Masukห้างสรรพสินค้า
"...น้องขวัญ!" ฉันหันไปตามเสียงเรียกเมื่อชื่อของตัวเองหลุดออกมาจากปากของใครสักคน "นั่นไง พี่คิดแล้วว่าต้องใช่ มองด้านหลังว่าน่ารักแล้วหันหน้ามาน่ารักยิ่งกว่า" "พี่จีน่า" มือที่กำลังจะหยิบผักใส่ตะกร้าจำต้องหยุดชะงัก รอยยิ้มสดใสถูกส่งต่อให้คนตรงหน้าทันที "มาคนเดียวเหรอคะ" "ใช่แล้วค่ะ มาซื้อของยัดตู้ไว้ทำให้พวกนั้นกิน ทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่ แต่พวกนั้นกลับยัดเยียดราวกับเป็นหน้าที่ พี่เซ็งชะมัด" ฉันยิ้มตามเมื่อรู้ว่าพี่จีน่าหมายถึงใคร "แล้วนี่ เรามาคนเดียวเหรอ" "ใช่ค่ะ พอดีว่าเพื่อนไม่ว่างก็เลยได้มาคนเดียว" "เหมือนพี่แหละ แล้วได้อะไรบ้างเอ่ย แล้วคิดว่าจะกลับไปทำเมนูอะไรจ๊ะ" "ยังไม่รู้เลยค่ะ อะไรที่ชอบกินก็หยิบใส่ตะกร้าไปก่อน" ฉันยิ้มแห้งให้คนตรงหน้า มาเห็นชัดๆ แบบนี้พี่จีน่าสวยมาก พี่จีน่าเป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวที่อยู่ในกลุ่มของพี่องศา จำได้ว่าฉันเจอพวกเขาครั้งล่าสุดพี่จีน่าน่ารักกับฉันมาก "วันนี้ไปไหนป่าว" ฉันส่ายหน้าแทนคำตอบ ในขณะที่มุมปากของรุ่นพี่สาวผุดรอยยิ้มจางๆ "ไปกับพี่ไหม" "ไปไหนคะ" "ไปทำของอร่อยๆ กินกันไง ไหนๆ ขวัญก็คิดเมนูอาหารไม่ออกอยู่แล้วไปลองชิมฝีมือพี่ไหม" "จะดีเหรอคะ คือขวัญไม่..." "เถอะน่า องศาก็อยู่ที่นั่น อยู่กันครบแก๊งนั่นแหละ ไม่มีใครว่าหรอกไปกับพี่นะ" "ต้องโทรบอกพี่องศาก่อนไหมคะ" "ไม่ๆ ไปพร้อมพี่เลย" พี่จีน่าคว้ามือฉันไปจับพร้อมกับอวดรอยยิ้มกว้าง "น้องขวัญอยากซื้ออะไรก่อนหรือเปล่า พี่ขอซื้อของอีกนิดหน่อยแล้วเราไปกันเลยนะ" "แบบนั้นก็ได้ค่ะ" "น่ารัก ช่วยพี่เลือกมะละกอหน่อยค่ะ เอาลูกที่สวยเหมือนน้องขวัญเลยนะ" ฉันหลุดเสียงหัวเราะออกมาแก้เก้อ รุ่นพี่สาวคุยเก่งและน่ารักมาก ความเป็นกันเองพลอยทำให้ฉันไม่รู้สึกอึดอัดจนเกินไป คอนโด S แกร๊ก~ "...ชักช้าเกินไปแล้วจี ที่บอกว่าจะออกไปซื้อของ อย่าบอกนะว่าออกไปหาอะไรอร่อยๆ นั่งกินคนเดียว เอ๊ะ!" พี่ฉลามทำตาโตเมื่อเจอหน้าฉัน จากนั้นหน้าเหวอๆ ก็ผุดรอยยิ้มแบบงงๆ เมื่อฉันยกมือไหว้ จากนั้นเสียงของพี่จีน่าก็เรียกความสนใจจากทุกคนในห้องทันที "ทุกคนดูสิว่าฉันพาใครมาด้วย" สายตาทุกคู่ตวัดกลับมาจ้องมองที่ฉันอย่างพร้อมเพียง