“เมียจ๋า ผัวอยากรักหนูรับแสงวันใหม่ จะได้กระปรี้กระเปร่ากระชุ่มกระชวยตลอดวัน” เสียงอ้อนดังชิดใบหูขาวผ่อง ขบเม้มติ่งหูเมียจนเธอขนลุก“จะนอน ไม่อยากกนะชุ่มกระชวยค่ะ” ใบหน้างามเริ่มยุ่งเมื่อถูกรุกรานหนักเข้า ทว่าก็ยังไม่ยอมลืมตา“ไม่นอนแล้วทูนหัว ตื่นมาให้ผัวอึ๊บซะดีๆ ผัวหิวเมียจะแย่แล้ว” เอื้อมมือบีบเคล้นอกอวบที่ยังคงเต่งตึงเหมือนครั้งแรกที่เคยสัมผัส ทั้งลูกทั้งผัวดูดมันก็ยังไม่หย่อนคล้อยแม้แต่น้อย“หนูง่วง อย่าเพิ่งกวน จะหิวอะไรนักหนาล่ะคะ กว่าจะได้นอนก็ตีสาม ถ้าตื่นแล้วก็ไปดูลูกค่ะ” พูดเสียงแข็งด้วยความรำคาญ“ป่านนี้ลูกคงเล่นอยู่กับคุณตา คุณยาย มีคนช่วยดูแล้วเราควรทำกิจกรรมระหว่างผัวเมียต่อนะทูนหัว” พรมจูบที่ซอกคอขาว“ของหนูมันไม่ได้เสริมด้วยเหล็กนะคนบ้า ถึงได้หื่นไม่กลัวพัง หนูยังต้องใช้ไปตลอดชีวิตนะคะ” พิศลาลืมตาขึ้นมาด้วยความโมโห“ป๋ารู้ว่าของเมียไม่ได้เสริมด้วยเหล็ก เพราะมันทั้งดูด ทั้งตอด ทั้งอ่อนนุ่ม แล้วป๋าเองก็ต้องใช้ของหนูไปอีกแสนนานเหมือนกัน ไม่มีทางปล่อยให้พังเด็ดขาด” ลูบฝ่ามือบนเนินอวบแผ่วๆ“แต่หนูกลัวค่ะ!”“ไม่ต้องกลัว เพราะถ้ามันพังมันคงพังไปนานแล้ว” มาร์ตินพลิกร่างงามให
มาร์ตินพาลูกมาทานเค้กตามความต้องการ ลูกค้าภายในร้านให้ความสนใจกับสามคนพ่อลูกที่มักจะมีภาพน่ารักๆ ออกมาให้เห็นผ่านโซเชียลเป็นประจำ คนหวงลูกเกิดอาการไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ถ้าไม่ติดว่าลูกกำลังทานกันเอร็ดอร่อยเขาจะอุ้มกลับบริษัทซะเดี๋ยวนี้เลย“ป๋ากินเค้กค่า” จัสมินตักเค้กช็อกโกแลตเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วมาจ่อปากคุณพ่อที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ อย่างเอาใจ เพราะคิดว่าพ่อคงอยากกินบ้างมาร์ตินมองช้อนเล็กๆ ในมือลูกพลางอมยิ้ม ยอมอ้าปากทานเค้กที่ลูกสาวคนสวยป้อน ยกมือขึ้นลูกศีรษะทุยเบาๆ “อร่อยมากเลยค่ะจัสมิน”“ป๋ากินอีกนะคะ” สาวน้อยตักป้อนอีก“ป๋ากินของซีลอนด้วยนะค้าบ” หนุ่มน้อยก็ไม่ยอมน้อยหน้าพี่สาว รีบตักของตัวเองมาจ่อปากคุณพ่อบ้างมาร์ตินมองลูกรักสองคนที่แย่งกันป้อนขนมเขาอย่างมีความสุข สลับกับป้อนใส่ปากตัวเอง จนกินไม่ไหว ลูบพุงน้อยๆ ของตัวเองกันทั้งคู่“อิ่มแล้วเหรอลูก” มาร์ตินหยิบทิชชู่มาเช็ดปากเลอะๆ ของลูกๆ อย่างอ่อนโยน มองดูพุงป่องๆ อย่างชอบใจ“ค่าอิ่มแล้ว ป๋าอิ่มยังคะ” จัสมินปีนขึ้นมานั่งตักคุณพ่อ เอาแขนเล็กๆ คล้องคอ แนบใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มลงบนไหล่แกร่งอย่างออดอ้อนเลยไ
