เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 758
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1626
องค์ชายเจ็ดหนีสุดชีวิต ทว่าทหารเผ่าหมานยังคงตามติดอย่างไม่ลดละ ดูเหมือนว่าทหารเผ่าหมานจะตามองค์ชายเจ็ดทันในไม่ช้า และจับตัวเขาลงจากหลังม้า ในเสี้ยววินาทีวิกฤติ องค์ชายเจ็ดพุ่งเข้าไปในป่าสนทันที เหล่าทหารเผ่าหมานไม่ลังเล พากันตามเข้าไปอย่างรวดเร็ว แต่พื้นป่าเต็มไปด้วยใบสนร่วง เมื่อม้าเหล็กของทหารเผ่าหมานเหยียบย่ำลงบนใบสนที่นุ่มเท้า ความเร็วในการบุกจึงลดลงอย่างมาก เสิ่นชิงโจวและท่านข่านตามมาติดๆ เมื่อเห็นระยะห่างระหว่างพวกเขากับองค์ชายเจ็ดไกลขึ้นเรื่อยๆ ทันทีที่เสิ่นชิงโจวเข้าไปในป่าสน หัวใจของเขาก็รู้สึกถึงลางร้ายขึ้นมา เขามองไปรอบๆ ป่าสนแห่งนี้เต็มไปด้วยต้นสนที่กิ่งก้านหนาแน่นจนบดบังท้องฟ้า นี่เป็นสถานที่ชั้นเยี่ยมสำหรับวางแผนซุ่มโจมตี! หากต้าเซี่ยซุ่มโจมตีอยู่ที่นี่ ก็คงจะแย่แล้ว! เสิ่นชิงโจวเตือนว่า “ท่านข่าน ข้าว่าป่าสนแห่งนี้มีกลลวง อาจจะมีการซุ่มโจมตีอยู่ข้างใน เราถอยออกไปก่อนไม่ดีกว่าหรือ?” ท่านข่านที่เห็นว่าตนเองจะจับองค์ชายเจ็ดได้อยู่แล้วจึงลุ่มหลงจนขาดสติไปนานแล้ว จะสนใจเรื่องพวกนี้ได้อย่างไร? ท่านข่านจ้ององค์ชายเจ็ดที่อยู่ข้างหน้าอย่างไม่วางตา
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1625
“ด้วยความแข็งแกร่งของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือในตอนนี้ การจะพิชิตต้าเซี่ยก็เป็นเรื่องง่ายดายมิใช่หรือ?”“ข้าจำเป็นต้องมาคอยดูสีหน้าคนต้าเซี่ยด้วยรึ? ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นองค์รัชทายาทที่ไร้ค่าอีก?”เสิ่นชิงโจวส่ายหน้าแล้วอธิบายว่า “ท่านข่าน ท่านอาจจะยังไม่รู้”“ต่อให้ตอนนี้พวกเรายกทัพลงใต้ พิชิตทั่วทั้งต้าเซี่ยได้”“แต่เพราะวัฒนธรรมของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือและต้าเซี่ยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง การจะปกครองต้าเซี่ยให้ดีในทันทีจึงไม่ใช่เรื่องง่าย”“ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้ขุนนางฝ่ายบุ๋นเก่าแก่ของต้าเซี่ยต่อไป”“แต่ตามที่ข้าเข้าใจ ขุนนางฝ่ายบุ๋นกลุ่มนั้นคือพวกที่สั่งการได้ยากที่สุด พวกเขาไม่เหมือนขุนนางฝ่ายบู๊ที่สามารถใช้กำลังพิชิตได้”“พวกเขาไม่เกรงกลัวความตาย เพียงยึดมั่นในหลักธรรมในใจของตนเอง”ท่านข่านขมวดคิ้วเล็กน้อย “หลักธรรมในใจ?”เสิ่นชิงโจวชี้ไปที่องค์ชายเจ็ดแล้วกล่าวว่า “ถูกต้อง ขอเพียงเขายังมีชีวิตอยู่ หลักธรรมนั้นก็อยู่ในมือของพวกเรา จะให้ขุนนางเก่าแก่พวกนั้นทำอะไร พวกเขาก็ต้องทำ”“อ้างราชโองการสวรรค์บัญชาขุนนาง”ท่านข่านพลันเข้าใจในทันที “ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ แต่ว่าวั
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1624
