Share

6 สัญญา

last update Last Updated: 2025-07-15 20:53:24

อีกด้าน...

นคินทร์ยืนพรีเซนต์โปรเจคจบในห้องประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัย เขาเกือบมาไม่ทันแต่โชคดีที่เขาเป็นคนสุดท้ายของคลาสเรียนและการพรีเซนต์โปรเจคจบของเขาผ่านพ้นไปได้ด้วยดี โชคดีไปกว่านั้นที่วันนี้เขาได้หญิงสาวชาวไทยช่วยวิ่งจับคนร้ายให้และนำกระเป๋าที่มีของสำคัญของเขากลับคืนมาให้ได้

ไม่เช่นนั้นเขาอาจได้พลาดการพรีเซนต์โปรเจคจบที่อดหลับอดนอนทำมันมาหลายเดือนในครั้งนี้ และอาจถึงขั้นต้องเรียนต่ออีกปีเป็นแน่ต้องขอบคุณเธอคนนั้นจริง ๆ

และเมื่อคิดถึงใบหน้าของหญิงสาว เขาก็อดคิดไม่ได้ว่าป่านนี้เธอคนนั้นจะเป็นอย่างไรบ้างการช่วยเหลือเขาในวันนี้จะทำให้เธอพลาดโอกาสสำคัญในชีวิตอะไรไปบ้างหรือไม่ จะโชคดีเหมือนกับเขาไหม

................หลายชั่วโมงต่อมา

“หลังเรียนจบผมอยากอยู่ต่ออีกสักพักครับพ่อ”

เป็นอีกครั้งที่บิดาของเขาโทรมาตามให้เขากลับบ้านไปช่วยงานที่บริษัท แต่ชายหนุ่มยังอยากอยู่ทำตามความฝันที่นี่ต่ออีกหนึ่งปีตามที่ได้ให้สัญญาไว้กับคนรัก เสียก่อนที่จะกลับไปช่วยธุรกิจที่บ้าน เขาสัญญากับแฟนสาวของเขาเอาไว้ ว่าจะช่วยกันเริ่มต้นธุรกิจเล็ก ๆด้ วยกันในเมืองแห่งนี้เพื่อจะเป็นจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตร่วมกันในอนาคตก่อนกลับไทย

ผู้เป็นบิดาเมื่อได้ฟังคำยืนหนักแน่นเช่นนั้นจากปากบุตรชายคนเดียวของเขา ก็ยอมรับในการตัดสินใจของชายหนุ่มอย่างไม่อยากจะฝืนใจ ทั้งที่ธุรกิจที่บ้านกำลังประสบปัญหาแต่เขาก็ไม่อยากเห็นแก่ตัวบังคับจิตใจและดับฝันของลูกชายเขาได้

“ดินคะ คืนนี้เราไปฉลองเรียนจบด้วยกันนะคะ โรสนัดกับเพื่อน ๆ ไว้แล้ว”

โรส รสรินทร์ แฟนสาวคนไทยที่คบหากันมาสองปี ผู้หญิงที่เขาตั้งใจจะแต่งงานและใช้ชีวิตด้วยกันไปจนแก่เฒ่า ด้วยหญิงสาวเป็นคนที่ชวนเขาสร้างธุรกิจและอยากเริ่มต้นใช้ชีวิตร่วมกันกับเขาอยู่ที่นี่ เธอเป็นคนชอบปาร์ตี้ซึ่งต่างจากเขาที่ไม่ชอบอยู่ในที่ที่มีคนเยอะ ๆ และเสียงดัง

“เอ่อคือผม...”

