เซ็นซะใบหย่านี้

เซ็นซะใบหย่านี้

last updateLast Updated : 2025-08-24
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
16Chapters
312views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“ฉันไม่เคยรักเธอตั้งแต่แรกรีบหย่าแล้วไปซะอย่าให้ฉันต้องส่งเธอไปลงนรก”ผัวสาระเลวที่คิดจะส่งเมียตัวเองไปขายชายแดนเพราะว่าต้องการเพียงแค่ใบหย่า แต่ไม่มีทางที่เธอจะยอมและจะไม่มีวันให้ผู้หญิงหน้าทั้งนั้น

View More

Chapter 1

บทนำ | เพราะใจเปลี่ยนหรือเลว?

"Umph ...."

Pintu kamar terbuka, terlihat dua buah sosok yang masuk sambil terhuyung-huyung. Sorot mata mereka tampak mabuk. Begitu masuk, keduanya langsung saling berciuman di ambang pintu.

Terdengar desahan yang saling bersahutan dan suasana kamar pun dipenuhi keintiman.

"Ah ...." Arlina memekik pelan, tubuhnya diangkat dengan mudah oleh pria itu. Tubuhnya yang mungil menggeliat pelan dalam dekapan pria tersebut. Perbedaan tubuh mereka menimbulkan imajinasi liar.

Pria itu membawa Arlina langsung ke tempat tidur, lalu melemparkannya ke atas kasur dengan gerakan yang begitu mudah. Tubuhnya yang tinggi dan besar menindih Arlina. Matanya memerah dan wajah yang biasanya tenang, kini memancarkan hasrat yang membara.

Logikanya hancur berantakan.

Arlina menggenggam erat seprai hingga jemarinya memucat. Terlintas kilatan cahaya putih dalam sorot matanya. Cahaya lampu berayun, suara desahan dan bisikan lirih memenuhi seluruh ruangan.

....

"Arlin."

"Arlin."

Arlina Khoman terbangun dengan kaget dari mimpinya, keningnya dibasahi keringat dingin. Mimpi itu datang lagi. Sudah sebulan lebih, hampir setiap malam dia bermimpi hal yang sama.

Hari libur musim panas itu adalah ulang tahun Rio. Arlina menghadiri pestanya dengan hati riang. Namun, dia baru menyadari bahwa yang diundang bukan hanya dirinya, tapi juga teman-teman sejurusan lainnya, termasuk Fanny, gadis cantik yang terkenal di kampus.

Mereka duduk berdekatan dan terlihat sangat akrab. Banyak orang yang melirik ke arahnya, seolah menunggu reaksi Arlina. Arlina dan Rio memang satu jurusan, tapi beda kelas. Semua orang tahu bahwa Arlina sudah menyukai Rio selama dua tahun, bahkan Rio sendiri juga tahu. Namun, dia tidak pernah menolak perasaan Arlina secara langsung.

Dari tatapan teman-temannya, jelas semua orang sudah tahu tentang Fanny dan Rio, hanya Arlina sendiri yang tidak mengetahuinya. Di satu sisi, Rio menggantungkan perasaan Arlina terhadapnya, di sisi lain dia malah bersikap mesra dengan Fanny. Tatapan teman-teman sejurusannya membuat hati Arlina tersakiti. Diam-diam dia bersumpah, tidak akan lagi melanjutkan cinta bertepuk sebelah tangan yang konyol ini.

Malam itu dia minum cukup banyak, ditambah lagi dengan perasaan kesal yang menumpuk di dadanya. Saat menuju toilet, dia terhuyung-huyung dan tidak sengaja menabrak seorang pria. Saat mendongak, matanya bertemu dengan tatapan tajam pria itu.

Pria yang lebih tampan dan maskulin dibandingkan Rio.

Entah keberanian dari mana yang tiba-tiba muncul, Arlina langsung menarik kerah bajunya dan mendesah pelan, "Mau nggak tidur sama aku malam ini?"

