“หมดเวลาสนุกของเธอแล้วมาลีญา ต่อไปนี้เป็นเวลาสนุกของฉัน มานั่งนี่” มือเรียวหากแต่ใหญ่ในแบบผู้ชายตบเบาๆที่ต้นขาแกร่ง มาลีญาสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ยอมเดินไปนั่งลงบนตักของนายแต่โดยดี ความอุ่นร้อนของร่างใหญ่กำยำแผ่ซ่านเข้าสู่ทุกอณูเนื้อที่สัมผัสกัน หัวไหล่ด้านซ้ายพิงไปกับอกกว้าง สะโพกมนแนบไปกับตักแกร่ง และเด็กสาวเริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างที่แข็งขึงดุนดันอยู่ใต้สะโพก
“อย่าลุกขึ้น ถ้าฉันไม่ได้สั่ง เธอไม่อยากฝันหวานอีกเหรอ” สิงขรสั่งเสียงเข้มดุเมื่อเห็นว่าเด็กสาวขยับตัวจะลุกขึ้น หากแต่เสียงประโยคสุดท้ายกระเส่าสั่นพร่า ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มแน่น ถึงแม้ว่าจะอ่อนต่อโลก ถึงแม้ว่าอ่อนด้อยเรื่องราวระหว่างหญิงชาย แต่ก็ใช่ว่าเด็กสาวจะไม่รู้เอาเสียเลยว่าสิ่งที่เธอนั่งทับอยู่นั้นคืออะไร เธอเคยเห็นมันมาก่อนหน้านี้แล้วด้วยซ้ำ
“ตัวเธอนุ่มมาก และก็หอมมากด้วย ไม่เสียแรงที่ฉันอดทนรอจนถึงวันนี้” นิ้วเรียวยาวไล้ไปตามต้นแขนเนียน ขณะที่หนุ่มใหญ่ก้มหน้าลงลากปลายจมูกตามติดไปทุกที่ที่นิ้วลากผ่าน
“นะ....นาย” เสียงหวานสั่นหวิว มาลีญากำลังกลัว เมื่อได้อยู่ใกล้ชิดเขาแบบนี้ จริงๆแล้วเธอก็กลัวจนตัวสั่น
“หันหน้าไปทางห้องเธอสิมาลีญา” มาลีญาค่อยขยับกายหันหน้าไปทางประตูที่เธอเพิ่งเดินผ่านเข้ามา
“อุ๊ย!” เพียงแค่หันไปทางที่เขาต้องการ นายก็จับข้อพับขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกจากกัน เด็กสาวเอนหลังพิงอกกว้างหลับตาลงทันที เธอทั้งกลัวทั้งหวาดหวั่น แต่ไม่กล้าขัดขืน
“ลืมตาสิ” สิงขรกระซิบสั่งชิดใบหูขาวสะอาด มาลีญาลืมตาขึ้นตามที่นายสั่ง แล้วเด็กสาวก็ต้องอ้าปากค้าง ดวงตากลมโตคู่สวยเบิกกว้าง
“นะ...นายทำไมเป็นแบบนี้คะ” กำแพงที่กั้นระหว่างห้องเธอกับเขาเป็นกระจกเงาสะท้อนในห้องของเธอ แต่หากมองจากห้องของเขากลับมองเห็นทุกอย่างภายในห้องของเธอชัดเจนทุกซอกทุกมุม
สิงขรหัวเราะในลำคอ ก่อนก้มลงกระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่าสั่น
“ฉันเฝ้าดูเธอตลอดมา รอวันที่เธอเติบโตทุกสัดส่วน รู้ไหมว่าฉันต้องอดใจแค่ไหนในยามที่เห็นเธอเปลือยเปล่า ตรงนี้ในวันแรกที่ฉันได้เห็นมันเล็กกว่านี้ และมันมีขนนิดเดียวเอง” สิงขรเลื่อนมือลงไป เขาแบมือออกและคลึงเบาๆบนผืนเนื้อนาง มาลีญาเกร็งตัวขึ้นมาทันที แต่ไม่กล้าหุบขาเข้า ไม่กล้าปัดมือรุกรานออกจากจุดพึงสงวนของตน เธอเป็นของนาย เขามีสิทธิ์เหนือเธอทุกอย่าง