“นะคะดิน อุตส่าห์เรียนจบทั้งที แล้วเราก็จะไม่ค่อยได้มีเวลาเจอกับเพื่อน ๆ แบบนี้แล้ว คุณจะได้รู้จักกับเพื่อน ๆ ของโรสด้วยยังไงคะ นะคะ นะคะดิน”

รสรินทร์ผู้เป็นที่รักของเขาออดอ้อนเร้าหรือเขาถึงเพียงนี้ มีหรือที่ชายหนุ่มจะกล้าปฏิเสธเธอได้ ถึงเขาจะไม่ได้อยากไปก็ตาม แต่ก็ไม่อาจปล่อยให้หญิงสาวอันเป็นที่รักไปสถานที่แบบนั้นเพียงลำพังได้

“ก็ได้ครับ”

นครินทร์ตอบตกลงอย่างปฏิเสธไม่ได้ เพราะเขารักหญิงสาวคนนี้มาก มีแพลนว่าจะแต่งงานกับเธอเมื่อเรียนจบ และสร้างอนาคตที่นี่ไปด้วยกันก่อนที่เขาจะพาเธอไปแนะนำให้บิดาและน้องสาวที่อยู่ประเทศไทยได้รู้จัก เมื่อชายหนุ่มตอบตกลงหญิงสาวจึงยิ้มกว้างด้วยความดีใจเธอใช้แขนเรียวยาวโอบรอบคอของชายหนุ่มก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มทั้งสองข้างของเขาหลายฟอดเป็นการขอบคุณ เขาต้องแพ้การกระทำแบบนี้ของเธอทุกครั้งไปสิน่า

“ขอบคุณนะคะที่รัก ถ้างั้นโรสขอขึ้นไปแต่ตัวก่อน คุณก็เหมือนกันนะแต่งหล่อ ๆ โรสจะอวดแฟนกับเพื่อน ๆ ”

รสรินทร์บอกพร้อมส่งยิ้มหวานให้เขาอีกครั้งก่อนจะรีบวิ่งขึ้นบันไดไปด้วยความรีบร้อนเพื่อจะไปแต่สวย สาวชอบปาร์ตี้อย่างเธอจะแต่งสวยน้อยกว่าสาว ๆ คนอื่นได้อย่างไร

นคินทร์มองตามแผ่นหลังแฟนสาวก่อนจะยิ้มแห้งและส่ายหัวให้กับเธอเล็กน้อย ไม่นานหญิงสาวร่างสูงโปร่งระหงก็เดินลงมาในชุดเดรสเข้ารูปแนบเนื้อสีชมพูบานเย็นสดสั้นเหนือเข่า อวดให้เห็นทรวดทรงองค์เอวของเธอได้เป็นอย่างดี

ด้านหน้ายังเป็นสายเดียวคอถ่วงที่หากก้มลงต้องเห็นอะไรต่อมิอะไรแน่ ด้านข้างแหวกสูงขึ้นมาเล็กน้อย ส่วนด้านหลังนั้นตกแต่งด้วยสายไขว้เส้นเล็กจิ๋วเปิดโชว์ให้เห็นแผ่นหลังเรียบเนียนของผู้สวมใส่ได้เป็นอย่างดี ยิ่งอยู่ในตัวหญิงสาวตรงหน้านี้แล้วด้วย ยิ่งทำให้ดูเช็กซี่น่ามองจนเขาไม่อยากให้เธอออกไปโดยใส่ชุดนี้เลย

“ชุดไม่โป๊ไปหน่อยหรือครับที่รัก”

เขาหรี่ตาลงอย่างกับตำหนิเธอเล็กน้อยแต่ไม่ได้ต่อว่า เพราะรู้ว่านี่เป็นสไตล์การแต่งตัวของเธออยู่แล้ว แต่เป็นเขาเองที่อดหวงเธอไม่ได้ ไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนได้เห็นแผ่นหลังเรียบเนียนนี้ของเธอนอกจากเขา

“ไม่โป๊หรอกค่ะที่รัก คืนนี้โรสไปกับคุณไม่มีอะไรต้องกลัวเพราะว่ามีคุณอยู่ด้วยจริงมั้ยคะ”

ไม่พูดเปล่าหญิงสาวตั้งใจเดินตรงเข้ามาใกล้เขาพร้อมกับวางมือเรียวลงที่แผงอกกว้างของเขาอย่างตั้งใจ ก่อนที่จะใช้นิ้วเรียวไตร่ลูบไล้ไล่ลงมาจนถึงเนินหน้าท้องที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามของเขาอย่างยั่วยวน

