Semua Bab หวงรักเมีย(เด็ก)VIP: Bab 1 - Bab 10

ตอนที่​ 1 ครบรอบเวลาล่วงผ่านมา​ ตุลย์และหลินแต่งงานกันได้สามปีเต็ม​ ทั้งคู่อยู่ด้วยกันที่เรือนหอหลังใหม่และใช้ชีวิตแบบคู่สามีภรรยาทั่วๆ​ ไปไม่ได้มีอะไรมากมาย​ ส่วนอาม่าก็มาอยู่กับหลานสาวด้วยเช่นกัน“สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานค่ะเฮีย” หลินเอ่ยพร้อมรอยยิ้มก่อนจะยื่นของขวัญที่เตรียมไว้ให้ผู้เป็นสามี“คืออะไร” ตุลย์รับมาแล้วแกะดูในทันที​ ก่อนจะเห็นว่าเป็นนาฬิกาข้อมือคอลเลคชันใหม่ของแบรนด์​หรูที่เขาชื่นชอบอยู่​ “รู้ได้ไงว่าพี่จะเอารุ่นนี้?”“หลินเป็นเมียเฮียนะ​ ผัวชอบอะไรไม่ชอบอะไรหลินก็ต้องรู้สิ” สิบปีที่หลินรู้จักกับตุลย์​ มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะรู้ว่าอีกฝ่ายชอบหรือไม่ชอบอะไร​ เธอเป็นคนประเภทที่ถ้าชอบหรือรักใครจะใส่ใจคนนั้นสุดๆ“ขอบคุณนะ” เอ่ยขอบคุณภรรยาพร้อมกับจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างอ่อนโยนหนึ่งที​“ยินดีค่ะ”“หลินอยากได้อะไร?” ตุลย์ถามแล้วรอฟังคำตอบ​ เขาไม่รู้หรอกว่าภรรยาของตนชอบหรือไม่ชอบอะไร​ คิดแค่ว่าพวกผู้หญิงเดาใจยาก​ เดี๋ยวซื้อมาให้ไม่ถูกใจก็แง่งอน“…” เธอมองหน้าสามีแล้วยิ้มอ่อนๆ​ ทว่าตุลย์ไม่เคยใส่ใจที่จะรู้ว่าเธอชอบอะไร​ กี่ครั้งก็พยายามทำใจให้ชิน​ เพราะไม่ว่าจะกี่เทศกาลหรือว

ตอนที่​ 2 แปลกไปเป็นเวลาตีหนึ่งกว่าๆ​ ที่ตุลย์กลับถึงบ้าน ในขณะที่เดินเข้ามาภายในเขาก็เห็นไฟในครัวเปิดอยู่จึงเดินไปดู​ก่อนจะเห็นว่าเป็นหลินที่ยืนทำอะไรบางอย่าง“ดึกดื่นป่านนี้ทำอะไรอยู่”“เอ้า​ เฮียมาแล้วเหรอ”“อื้ม​ ว่าแต่ทำอะไร”“หลินกำลังอุ่นกับข้าวน่ะ”“กับข้าว?”“พอดีหลินทำไว้ตั้งแต่ช่วงค่ำรอกินกับเฮียน่ะ แต่เห็นมันเย็นหมดแล้วเลยเอามาอุ่น” เธอกะว่าจะกินฉลองครบรอบแต่งงานกับสามีสักหน่อย​ ทว่าทุกอย่างผิดแพลนเมื่อเขาเล่นกลับบ้านมาเสียดึกดื่นปานนี้“ขอโทษที พอดีงานเยอะ” จริงๆ​ ไม่มีงานอะไรหรอก​ เขาก็แค่ขี้เกียจจะอยู่บ้าน​ “แล้วมีอะไรกินบ้าง”“ของโปรดเฮียเลย​ ขาหมูพะโล้ต้มเปื่อย​ กับผัดผักบุ้งน้ำเยอะๆ​ แล้วก็มี…”“หลิน” เหมยมาขัดจังหวะแล้วยืนแทรกกลางระหว่างน้องสาวกับน้องเขย“ว่าไงเจ้”“ทำไมยังไม่นอน”“หลินมาอุ่นกับข้าวน่ะ”“กับข้าวเหรอ​ เจ้กินได้มั้ยอะ”“…” หลินมองหน้าตุลย์แล้วปั้นยิ้มให้​ เธอจะบอกเหมยยังไงดีว่าอาหารพวกนี้มันเป็นของที่เธอทำไว้ให้สามี“จะกินก็กินสิ​” ตุลย์เอ่ยขึ้นแล้วเดินไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร​“เดี๋ยวเจ้ช่วยถือนะ” เหมยถือกับข้าวหนึ่งชามไปวางที่โต๊ะพลางเดินกลับมาหยิบชามต

