ตอนที่5 ไม่ยอมปล่อย(1)

ตอนที่​ 5 ไม่ยอมปล่อย​

ภายในห้องนอนตอนนี้กำลังดังสนั่นไปด้วยเสียงถกเถียงของคู่ผัวเมีย​ เขาก็ไม่ยอมให้เธอไป​ ส่วนเธอก็ไม่อยากจะอยู่กับเขาอีก

“เฮียปล่อย”

“ไม่​” ตุลย์โน้มหน้าลงไปหวังจะจูบ​

“อย่า!” หลินร้องท้วงแล้วหันหน้าไปทางอื่น​ เธอไม่อยากจะให้ผู้ชายคนนี้มาทำรุ่มร่ามอะไรบนร่างกายนี้อีกแล้ว​

“ทำไม?” เมื่อก่อนยังทำได้​ กอดจูบลูบคลำหรือมากกว่านั้นก็ทำมาแล้ว​ เธอจะมางี่เง่าอะไรตอนนี้

“เฮียไม่น่าถาม”

“ปกติหลินไม่เป็นแบบนี้”

“ก็ตอนนี้หลินไม่ปกติแล้วหนิ” เอ่ยพลางหันหน้ามาแล้วใช้สายตานิ่งมองคนตรงหน้า​ “มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมตั้งแต่วันที่เฮียบอกว่าไม่ได้รักกันแล้ว”

“…”

“ชอบเจ้เหมยไม่ใช่เหรอ​ ก็หย่าสิ​ หย่ากับหลินแล้วไปเอาเจ้เหมยเลย…”

ตุลย์ไม่ปล่อยให้หลินได้เปิดปากพูดอีกต่อไป​ เขาประกบจูบแล้วรวบข้อมือเล็กทั้งสองไว้เหนือศีรษะด้วยมือเดียว​ ส่วนมือที่ว่างก็บีบไว้ที่คางของเธอเพื่อไม่ให้ปิดปากขัดขืน

“อื้อ…” หลินร้องท้วงในลำคอแล้วพยายามจะใช้ขาเตะที่ลำตัวของตุลย์​ แต่ว่าเขาดันนอนทับแล้วใช้ร่างกำยำกดร่างบางไว้ไม่ให้ดีดดิ้น

“…” ตุลย์จูบแบบดูดดื่ม​ เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัด​ลิ้มรสความหวานภายในอุ้งปากเล็กแบบไม่มีทีท่าว่าจะหยุด​ ดูดดึงกลีบปากนุ่มจนบวมเจ่อ

“…” หลินหมดแรงที่จะขัดขืน​ ฝ่ายชายแข็งแรงกว่าเธอเป็นเท่าตัว​

เมื่อเห็นว่าผู้เป็นเมียสงบลง​ เขาก็ถอนริมฝีปากออกแล้วถอดเข็มขัดออกจากกางเกง​ “ไม่ได้อยากทำแบบนี้​ แต่หลินงี่เง่าเกินไป”

“ฮะ​ หลินอะเหรอที่งี่เง่า​” เธออยากจะขำ​ ใครกันแน่ที่งี่เง่า​ “เฮียเสียสติไปแล้วล่ะมั้ง”

“ใช่​ อยากเห็นมั้ยว่าคนเสียสติมันจะเป็นแบบไหน” ยกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจก่อนจะใช้เข็มขัดนั้นรัดข้อมือทั้งสองของเธอไว้​ เขาค่อยๆ​ ปลดกระดุมเสื้อของคนใต้ร่างออกทีละเม็ดจนหมด

“ทำบ้าอะไร​ หยุดนะเฮีย!”

“จะขัดขืนทำไม​ ทำอย่างกับไม่เคย”

“เฮีย!”

ตุลย์ไม่สนใจแล้วก้มลงไปหยอกเย้ากับเต้าอวบตรงหน้า​ ใช้ปากครอบงับจุกสีสวยแล้วสลับดูดดุนทั้งสองข้างอย่างเมามัน

หน้าอกของหลินมันขาว​อมชมพูมาก!

“เฮียหยุด อื้อ!”

“…” เขาผละตัวแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจนหมด​

“เฮียอย่าทำแบบนี้”

“ผัวเมียกัน​ จะเอากันมันไม่แปลกเลยหลิน”

ตุลย์ไม่สนใจคำพูดของหลิน​ ​เขาถกกระโปรงยีนที่เธอสวมใส่อยู่ขึ้นเพื่อให้มีช่องทางใส่การสอดใส่​ จับแก่นกายที่แข็งตัวยัดเข้ารูสวยทีเดียวจนสุด จัดท่าทางให้เข้าที่ก่อนจะขยับสะโพกเนิบนาบ

“…” หลินทำเพียงหันหน้าไปทางอื่นแล้วกล้ำกลืน​ฝืนทน​ให้ตุลย์กระทำขืนใจ เธอทำอะไรไม่ได้เลย​ สองมือถูกพันธนาการ​ไว้ด้วยเข็มขัด​ หางตาซึมไปด้วยหยดน้ำตา

“ทำไมไม่เห็นให้ความร่วมมือเหมือนเมื่อก่อนเลยล่ะ” เขาถามพร้อมกับโน้มลงไปซุกไซ้ที่ซอกคอขาว​ พรมจูบแล้วกัดเบาๆ​ พอให้เป็นรอยฟัน​ “แสดงว่าแบบนี้มันไม่ถึงใจ?”