“แต่ผมหวง”

“ที่รักโรสเป็นของคุณ ของคุณแค่คนเดียวค่ะ”

เธอบอกขณะที่ยกปลายนิ้วขึ้นมาสัมผัสรูปไร้ไปตามสันกรามนูนของเขาอย่างจงใจ ทำให้ร่างกายเขาเริ่มตื่นตัวจากการกระทำนั้นของเธอ เขาต้องจับมือบางที่กำลังซุกซนของเธอเอาไว้ก่อนที่อารมณ์ของเขาจะเตลิดไปมากกว่านี้เสียก่อน

“ถ้าคุณไม่หยุดทำแบบนี้ คืนนี้เราจะไม่ได้ไปไหนกันทั้งนั้นนะที่รัก แล้วอย่ามาว่าผมไม่เตือน”

เขาบอกพร้อมส่งสายตาแห่งความต้องการให้หญิงสาวตรงหน้า รสรินทร์หรี่ตาลงเล็กน้อยเป็นการยั่วยวนเขาก่อนจะประทับริมฝีปากบางบดจูบที่ปากหนาของเขาแนบแน่นดูดดื่ม แล้วจึงถอนออกอย่างเสียดาย

หากไม่ติดว่านัดกับเพื่อนไว้เวลานี้เธอก็คงจะพาเขาไปทำกิจกรรมบางอย่างภายในห้องไม่มุมใดก็มุมหนึ่งเสียก่อนแล้ว แต่เพราะไม่อยากให้ชุดเลอะและยับเธอจึงต้องหยุดยั่วเขาไว้เพียงเท่านี้เสียก่อนที่จะหยุดอารมณ์ทั้งของเธอและของเขาเอาไว้ไม่ได้

“หลังจากที่เรากลับจากปาร์ตี้คืนนี้นะคะ โรสจะทำให้คุณไม่อยากออกไปไหนอีกเลยที่รัก”

เธอช่างเป็นผู้หญิงที่ยั่วเก่งเสียเหลือเกิน มีหรือที่ผู้ชายทั้งแท่งอย่างเขาจะอดใจไหว ถึงตอนนี้จะไม่อยากออกไปไหนแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่อยากทำให้หญิงอันเป็นที่รักต้องเสียใจ ทั้งสองจึงข่มอารมณ์ปรารถนานั้นไว้เพียงเท่านี้ แล้วจึงพากันเดินทางไปยังสถานที่ ที่นัดกับเพื่อน ๆ ไว้

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ห้ามใจไม่ให้รัก   31 อยู่เป็นเพื่อนพี่ก่อนได้มั้ย

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก“เข้ามาได้”น้ำเสียงอ่อนเพลียของคนป่วย ที่นอนอยู่บนเตียงเอ่ยอนุญาต คนตัวเล็กจึงเดินเข้าไปโดยไม่ปิดประตู ภาพที่เห็นคือเขานอนในห้องที่มืดสนิทผ้าม่านปิดทึบ หน้าต่างปิดสนิท ดูแล้วอึดอัดอากาศไม่ถ่ายเท จึงถือวิสาสะเดินไปเปิดหน้าต่างให้ด้วยความหวังดีและต้องตกใจอีกครั้งที่ภายในห้องนอนมีแต่เอกสารวางกองเต็มโต๊ะข้างเตียงเต็มไปหมด ราวกับเขาหอบเอางานขึ้นมาทำบนนี้ด้วยอย่างนั้น“ไม่ต้องเปิดแจ๋ว”เสียงเข้มอ่อนเพลียร้องห้าม เมื่อปรับแสงไม่ได้ คิดว่าเป็นแม่บ้านที่เปิดผ้าม่าน แพรไหมมองไปตามเสียงนั้น เห็นคนป่วยหนุ่มนอนคลุมโปงอยู่บนเตียง จึงตัดสินใจเปิดผ้าม่านพร้อมเปิดหน้าต่างให้อากาศถ่ายเทเข้ามาภายในห้อง“ขออนุญาตนะคะ แพรเองค่ะ มีเอกสารด่วนที่ต้องรบกวนให้คุณเซ็น”ทันทีที่ได้ยินเสียงหวานของแพรไหม นคินทร์รีบเปิดผ้าห่มขึ้นมามองหน้าคนพูดทันทีเพื่อให้แน่ใจว่า ไม่ได้ฝันไปเป็นเธอจริง ๆ“แพร”“ค่ะแพรเอง”ชายหนุ่มค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่ง แต่ด้วยความปวดของร่างกายที่เริ่มอักเสบหนัก จึงทำให้เผลอร้องออกมายามขยับตัวลุกขึ้น“อืม..โอ๊ย”“มาค่ะ แพรช่วยค่ะ”บอกพร้อมกับเข้าไปช่วยพยุงตัวเขาให้ลุกนั่งพิงที่ผ