“แต่วันนี้มันโหนกนูนและมีขนขึ้นน่าดึงเล่นชะมัด” สิงขรไม่พูดเปล่า หนุ่มใหญ่กระตุกปอยไหมลื่นมือเบาๆ
“นายขา หนูกลัว” มาลีญาบอกเขาด้วยเสียงสั่นเบาหวิว
“ห้ามกลัว เธอต้องสนุกไปกับฉัน ฉันรอวันที่จะสนุกกับเธอมานานแล้ว มาลีญา”
“อ๊ะ! นายขา หนูเจ็บ” เมื่อสิงขรขยำเนินเนื้อนุ่มสุดแรง ส่งผลให้ร่างเด็กสาวสะดุ้งสุดตัวและประท้วงเสียงเบาพร่า
“อย่าสำออย เจ็บแค่นี้มันน้อยกว่าตอนที่ฉันจะเข้าไปอยู่ในตัวเธอก็แล้วกัน อีกอย่างเธอชอบมันมาลีญา” สิงขรดุเสียงเข้ม เขาเลื่อนมือขึ้นมากุมสองเต้าราวกับกำลังกะขนาดและวัดน้ำหนัก หนุ่มใหญ่คลึงเบาๆอย่างพึงพอใจ
“อืม...นมเธอเด้งสู้มือมากๆ อย่างที่ฉันคิดไว้เลย ครั้งแรกที่เห็นมันเล็กมาก ฉันไม่คิดว่ามันจะใหญ่ได้ขนาดนี้ รู้อะไรไหมมาลีญา ถ้าฉันบีบขยำและดูดนมเธอบ่อยๆ มันจะค่อยๆใหญ่ขึ้น”
“นะ...นาย อื๊อ!” มาลีญาครางหวีดหวิวเมื่อสิงขรใช้ปลายนิ้วบีบบี้เม็ดลูกกวาดที่ปลายอกทั้งสองสลับกับดึงจนมันยืดยาว
“เวลาเธอเปลือยแล้วหันมาส่องกระจก บางครั้งฉันก็นั่งดูอยู่ตรงนี้ ไม่มีตรงไหนบนร่างกายเธอที่เป็นความลับสำหรับฉันเลย” สิงขรก้มลงงับเบาๆที่ต้นคอขาว ก่อนจะตวัดลิ้นไล้เลียปลอบประโลม
“วันนั้นตอนเธออายุสิบห้า เธอเปล่าเปลือยและกำลังสำรวจของตัวเองอยู่หน้ากระจก วันนั้นฉันก็ได้สำรวจมันไปพร้อมกับเธอ ภาพยั่วยวนของเธอทำให้ฉันต้องเรียกผู้หญิงเข้ามาจัดการจนสลบคาเตียง มาลีญา...เธอน่ากินไปทั้งตัวเลยรู้หรือเปล่า” สิงขรพูดเหมือนคนละเมอ เด็กสาวผู้ไม่ประสาเริ่มตัวสั่นเทา มาลีญากลัวเขา กลัวผู้ปกครองที่เป็นดั่งเจ้าชีวิตของเธอ
“วันนี้ฉันจะเอาเธอให้สมกับที่รอคอยมานาน” สิงขรกระซิบบอกเสียงเข้ม มาลีญาไม่รู้ตัวว่าน้ำตาไหลออกมาได้อย่างไร เธอพยายามบังคับให้มันหยุดไหล แต่ก็ทำไม่ได้ น้ำเสียงนายไม่เหมือนคืนที่เธอฝันหวาน เธอกลัวนาย กลัวสิ่งที่เขากำลังจะทำกับเธอ
“นายแอบดูหนูตลอดมาเลยเหรอคะ นะ...นายเห็นทุกอย่างที่หนูทำในห้องเหรอคะ”
“ฉันเห็นทุกอย่าง เห็นทุกซอกทุกมุม คืนนั้นเธอเล่นตัวเองที่ตรงนี้ตั้งหลายครั้ง มันแดงมากเลยมาลีญา ฉันอยากเห็นจังว่าตอนนี้มันยังแดงอยู่ไหม”
“นะ...นาย” มาลีญาเรียกเขาด้วยเสียงสั่นพร่า
“อยากมากเลยล่ะสิ ร่านเหมือนแม่เธอไม่มีผิด”
มาลีญาไม่มีโอกาสได้ถามคำถามใดกับนาย เพราะพอพูดจบเขาก็ช้อนท้ายทอยเธอให้แหงนเงยหน้าขึ้นรับจูบจาบจ้วงรุนแรง ริมฝีปากหยักกระด้างบดเบียดแนบชิด ลิ้นสากควานไปทั่วโพรงปากนุ่ม ดูดดึงลิ้นนุ่มด้อยประสบการณ์อย่างเอาแต่ใจ มาลีญาทั้งเจ็บและหวามในอกปะปนกันไปหมด เธออยากผลักไสนายออกไปไกลๆ พอๆกับอยากฉุดรั้งให้เขาอยู่ใกล้ๆไปตลอด