Selanjutnya, semua berjalan tanpa kendali. Mereka masuk ke kamar dan menghabiskan malam yang penuh gairah dan hasrat membara.

Keesokan paginya, ketika keberanian yang muncul karena alkohol itu telah lenyap, Arlina baru terbangun dan mendapati dirinya telanjang bersama pria asing di ranjang. Dia panik bukan main, lalu buru-buru mengenakan pakaian dan kabur dari kamar itu.

Arlina tahu dia telah melakukan kesalahan besar dan tidak berani menceritakannya kepada siapa pun. Dia bahkan tidak berani untuk mencari tahu identitas pria itu.

Namun, bayangan itu terus menghantuinya. Bahkan sebulan kemudian, hampir setiap malam dia memimpikan malam itu. Bayangan tubuh yang saling membelit, napas yang terengah-engah, dan tatapan dalam dari pria itu ....

"Arlin, cepat bangun! Masih sempat bengong? Baru awal masuk kuliah kamu mau telat?" Suara Tania membuyarkan lamunannya. Arlina menggelengkan kepala untuk menepis bayangan semalam dari pikirannya, lalu bangkit dari tempat tidur dengan terburu-buru.

Setelah selesai mandi, Arlina memeluk buku-bukunya dan berjalan cepat bersama Tania menuju ruang kelas.

"Kenapa kamu lari cepat sekali?" Arlina kesulitan mengikuti langkah Tania.

"Kamu lupa hari ini ada kelas anatomi?" jawab Tania. "Belakangan ini kamu sering linglung, banyak lupa terus."

Arlina baru teringat. Kabarnya, kampus mereka mendatangkan seorang profesor anatomi yang luar biasa. Lulusan Universitas Johns Hopkins yang baru pulang dari luar negeri. Baru bergabung saja sudah langsung diangkat menjadi dosen. Dia adalah profesor termuda dalam sejarah fakultas kedokteran.

Berhubung profesor ini ada urusan dan belum bisa hadir sebelumnya, jadwal kelas anatomi mahasiswa terpaksa ditunda lebih dari sebulan. Kini setelah libur panjang usai, kelas pertama mereka langsung diampu langsung oleh sang profesor.

"Arlin, kamu tahu nggak? Tadi pagi ada mahasiswa yang sudah ketemu sama profesornya," bisik Tania dengan nada antusias.

"Katanya, profesor itu gantengnya luar biasa. Sekarang grup kampus lagi ramai ngomongin dia, banyak yang nyesal nggak ambil mata kuliahnya," ujar Tania sambil menarik tangan Arlina. "Ayo buruan! Kalau nggak, nanti kelasnya penuh sesak, kita nggak kebagian tempat duduk!"

'Mana mungkin sampai segitunya,' pikir Arlina dalam hati. Lagi pula, mereka sudah masuk tahun ketiga. Biasanya kelas pertama banyak yang bolos atau titip absen ke teman. Sering kali, daftar hadir tetap penuh walau kursi di kelas terlihat kosong.

Namun, saat mereka tiba di depan ruang kelas, Arlina hanya bisa terpaku melihat pemandangan yang luar biasa ramai. Orang-orang berkerumun, sama seperti antrean heboh di supermarket saat ada promo telur murah.

Tania yang sepertinya sudah memprediksi ini, hanya mendengus kecil. "Profesor ganteng lulusan kampus top ... nggak beda jauh sama suasana fans yang lagi nonton idolanya." Dia menarik tangan Arlina, lalu bergerak maju melewati kerumunan.

"Permisi! Permisi! Yang cuma mau ikut dengar, jangan rebutan tempat duduk dari mahasiswa yang benaran kuliah di sini, dong!"

Setelah berdesakan, mereka akhirnya menemukan dua kursi kosong dan langsung duduk. Namun, Tania tiba-tiba menunjukkan ekspresi jijik. "Huh, sial."

Mengikuti arah pandangannya, Arlina melihat Rio dan Fanny sedang duduk di barisan depan.

Beberapa mata kuliah penting sering menggabungkan beberapa kelas dalam satu ruang kuliah besar. Tak disangka, kali ini Arlina malah harus bertemu dengan Rio dan Fanny di sini. Keduanya tampak begitu akrab. Rio membisikkan sesuatu ke telinga Fanny, membuat gadis itu menutup mulut sambil tertawa kecil.

Melihat Arlina terus memandangi mereka, Tania menghela napas. "Nggak heran akhir-akhir ini kamu kelihatan linglung. Siapa juga yang nggak sakit hati melihat orang yang disukai selama dua tahun malah pacaran sama orang lain."

Arlina terkejut memandangnya. "Mereka pacaran?"

"Iya, mereka resmi jadian waktu ulang tahun Rio itu. Kenapa ekspresimu seperti baru dengar soal ini?"

Arlina berbisik pelan, "Memang baru tahu ...."

"Jadi selama ini kamu linglung karena mikirin siapa?" Sejak masuk kuliah sebulan lalu sampai sekarang, Tania paling paham dengan kondisi Arlina.

Arlina hanya terdiam. Dia tentu tidak mungkin mengatakan bahwa selama ini pikirannya kacau karena mabuk, lalu tidur dengan pria asing.

Melihat Arlina tidak menjawab, Tania mengira Arlina hanya gengsi mengakuinya. Dia menepuk bahu Arlina dengan perhatian, "Nggak apa-apa. Kalau kamu bilang baru tahu juga nggak masalah."

Arlina membatin, 'Memang benaran baru tahu, kok.'

"Selain agak ganteng dan nilainya bagus, aku nggak ngerti dari segi mana yang bisa membuatmu naksir sama Rio. Dia itu cuma pria berengsek."

"Ada banyak pria yang lebih tampan dan pintar, misalnya si profesor baru ini. Jelas jauh lebih unggul daripada dia. Arlina, gimana kalau kamu pindah hati saja?"

Arlina bingung menatapnya. "Pindah ke siapa?"

Tania tertawa geli. "Pindah ke profesor baru itu, dong!"

Tania ini memang suka bicara sembarangan. Arlina langsung menepuk belakang kepalanya dan memaki, "Jangan asal ngomong!"

Tiba-tiba, terdengar suara riuh di dalam ruang kelas. "Profesor datang! Profesor datang!"

Seluruh ruang kuliah yang penuh sesak itu langsung heboh. Semua orang menegakkan lehernya untuk melihat ke pintu, tidak terkecuali juga Arlina.

Arlina sebenarnya hanya penasaran ingin melihat seperti apa wajah yang bisa memicu kehebohan besar seperti ini. Apa benar sampai sedahsyat itu ketampanannya?

Dari kejauhan, sebuah sosok yang tinggi dan besar berjalan mendekat ke pintu ruang kuliah. Tubuhnya jangkung dan tegap, wajahnya bersih dan tampan, dengan garis wajah yang halus dan tegas.

Hidungnya mancung, bibirnya membentuk lengkungan yang indah, dan sepasang mata yang tajam seolah-olah bisa menembus hati orang. Sikapnya yang lembut dan elegan, membuat semua orang merasa sangat nyaman di dekatnya.

Tania mendengar Arlina yang duduk di sebelahnya menarik napas dalam-dalam.

"Arlin, aku nggak bohong, 'kan? Benar-benar tampan!"