  • ห้ามใจไม่ให้รัก   30 ห่วงใย

    ทั้งสองขึ้นนั่งประจำตำแหน่งเดิม ขณะขยับตัวตอนขึ้นรถด้วยความรู้สึกเจ็บ ทำให้ชายหนุ่มส่งเสียงร้องออกมา“โอ๊ย!”“เป็นอะไรไปคะ เจ็บตรงไหน”“เจ็บหลัง”“แพรขอดูหน่อยได้มั้ย”“ไม่เป็นไรมากหรอก หน้าจะแค่ช้ำนิดหน่อยเท่านั้น”“ให้แพรดูค่ะ ไม่อย่างนั้นก็ไปหาหมอกัน”แพรไหมขึ้นเสียงดุใส่ เมื่อเห็นคนตัวโตยังดื้อดึง เห็นสีหน้าจริงจังของเธอแล้ว จึงปลดกระดุมถอดเสื้อออกให้หญิงสาวดู ทันทีที่เห็นรอยช้ำเลือดมือน้อยถึงกับต้องยกขึ้นปิดปากตัวเองไว้ด้วยความตกใจ ถึงจะไม่มีเลือดออกแต่มันเป็นรอยแดงช้ำขนาดใหญ่“เจ็บมากมั้ยคะ”“นิดหน่อยครับ”“แพรว่าควรไปให้หมอตรวจดูสักหน่อย”“พี่ไม่ได้เป็นอะไรมากกลับไปทายานอนพัก ก็ดีขึ้นแล้ว”“ทำไมถึงดื้อนักนะคะ” เธอบ่น“ช่วยขับรถกลับแทนหน่อยได้มั้ย”“คือว่าแพรขับรถไม่เป็นค่ะ แพรไปตามคนมาช่วยดีมั้ยคะ”“ไม่ต้อง ผมขับเอง”“เป็นแบบนี้จะขับไหวหรือคะ”“ไหวครับ”ด้วยความปวด หลังขับออกไปได้เพียงไม่นาน นคินทร์เริ่มปวดมากจนทนไม่ไหว จึงแวะจอดรถพักที่ปั๊มน้ำมัน“ปวดมากหรือคะ”“อืม”“รออยู่ในรถก่อนนะคะ แพรจะลงไปซื้อยาแก้ปวดมาให้”“ครับ”ใบหน้าหล่อตอนนี้คิ้วหนาขมวดผูกกันเป็นโบพยักหน้ารับพร้อมก

