสิทธิ์ได้เห็นคนเดียวเท่านั้น”สองมือหนาช่วยกันรวบร่างเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆขึ้นมานั่งบนตักแกร่งของเขาได้อย่างง่ายดาย เมื่อมีโอกาสได้ใช้เวลากันตามลำพัง เขาก็ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปง่าย ต้องได้ใกล้ชิดกับเธอจนรู้สึกชุ
“ทาเล๊”เสียงของเด็กชายวัยสองขวบเอ่ยขึ้นเมื่อสายตานั้นมองเห็นผืนน้ำขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้า พร้อมกับท่าทางตื่นตาตื่นใจนี่อาจไม่ใช่การเห็นทะเลเป็นครั้งแรก แต่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่อาจนับได้สำหรับเด็กตัวน้อยๆคนนี้ด้วยพ่อของเขานั้นเป็นมาเฟียมีท่าเรือส่วนตัวเอาไว้ขนของติดกับทะเล ทำให้เขานั้นเดินทางไปทำงานกับพ่อและก็เห็นทะเลนับครั้งไม่ถ้วนแล้วตั้งแต่ลืมตาดูโลกได้เพียงไม่กี่เดือนแต่ทุกครั้งที่เด็กชายเห็นทะเลก็จะมีอาการตื่นเต้นแบบนี้ทุกครั้งไป ดูจะเป็นเด็กที่รักธรรมชาติไม่น้อยเลยในสายตาของคนเป็นพ่อกับแม่“ว้าว ทะเล”ส่วนคนเป็นแม่เองก็เก็บอาการดีใจเอาไว้ไม่อยู่ไม่ต่างจากลูกชายตัวน้อยเลยสักนิด เธอนั้นตื่นตาตื่นใจกับผืนน้ำสีฟ้าสดใสและหายทรายสีขาวที่อยู่ตรงหน้าเป็นที่สุดเธอก็เหมือนกับลูกชายนั่นแหละ ได้เห็นทะเลอยู่บ่อยๆเพราะตามผู้เป็นสามีไปทำงานอยู่เป็นประจำแต่ทว่าไม่เคยเห็นทะเลที่เป็นหาดทรายสีขาวสวยแบบนี้มาก่อน ด้วยที่ท่าเรือนั้นมันมีมีหาดทรายมีแต่ผืนน้ำและก็เรือขนส่งเท่านั้น“หวังว่าหนูคงไม่เอาชุดว่ายน้ำแบบนั้นมาใส่นะ”พอเห็นลูกกับเมียดูจะมีความสุขคนเป็นหัวหน้าครอบครัวก็อดไม่ได้ที่จะ
“ทำรายงานอยู่เหรอ”นอกจากวันนี้เมียตัวน้อยจะเลิกเรียนเย็นกว่าทุกวันแล้วพอกลับมาถึงบ้านก็ยังมีรายงานต้องให้ทำต่ออีกนิดหน่อย สามีอย่างเขาก็เลยรับหน้าที่เลี้ยงลูกเป็นหลักสลับกับทำงานไปด้วยพอพาลูกเข้านอนแล้วก็ให้กล้องช่วยเลี้ยงลูกต่อ ไม่ให้ลูกคลาดสายตาแม้แต่นิดแม้จะมีลูกน้องคอยนอนเฝ้าอยู่ใกล้ๆก็ตามส่วนคนเป็นพ่อนั้นก็ได้โอกาสมาดูแลเมียต่อจากลูกบ้าง หลังจากต้องแยกกันทำหน้าที่แทบไม่ได้เจอหน้ากันแบบนานๆเลย“ค่ะ อีกนิดก็ใกล้จะเสร็จแล้ว คุณฟีนิกส์อาบน้ำนอนก่อนได้เลยค่ะ”เข็มขาวกำลังก้มหน้าก้มตาทำรายงานอย่างขะมักเขม้นในช่วงที่สมองกำลังแล่นได้ที่ ไม่ได้เงยหน้ามองคนที่เดินเข้ามาภายในห้องนอนแม้แต่นิด แต่ก็รู้ดีว่าเป็นเขาเพราะกลิ่นกายเขามันหอมฟุ้งมาก่อนตัวเสียอีก เธอจำได้ดี“ฉันอาบน้ำแล้ว เหลือแต่ว่าเมื่อไหร่เมียจะไปกล่อมนอนแค่นั้นเอง”เขาทำทุกอย่างพร้อมเข้านอนมาตั้งแต่อยู่ในห้องนอนที่ชั้นล่างที่เปิดขึ้นมาใหม่ตั้งแต่มีลูกนั้นแล้ว เพื่อไม่ให้เสียเวลาเมื่อเจอหน้ากับเมียเพราะลูกยังเล็กมากๆทิ้งไว้คนเดียวนานก็ไม่ดี มีเวลาแค่รอบกินนมสองถึงสามชั่วโมงเท่านั้นพ่อมือโปรอย่างเขาที่เลี้ยงลูกเป็นห
“ให้ฉันช่วยแต่งตัวไหม”เสียงหนาเอ่ยขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวขึ้นอย่างช้าๆทางด้านหลังของเมียตัวน้อยที่กำลังยืนเช็ดตัวให้แห้งอยู่หน้ากระจกภายในห้องแต่งตัวสายตาคมพิศมองเมียจากทางด้านหลังไม่ห่างเลย แม้เธอจะเพิ่งคลอดลูกได้เพียงสามเดือนเท่านั้น แต่ทว่าทรวงทรงองค์เอวยังคงน่าเอาเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยยกเว้นอวบขึ้นมานิดหน่อย