Arlina yang duduk di sampingnya telah terkulai lemas di atas meja.
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
16 Chapters
บทนำ | เพราะใจเปลี่ยนหรือเลว?
บทนำ เสียงครึกโครมของเหล็กกระทบเข้าหากันดังสนั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่เธอได้ยิน ดวงตาคู่น้อยหลับตาลงหลังจากที่รู้ว่าเธอนั้นขับรถชนจากนั้นภาพทุกอย่างก็ได้ตัดไป "คุณครับคุณเป็นอะไรหรือเปล่า" เจ้าหน้าที่กู้ภัยและเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลต่างพากันเข้ามาช่วย เมื่อได้รับแจ้งว่าเกิดอุบัติเหตุ คนตัวเล็กถูกวางบนเตียงขึ้นรถฉุกเฉินไปที่โรงพยาบาลเข้าห้องฉุกเฉินอย่างเร่งด่วน เปลือกตาน้อยค่อยๆ ลืมขึ้นสัมผัสถึงความเจ็บปวดและการขยับขาไม่ไหว มือน้อยยกจับศีรษะของตัวเองเมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น เธอนั้นผวาจนสะดุ้งตัวลุกขึ้นจากเตียงพยาบาลพิเศษรีบจับแขนทั้งสองข้างและประคองให้เธอนอนลงตามเดิม"คนไข้คะอย่าลุกขึ้นเร็วขนาดนี้ คนไข้เพิ่งจะฟื้นอีกอย่างขาของคนไข้กระดูกร้าวยังไม่สามารถลงจากเตียงได้นะคะ" ความฝันที่เธอเจ็บที่ขาไม่ใช่ความฝันแต่เป็นความจริง ขาของเธอถูกพันด้วยผ้าก๊อซทั้งยังมีปูนโบกพอกเอาไว้ทั้งสองขา ใบหน้าน้อยที่มีน้ำตาเต็มๆ เอ่อล้นจนไหลอาบแก้มจ้องมองหน้าของพยาบาลคนที่เธอจับแขนของเขาเขย่า"คุณพ่อของฉันเป็นยังไงบ้าง ท่านเป็นยังไงบ้างท่านปลอดภัยดีใช่ไหม" ด้วยความกังวลและความห่วงในวันนั้นเธอตั้งใจท
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more
เซ็นซะใบหย่านี้ EP : 1 เปลี่ยนไป
บทที่ 1 ขุนเพลิงลุกขึ้นจากโซฟาเมื่อได้รับสายจากใครบางคน ใบหน้าของเขานั้นยิ้มขึ้นดั่งกับคนดีใจที่ใครจะมา เมื่อก้าวขาออกจากโซฟามาเพียงหนึ่งก้าวเขาหยุดชะงักเพราะซูโจลูกน้องคนสนิทเดินกลับเข้ามาในบ้านสายตาที่กวาดมองเปลี่ยนจากขุนเพลิงคนละคนในแววตาที่เย็นชานั้นบ่งบอกถึงความน่ากลัวและร้ายกาจ"นายจะให้ผมขังคุณผู้หญิงไว้นานแค่ไหน?"ซูโจที่ยังเอ่ยถามเจ้านายตัวเองไม่ทันสิ้นสุดประโยค ขุนเพลิงยกมือขึ้นในเชิงห้ามไม่ให้พูดต่อ"จะเป็นตายร้ายดียังไงก็ช่าง ถ้าไม่ได้ฟังคำสั่งของฉันไม่ต้องเปิดประตู ดูแลลูกสาวกลับบ้านให้ดีอย่าให้ใครเข้ามาก้าวก่าย ฉันจะไปรับนับดาว" ซูโจก้มหน้าคำนับให้กับเจ้านายตามคำสั่ง นับดาวหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกับผ้าแพรเพิ่งกลับจากเมืองนอกและในวันนี้นับดาวโทรหาขุนเพลิงให้ไปรับที่สนามบินจึงทำให้ขุนเพลิงนั้นยิ้มดั่งคนที่ดีใจมาก "ปะป๊าจะไปไหน ปะป๊าอย่าไปไหนนะ" คนตัวโตถอนหายใจเมื่อได้ยินเสียงของเด็กสาวตัวเล็กทันทีมือของเขาถูกจับด้วยมือนุ่มอันนิดเดียว ใบหน้าน้อยเงยขึ้นในขณะที่เขย่ามือพ่อของตนเองเอ่ยถามทั้งยังเอ่ยปากไม่ให้ไปขุนเพลิงคุกเข่าลงตรงหน้าเสมอกับเจ้าตัวเล็ก มือหนาลูบหัวของเด็
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more
เซ็นซะใยหย่านี้ EP : 2 พาหญิงอื่นเข้าบ้านอย่างไม่อาย
บทที่ 2 มือของผู้เป็นแม่ลูบหัวของลูกสาวตัวเล็กในอ้อมกอดของตัวเองเบาๆ เด็กสาวคนนี้หลังจากลืมตาดูโลกแล้วคงรู้สึกเคว้งคว้างเมื่อก่อนนี้ผ้าแพรอาจจะละเลยความรู้สึกของลูกแต่ก็ไม่เคยละทิ้งหรือเที่ยวเตร่ดั่งกับวัยรุ่นทั่วไปเธอตั้งใจที่จะทำงานและฝึกงานในบริษัทของคุณพ่อมีบางครั้งที่สังสรรค์กับเพื่อนบ้างในบางครั้งแต่คนที่ใกล้ชิดกับลูกสาวของเธอมากที่สุดคือสุวรรณยศพ่อของเธอ "มามี๊ขอโทษนะต่อจากนี้ไปมามี๊จะดูแลหนูเองและมามี๊จะไม่มีวันให้ใครแย่งความรักของปะป๊าไปจากหนูเด็ดขาด" สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นในแววตาซ่อนความเจ็บปวด เธอไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองเขาบอกว่าได้ในสิ่งที่เขาต้องการ ถ้าเราไม่ผิดก็คืออำนาจและเงินทองของพ่อเธอ ผ้าแพรยกทุกอย่างให้เขาได้แต่ต้องไม่ใช่แบบนี้ พ่อของเธอตายไปได้แค่เดือนเดียวเขากลับพาผู้หญิงคนอื่นเข้ามาในบ้านเหยียบย่ำหัวใจของพ่อเธอ "ไม่ร้องไห้นะหนูอยู่ตรงนี้" มือน้อยเช็ดน้ำบนแก้มให้กับผู้เป็นแม่ทั้งยังยิ้มให้กำลังใจ ผ้าแพรรู้สึกดีขึ้นเมื่อมีเจ้าตัวเล็กอยู่ตรงนี้ เวลาผ่านไปสักพักหลังจากที่พาลูกนอนเล่นบนเตียงพะพายลูกสาวของเธอนั้นเผลอหลับ เธอจึงให้พี่เลี้ยง
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more
เซ็นซะใบหย่านี้ EP : 3 แผนการร้าบของนับดาว
บทที่ 3 สายตาคู่นั้นที่จ้องมองไปยังสามีของตัวเองนั่งอยู่ในห้องรับแขก มือที่เคยสัมผัสใบหน้าของเธอเคยอ่อนโยนในตอนนี้กลายเป็นของผู้หญิงคนอื่น ผ้าแพรได้เพียงแต่ยืนมองสามีของตัวเองอ่อนโยนต่อผู้หญิงหน้าด้านที่คิดจะแย่งสามีของเธอ มือทั้งสองข้างกำหมัดเข้าหากันแน่นไม่เคยคิดจะเป็นนางร้ายหรือตามรังควานใครแต่แน่นอนที่ของทุกอย่างรวมทั้งสามีที่เธอรักทั้งยังเป็นพ่อของลูก