เสิ่นชิงโจวพาท่านข่านแห่งชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเดินนำหน้าสุดของทหารเผ่าหมานระยะห่างระหว่างพวกเขาและเมืองเสวี่ยหลางใกล้เข้ามาทุกทีท่านข่านเห็นทหารต้าเซี่ยที่เดินออกมาจากเมือง ทุกคนมีสภาพมอมแมมเหมือนทหารพ่ายศึก ก็ดีใจมาก “ท่านราชครู! ครั้งนี้ข้าได้ล้างแค้นครั้งใหญ่! สะสางความแค้นในอกได้สาแก่ใจ!”“ทหารต้าเซี่ยพวกนั้นก็แค่นี้เอง ก่อนหน้านี้ที่ตีเมืองของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือข้าได้หลายเมืองติดๆ กัน ก็เป็นเพียงความโชคดีของพวกเขาเท่านั้น ที่ไม่เคยเจอคู่ต่อสู้เยี่ยงท่านราชครูเสิ่น!”“หากพวกเขาได้เจอท่านราชครูก่อนหน้านี้ เกรงว่าคงจะพ่ายแพ้ยับเยินไปนานแล้ว!”เสิ่นชิงโจวแย้มยิ้มแล้วกล่าวว่า “แผนการล้างแค้นของพวกเราเพิ่งจะเริ่มต้น ของดี ๆ ยังไม่ทันได้เริ่มแสดงเลย”ท่านข่านมองเมืองเสวี่ยหลางที่กลายเป็นซากปรักหักพังอยู่ไม่ไกล “เพียงแต่ว่าแผนการของท่านราชครูช่างโหดเหี้ยมเกินไป!”“ฆ่าศัตรูได้พัน แต่ตนเองก็เสียหายแปดร้อย”เสิ่นชิงโจวกล่าวว่า “ท่านข่าน มีคำโบราณกล่าวไว้ว่า เมื่อยอมสละ จึงจะได้มา”“ท่านดูเหมือนจะสูญเสียเมืองเสวี่ยหลางไปหนึ่งเมือง แต่นี่คือสถานที่ฝังศพของหลี่หลงหลินและจ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1623
หลี่หลงหลินกล่าวเสียงเข้ม “เตรียมตัวออกเดินทางเถอะ ฉวยโอกาสที่กองซุ่มของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือยังไม่ลงมือ”“มิฉะนั้นหากถูกปิดล้อมอยู่ในเมืองคงจะยุ่งยากแน่”เหล่าทหารทำตามคำสั่งของหลี่หลงหลิน นำเถ้าถ่านมาทาบนใบหน้าและชุดเกราะของตนมีสภาพเหมือนทหารพ่ายศึกโดยสิ้นเชิงหลี่หลงหลินและซูเฟิ่งหลิงก็ทาหน้าทาตัวให้เหมือนเหล่าทหาร จากนั้นก็ปะปนเข้าไปในกลุ่มส่วนจางไป่เจิงถูกหลี่หลงหลินจัดให้พาทหารชั้นยอดสองสามนายไปซุ่มโจมตีที่ป่าสนล่วงหน้าในขณะนี้นอกเมืองท่านข่านขี่ม้าหยุดอยู่บนเนินเขาไม่ไกลนัก มองสำรวจเมืองเสวี่ยหลางด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ “ท่านราชครู! ต้องให้ท่านวางแผนเองจริง ๆ!”“ครั้งนี้ถือว่าเก็บเกี่ยวได้งดงามยิ่งนัก!”“ตามข่าวที่สายลับรายงานมา ตอนนี้ทั้งหลี่หลงหลินและจางไป่เจิงล้วนอยู่ในเมืองเสวี่ยหลาง!”“ไฟไหม้ครั้งนี้กำจัดหนามยอกอกของข้าไปได้ถึงสองคน ช่างสะใจเสียจริง!”เสิ่นชิงโจวยืนกอดอก สีหน้าเย็นชา “ท่านข่าน หากไม่กล้าเสียลูก ก็จับหมาป่าไม่ได้”“ขอเพียงท่านกล้าที่จะเสี่ยง อย่างไรเสียก็ต้องจับหมาป่าได้แน่นอน!”“เพียงแต่ว่า ด้วยนิสัยของหลี่หลงหลิน แม้กระทั่งตอนนี้ พวกเรา
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1622