ตอนที่​ 3 เพราะรัก“ตลกเหรอวะไอ้ธี” ตุลย์มองหน้าเพื่อนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายขอเบอร์โทร.หลิน“เอ้า​ ก็มึงบอกน้องโสด”“ยังไงกันวะเนี่ย​ สรุป…” เพื่อนบางคนที่ไม่รู้ก็พากันงงเป็นแถบ“หลินเป็นเมียกูเอง” ตุลย์ยอมพูดออกมาแล้วโอบไหล่ภรรยาเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ​ ถึงไม่รักแต่ขอหวงหน่อยแล้วกัน​ เพราะตอนนี้เหล่าเพื่อนชายเอาแต่มองมาที่หลินตาเป็นมัน​ “เลิกมองเมียกูแล้วสนใจอาหารตรงหน้าเถอะ”“…” หลินแอบอมยิ้ม​ เธอรู้สึกใจชื้นขึ้นมาทันที​ อย่างน้อยตุลย์ก็ยังหวงแหนเธอ“เออๆ​ ทำเป็นหวง”“แดกๆ​ ไป”“ค้าบ”เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ​ บางคนก็เริ่มขอตัวกลับกันบ้างแล้ว​ เนื่องจากมีธุระส่วนตัวต้องไปทำ ตอนนี้เหลือเพียงตุลย์​ หลิน​ เหมย​ แล้วก็ธี​ ทั้งสี่คนนั่งพูดคุยกันไปต่างๆ​ นานา​ ก่อนจะตกลงกันได้ว่าธีนั้นจะไปดื่มต่อที่บ้านของตุลย์ในวันนี้“เฮียไปก่อนเลยก็ได้ค่ะ​ หลินว่าจะไปเรียนทำขนมก่อน” เธอได้โทร.ไปเลื่อนนัดกับอาจารย์​ผู้สอนก่อนหน้านี้ไว้แล้ว​“แล้วจะไปยังไง” ตุลย์ถามหลิน“นั่งรถไปค่ะ”“เรียนนานมั้ย”“ประมาณสองถึงสามชั่วโมงค่ะ”“นานอยู่​ ถ้าอย่างนั้นเฮียไปรอที่บ้านดีกว่า​ เอาไว้หลินเรียนทำขนมเสร็จเมื่อไหร่ก็โทร.มา

ตอนที่​ 4 เจ็บปวด“หลินจะไปไหน” ตุลย์เดินตามออกมาแล้วดึงแขนหลินไว้“…” เธอไม่แม้แต่จะหันไปมองหน้าเขา​ มันเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้ว“ขอโทษ…”“…” หลินสะบัดแขนออก​ “ไม่ได้รักแล้วมาขอแต่งงานทำไม” เธอถามแต่ไม่คิดที่จะมองหน้าอีกฝ่าย“แค่อยากประชดเหมย” มันมาถึงขั้นนี้แล้วตุลย์ตอบออกไปตามความจริง​ ปิดบังหรือโกหกไปคนที่เจ็บคงจะเป็นหลินไม่ใช่เขา“…” หลินปล่อยโฮออกมา​ ร่างเล็กทรุดตัวลงนั่งกับพื้น​ มันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะยืน“หลิน…” ตุลย์นั่งลงเช่นกัน“ฮึก…ฮือ” หลินร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ​ เธอเจ็บปวดตรงหัวใจเหลือเกิน“หลินเป็นไร” เหมยออกมาจากห้อง​ เมื่อเห็นน้องสาวนั่งร้องห่มร้องไห้เธอก็รีบเข้าไปหาน้องก่อนจะพยายามกอดปลอบ​ แต่ว่าหลินดันปัดมือเธอออก“อย่ามายุ่ง​ ฮือ…” หลินพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องอาม่า​ “ม่าคะ…”“หลิน…” ตุลย์เดินตามเธอมาแล้วพยายามจะจับตัว​ แต่อีกฝ่ายปัดมือออกท่าเดียว“บอกว่าอย่ามายุ่ง!” หลินตะคอกใส่เขาเสียงดังแล้วเคาะประตูเรียกอาม่า​แต่ก็ไร้การตอบรับ​ เธอเห็นประตูไม่ได้ล็อกเลยถือวิสาสะ​เปิดเข้าไป​ ทว่าภาพตรงหน้าทำเอาเข่าทรุดอีกครั้ง​ ผู้เป็นยายนอนคว่ำหน้าหมดสติอยู่ที

ตอนที่​ 5 ไม่ยอมปล่อย​ภายในห้องนอนตอนนี้กำลังดังสนั่นไปด้วยเสียงถกเถียงของคู่ผัวเมีย​ เขาก็ไม่ยอมให้เธอไป​ ส่วนเธอก็ไม่อยากจะอยู่กับเขาอีก“เฮียปล่อย”“ไม่​” ตุลย์โน้มหน้าลงไปหวังจะจูบ​“อย่า!” หลินร้องท้วงแล้วหันหน้าไปทางอื่น​ เธอไม่อยากจะให้ผู้ชายคนนี้มาทำรุ่มร่ามอะไรบนร่างกายนี้อีกแล้ว​“ทำไม?” เมื่อก่อนยังทำได้​ กอดจูบลูบคลำหรือมากกว่านั้นก็ทำมาแล้ว​ เธอจะมางี่เง่าอะไรตอนนี้“เฮียไม่น่าถาม”“ปกติหลินไม่เป็นแบบนี้”“ก็ตอนนี้หลินไม่ปกติแล้วหนิ” เอ่ยพลางหันหน้ามาแล้วใช้สายตานิ่งมองคนตรงหน้า​ “มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมตั้งแต่วันที่เฮียบอกว่าไม่ได้รักกันแล้ว”“…”“ชอบเจ้เหมยไม่ใช่เหรอ​ ก็หย่าสิ​ หย่ากับหลินแล้วไปเอาเจ้เหมยเลย…”ตุลย์ไม่ปล่อยให้หลินได้เปิดปากพูดอีกต่อไป​ เขาประกบจูบแล้วรวบข้อมือเล็กทั้งสองไว้เหนือศีรษะด้วยมือเดียว​ ส่วนมือที่ว่างก็บีบไว้ที่คางของเธอเพื่อไม่ให้ปิดปากขัดขืน“อื้อ…” หลินร้องท้วงในลำคอแล้วพยายามจะใช้ขาเตะที่ลำตัวของตุลย์​ แต่ว่าเขาดันนอนทับแล้วใช้ร่างกำยำกดร่างบางไว้ไม่ให้ดีดดิ้น“…” ตุลย์จูบแบบดูดดื่ม​ เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัด​ลิ้มรสความหวานภายในอุ้งปากเล็กแบบ