ผ้าแพรไม่มีวันยอมให้เป็นของคนอื่นอย่างแน่นอน"ฉันไม่มีวันยอม" สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นปาดน้ำตาของตัวเองมองจ้องไปยังแม่นมหญิงสาววัยกลางคนมองหน้าคุณหนูที่เขารักและทะนุถนอมมาตั้งแต่เด็กด้วยความสงสาร เธอนั้นก้าวเดินตรงเข้ามาหาผ้าแพร"อดทนนะคะ คุณหนูความรักที่คุณหนูมีให้กับคุณผู้ชายมันมากเกินกว่าผู้หญิงคนอื่นจะเข้ามาทำลายมันได้" ผ้าแพรฝืนยิ้มและพยักหน้าให้กับแม่นมของตัวเองทั้งๆ ที่หัวใจนั้นแตกสลายแต่ยังทำท่าทีแข็งแกร่งเหมือนกับคนที่ยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง เมื่อผ้าแพรเดินกลับขึ้นมาบนห้องเพราะจะไปดูลูกสาวที่นอนอยู่บนเตียง แต่เธอหยุดชะงักตรงที่ผู้หญิงหน้าด้านคนนั้นเดินมากขวางทางขึ้นบันได ใบหน้าที่สวยเฉิดฉายเจ้าเล่ห์ดั่งกับสุนั
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more
เซ็นซะใบหย่านี้ EP : 4 เขาที่ลืม
บทที่ 4 ผ้าแพรพาลูกสาวลงมาด้านล่างเพื่อที่จะมาทานข้าวแต่เห็นสามีของตัวเองนั่งอยู่โต๊ะอาหารทานข้าวโดยที่ไม่รอเธอกับลูก เกินไปหรือเปล่าแล้วคนเป็นเมียจะต้องยอมกินของเหลือๆ จากผู้หญิงคนอื่นเหรอ เธอนั่งยองๆ เสมอกับลูกสาวทั้งยังลูบหัวของลูกเบาๆ ไม่ไกลจากโต๊ะอาหารนั้นมาก"พะพายหนูอยากทานกุ้งไหมลูก วันนี้มามี๊พาไปทานชาบูเอาไหมคะ" เด็กสาวตัวเล็กยิ้มหวานรีบพยักหน้าให้กับผู้เป็นแม่ เธอไม่เคยได้ออกไปเที่ยวข้างนอกไม่เคยได้กินชาบูถึงแม้ว่าจะอยู่ในครอบครัวที่ร่ำรวยแต่ทุกคนนั้นทำงานคุณตาของเธอป่วยก่อนที่จะเสียไปก็ไม่ได้ออกไปไหนเลย"ไปค่ะ"ผ้าแพรลุกขึ้นจับมือของลูกสาวอย่างไม่ทันได้เดินไปไหน เธอหยุดชะงักด้วยเสียงทุ้มที่พูดขึ้น"ข้าวที่บ้านกินไม่ได้เหรอต้องไปหาอย่างอื่นกินหรือว่าเธอถนัดซื้อกิน" ต่อหน้าลูกยังใช้คำดูถูกได้ขนาดนี้ขุนเพลิงไม่เคยไว้หน้าผ้าแพรเลยสักนิด"ฉันเป็นเมียไม่มีวันกินของเหลือจากชู้อยู่แล้ว คิดว่าทำถูกก็ทำไปถ้าผู้หญิงคนอื่นเข้ามาอยู่ในบ้านทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ได้หย่า ถ้าฉันฟ้องคุณทั้งสองคนไม่ติดคุกแน่" ขุนเพลิงลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินตรงเข้ามาหาผ้าแพรกับลูกสาว เขาอุ้มลูกสาวด้วยสองมือยื่นใ
last updateLast Updated : 2025-08-05
Read more
🥀🔥เซ็นซะใบหย่านี้ EP : 5 จับเมียไปขาย
