All Chapters of อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

         [CHALEE’s Talks]          “เชิญออกเหรอคะ!!” ฉันเอ่ยออกไปด้วยความตกใจหลังจากผู้จัดการตึกเดินเข้ามาบอกข่าวร้ายถึงในร้าน          ออกตัวก่อนว่าฉันเปิดร้านกาแฟใต้ตึกนี้กำลังจะเข้าเดือนที่สอง เพราะตั้งใจจะให้ลูกชายมีอนาคตที่ดีจึงเอาเงินก้อนสุดท้ายซึ่งหักจากค่าเล่าเรียนลูกมาเปิดร้านกาแฟในกรุงเทพ ฉันรู้ดีว่าที่นี่เป็นบริษัทผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชื่อดัง ดังนั้นต้องมีพนักงานที่สามารถเป็นฐานลูกค้าประจำให้ฉันได้อย่างแน่นอน ระหว่างที่โรงเรียนยังไม่เปิด ฉันก็พาลูกมาทำงานด้วยเพราะไม่อยากให้น้องคลาวด์อยู่ที่บ้านลำพัง          “ค่ะ รบกวนย้ายออกภายในวันนี้ด้วยนะคะ ส่วนเงินค่ามัดจำและค่าเช่าทางเราจะชดเชยคืนเต็มจำนวนภายในเจ็ดวันทำการ”         เจ็ดวัน!! แล้วระหว่างนั้นฉันจะเอาที่ไหนไปมัดจำสถานที่ใหม่กัน

         [CHALEE’s Talk]          เมื่อคืนฉันเข้านอนเกือบตีสอง หลังจากที่ใช้ไอแพดของลูกหาสถานที่ใหม่ในการเปิดร้านพร้อมๆ กับทำกาแฟบรรจุขวดเตรียมเอาไปขายหน้าตึกลุกซ์ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านเช่า พอตีสี่ก็ต้องลุกขึ้นมาเงียบๆ ระวังไม่ให้ลูกตื่นอาบน้ำและแพ็กของลงกระเป๋ารถเข็นเตรียมพร้อม แถมยังมีขนมปังที่รับซื้อมาเมื่อตอนต้นสัปดาห์ ตั้งใจว่าจะขายราคาถูกกว่าหน้าร้านลงมาหน่อยเพื่อที่จะระบายมันออกจากตัวให้หมด         อย่างน้อยได้ทุนค่าขนมคืนก็ยังดีกว่าขาดทุนเพราะมันหมดอายุก่อน         สาเหตุที่ฉันดูเสียดายช่องทางการทำมาหากินในตึกนี้เหตุผลหลักๆ คือเรื่องรายได้ รองลงมาคือชื่อตึก ครั้งแรกที่ฉันได้เห็นตึกนี้มันทำให้ฉันนึกถึงใครบางคน แค่เห็นชื่อตึกก็แอบใจสั่น เคยเป็นบ้าไปค้นอินเทอร์เน็ตดูหน้าเจ้าของตึกมาแล้วด้วย   แต่ก็ไม่เจอ เจอแต่ข่าวเรื่องซุบซิบที่คนในแวดวงธุรกิจนินทาเขาว่าหยิ่งยโส รัก

          แสงแดดเจิดจ้าในยามเช้าช่างเป็นอุณหภูมิที่เหมาะแก่การเปิดภาคเรียนวันแรกของลูก คนเป็นแม่ในชุดกึ่งทางการ กางเกงยีนขาตรงสีฟ้าซีดตามแฟชั่นกับเสื้อแขนกุดสวมทับด้วยสูทไร้ปกสีเดียวกับยีนยืนกอดอกมองลูกชาย ซึ่งกำลังนั่งสวมรองเท้านักเรียนสีขาวอยู่บริเวณชานพักเท้าทางเข้าบ้าน          หน้าตาของคลาวด์สดใสและค่อนข้างตื่นเต้นกับการเข้าโรงเรียนครั้งแรกในชีวิต กางเกงขาสั้นกับเสื้อกั๊กสีกรมท่าคือยูนิฟอร์มโรงเรียนเอกชนชื่อดังใกล้บ้าน มันถูกสวมทับเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวของลูกอีกที          น่ารักจนใจคนเป็นแม่เจ็บไปหมด ยิ่งแก้มแดงๆ แบบเด็กฝรั่งยิ่งทำให้คนหลงลูกอย่างเธอสุดจะต้านทาน สุดท้ายจึงเลือกหยิบโทรศัพท์ส่วนตัวสไลด์เปิดกล้องถ่ายเป็นความทรงจำเอาไว้หลายรูป          “มี้~ ไม่ถ่ายน้า~” เสียงเล็กๆ ติดงอแงเมื่อรู้ตัวว่าถูกแอบถ่ายโดยไม่ยินยอม คลาวด์ยกสองมือตนเองขึ้นมาปิดบังใบหน้าด้วยควา

