ตอนที่ 3 ค่อยๆ แทรกซึม (3)

“พี่อยากรู้ว่าในความคิดของหนูพี่เป็นยังไง” เขาอยากจะรู้ว่าในสายตาของหนูน้อยคนสวยของเขามองว่าเขาเป็นคนยังไงเขาจะได้แก้ให้เธอพอใจ

“เจ้าชู้ เอาแต่ใจ น่าจะแค่นี้แหละค่ะเพราะหนูก็ไม่ได้รู้จักอะไรพี่มาร์ตินมากมายก็เลยไม่รู้นิสัยที่แท้จริง”

“งั้นเราก็มาทำความรู้จักกันให้มากขึ้นตั้งแต่วันนี้เลยดีไหม” มาร์ตินจับมือนุ่มไล้หัวแม่มือที่หลังมือขาวเบาๆ พิศลดาจะชักมือออกแต่เขาไม่ยอม

“แล้วพี่ก็ไม่ได้เจ้าชู้นะส่วนเอาแต่ใจพี่จะเป็นเฉพาะบางคน”

“ปล่อยมือเลยค่ะ” พิศลดาตีหลังมือแกร่งแต่เขาก็ด้านเกินเลยไม่รู้สึกรู้สา

“แล้วทำไมเราจะต้องทำความรู้จักกันเพิ่มมากขึ้นด้วยแล้วเรื่องที่ไม่เจ้าชู้นี่แน่ใจเหรอค่ะ”

“ถ้าเรารู้จักกันมากขึ้นหนูก็จะได้รู้ยังไงล่ะว่าพี่ไม่ได้เจ้าชู้จริงๆ ถ้าจะรักใครก็จะรักแค่คนเดียวตลอดไป ส่วนที่ผ่านมามันเป็นเพียงแค่ความต้องการของผู้ชาย แล้วอีกอย่างพี่ก็ให้ในสิ่งที่พวกเธอเรียกร้อง นั่นก็คือเงิน ไม่ใช่ความรัก” มาร์ตินพูดจริงจังไม่ได้โกหกแม้แต่คำเดียว

“แล้วมาบอกหนูทำไม” พิศลดาหน้าร้อนผ่าวกับคำพูดของเขาที่เหมือนจะตั้งใจให้เธอรับรู้

“ก็อยากให้รู้นี่นาจะได้เลิกคิดว่าพี่เจ้าชู้สักที” มาร์ตินเอาศีรษะถูไปที่ไหล่เล็กอย่างอ้อนๆ พิศลดาที่ถูกคนตัวโตทำแบบนี้ใส่ก็จับใบหน้าของเขาให้เงยขึ้น แต่ขณะที่ไม่ได้ระวังตัวมาร์ตินก็ยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มเธอติดๆ กัน

“อร๊าย!! ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์มาหอมแก้มเขาได้ยังไง” พิศลดากุมแก้มตัวเองไว้แน่นตั้งแต่เกิดมานอกจากพ่อและพี่ชายแล้วยังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเคยหอมแก้มเธอเลยสักคน หมัดหนักๆ เลยทุบลงบนอกกว้างหลายตุ๊บ คนโดนหมัดน้อยๆ ที่ทุบใส่ไม่ยั้งก็นั่งระบายยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้านแต่ก็แอบเคืองที่ถูกเรียกว่าตาเฒ่านี่แหละ

“หือ เรียกพี่ว่าเฒ่าเลยหรออย่างนี้ต้องโดนลงโทษ” มาร์ตินดึงคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอดแล้วจัดการหอมแก้มแดงๆ ทั้งซ้ายและขวาอย่างมันเขี้ยว

“หยุด หยุด มันจะมากไปแล้วนะพี่มาร์ติน” พิศลดาผลักอกกว้างเต็มแรงใบหน้าสวยแดงกล่ำด้วยความอับอายที่ถูกเขาหอมแก้ม

“ก็แก้มหนูหอมนี่พี่ชอบอยากฟัดอีกมามะคนสวย” มาร์ตินแกล้งยั่วคนตัวเล็กที่ยืนอยู่หลังโซฟา

“อย่ามาพูดบ้าๆ แบบนี้นะออกไปเลยไม่อยากเห็นหน้าคนแก่นิสัยไม่ดี” พิศลดาชี้นิ้วไล่และสะบัดหน้าไปทางอื่น ปากหยักยกยิ้มกับท่าทางของหนูน้อยคนสวยของเขาก่อนจะเดินมาหยุดที่ตรงหน้าเธอ

“พี่กลับก่อนก็ได้ แล้วก็ตอบไลน์พี่ด้วยนะ ถ้าไม่ตอบพี่จะทำมากกว่านี้แน่ พี่ออกไปล็อกห้องดีๆ ห้ามลืมล็อกเด็ดขาด” มาร์ตินสั่งเสร็จก็ก้มหน้าลงหอมแก้มนวลอีกครั้ง “ชื่นใจจัง” แล้วเขาก็เดินยิ้มผิวปากออกไปจากห้องของเธออย่างอารมณ์ดี

“ตาบ้าเอ๊ย!” พิศลดาเดินกระแทกเท้าไปล็อกห้องแล้วถูแก้มของตัวเองไปมา