Share

CAP 20 | คนเอาแต่ใจ

last update Last Updated: 2025-12-08 19:32:51

รถยังไม่ทันขับเข้าเขตรั้วของโรงเรียน มาเฟียหนุ่มก็เลี้ยวจอดมันที่ปั๊มแห่งหนึ่งให้คนตัวเล็กจัดการร่างกายตนเองให้เรียบร้อย หากห้องน้ำไม่แยกชายหญิง เขาเองก็อยากเข้าไปช่วยเอาของเหลวที่ตกค้างในร่างกายบอบบางออกเช่นกัน

ไม่ได้คิดจะซ้ำรอบสอง แค่มั่นใจว่าตนเองมีอุปกรณ์ติดตัวพกพาสะดวกและยาวกว่านิ้วช่วยจัดการ

ความหวังดีล้วนๆ

เพราะไม่รู้จะยืนซื่อบื้อทำอะไรอยู่หน้าห้องน้ำ จึงเดินเข้าไปตากแอร์ในมินิมาร์ตเกลือแร่หลังเสียเหงื่อให้ตนเองหนึ่งขวด

ชาลีเดินหน้าแดงมาขึ้นรถ มือเรียวจึงโยนเครื่องดื่มวิตามินซีสูงลงบนตักเล็ก

“พี่ให้ฉันกินเหรอ” หญิงสาวมองขวดเครื่องดื่มในมือด้วยความประหลาดใจ

“จะเก็บเอาไว้บูชาก็ตามใจ”

คนปากร้ายก็ยังพูดเหมือนเดิม ไม่มีทางไหนที่ลูเซียจะพูดดีกับผู้หญิงตรงหน้าแม้แต่น้อย

ชาลีมุ่ยหน้ากับคำพูดคำจาไม่ดีที่ได้รับ แต่ก็ยอมหมดขวดเกลียวยกดื่มแต่โดยดี ทั้งคู่เงียบหลังสิ้นสุดการสนทนา นับว่าเป็นครั้งแรกตั้งแต่กลับมาเจอกันที่ไม่ได้ทะเลาะกันแรงจนฉุดกระชากลากคอกันอีก

»»-----✧-----««

ซูเปอร์คาร์คันหรูจอดหน้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   CAP 32 | ลักตื่น (NC)

    ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกอีกครั้งในยี่สิบนาทีให้หลัง ทว่าลูกจ้างตลอดชีวิตกลับชิงหลับไปก่อนแล้ว ว่าง่ายดี บอกให้นอนนี่ก็นอน สาเหตุคงเพราะกระดาษสีขาวที่กำไว้ในมือแน่นไม่เว้นแม้กระทั่งตอนหลับ ร่างสูงเดินอ้อมไปดึงเช็คออกจากมือบางวางลงบนหัวเตียง ซึ่งชาลีก็ยอมปล่อยมือออกแต่โดยดี จากนั้นจึงฉวยโอกาสสอดตัวเข้ามานอนใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน เขาพยายามคิดหาเหตุผล ว่าอะไรทำให้ชาลีเลือกจะโกหกเขาข้างๆ คูๆ ไปเรื่อยแบบนี้ เธอไม่อยากให้เขารู้ว่าน้องคลาวด์เป็นลูก และไม่ยอมบอกเหตุผลที่เลิกรากัน แสดงว่าเหตุผลที่ทำให้เลิกกันมันต้องมีผลกับใครสักคน “ชาลี” ในเมื่อคิดไม่ออกจึงปลุกคนที่นอนหลับขึ้นมาหลอกถาม “ตื่นขึ้นมา” “ฮื่อ...” นอกจากการส่งเสียงประท้วงในลำคอกับการทำปากแจ้บๆ ใส่ คนขี้เซาก็ไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย แอลกอฮอล์คงออกฤทธิ์เต็มที่จึงทำให้รู้สึกง่วงจนผล็อยหลับไป “ไม่ตื่น? ได้...” เสียงสุดท้ายมาเฟียหนุ่มพูดออกมาเบาหวิว มีเพียงเจ้าตัวเท่านั้นที่ได้ยิน กายสูงกำยำจัดการขยับโยกย้ายร่างตนเองมานั่งกลางเรียวขาสวยของอีกคนพร้อ