หลังจากเมื่อวานชาลีเข้ามาทำสัญญาเช่าพื้นที่ของลุกซ์ ลิมิเต็ดอีกครั้ง วันนี้จึงเป็นวันแรกที่ ‘คลาวด์คอฟฟี (Could Coffee)’ กลับมาเปิดอย่างเป็นทางการ คนตัวเล็กจัดโพรโมชันพิเศษเพื่อเรียกลูกค้าเก่ากลับมาด้วยการซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง จึงไม่น่าแปลกใจที่ร้านของเธอจะกลับมาคึกคักตั้งแต่เช้าวันแรกของการเปิดร้าน ความโกลาหลเกิดขึ้นเล็กน้อยตั้งแต่ช่วงแปดโมงเช้าและเริ่มเบาบางเมื่อเข็มนาฬิกาติดผนังปัดเข็มสั้นมาถึงเลขสิบ เจ้าของร้านคนสวยแอบนั่งอู้ข้างอ่างล้างจานหลังเคาน์เตอร์ เพื่อพักเหนื่อยหลังจากยืนติดต่อกันสองชั่วโมง กรุ๊งกริ๊ง~ กระดิ่งหน้าร้านที่ลูกชายออกไอเดียให้นำมาแขวน เพื่อให้รู้ว่าลูกค้าเข้าร้านดังขึ้นจนหญิงสาวรีบลุกขึ้นยืนมองทางประตู เจ้าของร่างสูงในชุดสูทแบรนด์เนมราคาสูงเดินหน้าตึงเข้ามายืนหน้าเคาน์เตอร์โดยมีบอดีการ์ดสองนายยืนบังประตูหน้าร้านเอาไว้อีกที แบบนี้ใครจะกล้าเข้าร้าน ชาลีเดินมายืนบริเวณแคชเชียร์ฝั่งตรงข้าม ไม่รู้อีกฝ่ายจะมาไม้ไหนจึงเลือกที่จะเงียบและเป็นฝ่ายตั้งรับ “ไม่มีปากเหรอ ลูกค้าเข้าร้านทำไมไม่แนะนำเครื่องดื่ม”

ชาลีจูงมือลูกชายมายังตึกลุกซ์ ลิมิเต็ดในเวลาแปดโมงเช้าตามสัญญา แม้ความจริงเวลาที่ลูเซียกำชับเอาไว้คือเก้าโมงเช้า แต่หญิงสาวเลือกที่จะเผื่อเวลาครึ่งชั่วโมง เพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายมีนิสัยตรงต่อเวลาขนาดไหน ไม่อยากเอาเรื่องมาสายเล็กๆ น้อยๆ มาเป็นข้ออ้างให้เขาหาเรื่องเธอแต่เช้า อยากรีบทำงานให้เสร็จและรีบกลับ “มี้~ เพื่อนมี้อยู่ที่นี่เหรอ” ลูกชายกระตุกแขนถามไม่หยุดตั้งแต่เดินผ่านเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาภายในตึก ลูกจะสงสัยก็ไม่แปลก เพราะชาลีเคยบอกลูกชายเอาไว้ว่าที่นี่คือสถานที่ทำงานของผู้ใหญ่ “ใช่ค่ะ สัญญากับหม่ามี้แล้วนะ ว่าจะไม่เดินซน ต้องนั่งนิ่งๆ จนกว่าหม่ามี้จะทำงานเสร็จ” นิ้วก้อยเรียวชูขึ้นมาตรงหน้าเด็กชายเชิงขอคำตอบรับจากลูก “สัญญาครับ” นิ้วเล็กป้อมรีบยื่นเกี่ยวก้อยให้คำมั่นกับผู้เป็นแม่พร้อมรอยยิ้มสดใส จากนั้นทั้งสองจึงเปลี่ยนจากการเกี่ยวก้อยเป็นจับมือเดินแกว่งแขนตรงไปยังเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ เธอควรติดต่อว่าอะไรดี ขอขึ้นไปห้องพักคุณลูเซียงี้เหรอ ขืนบอกแบบนั้นเธอกับลูกคงถูกลากคอออกจากตึกโดยที่ไม่ต้องรอให้