ตอนที่ 16 ฟ้องร้อง ที่ท้องพระโรง

“เจ้า ไม่รู้สึกเจ็บเลยหรือ”

“ไม่หรอกเพคะ หลายวันมานี้ ข้าใช้มือทำยามามาก เลยไม่ค่อยมีความรู้สึก แผลแค่นี้ ทำอะไรข้าไม่ได้หรอกเพคะ”

ชินอ๋องสวมกอดซีเฟยอย่างรู้สึกขอบคุณ ทราบซึ้งใจในความห่วงใยและทุ่มเทแรงกายแรงใจของนางในช่วงนี้ ใจของเขาที่เป็นดุจน้ำแข็ง เริ่มละลายทีละนิดเมื่อได้อยู่ใกล้นาง ซีเฟยเองก็รู้สึกว่ากอดนี้ช่างอบอุ่นยิ่งนัก เมื่อเทียบกับครึ่งปีที่นางอยู่มา เท่านี้ก็ถือว่าคุ้มค่าแล้ว สำหรับการที่นางตัดสินใจมาที่นี่……

จวนสกุลชิง

ข้าวของในจวนแตกกระจาย ไม่ว่าจะเป็นชุดชาที่พึ่งซื้อมา โถลายมังกรที่พึ่งได้เป็นของขวัญ และทุกอย่างที่อยู่ใกล้ตัว หรือเดินผ่าน ล้วนถูกชิงอี้เหนียงอาละวาดจนไม่เหลือชิ้นดี

“คุณหนูเจ้าคะ พอเถอะเจ้าค่ะ ท่านเสนาบดีมาเห็น ท่านจะทำโทษบ่าวเอานะเพคะ”

“หุบปากให้หมด กรี๊ดดดดดดดดดดดด ข้าไม่ยอม ข้าโดนรังแกขนาดนี้ เขายังไม่สนใจ แล้วยัง กรี๊ดดด"

“เพล้งงงง”

“คุณหนู พอเถอะเจ้าค่ะ คุณหนู”

“อี้เหนียง หยุดนะ!!”

เสนาบดีชิงเดินเข้ามาอย่างเกรี้ยวกราด เมื่อมองข้าวของที่ถูกนางทำลาย จนบัดนี้ โถงรับแขกสกุลชิงเหมือนถูกโจรบุกรุกก็มิปาน

“ท่านพ่อ ท่านพ่อ ท่านต้องช่วยข้านะ ข้าถูกรังแกมาเจ้าค