  • ห้ามใจไม่ให้รัก   29 ผู้ช่วยส่วนตัว

    23.02น.Din : ผมถึงบ้านแล้วนะครับPrae Mai : ค่ะDin : ไม่ต้องเป็นห่วงผมปลอดภัยดี แต่รถติดมากPrae Mai : ใครเป็นห่วงคะDin : ก็เผื่อคนแถวนี้จะเป็นห่วงผมPrae Mai : หลงตัวเองDin : เปล่าหลงตัวเองแต่กำลังหลงคุณPrae Mai : คุณดินDin : ครับPrae Mai : ถ้าไม่มีอะไรฉันขอตัวไปนอนแล้วนะคะDin : ครับฝันดีครับPrae Mai :ฝันดีคะนี่เป็นการส่งข้อความจีบเธออย่างเป็นทางการแต่ละข้อความที่ส่งมา ทำเอาหัวใจของเธอพองโตอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน นานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่ได้มีความรู้สึกเช่นนี้ ก็คงตั้งแต่ป๊อปปี้เลิฟสมัยมัธยมต้นซึ่งเป็นรักใส ๆ ในวัยเรียนเท่านั้นและต้องเลิกรากันไปเพราะเธอต้องย้ายโรงเรียนเช้านี้เป็นอีกวันที่นคินทร์เข้ามาทำงานตามปกติ แต่วันนี้เขามีเรื่องด่วนที่ต้องเข้าไปจัดการ เขาได้รับโทรศัพท์เกี่ยวกับงานที่น่าจะเจอปัญหาใหญ่อีกหนึ่งงาน ทำให้วันนี้เขาต้องเข้าตรวจพื้นที่หน้างานที่มีปัญหาและต้องเข้าไปจัดการด้วยตัวเอง“แพรเตรียมข้อมูลโครงการที่นครปฐมให้พร้อมอีกครึ่งชั่วโมงเราจะไปที่นั่นกัน”“เราเหรอคะ”“ใช่ครับผมกับคุณ ถ้าพร้อมแล้วบอกผมได้เลย”“ค่ะ”เมื่อเห็นท่าทางรีบร้อนของชายหนุ่ม ก็รู้ในทันทีว

  • ห้ามใจไม่ให้รัก   28 โรคเตียงดูด

    ยิ่งคิดก็หวนให้นึกถึงภาพวันนั้น วันแรกที่ได้พบกับเธอวันนั้นเธอก็ช่วยเขาจนหมดแรงแบบนี้เช่นกัน มันคงเป็นนิสัยของเธอสินะ อันที่จริงจะโทษเธอฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เป็นเขาเองที่ละเลยเธอสนใจแต่งานตรงหน้าจนลืมใส่ใจเธอ“ผมขอโทษ ต่อไปถ้าถึงเวลาก็ต้องกินผมสั่งให้ทำอะไรก็ต้องให้ผมรอ ถ้าคุณเป็นอะไรไปผมจะทำยังไง”“ก็หาผู้ช่วยคนใหม่ไงคะ”“ไม่ได้เหรอหาคนที่ถูกใจมันยากนะ”“ไม่บ่นได้มั้ยคะ ฉันไม่มีแรงจะเถียงด้วย” ชายหนุ่มเผลอยิ้มให้กับคำพูดของเธออย่างสุขใจ เด็กอะไรช่างพูดช่างเจรจา“งั้นก็พักเถอะถึงร้านอาหารแล้วผมจะบอก”“ว่าแต่คุณอยากกินอะไร”“.…..” ไม่มีสัญญาณตอบกลับ จากคนด้านหลัง มีเพียงเสียงลมหายใจที่ดังสม่ำเสมอออกมาให้ได้ยิน“ให้ตายสิ หลับไปแล้วหรือเนี่ย เหนื่อยทีไรเป็นต้องหลับได้ตลอดเลยสินะ”“อืม หอมจัง”เมื่อได้กลิ่นหอมของอาหารโชยมา ทำให้หญิงสาวที่หลับไปนานเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมา ทันทีที่เธอลืมตาตื่นขึ้น ก็พบข้าวมันไก่จา