จัสมินในวัยสิบเก้าปีกำลังโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ผิวขาวอมชมพู ดวงตากลมโตหวานซึ้ง ริมฝีปากบางจิ้มลิ้ม เป็นที่หมายปองของบรรดาหนุ่มๆ ทั้งในและนอกมหาวิทยาลัย แต่ติดที่คุณพ่อหวงมากเลยไม่ค่อยมีใครกล้ามายุ่งด้วยสักเท่าไหร่ จัสมิน และซีลอนเรียนมหาวิทยาลัยแห่งเดียวกับที่คุณแม่เคยเรียน สองพี่น้องเรียนคณะเดียวกันเพียงแต่คนละชั้นปี ดีกรีความหล่อของซีลอนไม่น้อยไปกว่าคุณพ่อแม้แต่น้อย ด้วยวัยเพียงสิบแปดปี มีสาวๆ มาล้อมหน้าล้อมหลัง เรื่องนี้จึงทำให้คุณแม่ และพี่สาวต้องปวดหัวอยู่บ่อยๆ “พี่จัสมินวันนี้ให้อาลีโอมารับกลับบ้านก่อนได้ไหม เย็นนี้ผมมีนัดทำรายงานกับเพื่อน” ซีลอนบอกพี่สาวก่อนจะลงจากรถจัสมินมองหน้าน้องชายที่ถอดแบบมาจากคุณพ่อยิ้มๆ “ได้สิ ซีลอนไม่ต้องห่วง ไปทำงานของเราอย่างสบายใจเถอะ” และอีกหนึ่งอย่างที่ซีลอนเหมือนป๋า ก็คือเรื่องความหวงเธอ หวงมามี๊“ยังไงผมจะโทรหาพี่อีกทีนะ ห้ามปิดเครื่องนะครับคนสวย”“จ้ะสุดหล่อ แล้วเจอกันที่บ้านนะ” เปิดประตูรถลงไปแล้วจัสมินโบกมือให้น้องชายที่นับวันทำตัวเหมือนพี่ชายยังคงมองเธออยู่อย่างน่ารักจัสมินกำลังเดินขึ้นตึกเรียนระหว
“ทำอะไรให้ลูกผัวกินจ๊ะวันนี้” มาร์ตินในวัยกลางคนทว่ายังดูหนุ่มกว่าอายุถามภรรยาคนสวยที่กำลังสาละวนอยู่หน้าเตา อ้อมแขนแข็งแรวสวมกอดรอบเอวบาง เกยคางบนไหล่เล็ก แล้วสูดความหอมจากแก้มนวล“ของโปรดป๋ากับลูกค่ะ” พิศลดาตอบสามีเสียงหวาน“ของโปรดป๋ายืนอยู่ตรงนี้ต่างหาก” มือใหญ่ลูบสะโพกเมียอย่างยั่วเย้า พลางพรมจูบต้นคอขาวอย่างรักใคร่ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปีความหวานของทั้งคู่ก็ไม่เคยจืดจางลงเลย“ห้ามทะลึ่งนะคะ เดี๋ยวลูกก็กลับมาแล้ว เอามือออกไปเลยค่ะ” ตีมือซุกซนที่บีบแก้มก้นเธออยู่“ลูกยังไม่มาตอนนี้หรอก ป๋าเพิ่งจะโทรหาลูกสาวคนสวยของเรา ยังพอมีเวลานะคะทูนหัวของผัว ถ้าทำเวลาน่าจะได้สักสองรอบก่อนอาหารเย็น” งึมงำชิดซอกคอหอมกรุ่น“แก่แล้วนะคะ เพลาๆ เรื่องนี้บ้างเถอะค่ะ” พูดอย่างอ่อนใจ ขนาดว่าลูกโตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้ว ตาเฒ่าของเธอยังไม่หยุดหื่นเลย ตอนหนุ่มๆ เป็นยังไงตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง“ใครบอกว่าแก่ ป๋ายังหนุ่มยังแน่น แรงดีไม่มีตก ข้อนี้หนูรู้ดี ไม่งั้นหนูคงไม่ร้องครางทั้งคืนหรอก หนูเองก็สวยสะพรั่งไม่สร่าง ห่างไกลจากคำว่าแก่ สาวๆ บางคนยังสู้เมียป๋าไม่ได้เลย ไปไหนป๋าถึงต้องตามคุมเพราะมักมี
มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งเต็มไปด้วยนักศึกษามากหน้าหลายตาที่เดินสวนกันไปมาบ้างก็นั่งคุยบ้างก็นั่งเล่นกันหนึ่งในนั้นก็คือ ใบเฟิร์น หรือ พิศลดา อัครมณี สาวน้อยแสนสวยจากจังหวัดสุพรรณบุรีที่เข้ามาเป็นเฟรชชี่ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วย ด้วยหน้าตาที่สวยผิวพรรณที่ขาวนวลเนียนรูปร่างอรชรทำให้พวกผู้หญิงทั้งรุ่นพี่และรุ่นเดียวกันต่างอิจฉาสาวน้อยบ้านนาคนนี้ พิศลดาศึกษาอยู่ที่คณะบริหารธุรกิจและวันนี้เธอและเพื่อนๆ ก็จะต้องเข้าฟังการบรรยายแลกเปลี่ยนความรู้ทางด้านธุรกิจกับนักธุรกิจชื่อดังของประเทศ“เฟิร์นแกรู้ไหมว่าวันนี้เราจะได้เจอคุณมาร์ตินด้วยฉันเนี่ยอยากจะเจอตัวเป็นๆ มานานมากละวันนี้ฝันฉันเป็นจริงแล้ว” ลิลลี่สาวหมวยเพื่อนของพิศลดาพูดขึ้นขณะที่ทั้งคู่นั่งอยู่ภายในร้านกาแฟของมหาวิทยาลัย“เขาคือใครอ่ะฉันไม่รู้จัก” คิ้วเรียวสวยเลิกขึ้นเธอไม่รู้จักจริงๆ เลยไม่รู้ว่าจะดีใจกับเพื่อนยังไง“นี่เธอไปอยู่ที่ไหนมายะถึงไม่รู้จักนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่ออย่างคุณมาร์ตินแต่ไม่เป็นไรฉันจะบอกให้เขาเนี่ยเป็นนักธุรกิจเจ้าของบริษัทบัตเตอร์เบียร์และก็เจ้าของคลับดังๆ แล้วก็ธุรกิจอื่นๆ อีกหลายอย่างรวยมากเลยแหละและที่สำค
“เฟิร์นฉันว่าฉันไปขอถ่ายรูปกับคุณมาร์ตินดีกว่า ไหนๆ ก็ได้เจอตัวแล้ว” ลิลลี่พูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปหามาร์ตินทันที ลิลลี่เข้าไปคุยกับมาร์ตินก่อนจะเดินกลับมาที่โต๊ะ“อ้าวทำไมไม่ถ่ายละเขาไม่ถ่ายด้วยเหรอ” พิศลดาถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนเดินกลับมาทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ถ่ายรูปเลย“เปล่าแต่คุณมาร์ตินบอกว่าให้แกช่วยถ่ายให้จะดีกว่าเพราะเขาไม่อยากจะเซลฟี่นะแกไปถ่ายให้หน่อยนะนะ” ลิลลี่ดึงแขนเพื่อนให้ลุกไปถ่ายรูปให้“เรื่องมากจริงเชียว” พิศลดาบ่นใบหน้าสวยงอง้ำแต่ก็ยอมเดินมาถ่ายให้เพื่อนแต่โดยดี“ถ่ายได้เลยครับ” มาร์ตินนั่งอมยิ้มน้อยๆ ที่เขายิ้มไม่ใช่ยิ้มให้กล้องแต่ยิ้มให้ช่างภาพจำเป็นต่างหาก“เสร็จแล้วฉันกลับไปนั่งรอที่โต๊ะนะ” พิศลดาส่งโทรศัพท์คืนให้เพื่อนแล้วหมุนตัวจะเดินกลับไปนั่งแต่ก็ถูกเรียกไว้ก่อน“เดี๋ยวก่อนสิเธอไม่ถ่ายรูปกับฉันเหรอ” มาร์ตินถามยิ้มๆ เห็นแก้มป่องแล้วอยากจะจับมาหอมแก้มนัก“ไม่ค่ะคุณไม่ใช่ดาราสักหน่อย” พิศลดาปฏิเสธทันควันทำไมเธอต้องอยากถ่ายรูปกับเขาด้วย“ถ้าเป็นดาราเธอถึงจะถ่ายรูปด้วยใช่ไหม” มาร์ตินถามเสียงห้วนไอดาราเจ้าบทบาทพวกนั้นจะมาสู้คนอย่างเขาได้ยังไง“เปล่าแค่เปรียบเทียบเฉยๆ แล้วท
“ไปกันเถอะลิลลี่” พิศลดาลุกขึ้นยืนเดินนำลิลลี่ออกไปจากร้านโดยมีสายตาของมาร์ตินคอยจับจ้องอยู่แล้วรีบลุกตามออกไปโดยไม่สนใจอรนุชอีกเลย“ยัยอาจารย์นั่นจากที่เชิดๆ หยิ่งๆ ตอนนี้หมดสภาพเลยเนอะ” ลิลลี่พูดขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่กำลังเดินไปยังหอประชุม“นี่ล่ะผู้ชายพอเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้งแต่บางทีอาจารย์อรนุชก็ทำตัวเองรู้ทั้งรู้ว่าเป็นได้แค่ของเล่นก็ยังจะไปเล่นกับเขาอีก”“เรื่องนั้นช่างมันเถอะตอนนั่งอยู่ในร้านฉันเห็นคุณมาร์ตินมองแกบ่อยมากนะแล้วที่สำคัญตอนที่เขาให้ฉันเรียกแกไปถ่ายรูปให้เขาก็เอาแต่จ้องแกไม่วางตาเลยฉันว่าเขาต้องชอบแกแน่ๆ เลยความสวยของแกคงเข้าตาคุณมาร์ตินเข้าแล้วละ”“จะบ้าเหรอ อย่างฉันเนี่ยนะ ไม่มีทางหรอกย่ะ แล้วอีกอย่างแกบอกว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยขนาดนี้ ก็คงมองฉันเหมือนผู้หญิงที่เขาเคยควงด้วยนั่นแหละแต่เผอิญฉันไม่ได้เหมือนสาวๆ ของเขาฉันไม่ชอบคนเจ้าชู้แกก็รู้ถ้าฉันจะรักใครสักคนคนๆ นั้นต้องรักฉันจริงๆ และที่สำคัญนั่นรุ่นพ่อเลยนะ”“เว่อร์ แก 18 เขา 30 แค่ห่างกัน 12 ปี เองฮ่าๆ” ลิลลี่พูดอย่างขำๆ ไม่ได้คิดจริงจังอะไรก็จริงอย่างที่เพื่อนเธอพูดถ้าเราจะรักใครสักคน คนนั้นจะต้องรักเราจริงๆ“ว
“ลีโอ ลีโอ ไอลีโอ” เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ มาร์ตินก็แผดเสียงเอ็ดตะโรดังลั่นไปทั่วทั้งบ้าน ใบหน้าคมสันบึ้งตึง คิ้วเข้มขมวดมุ่น ยืนเท้าเอวจังก้าอยู่หน้าบ้าน“ครับคุณมาร์ติน” ลีโอรีบวิ่งหน้าตั้งมายืนหยุดอยู่ตรงหน้าเจ้านายรูปหล่อ ที่ยืนทำหน้าเป็นยักษ์อยู่ ไม่รู้ว่าใครทำอะไรให้ไม่พอใจ เขาเลยซวยแต่เช้าเลย“ทำไมแกช้าอืดอาดเป็นเต่าแบบนี้วะ แล้วเรื่องที่ฉันให้ไปสืบได้เรื่องรึยัง” เขาใช้ให้ลีโอไปสืบประวัติของใบเฟิร์นมาเพราะเขาอยากจะรู้จักกับเธอปกติเขาไม่เคยที่จะต้องทำอะไรแบบนี้เลยมีแต่คนเสนอตัวอยากจะทำความรู้จักกับเขา“ได้เรื่องแล้วครับ ผมส่งเข้าอีเมลให้เรียบร้อยแล้ว” ที่เรียกเขาเสียงดังลั่นไปทั้งคฤหาสน์แต่เช้าก็เพราะเรื่องสาวน้อยคนนี้นี่เองตั้งแต่กลับมาจากการบรรยายพิเศษ เจ้านายของเขาก็เปลี่ยนไป ใจลอยบ่อย หรือว่านี่จะเป็นลางบอกอะไรบางอย่าง“เออ แกจะไปไหนก็ไป” มาร์ตินโบกมือไล่ลีโอส่วนตัวเขาก็เดินเข้าไปในบ้านเพื่อที่จะรีบไปเปิดดูเมลล์ชายหนุ่มเข้ามาในห้องทำงาน แล้วรีบเปิดโน้ตบุ๊กเช็กเมลล์ทันที และเมื่อเปิดได้ก็เริ่มไล่สายตาอ่านข้อมูลของสาวน้อยอย่างตั้งใจ บ้านเกิดอยู่ที่สุพรรณบุรี ครอบครัวเปิดร้านขา
“ทำอะไรให้ลูกผัวกินจ๊ะวันนี้” มาร์ตินในวัยกลางคนทว่ายังดูหนุ่มกว่าอายุถามภรรยาคนสวยที่กำลังสาละวนอยู่หน้าเตา อ้อมแขนแข็งแรวสวมกอดรอบเอวบาง เกยคางบนไหล่เล็ก แล้วสูดความหอมจากแก้มนวล“ของโปรดป๋ากับลูกค่ะ” พิศลดาตอบสามีเสียงหวาน“ของโปรดป๋ายืนอยู่ตรงนี้ต่างหาก” มือใหญ่ลูบสะโพกเมียอย่างยั่วเย้า พลางพรมจูบต้นคอขาวอย่างรักใคร่ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปีความหวานของทั้งคู่ก็ไม่เคยจืดจางลงเลย“ห้ามทะลึ่งนะคะ เดี๋ยวลูกก็กลับมาแล้ว