สองมือที่ยังถือของพะรุงพะรังยกขึ้นไหว้พวกพี่ๆ แบบครั้งเดียวจบ และคนที่ฉันหยุดมองนานที่สุดก็มีคนเพียงคนเดียว "คู่หมั้นองศานี่ ทำไมมาด้วยกัน?" พี่ลีโอมองหน้าฉันก่อนจะเบนสายตาไปหาพี่องศา สีหน้ารายนั้นยังคงเฉยๆ แต่มันก็ดีแล้วที่เขาไม่ดุหรือชักสีหน้าไม่พอใจออกมาแบบที่ฉันแอบคิดมากอยู่ตั้งนาน "ฉันไปเจอน้องที่ซุปเปอร์ น้องกำลังหาซื้อของเหมือนฉันนี่แหละ แต่ถามน้องแล้วน้องยังไม่รู้เมนูที่จะกินฉันเลยชวนน้องมาด้วย ไม่ว่ากันนะองศา" "...ซื้ออะไรกลับมาบ้าง" "วันนี้ขอเสนอเมนูส้มตำรสเด็ดจ๊ะ ตำป่าตำปูปลาร้าหรือว่าจะตำกุ้งสดวันนี้วัตถุดิบครบนะ หนุ่มๆ อยากกินอะไรสั่งมาได้เลยค่ะ" "เอามาทุกเมนูเลยจี หิวแล้วเนี่ย ตามสบายนะครับน้องขวัญ จะนั่งเล่นนอนเล่นอยากมาที่นี่ตอนไหนก็มาได้เลย นี่ห้องพี่เอง" พี่ฉลามขยิบตาให้ฉันอย่างเป็นกันเอง พวกพี่ๆ ทำให้ฉันเบาใจขึ้นเยอะเลย "เข้ามานั่งก็ได้ ส้มตำก็ปล่อยให้จีเป็นคนทำ" พี่องศาพูดกับฉันเป็นประโยคแรก การที่คนตัวโตดึงเสื้อแจ็กเก็ตของตัวเอง ออกจากโซฟาเพื่อจัดแจงพื้นที่ให้ฉันนั่งทำฉันเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว "เดี๋ยวหนูเข้าไปช่วยพี่จีน่าในครัวก็ได้ค่ะ เสร็จแล้วเดี๋ยวค่อยออกมาพร้อมกัน" "ทำเป็น?" "พี่จีให้ทำอะไรค่อยทำก็ได้ค่ะ" ฉันยิ้มแห้งๆ คอยดูเถอะ ถึงตอนนี้ฉันจะทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง แต่นับจากวันนี้ ฉันจะพยายามเข้าครัวทำอาหาร จะทำมันทุกวันจนกว่าจะเก่ง ใครจะมองว่าทำเพื่อผู้ชายก็ช่าง ฉันพอใจจะทำ และคิดว่าคงมีความสุขกับสิ่งที่จะทำเช่นกัน "งั้นก็ตามใจ" "แฟนมาคุมแบบนี้คนบางคนจะกล้ากินเบียร์กับกูไหมวะ" พี่ฉลามแซวออกมายิ้มๆ เป็นจังหวะที่ฉันกำลังตามพี่จีน่าเข้าไปในโซนห้องครัว "น้องตัวเล็กมากเลยนะ แต่รอยเล็บบนแขนมึงนี่โคตรดุเลยว่ะ" "รำคาญ!" เจ้าของใบหน้าหล่อเหลากระแทกเสียงตอบกลับจากนั้นก็คว้าขวดเบียร์มาเปิด แก้วไม่จำเป็น ขวดนี้ยกดื่มแม่งคนเดียว! "...พวกพี่ๆ เพื่อนพี่จีขี้เล่นกันจังเลยนะคะ ปกติพวกพี่รวมตัวกันที่นี่ตลอดเลยเหรอ" "คืองี๊ ด้วยความที่ห้องของฉลามมันอยู่ใกล้ มอ. ที่สุด และเป็นจุดศูนย์กลางระหว่างห้องของทุกๆ คน มันเลยกลายเป็นจุดศูนย์รวมของพวกพี่ไปเลย พาสเวิร์ดมีกันทุกคนเลยนะ วันดีคืนดีเปิดห้องมาแล้วเจอนางอยู่กับสาวก็มี" "จริงเหรอคะ แล้วทำไมพี่ฉลามถึงยอมให้พาสเวิร์ดทุกคนล่ะ" "มันบอกว่าขี้เกียจออกมาเปิดประตูให้ มันก็เลยตัดสินใจด้วยการให้พาสเวิร์ดทุกคน ใครอยากไปตอนไหนก็ไป อยากมาตอนไหนก็มา แต่คิดว่ามันก็โอเคดีนะ อยู่กับพวกนี้ไม่ต้องเสียเงินเลยสักบาท มีผู้ชายเลี้ยงข้าวเลี้ยงเหล้าตลอดกาล" ฉันยิ้มตอบรับคำพูดของพี่จีน่า พวกเขาดูสนิทกันมากเลย "พวกพี่เป็นเพื่อนกันมานานเหรอคะ ดูสนิทกันมากเลยค่ะ" "ตั้งแต่เข้าปีหนึ่งอ่ะ รู้จักพวกมันจนรู้ไส้ไม่รู้พุงหมดแล้ว นี่...แล้วองศาของน้องขวัญนี่ไม่เคยเกเรเลยนะ พ่อหนุ่มคนนั้นเป็นเด็กดีที่สุดในบรรดาหนุ่มๆ ในห้องนี้เลย" "เข้าข้างที่องศาเกินไปแล้วค่ะ" "พี่พูดจริงๆ นะ จะว่าไปแล้วน้องขวัญก็เป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้มาที่นี่เลยนะ เฟรนโซนของพวกเรายังไม่มีสาวคนไหนได้เข้าถึง มากที่สุดก็คง...เสร็จแล้วก็ไป" "อ๋อ..." ฉันยกมือขึ้นลูบท้ายทอยของตัวเองแก้เก้อ พอรู้อยู่บ้างว่าพวกพี่ๆ ฮอตกันมาก การมีสาวๆ มาติดพันมันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร "...ยกเว้นองศาของน้องขวัญไว้คนนึงนะคะ รายนั้นไม่ดื้อ ไม่ซน เป็นคนดีค่ะ พี่จียืนยันนอนยันตีลังกายันเลย" พี่จีน่ายิ้มส่งคล้ายกับเชียร์ฉันเต็มที่ และคำนี้แหละที่ทำให้ฉันยิ้มออกมาอย่างสบายใจ [ END ]ปึง~ เสียงกระชากประตูให้ปิดลงส่งผลให้ร่างบอบบางที่นอนคว่ำหน้าบนเตียงสะดุ้งด้วยความตกใจ จีน่าพลิกตัวกลับ แขนเรียวที่ขยับทำให้สัมผัสได้ถึงความเย็นของพื้นที่ข้างกาย บ่งบอกว่าคนที่หลับนอนด้วยกันมาทั้งคืนเขาตื่นก่อนเธอ"ไปไหนมาเหรอเซย์" ไร้เสียงตอบกลับจากคนถูกถาม ตาคมเพียงแค่ตวัดมามองก่อนจะดึงสายตากลับไปดังเดิม"เป็นอะไรเนี่ย ทำหน้าเหมือนโกรธใครมา" "จะกลับเลยไหม ฉันไม่ส่งนะ ส่วนค่าแท็กซี่กลับอยากได้เท่าไหร่ก็หยิบเอา" ว่าจบกระเป๋าเงินก็ถูกวางลงบนโต๊ะใกล้ๆ จีน่าไม่ได้หยุดโฟกัสที่เหตุผลของความหงุดหงิดอีกต่อไป ความจุกตอนที่มองเห็นความไร้ค่าของตัวเองต่างหากที่เข้ามาแทน"เป็นอะไร ไม่พอใจอะไรฉัน" "บอกให้กลับก็กลับไปเถอะ หรืออยากอยู่ต่อเพื่อให้ฉันทำอะไรๆ กับเธออีก" "ฉันถามนายดีๆ นะ อยู่ดีๆ ก็มาเป็นแบบนี้ เหมือนคนผีเข้าผีออก" "ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร" ขายาวก้าวผ่านหน้าไปซะดื้อๆ ปล่อยคนบนเตียงไว้กับความงุนงงที่ไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้จีน่าสะบัดผ้าห่มที่คลุมกายออกห่างก่อนจะดันตัวลุก สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือรีบไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ ควรทำใจยอมรับว่าเซย์ก็ยังเป็นเซย์แบบนี้ เมื่อไห
"มีไร" เสียงทุ้มดังขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมกับการปรากฎตัวของเซย์ตอนนี้องศาไม่ได้แปลกใจเลยสักนิด ว่าทำไมใครต้องใครถึงยกให้เซย์เป็นผู้ชายที่ไร้ความรู้สึก หมอนี่มันไม่ชอบยิ้ม หัวเราะน้อยมาก ออกจะเฉยๆ กับทุกเรื่องจนแทบอ่านไม่ออกว่ากำลังคิดอะไร"มึงกำลังหงุดหงิด?" "มึงรบกวนเวลาพักผ่อนของกู" "ก็ไม่น่าจะอารมณ์เสียถึงขนาดนั้นนะ ทำอย่างกับไม่เคยตื่นเช้า แต่ก็ไม่น่าใช่หรอก กูว่ากูน่าจะรู้ว่าเหตุผลที่มึงหงุดหงิดคืออะไร" "..." "บนคอมึงนั่นรอยเล็บนี่" องศาจ้องร่องรอยบนลำคอของเพื่อนนิ่งๆ แต่ถึงจะถูกทักแบบนั้นแต่เจ้าตัวก็ยังเฉย ไม่ได้สะทกสะท้านกับความผิดปกติที่เกิดขึ้นบนร่างกายของผู้ชายที่ใครต่อใครเข้าใจว่าไม่มีใคร"บอกเรื่องที่มึงจะพูดมาเถอะ กูไม่ได้มีเวลาว่างเยอะขนาดนั้น" "ใครรอที่ห้องเหรอ?""เอาเวลาไปสนใจเมียมึงเถอะ ถึงขั้นออกมาซื้อของแต่เช้า หลงเมียนะมึงอ่ะ" องศาไหวไหล่ไปมาอย่างไม่ใส่ใจ"กูมีเรื่องที่จริงจังมากๆ อยากคุยกับมึง และอยากให้มึงบอกความจริงออกมาตรงๆ ด้วย""เรื่อง?" "มึงกับจี" คนถูกถามหันขวับ ดวงตาคมกริบจ้องมองเพื่อนรักคนสนิทไม่วางตา"มองแรงเกินไปหรือเปล่า นี่ขนาดยังไม่ได้ตั้งคำ
"ล้อเล่นกับหัวใจของพี่แบบนี้ คนที่เดือดร้อนอาจจะเป็นขวัญก็ได้นะ" องศากระซิบบอกเสียงแหบพร่าเมื่อคนตัวเล็กป้อนจูบขึ้นมาเป็นระยะถึงปากจะบอกออกไปว่าอดทนได้ แต่ก็ใช่ว่าเรื่องของความรู้สึกมันจะห้ามกันได้ง่ายๆ ยิ่งตอนที่คนอย่างเขาอยู่กับคนรัก นับวันยิ่งมองเห็นความน่ารักของเธอขึ้นทุกวัน ความเป็นธรรมชาติ ความเป็นเธอที่แสดงออกชัดเจนว่ารักเขา มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่เขาจะไม่รู้สึกดี"หนูแค่จูบเอง" "ก็แล้วทำแบบนี้จะให้พี่อดใจยังไงไหว" องศาขยับริมฝีปากเพื่อจูบตอบ เขาชอบกลีบปากนุ่มๆ และเรียวลิ้นหวานๆ ของคนรักเป็นที่สุดการที่ของขวัญทำแบบนี้บอกเลยว่าเธอเอาตัวเองเข้ามาเสี่ยงแบบหนักมาก เสี่ยงในแบบที่บางทีอาจจะหลีกเลี่ยงไม่ได้อีกต่อไป"หนูไม่อยากท้องค่ะ แต่หนูก็ไม่ได้อยากขัดใจพี่ หนูอยากให้พี่มีความสุขกับร่างกายหนูเหมือนกัน" "ขวัญ..." "วันนี้หนูอนุโลมให้ก็ได้ค่ะ แต่ต่อไปนี้ต้องรับปากนะคะว่าจะใส่ถุงยางตลอด""พี่รับปาก แต่วันนี้ยอมได้จริงๆ ใช่ไหม ขวัญโอเคจริงๆ ใช่ไหมครับ" ของขวัญยิ้มมุมปาก เวลาที่มองหน้าหล่อๆ ที่แสดงความต้องการของตัวเองออกมาอย่างเก็บไม่มิด เธอยิ่งไม่อยากแกล้งเขาไม่อยากทรมานคนที่บอกว่
คอนโด K หมับ~ "อื้อ! หนูง่วงแล้ว" "คุยกันก่อน" องศากดริมฝีปากลงบนขมับบางเมื่อสองแขนล็อคร่างบอบบางเอาไว้ในอ้อมกอดได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว"คุยอะไรอ่ะ หนูอยากอาบน้ำ ง่วงนอนไม่ไหวแล้วค่ะ" คนตัวเล็กทำท่างอแงเสมือนกำลังรู้ล่วงหน้าว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ตกลงกันไว้เป็นดิบดีการที่ทุกอย่างมาแปรผันแบบไม่คุยกันก่อนเรื่องมันไม่จบง่ายๆ อย่างแน่นอน"เรามีเรื่องที่ต้องคุยกัน และพี่มั่นใจว่าขวัญรู้อยู่แล้วว่าพี่อยากคุยกันเรื่องอะไร" ของขวัญกระพริบตาปริบๆ ถึงจะรู้อยู่เต็มอกว่าอีกคนกำลังจะเปิดปากคุยเรื่องอะไรแต่ถึงอย่างนั้นก็พยายามเฉไฉ"คุยเรื่องอะไรคะ ถ้ามันไม่ได้สำคัญอะไรมาก หนูคิดว่าเราควรพักเรื่องนี้เก็บเอาไว้ก่อน มันเป็นเวลาที่ต้องนอนก่อน" "ถึงเราจะอยากนอน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่จะยอมให้นอน" "พี่องศา!" "วันนี้เมียพี่ดื้อที่สุด ทำไมถึงทำแบบนั้นทั้งๆ ที่ตอนแรกเราเป็นคนบอกพี่เองว่าอยากให้พี่กันคนที่จะเข้ามายุ่งกับเซย์เพราะอยากให้สองคนนั้นรู้ใจตัวเองก่อน" "ก็ตอนแรกหนูก็อยากให้มันเป็นแบบนั้น แต่พี่จีเป็นผู้หญิง ผู้หญิงเป็นฝ่ายน่าสงสารมากที่สุดค่ะ" "เพราะ?" "เพราะผู้ชายไ
