MasukShare
เลิกทำเหมือนรำคาญ
Terakhir Diperbarui:
2025-08-07 19:31:27แกร๊ก~
"...พี่องศา!" ฉันเอ่ยชื่อคนตรงหน้าพร้อมกับพุ่งตัวเข้าไปกอดเขาไว้แน่น "เกิดอะไรขึ้น...ของขวัญ" สัมผัสได้ว่ามือหนาพยายามจะดันตัวฉันออกห่าง แต่เป็นฉันเองที่ยังกอดเขาไว้แน่น ปล่อยเสียงสะอื้นให้ดังออกมาพร้อมน้ำตา "นะ หนูฝันร้าย" ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตาเงยขึ้นมองสบตากับคนที่กำลังมองหน้าฉันอย่างงุนงง คิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากัน กลิ่นแอลกอฮอล์ส่งผ่านในยามที่คนตัวโตถอนลมหายใจออกมา "ทำไมถึงไม่ยอมมาสักที หนูรอพี่ตั้งนาน" "พี่บอกว่าถ้าได้กลับ นั่นก็แปลว่าอาจจะกลับหรือไม่กลับก็ได้" "หนูผิดเองที่เป็นฝ่ายรอใช่ไหม" ฉันตัดพ้อออกมาอย่างน้อยใจ ความกลัวยังคงประเดประดังเข้ามาในความรู้สึก ฝันร้ายยังฉายซ้ำอยู่ในหัว เกือบนาทีที่เขาเลือกที่จะมองหน้าฉัน สุดท้ายก็ถอนหายใจแล้วยอมดึงมือฉันกลับเข้าไปในห้องตามเดิม "พี่เอารถมาส่ง" "ทำไมถึงไปนาน เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ" "...ดื่มต่อกับเพื่อนนิดหน่อย" น้ำตาเม็ดโตหยดลงเมื่อพี่องศาจบประโยค ในมือของเขามีเพียงรีโมทรถยนต์ของฉัน ไม่มีข้าวเหมือนที่เขาบอกว่าจะซื้อมาให้เหมือนที่บอกในตอนแรก บางทีเขาอาจจะลืมเรื่องที่คุยกับฉัน ตั้งแต่ตอนที่ก้าวออกไปจากห้องนี้แล้วด้วยซ้ำไป "ทำไมตัวสั่นขนาดนี้ แค่ฝันร้ายน่ะเหรอ" "มันน่ากลัวมาก" "อย่าคิดมากขนาดนั้นสิของขวัญ ความฝันมันเป็นแค่เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนที่เราหลับ ไม่ใช่เรื่องจริง" "แต่ทุกอย่างมันเหมือนจริงมาก หนูกลัวมาก หนูเกือบไม่ได้กลับมาเลยนะ" เสียงสะอื้นหลุดออกมาพร้อมคำพูดที่แฝงไว้ด้วยความหวาดกลัว ฉันไม่เคยลืมว่าช่วงเวลาให้หลังฉันฝันร้ายมาโดยตลอด ฝันทำนองนี้ซ้ำๆ ฝันว่าเจอคนแปลกหน้า คนเหล่านั้นพยายามจะพาฉันไปที่ไหนสักที่ พยายามหยิบยื่นสิ่งของให้ น่าแปลกที่ทุกครั้งที่ฉันฝันร้าย คนเดียวที่ปรากฏตัวในฝันกลับเป็นข้าวสวย พี่สาวที่จากโลกนี้ไปแล้ว เป็นเขาที่คอยไปอยู่เป็นเพื่อน เป็นคนเข้ามาขับไล่คนแปลกหน้าที่พยายามเข้ามาวุ่นวายกับฉัน มันเป็นเรื่องแปลกที่ฉันไม่สามารถหาคำตอบได้เลยว่าเพราะอะไรฉันถึงต้องฝันแบบนี้ซ้ำๆ "โบราณบอกว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดี" น้ำเสียงที่เหนื่อยมากพยายามปลอบฉัน หากเทียบกับความน่ากลัวที่ฉันเพิ่งเผชิญมามันไม่สามารถลบล้างกันได้เลย "คืนนี้พี่อยู่ที่นี่ได้ไหมคะ" "ผู้หญิงกับผู้ชายไม่เหมาะที่จะอยู่ด้วยกัน" "แต่เราเป็นคู่หมั้นกันนะคะ หนูกลัว หนูไม่ถือ อยู่เป็นเพื่อนหนูหน่อยได้ไหม หนูขอร้อง" ฉันคว้ามือของพี่องศามาจับเอาไว้แน่น เผลอออกแรงบีบเพราะความกลัวกลับมาทำงานอีกครั้ง เพียงแค่คิดว่า เขาจะไม่อยู่เป็นเพื่อนฉันเด็ดขาด เขาจะปฏิเสธและทำทุกทางเพื่อให้ได้กลับไป "หนูขอร้อง และสัญญาว่าต่อจากนี้หนูจะไม่งี่เง่า จะไม่เรียกร้องอะไรจากพี่เด็ดขาด จะไม่ทำตัวน่ารำคาญให้พี่ต้องลำบากใจอีกเลย" "...อืม" เสียงตอบรับดังขึ้นอย่างแผ่วเบา พี่องศาอาจจะไม่ได้เต็มใจ กลับกันฉันกลับรู้สึกอุ่นใจมาก สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นและปลอดภัย น่าแปลกที่ฉันมั่นใจว่าถ้าพี่องศาอยู่ตรงนี้ฉันจะไม่ฝันร้ายซ้ำ ตอนนี้แค่เขาคนเดียวที่ฉันต้องการ ความหวาดกลัวที่เกาะกุมอยู่ในใจทำให้ฉันนั่งมองประตูห้องน้ำตลอดเวลา นับนาทีและแทบนับวินาทีรอด้วยซ้ำ จนกระทั่งประตูห้องน้ำถูกเปิดและร่างสูงโปร่งก้าวขาออกมา พี่องศาชะงักไปเมื่อถูกฉันจ้องมอง ร่างสูงก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพพันผ้าขนหนูผืนเดียวรอบเอวสอบพอหมิ่นเหม่ "ทำไมถึงยังไม่นอน" "หนูรอพี่" "พี่จะออกไปนอนที่โซฟา" "นอนที่เตียงไม่ได้เหรอคะ" "พี่เป็นผู้ชาย" "หนูอยู่คนเดียวไม่ได้" เสียงสะอื้นพานให้คนตัวโตถอนลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย เขาเหมือนคนที่กำลังคิดเรื่องบางอย่างอยู่ในหัว บางทีเขาอาจจะไม่ได้อยากอยู่ที่นี่เลยสักวินาที "อยากให้อยู่ก็ยอมอยู่ให้แล้ว ไหนบอกจะไม่เรียกร้องไง" ฉันกัดปากตัวเองอย่างแรง มองร่างสูงที่ก้าวเข้าไปในห้องแต่งตัวตาละห้อย เพราะอะไรคู่หมั่นหนุ่มถึงไม่ใยดีเธอขนาดนี้ ทำไมไม่ใจดีและทำเหมือนรักกันออกมาบ้างเลย! [ END ] -องศา- ผมจัดการตัวเองในห้องแต่งตัวโทนสีชมพูของคนที่อยู่ในสถานะคู่หมั้น กวาดสายตามองเครื่องสำอางที่วางอยู่ตรงหน้า ไม่รู้เลยว่าอันไหนคือครีมบำรุงผิวหน้า สุดท้ายทำได้เพียงบีบครีมบำรุงผิวกายใส่ฝ่ามือก่อนจะลูบไล้ไปที่ใบหน้าของตัวเอง กลิ่นหอมของโลชั่นบำรุงผิว เป็นสัญญาณที่ทำให้รู้ตลอดเวลาว่ารอบตัวผมตอนนี้มีสตรีเพศ ยิ่งมองเห็นเสื้อผ้าและเครื่องแต่งตัวของคู่หมั้นสาว มันยิ่งย้ำชัดว่าบางสิ่งบางอย่างที่ผมอยากทำ มันไม่ใช่เวลาที่ผมควรทำ ผมไม่มีสิทธิ์ชัดเจนต่อความรู้สึกของตัวเองถ้ายังมีของขวัญอยู่ในชีวิต! ผมก้าวขาออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยการสวมใส่กางเกงยีนส์ขายาวตัวเดิมเพียงตัวเดียว ตาคมกริบหรี่ลงเล็กน้อยเมื่อมองเห็นร่างบอบบางยืนชืดขอบเคาน์เตอร์ในห้องครัว ในมือมีแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ของขวัญยกขึ้นดื่มรวดเดียวหมดก่อนจะรินจากขวดใหม่ สีหน้าเครียดและหลุดความหวาดกลัวออกมาค่อนข้างชัดเจน "นี่มันจะตีสี่แล้วนะ ทำไมถึงยังไม่นอน" "...