เอามือออกไปเลยค่ะ” ตีมือซุกซนที่บีบแก้มก้นเธออยู่“ลูกยังไม่มาตอนนี้หรอก ป๋าเพิ่งจะโทรหาลูกสาวคนสวยของเรา ยังพอมีเวลานะคะทูนหัวของผัว ถ้าทำเวลาน่าจะได้สักสองรอบก่อนอาหารเย็น” งึมงำชิดซอกคอหอมกรุ่น“แก่แล้วนะคะ เพลาๆ เรื่องนี้บ้างเถอะค่ะ” พูดอย่างอ่อนใจ ขนาดว่าลูกโตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้ว ตาเฒ่าของเธอยังไม่หยุดหื่นเลย ตอนหนุ่มๆ เป็นยังไงตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง“ใครบอกว่าแก่ ป๋ายังหนุ่มยังแน่น แรงดีไม่มีตก ข้อนี้หนูรู้ดี ไม่งั้นหนูคงไม่ร้องครางทั้งคืนหรอก หนูเองก็สวยสะพรั่งไม่สร่าง ห่างไกลจากคำว่าแก่ สาวๆ บางคนยังสู้เมียป๋าไม่ได้เลย ไปไหนป๋าถึงต้องตามคุมเพราะมักมี
จัสมินในวัยสิบเก้าปีกำลังโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ผิวขาวอมชมพู ดวงตากลมโตหวานซึ้ง ริมฝีปากบางจิ้มลิ้ม เป็นที่หมายปองของบรรดาหนุ่มๆ ทั้งในและนอกมหาวิทยาลัย แต่ติดที่คุณพ่อหวงมากเลยไม่ค่อยมีใครกล้ามายุ่งด้วยสักเท่าไหร่ จัสมิน และซีลอนเรียนมหาวิทยาลัยแห่งเดียวกับที่คุณแม่เคยเรียน สองพี่น้องเรียนคณะเดียวกันเพียงแต่คนละชั้นปี ดีกรีความหล่อของซีลอนไม่น้อยไปกว่าคุณพ่อแม้แต่น้อย ด้วยวัยเพียงสิบแปดปี มีสาวๆ มาล้อมหน้าล้อมหลัง เรื่องนี้จึงทำให้คุณแม่ และพี่สาวต้องปวดหัวอยู่บ่อยๆ “พี่จัสมินวันนี้ให้อาลีโอมารับกลับบ้านก่อนได้ไหม เย็นนี้ผมมีนัดทำรายงานกับเพื่อน” ซีลอนบอกพี่สาวก่อนจะลงจากรถจัสมินมองหน้าน้องชายที่ถอดแบบมาจากคุณพ่อยิ้มๆ “ได้สิ ซีลอนไม่ต้องห่วง ไปทำงานของเราอย่างสบายใจเถอะ” และอีกหนึ่งอย่างที่ซีลอนเหมือนป๋า ก็คือเรื่องความหวงเธอ หวงมามี๊“ยังไงผมจะโทรหาพี่อีกทีนะ ห้ามปิดเครื่องนะครับคนสวย”“จ้ะสุดหล่อ แล้วเจอกันที่บ้านนะ” เปิดประตูรถลงไปแล้วจัสมินโบกมือให้น้องชายที่นับวันทำตัวเหมือนพี่ชายยังคงมองเธออยู่อย่างน่ารักจัสมินกำลังเดินขึ้นตึกเรียนระหว
มาร์ตินพาลูกมาทานเค้กตามความต้องการ ลูกค้าภายในร้านให้ความสนใจกับสามคนพ่อลูกที่มักจะมีภาพน่ารักๆ ออกมาให้เห็นผ่านโซเชียลเป็นประจำ คนหวงลูกเกิดอาการไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ถ้าไม่ติดว่าลูกกำลังทานกันเอร็ดอร่อยเขาจะอุ้มกลับบริษัทซะเดี๋ยวนี้เลย“ป๋ากินเค้กค่า” จัสมินตักเค้กช็อกโกแลตเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วมาจ่อปากคุณพ่อที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ อย่างเอาใจ เพราะคิดว่าพ่อคงอยากกินบ้างมาร์ตินมองช้อนเล็กๆ ในมือลูกพลางอมยิ้ม ยอมอ้าปากทานเค้กที่ลูกสาวคนสวยป้อน ยกมือขึ้นลูกศีรษะทุยเบาๆ “อร่อยมากเลยค่ะจัสมิน”“ป๋ากินอีกนะคะ” สาวน้อยตักป้อนอีก“ป๋ากินของซีลอนด้วยนะค้าบ” หนุ่มน้อยก็ไม่ยอมน้อยหน้าพี่สาว