ภาคภูมิจับลำเนื้อแข็งกร้าวยัดเข้าสู่โพรงสาวนุ่มแน่น เมื่อส่วนหัวแหวกกลีบสาวเข้าไปจนหมด ชายหนุ่มจึงโน้มตัวลงแนบชิด กอดรัดร่างภรรยาในท่าที่เธอนอนตะแคงงอเข่าอยู่ เขาขยับเท้ายืนมั่นคงบนพื้นเกร็งสะโพกกระทุ้งสุดแรงจนหน้าขาปะทะลอนสะโพกหนั่นแน่นดังตั้บ! ความคับแน่นที่ถูกเพิ่มแรงบีบรัดเพราะการนอนตะแคงหนีบไว้ ทำให้ชายหนุ่มเสียวจนขนหัวลุก“โอ้ววว หยกจ๋า ไปเร็วเลยนะทูนหัว พี่ไม่ไหวแล้ว”“อ๊าย! พี่ภูมิ!” บุษบันครางเสียงหลง เมื่อสามีสอดเสียบระรัว เข้าลึกสุดแรง ครูดออกสุดเสียว ร่างสาวในอ้อมกอดสั่นไหวไปตามแรงโจนจ้วงทะลวงลึกของเขา สองหนุ่มสาวครวญครางเสียงหลง ในตอนที่ต่างฝ่ายต่างพุ่งทะยานจนสุดกู่ ความเสียดเสียวทิ่มแทงจนหลุดลอยไปเยือนวิมานฉิมพลีพร้อมกัน“พี่ภูมิ!/หยกจ๋า!” หยาดน้ำคาวสวาททะลักทะลาย พุ่งฉีดเป็นสายจนเปียกเปรอะทั้งสองร่าง ความสุขสมแสนหวานห่อหุ้มสองร่างไว้แนบแน่น บุษบันเบี่ยงหน้าขึ้นมารับจูบดูดดื่มจากสามี ริมฝีปากนุ่มถูกบดจูบดูดดึงราวกับต้องการจะกลืนกินเธอไว้ทั้งตัว กระทั่งพายุแห่งความสุขสมสงบลง ภาคภูมิจึงยอมถอนจูบ ปล่อยให้ภรรยาได้หอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด โดยที่เขาเองยัง
“ตาแก่มักมาก” บุษบันทำปากขมุบขมิบว่าสามี แล้วเลื่อนสองมือลงไปปลดเข็มขัดถอดกางเกงให้สามีอย่างรู้งาน ภาคภูมิยิ้มเอ็นดูคนช่างเอาใจ บุษบันอาจมีอิดออดเขินอายบ้างบางครั้ง แต่หญิงสาวไม่เคยขัดใจเขาเลยสักครั้ง มีเมียเด็กช่างเอาใจมันชุ่มชื่นหัวใจ ร่างกายก็กระชุ่มกระชวยแบบนี้นี่เอง ถ้าจะไม่ให้เขารักไม่ให้เขาหลงเมีย แล้วจะให้เขาไปรักไปหลงใครกันเล่า“เมียพี่น่ารักที่สุด” ภาคภูมิหอมขมับสาวหนึ่งที เขาวางมือคร่อมร่างภรรยาที่นั่งเอนกายเล็กน้อย โดยเธอค้ำยันมือไว้ด้านหลังเพื่อทรงตัวรอรับแรงกระแทกจากเขาบุษบันยกเท้าขึ้นเหยียบขอบโต๊ะ หญิงสาวก้มมองความใหญ่โตของสามีแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยท่าทางแสนเซ็กซี่“คืนนี้ค่อยกินมันนะจ๊ะทูนหัว ตอนนี้พี่ขอก่อน” บุษบันเงยหน้าขึ้นมองค้อนคนรู้ใจ เขารู้ดีเกินไปแล้ว เธอคิดถึงรสชาติของมันจริงๆแหละ รสชาติที่เขาสอนให้เธอได้ลองลิ้ม แล้วเธอก็ติดใจเสียด้วย“จะกัดให้ขาดสองท่อนเลย” บุษบันกระซิบขู่ยิ้มๆ แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง ห่อปากครางหวิวเพราะถูกสามีจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว“จะกัดจะขบพี่ก็ยอมหนูหมดแหละทูนหัว อูย...แน่นหนึบแบบนี้จะรัดพี่ให้หักค