หนูไม่กล้านอน" "ของขวัญ!" "ถ้าเช้าแล้วพี่กลับเลยก็ได้นะคะ เช้าเมื่อไหร่หนูจะนอนเอง" ขอบตาที่แดงก่ำ ตากลมที่มีน้ำใสๆ หล่อเลี้ยงอยู่ในนั้นบ่งบอกว่าคนตัวเล็กร้องไห้ แค่ฝันบ้าบอที่พอฝันเสร็จก็ต้องตื่น ทำไมของขวัญถึงต้องกลัวขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าแค่เรียกร้องความสนใจ! "พรุ่งนี้ไม่มีเรียน?" "หนูเคลียร์ได้" "ต้องการอะไรกันแน่บอกมาเลย" "เลิกทำเหมือนรำคาญหนูสักทีได้ไหม หนูจำไม่ได้เลยว่าก่อนที่หนูจะเกิดอุบัติเหตุ เมื่อก่อนความสัมพันธ์ของเรามันเป็นยังไง เรารักกันแบบไหน พี่เย็นชากับหนูแบบนี้ตลอดเลยเหรอ ถ้าใช่...แล้วทำไมพี่ถึงไม่ขอให้เราเลิกกัน พี่จะได้ไปทำในสิ่งที่พี่อยากทำ สิ่งที่ไม่ต้องฝืนความรู้สึกเหมือนอย่างตอนนี้นี่ไง" "ต้องทำแบบไหนถึงจะพอใจ" ร่างบางถูกกระชากเข้ามาหาตัวอย่างแรงจนแก้วในมือของขวัญร่วงลงสู่พื้น แต่มันกลับเรียกความสนใจไปจากผมและเธอไม่ได้เลย "พี่บอกหนูได้ไหมล่ะว่าตอนนี้พี่รู้สึกยังไงกันแน่ พี่ไม่รักขวัญเหมือนเดิมแล้วใช่ไหม ทำไมท่าทีของพี่มันถึงไม่เหมือนคนที่รักกันเลย" "สักวันเธอจะเข้าใจเองว่าอะไรเป็นอะไร" ผมละมือออกจากตัวของขวัญ เดินออกมาจากตรงนั้นปล่อยให้เธอยืนอยู่กับความคิดและความรู้สึกของตัวเอง --------
Bab terbaru
องศาเดียวที่จะรัก ตอนพิเศษ -10- บทส่งท้าย
ปึง~ เสียงกระชากประตูให้ปิดลงส่งผลให้ร่างบอบบางที่นอนคว่ำหน้าบนเตียงสะดุ้งด้วยความตกใจ จีน่าพลิกตัวกลับ แขนเรียวที่ขยับทำให้สัมผัสได้ถึงความเย็นของพื้นที่ข้างกาย บ่งบอกว่าคนที่หลับนอนด้วยกันมาทั้งคืนเขาตื่นก่อนเธอ"ไปไหนมาเหรอเซย์" ไร้เสียงตอบกลับจากคนถูกถาม ตาคมเพียงแค่ตวัดมามองก่อนจะดึงสายตากลับไปดังเดิม"เป็นอะไรเนี่ย ทำหน้าเหมือนโกรธใครมา" "จะกลับเลยไหม ฉันไม่ส่งนะ ส่วนค่าแท็กซี่กลับอยากได้เท่าไหร่ก็หยิบเอา" ว่าจบกระเป๋าเงินก็ถูกวางลงบนโต๊ะใกล้ๆ จีน่าไม่ได้หยุดโฟกัสที่เหตุผลของความหงุดหงิดอีกต่อไป ความจุกตอนที่มองเห็นความไร้ค่าของตัวเองต่างหากที่เข้ามาแทน"เป็นอะไร ไม่พอใจอะไรฉัน" "บอกให้กลับก็กลับไปเถอะ หรืออยากอยู่ต่อเพื่อให้ฉันทำอะไรๆ กับเธออีก" "ฉันถามนายดีๆ นะ อยู่ดีๆ ก็มาเป็นแบบนี้ เหมือนคนผีเข้าผีออก" "ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร" ขายาวก้าวผ่านหน้าไปซะดื้อๆ ปล่อยคนบนเตียงไว้กับความงุนงงที่ไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้จีน่าสะบัดผ้าห่มที่คลุมกายออกห่างก่อนจะดันตัวลุก สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือรีบไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ ควรทำใจยอมรับว่าเซย์ก็ยังเป็นเซย์แบบนี้ เมื่อไห
องศาเดียวที่จะรัก ตอนพิเศษ -9- ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน
"มีไร" เสียงทุ้มดังขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมกับการปรากฎตัวของเซย์ตอนนี้องศาไม่ได้แปลกใจเลยสักนิด ว่าทำไมใครต้องใครถึงยกให้เซย์เป็นผู้ชายที่ไร้ความรู้สึก หมอนี่มันไม่ชอบยิ้ม หัวเราะน้อยมาก ออกจะเฉยๆ กับทุกเรื่องจนแทบอ่านไม่ออกว่ากำลังคิดอะไร"มึงกำลังหงุดหงิด?" "มึงรบกวนเวลาพักผ่อนของกู" "ก็ไม่น่าจะอารมณ์เสียถึงขนาดนั้นนะ ทำอย่างกับไม่เคยตื่นเช้า แต่ก็ไม่น่าใช่หรอก กูว่ากูน่าจะรู้ว่าเหตุผลที่มึงหงุดหงิดคืออะไร" "..." "บนคอมึงนั่นรอยเล็บนี่" องศาจ้องร่องรอยบนลำคอของเพื่อนนิ่งๆ แต่ถึงจะถูกทักแบบนั้นแต่เจ้าตัวก็ยังเฉย ไม่ได้สะทกสะท้านกับความผิดปกติที่เกิดขึ้นบนร่างกายของผู้ชายที่ใครต่อใครเข้าใจว่าไม่มีใคร"บอกเรื่องที่มึงจะพูดมาเถอะ กูไม่ได้มีเวลาว่างเยอะขนาดนั้น" "ใครรอที่ห้องเหรอ?""เอาเวลาไปสนใจเมียมึงเถอะ ถึงขั้นออกมาซื้อของแต่เช้า หลงเมียนะมึงอ่ะ" องศาไหวไหล่ไปมาอย่างไม่ใส่ใจ"กูมีเรื่องที่จริงจังมากๆ อยากคุยกับมึง และอยากให้มึงบอกความจริงออกมาตรงๆ ด้วย""เรื่อง?" "มึงกับจี" คนถูกถามหันขวับ ดวงตาคมกริบจ้องมองเพื่อนรักคนสนิทไม่วางตา"มองแรงเกินไปหรือเปล่า นี่ขนาดยังไม่ได้ตั้งคำ
องศาเดียวที่จะรัก ตอนพิเศษ -8- ตามใจ
"ล้อเล่นกับหัวใจของพี่แบบนี้ คนที่เดือดร้อนอาจจะเป็นขวัญก็ได้นะ" องศากระซิบบอกเสียงแหบพร่าเมื่อคนตัวเล็กป้อนจูบขึ้นมาเป็นระยะถึงปากจะบอกออกไปว่าอดทนได้ แต่ก็ใช่ว่าเรื่องของความรู้สึกมันจะห้ามกันได้ง่ายๆ ยิ่งตอนที่คนอย่างเขาอยู่กับคนรัก นับวันยิ่งมองเห็นความน่ารักของเธอขึ้นทุกวัน ความเป็นธรรมชาติ ความเป็นเธอที่แสดงออกชัดเจนว่ารักเขา มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่เขาจะไม่รู้สึกดี"หนูแค่จูบเอง" "ก็แล้วทำแบบนี้จะให้พี่อดใจยังไงไหว" องศาขยับริมฝีปากเพื่อจูบตอบ เขาชอบกลีบปากนุ่มๆ และเรียวลิ้นหวานๆ ของคนรักเป็นที่สุดการที่ของขวัญทำแบบนี้บอกเลยว่าเธอเอาตัวเองเข้ามาเสี่ยงแบบหนักมาก เสี่ยงในแบบที่บางทีอาจจะหลีกเลี่ยงไม่ได้อีกต่อไป"หนูไม่อยากท้องค่ะ แต่หนูก็ไม่ได้อยากขัดใจพี่ หนูอยากให้พี่มีความสุขกับร่างกายหนูเหมือนกัน" "ขวัญ..." "วันนี้หนูอนุโลมให้ก็ได้ค่ะ แต่ต่อไปนี้ต้องรับปากนะคะว่าจะใส่ถุงยางตลอด""พี่รับปาก แต่วันนี้ยอมได้จริงๆ ใช่ไหม ขวัญโอเคจริงๆ ใช่ไหมครับ" ของขวัญยิ้มมุมปาก เวลาที่มองหน้าหล่อๆ ที่แสดงความต้องการของตัวเองออกมาอย่างเก็บไม่มิด เธอยิ่งไม่อยากแกล้งเขาไม่อยากทรมานคนที่บอกว่
องศาเดียวที่จะรัก ตอนพิเศษ -7- ความรู้สึกที่ไม่มีวันเปลี่ยนไป
คอนโด K หมับ~ "อื้อ! หนูง่วงแล้ว" "คุยกันก่อน" องศากดริมฝีปากลงบนขมับบางเมื่อสองแขนล็อคร่างบอบบางเอาไว้ในอ้อมกอดได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว"คุยอะไรอ่ะ หนูอยากอาบน้ำ ง่วงนอนไม่ไหวแล้วค่ะ" คนตัวเล็กทำท่างอแงเสมือนกำลังรู้ล่วงหน้าว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ตกลงกันไว้เป็นดิบดีการที่ทุกอย่างมาแปรผันแบบไม่คุยกันก่อนเรื่องมันไม่จบง่ายๆ อย่างแน่นอน"เรามีเรื่องที่ต้องคุยกัน และพี่มั่นใจว่าขวัญรู้อยู่แล้วว่าพี่อยากคุยกันเรื่องอะไร" ของขวัญกระพริบตาปริบๆ ถึงจะรู้อยู่เต็มอกว่าอีกคนกำลังจะเปิดปากคุยเรื่องอะไรแต่ถึงอย่างนั้นก็พยายามเฉไฉ"คุยเรื่องอะไรคะ ถ้ามันไม่ได้สำคัญอะไรมาก หนูคิดว่าเราควรพักเรื่องนี้เก็บเอาไว้ก่อน มันเป็นเวลาที่ต้องนอนก่อน" "ถึงเราจะอยากนอน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่จะยอมให้นอน" "พี่องศา!" "วันนี้เมียพี่ดื้อที่สุด ทำไมถึงทำแบบนั้นทั้งๆ ที่ตอนแรกเราเป็นคนบอกพี่เองว่าอยากให้พี่กันคนที่จะเข้ามายุ่งกับเซย์เพราะอยากให้สองคนนั้นรู้ใจตัวเองก่อน" "ก็ตอนแรกหนูก็อยากให้มันเป็นแบบนั้น แต่พี่จีเป็นผู้หญิง ผู้หญิงเป็นฝ่ายน่าสงสารมากที่สุดค่ะ" "เพราะ?" "เพราะผู้ชายไ
องศาเดียวที่จะรัก ตอนพิเศษ -6- พี่ชายของขวัญชื่อลมหนาว
"...พี่ลมบอกว่ามีเรื่องอยากปรึกษา เรื่องแฟนหรือเปล่าคะ" คนตัวเล็กเอียงคอถามระหว่างคอยอาหาร คำถามที่ตรงไปตรงมากระตุ้นคนถูกถามให้หลุดเสียงหัวเราะออกมาทันที"นี่เราคิดว่าแฟนหาง่ายขนาดนั้นเลยหรือไง" "ระดับพี่ลมหนูไม่เห็นว่าน่าจะยากตรงไหน ใครๆ ก็ชอบคนหล่อแหละ" "ชมพี่ว่าหล่อ ไม่กลัวแฟนตัวจริงน้อยใจเหรอครับ ร้องไห้อีกครั้งนี่พี่ไม่ปลอบแล้วนะ" ลมหนาวพูดทีเล่นทีจริงพร้อมกับมองหน้าหล่อๆ ขององศาเป็นระยะ เขามองชีวิตของขวัญอยู่ห่างๆ ค่อนข้างมั่นใจว่าผู้หญิงที่เขาเคยรู้สึกชอบมาก จะไม่มีทางผิดหวัง และร้องไห้แบบที่เขาแซวอีกแน่ๆ"แฟนหนูรู้ค่ะว่าที่จริงแล้วในสายตาหนูใครหล่อสุด" ของขวัญออกตัวพร้อมกับคว้ามือคนรักมาจับ รู้หรอกว่าอีกคนตั้งใจแกล้ง แต่เธอแค่ไม่อยากล้อเล่นกับความรู้สึกของแฟนตัวเอง"รู้ครับ พี่ล้อเล่นน่า ที่จริงนายก็คงรู้อยู่แล้วว่าในสายตาน้องมันไม่เคยมองใครเลย""อือ" องศาพยักหน้ารับ ในสายตาของเขาลมหนาวไม่มีอะไรด้อยเลยสักนิด ดีไม่ดี ถ้าคนที่คบอยู่กับของขวัญตอนนี้ไม่ใช่เขาแต่เป็นลมหนาว ของขวัญก็คงมีความสุขไม่แพ้กัน"จะว่าไปแล้วก็ยังไม่มีโอกาสได้ขอบคุณนายเลยนะ" "ขอบคุณเรื่องไรอ่ะ" "ก็เรื่อง
องศาเดียวที่จะรัก ตอนพิเศษ -5- เผชิญหน้า
คอนโด K "งอแงอะไรคะ" ของขวัญเดินนวยนาดเข้าไปหาคนรักที่โซฟากลางห้องเมื่อก้าวขาออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วพบว่าคนตัวโตกำลังมองมาที่เธอตาละห้อย"ใส่ชุดนี้ไปเหรอ" "ไปไม่ไกลมากเลยคิดว่าแต่งสบายๆ ก็พอแล้วค่ะ" องศามองใบหน้าจิ้มลิ้มไม่วางตาในขณะที่นิ้วยาวเหยียดลูบต้นแขนเนียนไปมาอย่างอ่อนโยน"ให้พี่ไปส่งนะ เสร็จธุระก็โทรบอก อ้อ วันนี้พี่มีเรื่องจะเล่าให้ฟังด้วยแหละ" ของขวัญเอียงคอมองแทนคำตอบ เอวคอดถูกโอบรัดจนกระทั่งสัมผัสได้ถึงกลิ่นลมหายใจของกันและกัน"เรื่องอะไรเหรอคะ" "วันนี้ที่มอ. พี่เจอคัพเค้กน่ะ เขาน่าจะตั้งใจเดินเข้ามาหาแหละ" ของขวัญรับฟังอย่างใจเย็นพร้อมกับพยักหน้ารับ"ที่จริงก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก พี่ไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปคุยอะไรกับเขา แต่พี่แค่อยากบอกขวัญให้รู้แค่นั้นเอง" "กลัวหนูไม่สบายใจเหรอ""พี่แค่บอกตัวเองตลอดว่าพี่ต้องชัดเจนทุกเรื่อง พี่ต้องสม่ำเสมอกับทุกอย่าง เพราะพี่อยากคบกับขวัญไปนานๆ" "ลืมไปแล้วเหรอคะว่าพี่สาวของหนูอยู่ในกลุ่มของพี่ด้วย พี่คิดว่าจะมีความลับกับหนูได้ไหมล่ะ" "แสบนักนะ" องศาบีบแก้มเนียนอย่างมันเขี้ยว ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในตากลมสวย เลือกที่จะแสดงความรู้สึกของ
Anda juga akan menyukai
พิษรักร้าย Toxic Love
Kim Nayeol4.2K DibacaFAKE LOVE รุ่นพี่ลวงรัก
MaRich_2.3K Dibacaปรารถนารักอันตราย
เนตรกวี / Natekavees2.4K DibacaBASKETBALL ภารกิจลับสลับตัวยัยจอมซ่าส์
Huneybunch3.1K Dibacaลวงรักรุ่นพี่วิศวะ
Naya Solene3.7K DibacaBad love...รักร้ายฉบับนายโต้ง
กณิกา488 Dibacaหลงเพื่อน
Madam Hangover167 Dibacaวุ่นวายนักรักซะเลย
ดอกอ้อลู่ลม1.6K Dibaca