"...พี่ลมบอกว่ามีเรื่องอยากปรึกษา เรื่องแฟนหรือเปล่าคะ" คนตัวเล็กเอียงคอถามระหว่างคอยอาหาร คำถามที่ตรงไปตรงมากระตุ้นคนถูกถามให้หลุดเสียงหัวเราะออกมาทันที"นี่เราคิดว่าแฟนหาง่ายขนาดนั้นเลยหรือไง" "ระดับพี่ลมหนูไม่เห็นว่าน่าจะยากตรงไหน ใครๆ ก็ชอบคนหล่อแหละ" "ชมพี่ว่าหล่อ ไม่กลัวแฟนตัวจริงน้อยใจเหรอครับ ร้องไห้อีกครั้งนี่พี่ไม่ปลอบแล้วนะ" ลมหนาวพูดทีเล่นทีจริงพร้อมกับมองหน้าหล่อๆ ขององศาเป็นระยะ เขามองชีวิตของขวัญอยู่ห่างๆ ค่อนข้างมั่นใจว่าผู้หญิงที่เขาเคยรู้สึกชอบมาก จะไม่มีทางผิดหวัง และร้องไห้แบบที่เขาแซวอีกแน่ๆ"แฟนหนูรู้ค่ะว่าที่จริงแล้วในสายตาหนูใครหล่อสุด" ของขวัญออกตัวพร้อมกับคว้ามือคนรักมาจับ รู้หรอกว่าอีกคนตั้งใจแกล้ง แต่เธอแค่ไม่อยากล้อเล่นกับความรู้สึกของแฟนตัวเอง"รู้ครับ พี่ล้อเล่นน่า ที่จริงนายก็คงรู้อยู่แล้วว่าในสายตาน้องมันไม่เคยมองใครเลย""อือ" องศาพยักหน้ารับ ในสายตาของเขาลมหนาวไม่มีอะไรด้อยเลยสักนิด ดีไม่ดี ถ้าคนที่คบอยู่กับของขวัญตอนนี้ไม่ใช่เขาแต่เป็นลมหนาว ของขวัญก็คงมีความสุขไม่แพ้กัน"จะว่าไปแล้วก็ยังไม่มีโอกาสได้ขอบคุณนายเลยนะ" "ขอบคุณเรื่องไรอ่ะ" "ก็เรื่อง
คอนโด K "งอแงอะไรคะ" ของขวัญเดินนวยนาดเข้าไปหาคนรักที่โซฟากลางห้องเมื่อก้าวขาออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วพบว่าคนตัวโตกำลังมองมาที่เธอตาละห้อย"ใส่ชุดนี้ไปเหรอ" "ไปไม่ไกลมากเลยคิดว่าแต่งสบายๆ ก็พอแล้วค่ะ" องศามองใบหน้าจิ้มลิ้มไม่วางตาในขณะที่นิ้วยาวเหยียดลูบต้นแขนเนียนไปมาอย่างอ่อนโยน"ให้พี่ไปส่งนะ เสร็จธุระก็โทรบอก อ้อ วันนี้พี่มีเรื่องจะเล่าให้ฟังด้วยแหละ" ของขวัญเอียงคอมองแทนคำตอบ เอวคอดถูกโอบรัดจนกระทั่งสัมผัสได้ถึงกลิ่นลมหายใจของกันและกัน"เรื่องอะไรเหรอคะ" "วันนี้ที่มอ. พี่เจอคัพเค้กน่ะ เขาน่าจะตั้งใจเดินเข้ามาหาแหละ" ของขวัญรับฟังอย่างใจเย็นพร้อมกับพยักหน้ารับ"ที่จริงก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก พี่ไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปคุยอะไรกับเขา แต่พี่แค่อยากบอกขวัญให้รู้แค่นั้นเอง" "กลัวหนูไม่สบายใจเหรอ""พี่แค่บอกตัวเองตลอดว่าพี่ต้องชัดเจนทุกเรื่อง พี่ต้องสม่ำเสมอกับทุกอย่าง เพราะพี่อยากคบกับขวัญไปนานๆ" "ลืมไปแล้วเหรอคะว่าพี่สาวของหนูอยู่ในกลุ่มของพี่ด้วย พี่คิดว่าจะมีความลับกับหนูได้ไหมล่ะ" "แสบนักนะ" องศาบีบแก้มเนียนอย่างมันเขี้ยว ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในตากลมสวย เลือกที่จะแสดงความรู้สึกของ