หลี่หลงหลินยิ้มบาง “องค์ชายเจ็ด เดี๋ยวตอนออกจากเมือง ข้าต้องการให้เจ้าเดินนำหน้าขบวน”องค์ชายเจ็ดรู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดี “มันจะไม่อันตรายถึงชีวิตข้าใช่หรือไม่?”หลี่หลงหลินส่ายหน้า “วางใจเถอะ มีข้าอยู่ ทุกอย่างอยู่ในแผนของข้า ขอเพียงเจ้าทำตามที่ข้าบอก รับรองว่าจะไม่มีปัญหาใดๆ ทั้งสิ้น”องค์ชายเจ็ดมองหลี่หลงหลินอย่างครึ่งเชื่อครึ่งสงสัย “แล้วจากนั้นล่ะ?”“สิ่งที่ข้าต้องทำคงไม่ใช่แค่เรื่องง่าย ๆ อย่างการเดินนำหน้าสุดกระมัง?”น้ำเสียงของหลี่หลงหลินหนักขึ้น “ถูกต้อง ข้าต้องการให้เจ้าเป็นเหยื่อล่อ ล่อกองทหารม้าเหล็กของทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือออกมา”จางไป่เจิงขัดจังหวะหลี่หลงหลินขึ้นมาทันที “องค์รัชทายาท ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ! นี่มันอันตรายเกินไปแล้ว!”“หากองค์ชายเจ็ดเป็นอะไรไป ข้ากลับไปจะทูลรายงานฝ่าบาทได้อย่างไร!”หลี่หลงหลินอธิบาย “ท่านแม่ทัพ วางใจเถอะ ข้าไม่โง่พอที่จะให้องค์ชายเจ็ดเอาชีวิตไปเสี่ยงหรอก”“ข้ารับรองความปลอดภัยในชีวิตของเขาได้อย่างแน่นอน”องค์ชายเจ็ดถาม “แล้วจากนั้นล่ะ? หรือว่าข้าจะต้องถูกทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจับเป็นเชลย?”หลี่หลงหลินส่ายหน้า “ไม่ นี่ไม่
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1621
หลี่หลงหลินยิ้มอย่างมั่นใจ “เช่นนั้นก็ไม่ต้องต้านทาน”ทุกคนชะงัก“ไม่ต้านทาน?”“นั่นก็เท่ากับเป็นทหารหนีทัพน่ะสิ?”“องค์รัชทายาทคงไม่ได้ล้อเล่นกระมัง”จางไป่เจิงมองหลี่หลงหลินด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ “องค์รัชทายาท ที่ท่านบอกว่าไม่ต้านทาน หรือว่าจะให้ทหารใต้บังคับบัญชาของข้าเป็นเต่าหัวหด?”“ข้าจางไป่เจิงทำศึกสงครามมาครึ่งชีวิต ยังไม่เคยเอ่ยคำว่าหนีแม้แต่ครั้งเดียว!”“ทหารม้าเหล็กแห่งต้าเซี่ย ต่อให้ต้องตายในสนามรบ ก็จะไม่ท้อถอยแม้แต่น้อย!”“ต่อให้ต้องตาย ก็ต้องตายอย่างสมเกียรติในสนามรบ!”“ขอยืนหยัดอย่างองอาจ ดีกว่าตายอย่างอับอายไร้เกียรติ!”“ดังนั้นข้าจะไม่หนี และทหารของข้าก็จะไม่หนีเช่นกัน!”หลี่หลงหลินยิ้มบาง “ท่านแม่ทัพจาง ในตำราพิชัยสงครามมีกลยุทธ์หนึ่งเรียกว่าถอยเพื่อรุก”“ดูเหมือนท่านจะยังไม่เข้าใจ”“ลูกผู้ชายเกิดมาใต้ฟ้าดิน ต้องยืดได้หดเป็น”“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะใช้อารมณ์ การถอยในตอนนี้ก็เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการรุกที่ดีกว่า”จางไป่เจิงทำหน้าสงสัย “การรุกที่ดีกว่า?”หลี่หลงหลินอธิบาย “ในเมื่อท่านบอกว่านอกเมืองเสวี่ยหลางล้วนเป็นทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างยิ
บางทีคุณอาจจะชอบ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋661.4K viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา843 viewsองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย358.6K viewsสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา207 viewsรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง203.6K viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน252.0K viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา642 viewsองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง167.0K views