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   CAP 31 | เท่าอายุขัย

    “งั้นฉันจะให้เชร์ไปเอามาเอง” แววตาของชาลีวูบไหวกับสิ่งที่ได้ฟัง ก่อนที่มือบางฟาดลงกลางอกแกร่งเสียงดังปึกด้วยความโมโห “พี่จะยุ่งเรื่องนี้อะไรนักหนา มันสำคัญนักหรือไงว่าลูกใคร!” “เธอจะให้ฉันรู้สึกยังไงที่มารู้ทีหลังว่าตัวเองมีลูก หลังจากเลิกกับแฟนเก่าไปหกปี คิดบ้างสิวะ!” ลูเซียเองก็ไม่ได้ยอมแพ้ เขาโต้กลับด้วยน้ำเสียงดุดันเพราะอารมณ์โกรธเช่นเดียวกัน “มีปัญหาอะไรทำไมไม่บอกมาตรงๆ เธอทิ้งให้ฉันคิดว่าหนีไปมีผัวใหม่หกปีเนี่ยนะ...” “ก็คิดถูกแล้วนี่ พี่คงให้คนไปตามสืบเรื่องของฉันบ้างแล้ว ถ้าไม่โง่ก็ต้องรู้ว่าฉันแต่งงา...” “แต่งเหี้ยอะไร!! ไม่ได้แต่ง มันถูกยกเลิกก่อนวันงาน” “มันไม่ได้การันตีว่าเขาเป็นลูกของพี่อยู่ดี ฉันอาจจะเอากับผู้ชายอีกคน...ว้าย!!!” ยังไม่ทันจะได้พูดจนจบประโยคด้วยซ้ำ ลำคอระหงก็ถูกมือแกร่งบีบหมับ แรงที่เหนือกว่าดันร่างบางไปกระแทกกับผนังเหมือนอย่างวันแรกที่เธอถูกลูกน้องพามาหาเขาที่ห้องนี้ “อย่าพูดให้ได้ยินอีกว่าเอากับคนอื่น” มือของเขายังกดค้างบนคอของอดีตแฟนสาว ดวงตาสีหม่นบ่งบอกว่านี่คือการเ

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   CAP 30 | สอบปากคำ (NC)

    หลังจากกลับมาถึงห้องก็ไม่มีใครพูดอะไร ชาลีรีบพาลูกแยกตัวไปอาบน้ำและไม่ยอมออกจากห้องนอนอีกเลย เธอไม่น่าหลวมตัวมาอยู่กับเขาเลย ตอนนั้นคิดอะไรอยู่ เพราะความงก ตามใจลูก หรือตามใจตนเองก็ไม่แน่ใจ กายบางพลิกตัวจากการนอนตะแคงเป็นมานอนหงาย เพดานสีขาวสะอาดตาไม่ได้ทำให้จิตใจสงบลงแม้แต่น้อย มันทำให้เธอฟุ้งซ่านหนักกว่าเดิม เมื่อนึกถึงใบหน้าของลูเซียในตอนที่ตอบเธอด้วยความมั่นใจว่าตนเองเป็นพ่อของน้องคลาวด์ คนตัวเล็กผุดลุกขึ้นจากที่นอน ไม่ลืมจะห่มผ้าให้ลูกที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาจนผ้าห่มหลุดออกจากตัว มือบางแง้มเปิดประตูออกไปส่องลาดเลาด้านนอก เห็นเพียงแสงสว่างจากห้องนั่งเล่นกลางห้องเปิดทิ้งเอาไว้ จุดหมายของการออกจากห้องครั้งนี้ คือหาเครื่องดื่มดับความกังวลตนเองให้หลับสบายขึ้น ชาลีเดินเข้าไปในครัวโดยไม่จำเป็นต้องเปิดไฟ แสงที่ลอดจากห้องนั่งเล่นเพียงพอจะพาเธอไปถึงหน้าตู้เย็นได้ มือบางเปิดมันออกก่อนจะก้มหยิบเบียร์กระป๋องเย็นๆ มาแนบแก้ม ใช้นิ้วเกี่ยวเปิดมันดัง 'พล็อก' กระดกลงคอหลายอึกจนสาแก่ใจ “ฮ่า~” ความสดชื่นผ่อนคลายสูบฉีดเข้าไปในเลือดอย่างรวดเร็ว

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   CAP 29 | เมล็ดความผูกพัน

    ชาลีหย่อนกายนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความประหม่า ลูกชายตัวน้อยถูกบอดีการ์ดของลูเซียอุ้มขึ้นนั่งบนเก้าอี้เด็กซึ่งถูกยกตามหลังมาติดๆ สายตาของทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้จับจ้องมายังเธอและลูกชายอย่างพร้อมเพรียงกันโดยหาเหตุผลไม่ได้ คลาวด์ถูกสอนมาให้เป็นคนน้อบน้อม เด็กชายยกมือไหว้ทุกคนบนโต๊ะอาหาร ไม่เว้นแม้กระทั่งลูเซียทั้งที่นั่งรถมางานด้วยกันแท้ๆ คนเป็นแม่เข้าใจว่าลูกตื่นเต้น จึงเริ่มกล่าวแนะนำตัวกับคนที่เพิ่งเคยเจอครั้งแรกด้วยน้ำเสียงสุภาพ “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อชาลีค่ะ นี่ลูกชายของฉันเองชื่อน้องคลาวด์ อายุ...อะ เอ่อ” “อายุเท่าไหร่” เวกัสถามออกมา เมื่อเห็นว่าแม่ของเด็กเงียบไป “คือ...” “สี่ขวบ ใช่ไหม?” ลูเซียที่นั่งกอดอกอยู่ตอบคำถามแทนเพราะต้องการตัดรำคาญเพื่อน “คลาวด์หกขวบต่างหาก” หน้าเล็กๆ มุ่ยลงเมื่ออีกฝ่ายบอกอายุตนเองผิด “หกขวบอะไรตัวเท่านี้” ตาสีเทามองเด็กตัวเท่าข้อนิ้วหัวจรดเท้า “ทะ ถึงจะยังไม่หกแต่ก็ใกล้แล้ว เนอะมี้ หลังคริสต์มาสคลาวด์ก็จะหกขวบ” เมื่อรู้สึกว่ากำลังจะเพลี่ยงพล้ำเด็กน้อยจึงหันไปขอกำลั