และนั้นทำให้เหมือนว่าจะจับได้ถนัดมือมากขึ้นไปอีก“ว้าย”คนตัวเล็กที่เอาแต่รีบเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้แห้งถึงกับสะดุ้งโหย่งด้วยความตกใจเมื่อถูกทักทายโดยผู้เป็นสามีไม่คิดว่าเขาจะเข้ามาภายในนี้ตอนที่เธอกำลังโป้อยู่ เพราะก่อนหน้านี้เขายังนอนหลับอยู่กับลูกน้อยวัยสามเดือนของเธออยู่เลยหรือว่าเขาจะแกล้งหลับกันแน่ก็ไม่รู้ พ่อมาเฟียคนนี้ยิ่งร้ายๆอยู่จนเมียอย่างเธอตามไม่เคยทันเลย“ลูกยังหลับอยู่ ฉันก็ยังพอจะว่างช่วยหนูแต่งตัวได้นะ”มือหนาหยิบเอาชุดชั้นในของเมียขึ้นมาถือเอาไว้แน่น หมายมั่นเป็นอย่างยิ่งว่าจะเป็นคนใส่ให้เมีย เพื่อการันรีว่าเขาไม่ใช่แค่จะถนัดเพียงถอดออกเท่านั้นแต่เมื่อเป็นพ่อคนแล้วแต่งตัวให้ลูกน้องมานับครั้งไม่ถ้วนได้แล้ว เขาก็แต่งตัวให้เมียได้ด้วยเช่นก
“นี่เป็นแหวนที่ฉันตั้งใจเลือกมาเองกับมือและก็สลักชื่อฉันเอาไว้อย่างชัดเจน แหวนวงนี้มันเป็นของหนูแต่เพียงผู้เดียวนะ เหมือนที่ตัวฉันและก็หัวใจของฉันเป็นของหนูแต่เพียงผู้เดียวนั่นแหละ”รับแหวนนั้นมาจากมือลูกน้องแล้วแกะออกมาจากกล่อง มองแหวนที่ตั้งใจสั่งทำมาด้วยตัวเองอีกรอบด้วยความรักที่มีให้กับเธอแต่เพียงผู้เดียวจับมือเล็กๆของเธอข้างซ้ายขึ้นมาแล้วสวมแหวนวงนั้นให้กับนิ้วนางของเธออย่างบรรจงและเบามือที่สุดนี่แหละพิธีแต่งงานของเขาที่เขาตั้งใจจัดขึ้นมาเพื่อประกาศความรักของเขาและก็เธอ และเขาก็มั่นใจว่ามันจะส่งผ่านไปถึงเจ้าตัวน้อยที่อายุได้สามเดือนแล้วในท้องแม่นั้นด้วย“ขอบคุณนะคะ”เอ่ยขอบคุณเขาออกมาจากหัวใจและรอยยิ้มที่มีความสุข คราวนี้เธอไม่ได้ไหว้เขาอีกแล้วแต่ทว่ากลับก้มลงไปหอมแก้มเขาทั้งสองข้างแทน“แต่ว่าหนูไม่มีอะไรจะให้คุณเลย”ถ้าพูดถึงการแลกแหวนแทนใจในวันแต่งงานแบบที่เขาทำกับเธอ เธอก็ไม่มีแหวนแลกกลับไป เพราะไม่ได้เตรียมตัวเอาไว้ก่อนหน้านี้เลย“ไม่เป็นไร ฉันไม่ต้องการอะไรจากหนูทั้งนั้น แค่ฉันเป็นสุดที่รักของหนูก็เพียงพอแล้ว”เขาไม่ได้ต้องการอะไรจากเธอทั้งนั้น เพราะเธอคือหัวใจของเขา เขาไม
“มีที่สำคัญที่เราจะไปต้องกันคืนนี้ และก็เรื่องสำคัญที่เราจะต้องทำด้วยกัน”พอเมียตั้งท้องได้สามเดือนเข้าระยะที่ปลอดภัยดีแล้ว ฟีนิกส์ก็หาเรื่องพาเธอออกไปจากบ้านในทันที นอกเหนือจากที่ให้เธอไปเรียนที่มหาลัยทุกวันโดยเขานั้นทำตัวมีความลับ ไม่ปริปากบอกสถานที่ที่จะพาไปและก็ทำตัวแกมบังคับเธอด้วยหลังจากที่ไม่ได้ทำตัวแบบนี้กับเธอมานานมากแล้ว“อะไรเหรอคะ คุณเปิดตัวโกดังแห่งใหม่อีกเหรอคะ”เข็มขาวที่เพิ่งจะกินมื้อเย็นเสร็จกำลังช่วยแม่บ้านเก็บจานอาหารอยู่หันไปถามเขาด้วยความสงสัยว่าเขาจะพาเธอไปที่ไหนกันในเวลาเริ่มมืดค่ำแบบนี้“หนูปิดตาเอาไว้ก่อน ถึงที่หมายแล้วค่อยเปิดออก”ไม่ตอบคำถามอะไรเมีย แต่กลับเอาผ้ามาปิดตาเธอแทน แล้วพาเธอไปขึ้นรถwx“ให้หนูเห็นทางไม่ได้เหรอคะ”“ไม่ได้”แล้วเขาก็รีบสั่งให้ลูกน้องเคลื่อนขบวนรถโดยเร็วที่สุด เพื่อไปให้ถึงยังโรงแรมแห่งใหม่ที่เขาเพิ่งจะซื้อมาเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง โดยที่การซื้อโรงแรมครั้งนี้เมียของเขาก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำเพราะเขาตั้งใจปิดเอาไว้เป็นความลับ“ใกล้ถึงหรือยังคะ”ระหว่างทางเข็มขาวพยายามถามเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น หวังว่าเขาจะบอกอะไรกับเธอบ้างเพื่อลดความตื่น