รีบตักของตัวเองมาจ่อปากคุณพ่อบ้างมาร์ตินมองลูกรักสองคนที่แย่งกันป้อนขนมเขาอย่างมีความสุข สลับกับป้อนใส่ปากตัวเอง จนกินไม่ไหว ลูบพุงน้อยๆ ของตัวเองกันทั้งคู่“อิ่มแล้วเหรอลูก” มาร์ตินหยิบทิชชู่มาเช็ดปากเลอะๆ ของลูกๆ อย่างอ่อนโยน มองดูพุงป่องๆ อย่างชอบใจ“ค่าอิ่มแล้ว ป๋าอิ่มยังคะ” จัสมินปีนขึ้นมานั่งตักคุณพ่อ เอาแขนเล็กๆ คล้องคอ แนบใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มลงบนไหล่แกร่งอย่างออดอ้อนเลยไ
“เมียจ๋า ผัวอยากรักหนูรับแสงวันใหม่ จะได้กระปรี้กระเปร่ากระชุ่มกระชวยตลอดวัน” เสียงอ้อนดังชิดใบหูขาวผ่อง ขบเม้มติ่งหูเมียจนเธอขนลุก“จะนอน ไม่อยากกนะชุ่มกระชวยค่ะ” ใบหน้างามเริ่มยุ่งเมื่อถูกรุกรานหนักเข้า ทว่าก็ยังไม่ยอมลืมตา“ไม่นอนแล้วทูนหัว ตื่นมาให้ผัวอึ๊บซะดีๆ ผัวหิวเมียจะแย่แล้ว” เอื้อมมือบีบเคล้นอกอวบที่ยังคงเต่งตึงเหมือนครั้งแรกที่เคยสัมผัส ทั้งลูกทั้งผัวดูดมันก็ยังไม่หย่อนคล้อยแม้แต่น้อย“หนูง่วง อย่าเพิ่งกวน จะหิวอะไรนักหนาล่ะคะ กว่าจะได้นอนก็ตีสาม ถ้าตื่นแล้วก็ไปดูลูกค่ะ” พูดเสียงแข็งด้วยความรำคาญ“ป่านนี้ลูกคงเล่นอยู่กับคุณตา คุณยาย มีคนช่วยดูแล้วเราควรทำกิจกรรมระหว่างผัวเมียต่อนะทูนหัว” พรมจูบที่ซอกคอขาว“ของหนูมันไม่ได้เสริมด้วยเหล็กนะคนบ้า ถึงได้หื่นไม่กลัวพัง หนูยังต้องใช้ไปตลอดชีวิตนะคะ” พิศลาลืมตาขึ้นมาด้วยความโมโห“ป๋ารู้ว่าของเมียไม่ได้เสริมด้วยเหล็ก เพราะมันทั้งดูด ทั้งตอด ทั้งอ่อนนุ่ม แล้วป๋าเองก็ต้องใช้ของหนูไปอีกแสนนานเหมือนกัน ไม่มีทางปล่อยให้พังเด็ดขาด” ลูบฝ่ามือบนเนินอวบแผ่วๆ“แต่หนูกลัวค่ะ!”“ไม่ต้องกลัว เพราะถ้ามันพังมันคงพังไปนานแล้ว” มาร์ตินพลิกร่างงามให
“พาลูกเมียออกมาได้แล้วเหรอไอ้ฝรั่ง” พ่อสุชาติกำลังนั่งดื่มกาแฟมองค้อนลูกเขยตาคว่ำ“คุณพ่ออย่างอนผมสิครับ ผมก็พาออกมาแล้วนี่ไง เมื่อคืนก็ยึดจัสมินกับซีลอนไปนอนกอดไว้ทั้งคืน เช้านี้ผมก็ต้องใช้เวลากับลูกๆ บ้าง คุณพ่อจะยึดไว้คนเดียวไม่ได้หรอกนะครับ” มาร์ตินปล่อยลูกลงยืนเพื่อให้ไปหาคุณตา“แกอยู่กับลูกทุกวันนานๆ ฉันจะมีโอกาสได้เลี้ยงหลาน มาที่นี่แกก็ต้องให้เวลาฉัน และแม่นวลอยู่กับลูกหลานเยอะๆ”“เถียงกันไปก่อนนะคะ หนูจะไปดูข้าวให้ลูก จัสมินกับซีลอนไปกับมามี๊ไหมคะ”สาวน้อยกับหนุ่มน้อยพยักหน้าถี่ วิ่งมาเกาะขาคุณแม่คนละข้าง พิศลดาพาเด็กๆ แยกตัวออกมา ส่วนหนึ่งเพราะไม่อยากฟังสองหนุ่มโต้กันไปมา ไม่มีใครยอมใครจริงๆ นิสัยก็คล้ายกันมาก ขึ้นชื่อเรื่องความหวง“ไปนั่งไกลๆ ฉันเลยไอ้ฝรั่ง ที่นั่งมีตั้งเยอะ จำเป็นต้องมานั่งตรงนี้ไหม” เหล่ตามองพ่อของหลาน“ผมพอใจจะนั่งตรงนี้ครับคุณพ่อ เราสองคนมาสงบศึกกันดีกว่าไหมครับ คุณพ่อไม่เหนื่อยบ้างเหรอครับหาเรื่องผมได้ตลอดเวลาเลย” เจอหน้ากันทีไรลับฝีปากกันตลอด“ถามมาได้ว่าเหนื่อยไหม มันก็ต้องเหนื่อยสิวะ ถ้าไม่อยากให้ฉันเหนื่อยแกก็เลิกกวนอารมณ์ฉันเสียสิ!” พ่อสุชาติพูดเส