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   CAP 28 | โดนเพื่อนล้อ

    “มี้ค้าบ~ คนสวย...” คลาวด์เป็นคนแรกที่เห็นว่าแม่ของตนเองเปิดประตูออกมาจากห้องนอน ลูกชายตัวน้อยไถตัวเองลงจากโซฟาใหญ่ตามด้วยการติดกระดุมเสื้อสูทให้เรียบร้อย ไม่ลืมจะหมุนตัวอวดการกระทำของตนเองกับคนสอนมารยาท จากนั้นเท้าน้อยๆ จึงก้าวเข้าไปหามารดาก่อนจะสวมกอดเข้าที่เรียวขาสวยซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยเดรสยาวเปิดไหล่สีลาเวนเดอร์เป็นการออดอ้อน ชาลีมองการกระทำแสนน่ารักของลูก พร้อมกับยกมือลูบศีรษะเล็กด้วยความเอ็นดูเปี่ยมล้น “คนสวยหอมคลาวด์หน่อย” ร่างน้อยเขย่งตัวยื่นแก้มกลมรอให้ผู้เป็นแม่มาจุ๊บ ชาลีจึงไม่รีรอที่จะนั่งย่อตัวหอมแก้มระเรื่อด้วยเลือดฝาดของลูกตามต้องการ “มี้ใส่สีม่วงสวย” “ใส่สีเดียวกับเสื้อข้างในน้องคลาวด์ไงคะ จะได้แต่งตัวคู่กัน” ชาลีระบายยิ้มหวานอธิบายกับลูก พร้อมจิ้มนิ้วชี้ลงบนอกเล็กของคลาวด์ เด็กชายตัวน้อยหัวเราะชอบใจกับการหยอกล้อของผู้เป็นแม่ ขยับตัวโถมเข้าสวมกอดแนบหน้าลงบนอกนุ่มอย่างแสนรัก “รักมี้ที่สุด~” “มี้ก็รักน้องคลาวด์ที่สุดค่ะ” “ที่หนึ่งเลยไหม?” “ที่หนึ่งเลยค่ะ”

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   CAP 27 | เหมือนกันอย่างกับ...

    “เสร็จแล้วค่ะ!” ชาลีในชุดคลุมอาบน้ำสีเข้มนั่งคุกเข่าติดกระดุมเสื้อสูทให้ลูกชาย พร้อมขยับจัดชายเสื้อให้เข้าที่เข้าทางเป็นอย่างสุดท้าย ชาลีคลี่ยิ้มภูมิใจในความหล่อเท่ ราวกับนายแบบนิตยสารเด็กของลูก วันนี้น้องคลาวด์ดูดีในเสื้อเชิ้ตสีม่วงลาเวนเดอร์ สวมทับด้วยเสื้อกั๊กสีเทาและสูทตัวนอกสีเดียวกันเข้าเซตกับกางเกงขายาวกับรองเท้าหนัง ทรงผมเรียบแปล้ด้วยเจลจัดแต่งทรงผมเด็กดูน่ารักน่าชัง และแอบหล่อได้พ่อ... “ใส่แบบนี้อาจจะร้อนนิดหน่อย แต่พอขึ้นเรือไปลูกจะไม่หนาวนะคะ” คนเป็นแม่บอกกับลูกตัวน้อย ซึ่งใบหน้าจิ้มลิ้มก็พยักหน้ารับคำแต่โดยดี “คลาวด์ไปขับรถรอนะ” “ได้ค่ะ แต่อย่าเล่นจนชุดเปื้อนนะ เดี๋ยว...” “เจ้าของห้องดุ” น้องคลาวด์พูดประโยคถัดมาด้วยตนเองเสมือนจดจำคำพูดของเธอได้ขึ้นใจ ก่อนที่สองแม่ลูกจะปิดปากหัวเราะคิกคักกันสองคนด้วยความขบขัน อยู่ด้วยจนเริ่มเกิดความคุ้นชินทีละนิด ว่าเจ้าของห้องหน้าดุเป็นคนขี้รำคาญขนาดไหน มือบางเปิดประตูห้องนอน ปล่อยให้ลูกชายออกไปเล่นข้างนอกก่อนจะปิดประตูล็อกแน่นหนา และเริ่มจัด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status