  • ห้ามใจไม่ให้รัก   27 ชิน

    หลังประชุมเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปทำงาน นคินทร์เองก็กลับมาทำงานต่อที่ห้อง ก่อนจะคิดขึ้นได้ว่า ต้องรีบหาโรงงานไม้เพื่อขึ้นแบบ“คุณแพร วันนี้ผมมีนัดอีกมั้ย”“ไม่มีแล้วค่ะ”“งั้นดีเลย คุณไปเอาแผนที่โรงงานไม้ ที่ผมให้คุณหาไว้มา”“ทั้งหมดเลยเหรอคะ”“ครับ ทั้งหมด ตอนนี้เลย แล้วมาเลือกวันนี้เราจะไปกัน”“เรา..” เธอย้ำพร้อมกับชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง“ครับเรา”“แล้วคุณจะไปวันไหนคะ”“วันนี้”“ วันนี้..” เธอทวนคำเสียงดังอย่างตกใจ“ครับ คุณติดปัญหาอะไรหรือเปล่า”“ เปล่าค่ะ รอสักครู่นะคะ”แพรไหมรับคำเสียงอ่อนแรงอย่างปฏิเสธไม่ได้ ผู้ชายคนนี้จะใช้งานเธอโหดเกินไปแล้ว ทำงานเก่งก็จริงแต่เธอไม่ใช่เครื่องจักรนะ ต้องกินข้าวนี่บ่ายสองแล้วยังไม่ได้กินมื้อเที่ยงเลย หิวจนตาลายไปหมดแล้วแต่ด้วยหน้าที่ ต้องทำตามที่เจ้านายสั่ง ไม่เอ่ยปากบ่นสักคำ เธอเป็นอย่างนี้เสมอ อดทนได้กับทุกเรื่องจะไม่ร้องขอความเห็นใจจากใคร แม้ว่าตัวเองจะไม่ไหวก็จะฝืนทำจนถึงที่สุด40 นาทีต่อมา.....“นี่คุณพาผมมาถูกทางรึเปล่า”“ถูกแล้วนะคะ เนี่ยก็จีพีเอสบอกให้เดินตรงมาทางนี้ห้าสิบเมตรแล้วจะมีซอยให้เลี้ยวขวา”พูดไปพลาง ตาก็มองแผนที่ในมือถือสลั

  • ห้ามใจไม่ให้รัก    26 รู้งาน รู้ใจ

    ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา แพรไหมมักจะสังเกตใส่ใจกับรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกนี้เสมอ หญิงสาวไม่ได้ทำบ่อยจนน่าโมโห เธอรู้กาลเทศะว่าเวลาไหนควรทำหรือไม่ควรทำ มักเลือกเวลาที่เหมาะสมในการแสดงความห่วงใยส่วนใหญ่จะเป็นเวลาที่เขาไม่ได้ขยับร่างกายจากกองเอกสารนาน ๆ แล้วต้องพบแขกทั้งภายในและภายนอก เธอจะทำเช่นนี้เพื่อให้เขาได้ใช้เวลาสามถึงห้านาทีในการปรับอารมณ์ ให้สดชื่นขึ้น ไม่เช่นนั้นเขาจะเครียดใส่คนอื่นมากเกินไป“ขอบคุณครับ ปกติดูแลทุกคนแบบนี้ตลอดเลยหรือเปล่า”“เปล่าค่ะ ทำแค่ตอนที่คุณพ่อมีเรื่องเครียด ๆ จากงานมาท่านบอกว่าแบบนี้จะพอช่วยได้”“เหงามั้ย”“ไม่ค่ะ ฉันเริ่มชิ้นแล้ว พร้อมมั้ยคะใกล้ได้เวลาประชุมแล้ว”“ครับ”เขาพยักหน้าพร้อมกับลุกจากเก้าอี้ เดินตรงไปยังห้องประชุม ก็เห็นทุกคนมารอกันอยู่พร้อมหน้าก่อนแล้ว“ที่ผมเรียกทุกคนมาประชุมในวันนี้ ก็เรื่องปัญหาที่พวกคุณสรุปมาให้ ผมได้ทำแผนงานคร่าว ๆ มาให้ เอกสารอยู่ด้านหน้าของทุกคนแล้ว ผมอยากให้ทุกคนช่วยดูแล้ววิเคราะห์แผนงานที่ผมทำ หากใครมีข้อเสนอหรืออยากแนะนำเปลี่ยนแปลงตรงไหนแจ้งมาได้เลยครับ"เวลาผ่านไปชั่วครู่หลังที่ทุกคนได้อ่านเอกสารที่นคินทร์เตรียม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status