“ลูกหลับนานหนูก็รู้ มีเวลาให้เรารักกันสักรอบสองรอบ ยอมป๋าดีๆ จะได้จบไวๆ”“ป๋า อื้ม” ประท้วงเสียงอู้อี้ ผลักหน้าหล่อออกแต่คนหื่นไม่ยอม“แงๆ มามี๊ค้าบ ป๋าค้าบ หาซีลอนหน่อย ฮือๆ”เสียงร้องไห้จ้าดังออกมาจากในห้องนอนราวกับรู้ว่าพ่อกับแม่กำลังจะทำอะไร มาร์ติน พิศลดากำลังจูบกันดูดดื่มผละกันออกจากกันอย่างรวดเร็ว“มั่นใจมากไม่ใช่เหรอคะว่าลูกไม่ตื่นง่ายๆ รีบปล่อยเลยค่ะ จะรีบไปดูลูก” มองค้อนสามีมาร์ตินยิ้มอ่อน ยอมปล่อยเมียรักเมื่อเสียงร้องดังขึ้นเรื่อยๆ ลุกได้พิศลดาก็รีบเดินเข้าไปในห้องนอนโดยมีร่างสูงตามมาติดๆ“มามี๊มาแล้วครับ เลิกร้องนะครับคนดีของมามี๊” พิศลดาอุ้มลูกน้อยมากอดไว้แนบอก ลูบหลังเล็กๆ ปลอบประโลม“มามี๊หาซีลอนแล้ว” ใบหน้าเล็กๆ ซบลงบนอกนุ่มๆ ด้วยความคิดถึง“ครับลูก มามี๊กลับมาแล้ว คิดถึงหนูกับพี่จัสมินมากเลย” ริมฝีปากประทับแนบศีรษะลูกชายด้วยความเอ็นดู ไม่ว่าสามีหรือลูกก็อ้อนพอกัน เรียกว่าไม่มีใครน้อยหน้าใคร“ฮื้อ” คราวนี้เป็นลูกสาวคนสวยที่ลืมตาตื่น คุณพ่อยิ้มอบอุ่น ช้อนลูกน้อยมานั่งตัก หอมแก้มยุ้ย จัสมินเห็นว่าคุณแม่มาแล้วก็ยิ้มดีใจ “มามี๊ขา หนูคิดถึงมามี๊”“มามี๊ก็คิดถึงหนูค่ะลูก” ท
มาร์ตินพาลูกมาทานเค้กตามความต้องการ ลูกค้าภายในร้านให้ความสนใจกับสามคนพ่อลูกที่มักจะมีภาพน่ารักๆ ออกมาให้เห็นผ่านโซเชียลเป็นประจำ คนหวงลูกเกิดอาการไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ถ้าไม่ติดว่าลูกกำลังทานกันเอร็ดอร่อยเขาจะอุ้มกลับบริษัทซะเดี๋ยวนี้เลย“ป๋ากินเค้กค่า” จัสมินตักเค้กช็อกโกแลตเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วมาจ่อปากคุณพ่อที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ อย่างเอาใจ เพราะคิดว่าพ่อคงอยากกินบ้างมาร์ตินมองช้อนเล็กๆ ในมือลูกพลางอมยิ้ม ยอมอ้าปากทานเค้กที่ลูกสาวคนสวยป้อน ยกมือขึ้นลูกศีรษะทุยเบาๆ “อร่อยมากเลยค่ะจัสมิน”“ป๋ากินอีกนะคะ” สาวน้อยตักป้อนอีก“ป๋ากินของซีลอนด้วยนะค้าบ” หนุ่มน้อยก็ไม่ยอมน้อยหน้าพี่สาว รีบตักของตัวเองมาจ่อปากคุณพ่อบ้างมาร์ตินมองลูกรักสองคนที่แย่งกันป้อนขนมเขาอย่างมีความสุข สลับกับป้อนใส่ปากตัวเอง จนกินไม่ไหว ลูบพุงน้อยๆ ของตัวเองกันทั้งคู่“อิ่มแล้วเหรอลูก” มาร์ตินหยิบทิชชู่มาเช็ดปากเลอะๆ ของลูกๆ อย่างอ่อนโยน มองดูพุงป่องๆ อย่างชอบใจ“ค่าอิ่มแล้ว ป๋าอิ่มยังคะ” จัสมินปีนขึ้นมานั่งตักคุณพ่อ เอาแขนเล็กๆ คล้องคอ แนบใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มลงบนไหล่แกร่งอย่างออดอ้อนเลยไ