“รักสิคะ แต่ตรงนี้ไม่ได้ค่ะ”“พี่ล็อกประตูแล้ว” ภาคภูมิเงยหน้าขึ้นบอกเบาๆด้วยเสียงกระเส่าสั่นพร่า“อื๊อ! พี่ภูมิอย่าดื้อสิคะ” แรงอันน้อยนิดของเธอหรือจะฉุดรั้งมือซุกซนของสามีได้ บุษบันสะดุ้งเฮือกเมื่อกลีบกุหลาบสาวถูกปลายนิ้วสอดแซะเข้าไปบดบี้ปุ่มเนื้อนุ่ม“พะ...พี่ภูมิ อืม...” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ บุษบันทุบบ่าสามีอย่างอ่อนใจ“หยกจ๋า พี่ขอกินนะ นะๆ” คนถูกทุบอ้อนเสียงหวาน บุษบันสบสายตาเว้าวอนของสามี หญิงสาวระบายลมหายใจเบาบาง ก่อนจะยอมพยักหน้าน้อยๆ ภาคภูมิยิ้มกว้างอย่างน่าหยิก เขารีบตลบชายกระโปรงของภรรยาขึ้น ดันต้นขาสองข้างให้แยกกว้างแล้วยกขึ้นไปวางพาดบนพนักเท้าแขนของเก้าอี้ บุษบันขยับสะโพกเปิดอ้าให้เขาอย่างรู้ใจมือของภาคภูมิสั่นน้อยๆตอนแหวกเป้ากางเกงในลายลูกไม้สีดำไปไว้ด้านข้างกลีบสาวอวบอูม ความฉ่ำวาวและสีสดของเนินนางทำให้ภาคภูมิตาพร่าน้ำลายสอ จะกี่ครั้งที่ได้เชยชม ชายหนุ่มก็รู้สึกตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจทุกครั้ง“พี่ภูมิเร็วๆสิ” เมื่อสามีเอาแต่จ้องอย่างกับมองภาพสามมิติเพื่อจะค้นหาความจริงว่ามันคือภาพอะไร บุษบันผู้รอคอยจึงเร่งเร้าเสียงดุ“เด
“หยกรักพี่ภูมิค่ะ” ภาคภูมิยิ้มละมุน เขาก้มลงมอบจูบแสนหวานนุ่มนวลให้แก่เธอ จูบของเขาถ่ายทอดคำรัก ส่งผ่านทุกความรู้สึกที่เต็มตื้นและเอ่อท่วมท้นในหัวใจมอบให้แก่เธอ ความรักที่รอคอยจนแน่ใจและชัดเจนขึ้นทุกวัน ทำให้เขาตัดสินใจผูกมัดเธอไว้ โดยไม่รอเวลาที่เหมาะสม ก็ช่างปะไร...ใครจะว่าอย่างไรเขาไม่สน รักของคนอื่นจะนิยามว่าอย่างไรก็ช่าง แต่รักของเขาคือการได้ครอบครอง รักของเขาคือการได้เธอมาอยู่เคียงกาย และรักของเขาคือการได้เห็นเธอมีความสุขภายใต้การดูแลของเขา5 นกน้อย หรือพญานกร่างอรชรสมส่วนในชุดเดรสน่ารักสมวัยหิ้วปิ่นโตเดินผ่านประตูกระจกเลื่อนอัตโนมัติของตึกด้วยความมั่นใจ รอยยิ้มสดใสมอบให้พนักงานทุกคนที่เดินผ่านเธอแล้วโค้งคำนับด้วยความนอบน้อม ผู้คนในตึกห้าชั้นสไตล์โมเดิร์นแห่งนี้รู้จักเธอดีในฐานะภรรยาเจ้าของบริษัท“พี่ภูมิยังไม่ออกมาจากห้องประชุมอีกเหรอคะ” เมื่อขึ้นลิฟท์มาจนถึงชั้นห้า ซึ่งทั้งชั้นมีเพียงห้องทำงานของสามี ห้องประชุม และห้องรับรองแขกวีไอพี บุษบันเอ่ยถามผู้ช่วยเลขาส่วนตัวของเขาซึ่งนั่งอยู่หน้าห้อง“ยังเลยครับคุณหยก”