ปัก!

เอวสอบผ่อนแรง​ ถอนท่อนเนื้อขนาดใหญ่ออกช้าๆ​ แล้วดันเข้าไปใหม่อย่างแรง​ ทำแบบนี้อยู่หลายครั้งก่อนเพิ่มความถี่แล้วกระแทกเน้นๆ​ ตามความต้องการ​ “ร้องออกมาสิหลิน​ อ่า~ แม่งดีมาก” ซอยสะโพกเร็วกว่าเดิม

“อ๊ะ!” เผลอร้องออกมา​ เธอไม่ได้รู้สึกดีเลยสักนิด​ มันเจ็บไปหมด​ เจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ

ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง​ที่กว่าการบีบบังคับขืนใจจะจบลง​ เขาปล่อยน้ำกามภายในร่างกายเธอถึงสามรอบ​ ครั้งนี้ไม่ได้ป้องกัน​ ปกติเขาจะสวมใส่ถุงยางเสมอ​

คนตัวเล็กนอนขดอยู่บนที่นอน​ในสภาพเปลือย​เปล่า​ เนื้อตัวจากขาวเนียนก็เต็มไปด้วยรอยแดงเป็นจ้ำๆ​ เธอรู้สึกจุกท้องจนแทบลุกไม่ขึ้น

“อยากกินอะไรมั้ย​ เฮียจะได้สั่งให้” เขาถามพร้อมกับสวมใส่เสื้อผ้า​จนเสร็จในเวลาไม่กี่นาที​ หยิบผ้าขนหนูแล้ววางคลุมบนเรือนร่างอรชร​ “อย่าคิดที่จะหนีจากกัน​ ช่วงนี้เฮียจะไม่ไปไหน​ เพราะจะเฝ้าหลินไว้​”

“…”

“โทรศัพท์หรือเครื่องมือสื่อสารก็งดใช้ชั่วคราว​ เอาไว้เฮียเชื่อใจว่าหลินจะไม่ไปไหนเมื่อไหร่ก็จะคืนให้” ก็อย่างที่บอก​ เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอไปไหน​ จะต้องอยู่ด้วยกันแบบนี้

“บ้า​ เฮียแม่งโคตรบ้า!” ทำแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับคนหวงก้าง​ เธอไม่คิดเลยว่าก่อนหน้านี้รักผู้ชายแบบเขาลงไปได้ยังไง​ ชาติหมาที่สุด!

หลังจากโทร.ไปสั่งอาหารไม่นานนักก็มาส่ง​ ตุลย์ถือของกินเต็มไม้เต็มมือ​แล้วนำไปวางที่โต๊ะอาหาร​ เขาจัดการแกะมันใส่จานจนวางเรียงราย​อัดแน่นเต็มโต๊ะสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่​ ของที่สั่งมาเป็นพวกของทะเลเนื่องจากอยากจะเอาใจเมียที่ไม่รักสักหน่อย

“ตุลย์” เหมยเอ่ยเรียกในขณะที่เดินออกมาจากห้อง​ “ทำอะไรเหรอ?” ถามพร้อมเข้าไปยืนใกล้ๆ​ ร่างใหญ่

“เตรียมของกินน่ะ​ หิวแล้วใช่ปะ”

“นิดหน่อย”

“กินสิ”

“แล้วหลินล่ะ?”

“อยู่ในห้อง​ เดี๋ยวไปตามเอง”

“โอเค” เหมยนั่งลงที่โต๊ะแล้วมองดูอาหารก่อนจะทำหน้าเซ็ง​ ทำไมของกินมันถึงมีแต่ของที่น้องสาวเธอชอบกินกันนะ

“หิวก็กินก่อนเลย​ ไปตามหลินแป๊บ” บอกกับเหมยเสร็จตุลย์ก็เดินไปที่ห้องนอนของตนเพื่อที่จะเรียกหลินให้ออกมากิน​ เธอไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้ว

“…” หลินอาบน้ำพึ่งเสร็จและกำลังสวมใส่เสื้อผ้า​ ทว่าดันมีคนเข้ามาภายในแล้วเดินมาหาก่อนจะเอ่ยเย้าแหย่ใส่เธอ

“ร้อยวันพันปีไม่เคยจะเห็นใส่เสื้อสายเดี่ยวกับกางเกงสั้นๆ​ แบบนี้เลย” ปกติเธอจะใส่เสื้อยืดกับกางเกงสบายๆ​ แต่นี่วันนี้ใส่แบบยั่วทางเพศมาก​ “อ่อยเหรอ?”

“…” หลินมองตุลย์ด้วยสายตาที่แข็งกร้าว​ ในเมื่อเขาต้องการที่จะอยู่กันแบบเดิมและไม่ปล่อยกันไป​ เธอก็จะทำให้​ แต่จะไม่ใช่หลินคนเดิม​ จะเป็นหลินคนใหม่ที่ไม่แคร์อะไรทั้งนั้น

ทนได้ก็ทน​ ทนไม่ได้ก็จะบีบให้เขาเซ็นหย่า!