บำเรอแค้นมาเฟีย Nc20+

“พ่อ พ่อ! พ่อคะ!!”

เสียงลูกสาวที่เพิ่งกลับมาถึง เรียกผู้เป็นพ่ออยู่หน้าบ้านอยู่นานสองนานกับไม่มีเสียงตอบรับของพ่อกลับคืนมา ทำเอาลูกสาวถึงกับแสดงสีหน้ากังวลใจออกมาอย่างชัดเจน

พริบพรีเพิ่งกลับจากทำงานถ่ายแบบที่ทะเล เธอเรียนอยู่ปี4คณะบริหารธุรกิจ ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมเลยออกไปรับงานพิเศษเพื่อหารายได้เข้าบ้าน เธออาศัยอยู่กับพ่อสองคนมาตั้งแต่เกิดเพราะตอนที่แม่คลอดเธอเสร็จก็ทิ้งไว้พ่อและย่า

จนอายุ 13 ปี ย่าก็ด่วนจากไปเพราะโรคประจำตัว เลยทำให้เธออยู่กับพ่อแค่สองคนมาตลอด พ่อของทำงานบริษัทไฟแนนซ์เล็กๆ ไม่ไกลจากที่บ้านมากนักและปกติพ่อจะกลับไม่เกิน 5 โมงเย็น เลยทำให้ตอนนี้เธอแปลกใจคือมันดึกแล้วพ่อยังไม่กลับมา เธอคงต้องนั่งรอนอกบ้านเพราะเมื่อเช้าลืมหยิบกุญแจไป

'กุญแจสำรอง'

พอคิดได้พริบพรีก็เดินไปเอากุญแจสำรองที่ตัวเองซ่อนไว้ออกมาเปิดประตูหน้าบ้าน ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านที่มืดไร้แสงไฟ สภาพบ้านตอนนี้ยังกับว่าไม่มีใครอยู่บ้านมาหลายวัน

พริบพรีเดินผ่านเข้ามาในตัวบ้านแล้ววางกระเป๋าไว้ที่โซฟาก่อนจะเหลือบเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งที่ถูกตุ๊กตาดินเผาตัวเล็กที่เคยไปปั้นตอนงานวัดกับพ่อทับไว้

ถึง พริบพรีลูกรัก

พรีบพรี พ่อมีเหตุจำเป็นต้องออกจากบ้านไปสักพัก หลังลูกกลับมาจากทำงานแล้วไม่เจอพ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะ ลูกคงสงสัยใช่ไหมว่าพ่อหายไปไหนพ่อจะเริ่มยังไงดีคือที่จริงพ่อติดหนี้เงินที่กู้เขามานะว่าจะลงทุนทำร้านอาหารแต่พ่อดันเผลอไปเล่นพนันจนหมดตัว ตอนนี้พ่อจะออกไปหาเงินมาใช้หนี้ แต่ว่าพ่อเอาลูกไปค้ำประกันไว้กับทางนั้นไว้ระหว่างที่พ่อหาเงินมาคืน แต่ลูกสบายใจได้นะทางนั้นเขาจะให้ความสะดวกสบายลูกอย่างดี พ่อคุยกับเขาแล้ว อย่าโกรธพ่อเลยนะแล้วพ่อจะรีบเอาเงินไปคืนคนพวกนั้นแล้วพาลูกออกมา อีกเรื่องที่อยู่ของเจ้าหนี้พ่อบริษัทDOORกรุ๊ป เลขที่××ถนน××ซอย....

จาก พ่อที่ไม่ดีแต่รักลูกนะ

พออ่านจบพริบพรีก็ขยำกระดาษอย่างแรงด้วยความโมโหและหวาดกลัว

“พ่อนะพ่อ โอ๊ยยยย หนูเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปยุ่งกับพวกหนี้นอกระบบและการพนัน”

พริบพรีทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยความอ่อนแรงก่อนจะใช้ความคิด เธอจะทำยังไงดี หนีดีหรือเปล่าแต่ถ้าหนีก็ต้องหนีตลอดแล้วอีกอย่างมหาวิทยาลัยเธอก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้ว ถ้าเจ้าหนี้ของพ่อจะตามหาเธอก็ต้องไปที่มหาวิทยาลัยแน่ แบบนั้นก็เจอเธออยู่ดี

“เอาน่ะ ลองไปคุยก่อนก็ได้เผื่อว่าเขาจะยอมให้เราผ่อนใช้หนี้” หญิงสาวได้แต่คิดปลอบใจตัวเอง