Share

บทที่ 301

“ฮะ?”

จักรพรรดิเหวินตกตะลึง

นี่ใช้สำหรับอาบน้ำงั้นหรือ

กลิ่นของสิ่งนี้คล้ายกับกลิ่นขนมไหว้พระจันทร์ชัดๆ

กลิ่นดอกไม้แรงมาก

คงจะใส่ดอกไม้เพิ่มระหว่างการผลิต

ทำไมถึงกลายเป็นว่าสามารถใช้อาบน้ำได้ล่ะ

หยุนเจิงผลิยิ้มบางๆ และอธิบายว่า “ทั้งลูกและลั่วเยี่ยนเราทำขนมไหว้พระจันทร์ไม่เป็น กลัวว่าขนมไหว้พระจันทร์ที่ทำมาแบบลวกๆ จะไม่อร่อย ทำให้เสด็จพ่อและทุกคนเสียอารมณ์ จึงเลือกอย่างอื่นมาแทน ตั้งใจจะถวายให้กับเสด็จพ่อ“

“เมื่อไม่กี่วันก่อน พี่สามมาที่จวนของลูก บังเอิญรู้เข้าว่าลั่วเยี่ยนทำขนมไหว้พระจันทร์ไม่เป็น จึงช่วยทำเป็นพิเศษ เพื่อไม่ให้ลูกและลั่วเยี่ยนต้องเสียหน้า”

“แต่ลูกไม่กล้าหลอกลวงเสด็จพ่อ และไม่อยากรู้สึกไม่ดีที่ต้องปฏิเสธน้ำใจของพี่สาม ก็เลยเก็บขนมไหว้พระจันทร์ไว้ ตั้งใจว่าจะเอากลับไปกินเอง ขนมไหว้พระจันทร์ที่พี่สามมอบให้ ลูกยังวางไว้ที่นั่น...”

ขณะที่พูด หยุนเจิงก็กระวีกระวาดไปเอาขนมไหว้พระจันทร์ที่หยุนลี่ส่งมา

เมื่อมองดูขนมไหว้พระจันทร์ในมือของหยุนเจิง จักรพรรดิเหวินก็ขมวดคิ้วอีกครั้ง

หัวใจของหยุนถิงก็เต้นแรงเช่นกัน

ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่า ตัวเองอาจตกหลุมพรางแล้ว!

“เ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status