“นี่ไม่เชื่อพี่เหรอ”“ไม่เชื่อ”“แล้วทำยังไงถึงจะเชื่อ ต้องให้พี่คุกเข่าสาบานต่อหน้าเตียงไหม”“บ้า! ใครเขาสาบานต่อหน้าเตียง” บุษบันก้มหน้าซุกกับอกอุ่น แล้วอุบอิบว่าเสียงเบา สายตาจริงจังของเขาทำให้เธอประหม่า ไม่กล้าสบตาด้วย“ก็พี่นี่แหละ จะสาบานต่อหน้าเตียง เมื่อกี้ก็เอากันบนเตียง มีเตียงเป็นพยาน ทีนี้ก็จะสาบานว่ารักจริงต่อหน้าเตียง ให้เตียงเป็นพยานความรักของพี่ที่มีต่อหยก”บุษบันถอนหายใจเบาๆ คนบ้าจะทำอะไรให้มันสวีตหวานแหววหน่อยไม่ได้หรือไร ทำไมเขาถึงชอบวกเข้าแต่เรื่องบนเตียงนักนะ“หยก” ภาคภูมิเชยคางคนที่เอาแต่หลบตาเขาให้เธอเงยหน้าขึ้นมาคุยกันดีๆ“สามปีที่พี่หายไปจากชีวิตหยก เพราะพี่อยากพิสูจน์ว่าความรู้สึกที่มีต่อหยกนั้นไม่ได้ฉาบฉวย พี่อยากรู้ว่าหากไม่มีหยกอยู่ข้างกายแล้วพี่จะอยู่ได้ไหม”“ก็เห็นอยู่ได้ มีความสุขดีนี่คะ มีผู้หญิงสวยๆล้อมหน้าล้อมหลังอย่างกับแมลงวันตอมอึ๊” บุษบันทำหน้างอนๆเหน็บเบาๆ“ผู้หญิงพวกนั้นเป็นเพียงส่วนประกอบในการลองใจเท่านั้น ไม่มีใครแทนที่หยกของพี่ได้ วันนี้พี่ตัดสินใจแล้วว่าพี่จะเอาหยกมาเป็นเมีย เ
“ซี้ด! หยกจ๋า เด็ดดวงจริงๆ อู้ววว...” ภาคภูมิจับตาดูกลีบเนื้อสาวแดงก่ำที่หุบเข้าในตอนที่เขาสอดใส่กระทุ้งลึก และรูดรั้งครูดดึงเขาไว้ในตอนถอดถอนลำเนื้อออก เนินเนื้อสาวฉ่ำวาวเต็มไปด้วยน้ำสวาทของเธอและเขาผสมปนเปกันไปหมด สีแดงจางๆที่ปะปนออกมาด้วยทำให้หัวใจหนุ่มพองโต ...เพราะมันตอกย้ำให้เขาได้รู้ว่าเธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว“หยกจ๋า โอย...พี่รักหนูเหลือเกิน อยู่กับพี่ เป็นของพี่ตลอดไปนะทูนหัว” ภาคภูมิพร่ำเพ้อขณะเสือกไสลำกายเข้าสู่โพรงรักอุ่นอ้าวอย่างรุนแรง การที่ต้องอดทนมานานไม่เป็นผลดีกับเขา เขาต้องการเธอ ต้องการมากเหลือเกิน“พี่ภูมิ หยกเจ็บ อ๊าย!” บุษบันเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วพร่า เธอทั้งเสียว ทั้งเจ็บจุกไปหมดแล้ว เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกไหนมันมากมายกว่ากัน แต่ที่แน่ๆเธอไม่อยากให้เขาหยุด“ไม่ไหวแล้วหยก เสียวไปทั้งลำเลย ซี้ด... ไปพร้อมพี่นะ” ภาคภูมิขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน กระชับเอวบางในมือไว้มั่น ก่อนจะสะบัดสะโพกโยกลำกายเข้าสู่โพรงรักฉ่ำน้ำจังหวะถี่กระชั้น เสียงครางหวีดหวิดของบุษบันเร่งเร้าอารมณ์ให้ลุกโชน ยิ่งเธอกระดกสะโพกโยกดันกลับมา ภาคภูมิก็ยิ่งฮึกเหิม ชายหนุ่ม