ครอบครัวสสี่คนพ่อแม่ลูกพากันออกไปเที่ยว สถานที่แรกที่พาเด็ก ๆ มาก็คือวัด จัสมินกับซีลอนรักในการให้อาหารปลา หลังจากทำบุญไหว้พระแล้วก็เดินมาที่ท่าน้ำ แม้ว่ามาร์ตินจะนับถือศาสนาคริสต์แต่เขาก็ไม่ได้ยึดติดว่าจะต้องห้ามเข้าวัด เมื่อตอนที่แม่เขายังมีชีวิตท่านก็มักพามาทำบุญที่วัดบ่อย ๆ“มามี๊ ซีลอนกับพี่จัสมินให้ปลากินหนมปังได้ยัง” ซีลอนถามคุณแม่ที่อุ้มตัวเองไว้ด้วยความตื่นเต้น ไม่ต่างจากพี่สาวที่อยู่ในอ้อมแขนคุณพ่อ“ให้ได้แล้วจ้ะลูกรัก”สิ้นเสียงคุณแม่เด็กน้อยทั้งสองก็บิขนมปังในมือโยนลงน้ำที่มีปลาฝูงใหญ่มารอกิน ภาพครอบครัวน่ารัก ๆ เรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากคนบริเวณนั้นได้เป็นอย่างดีกิจกรรมแรกผ่านพ้นไปอย่างมีความสุข ต่อมาคุณพ่อก็พาลูกเมียมานั่งทานไอศกรีมในห้างสรรพสินค้าตามคำเรียกร้อง“มามี๊ป้อนป๋าหน่อยค่า ป๋าไม่ยอมกินเอง จัสมินป้อนไม่ได้ จัสมินชอบไอติมรสนี้ค่ะ” เขย่าแขนคุณแม่หวังให้ช่วยเพราะไม่อยากบ่งของโปรดให้คุณพ่อ“แต่ป๋าเขาอยากทานกับหนูนี่คะ จะไม่แบ่งให้ป๋าทานหน่อยเหรอจ๊ะ” อมยิ้ม พลางหยิบทิชชู่มาเช็ดมุมปากเลอะ ๆ ของลูกสาว“ป๋ากินนี่ กินกับซีลอน อ้าม” มือน้อย ๆ ตักไอติมรสช็อกโกแลตในถ้วยของตัวเ
“ป๋าขา จัสมินกับซีลอนจะไปเที่ยว ป๋าตื่นนะคะ ป๋า ป๋า”“ไปเที่ยว ๆ ซีลอนกับพี่จัสมินจะไปเที่ยว ๆ ป๋าค้าบ ป๋า”“ฮื่อ ป๋าขา”“ป๋าค้าบ ฮ่อ”สาวน้อยหน้าตาน่ารักน่าชังวัย 4 ขวบกับเด็กชายตัวเล็กวัย 3 ขวบที่มีเค้าความหล่อแต่เด็กเขย่าแขนคุณพ่อรูปหล่ออย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงงอแงเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ จนคนแกล้งหลับทนต่อไปไม่ไหวต้องลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยอมแพ้ให้กับลูกน้องทั้งสองคน“ชู่ ป๋าตื่นแล้วลูก ป๋าตื่นแล้ว หยุดงอแงกันได้แล้วนะคนดีของป๋า เดี๋ยวมามี๊ได้ยินจะดุป๋าเอานะครับ” มาร์ตินกางแขนกว้างรอรับร่างเล็ก ๆ ของลูกสาวและลูกชายที่กระโดดโลดเต้นกันบนที่นอนเมื่อสามารถปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาได้“ไปเที่ยว ๆ อยากไปเที่ยว ฮ่า ๆ” เสียงหัวเราะสดใสร่าเริงดังทั่วห้องนอนเมื่อจัสมินลูกสาวคนสวย ของคุณพ่อจอมหวงลูกเมียแกล้งเอาเคราที่เพิ่งขึ้นใหม่ถูไปตามพุงน้อย ๆ ของลูก ส่วนลูกชายคนเล็กก็นอนทับอยู่บนหลัง กอดคอพ่อแน่น“จัสมินกับซีลอนอยากไปแล้วใช่ไหมครับ” มาร์ตินถามลูกลิงตัวน้อยสองคนที่ชอบเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ วันหยุดเมื่อไหร่เป็นต้องชวนกันออกไปนอกบ้านตลอดเลย และเขาก็เป็นประเภทขัดลูก ขัดเมียไม่ได้ด้วย“ครับ / ค่ะ” เสียงเ