บทที่ 5 ไม่เพียงแต่เสียงครึกโครมที่ตัวของเตโชนั้นหล่นลงไปกับพื้นเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นจนคนรอบข้างนั้นต่างตกใจ ขุนเพลิงมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงและในตอนนี้กำลังจู่โจมตีโชโดยการต่อยหน้า "หยุดนะคะ" ผ้าเเพรเห็นท่าไม่ดีเตโชนั้นถูกกระทำซึ่งเขายังไม่ได้ทำอะไรผิดหรือว่าทำร้ายเธอเลยทำไมสามีของผ้าแพรถึงตัดสินใจต่อยเขาแบบไม่หยุด ผ้าแพรจึงรีบลุกขึ้นแล้วจับแขนของขุนเพลิงเอาไว้"ขุนเพลิงฉันบอกให้หยุด" ผ้าแพรที่เดินเข้ามาถูกจับแขนกระชากออกไม่แม้แต่จะได้ไปจับเตโชด้วยซ้ำใบหน้าที่โกรธกับแววตาที่ไม่พอใจตะคอกใส่ผ้าแพร"ร่านขนาดนี้เลยเหรอ ฉันไม่เคยคิดเลยนะว่าเธอจะทำตัวสำส่อนได้ขนาดนี้ มานี่คนร่านเขาต้องหาเงินด้วยถึงจะดูมีค่า เธอร่านได้แต่ต้องได้เงิน" ขุนเพลิงไม่ฟังทั้งยังใช้กำลังดึงกระชากผ้าแพรออกมาจากสถานที่ตรงนั้นและตรงเข้ามาที่ห้องวีไอพีของร้าน พรึ่บ! เอาผู้หญิงคนนี้ไปแต่งตัว เขาโยนเธอลงพื้นดั่งกับของไร้ค่าสายตาขวามองไปยังผู้หญิงด้านข้าง เธอแต่งตัวดูดีแต่รุ่นราวอายุน่าจะเยอะกว่าเกือบสิบปี ผู้หญิงคนนั้นก้มหน้าลงทั้งยังกุมมือเข้าหากันสถานที่แห่งนี้เป็นของเขาตั้งแต่เมื่อไร ทำไมถึงมีสิทธิ์ออกคำสั่งได้ขณ
last updateLast Updated : 2025-08-12
Read more
🥀🔥 เซ็นซะใบหย่านี้ EP : 6 ไม่ยอม
บทที่ 6 ผ้าแพรที่นั่งอยู่ในกรงเล็กๆ สี่เหลี่ยมหลังบ้านซึ่งเป็นกรงขังน้องหมาแต่ไม่มีน้องหมาอยู่แล้วเมื่อก่อนนี้บ้านของเธอเคยเลี้ยงถึงแม้ว่ากรงมันจะดูสะอาดมีคนทำความสะอาดอยู่บ่อยๆ แต่การถูกขังอยู่ในกรงหมามันมีแต่ความเสียใจกับการกระทำของเขาผู้ที่เป็นสามีที่แสนดี คนตัวเล็กนั่งกอดเข่าตัวเองร้องไห้พยายามเงยหน้าขึ้นมองไปที่บ้านอดกลั้นความเจ็บปวดและอดทนเอาไว้หวังว่าสักวันมันจะดีขึ้น แต่ในขณะที่เธอร้องไห้และหันมองขึ้นไปเห็นตรงช่วงมุมห้องของตนเองที่หน้าต่างกลับเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่มุมนั้น "นับดาวเธอมีสิทธิ์อะไรเข้ามาในห้องของฉัน" ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครเป็นนับดาวผู้หญิงคนใหม่ที่เขาพามาอยู่ที่บ้านแค่พาผู้หญิงคนอื่นมาอยู่ที่บ้านมันมากเกินพอแล้ว ยังให้ผู้หญิงคนนั้นหยามศักดิ์ศรีของเธอโดยการเข้ามาอยู่ในห้องอีก มือทั้งสองข้างกำหมัดเข้าหากันกัดฟันเสียงดังกรวดๆ ผ้าแพรที่ไม่เคยทำร้ายใครก่อนในตอนนี้ดั่งกับผู้หญิงสติแตก ถ้าหลุดออกไปได้แน่นอนว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องของเธอต้องได้เลือดแน่นอน"คุณผู้หญิงเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" ซูโจลูกน้องคนสนิทของขุนเพลิงมองมายังผ้าแพรที่กำหมัดเข้าหากันและตัวสั่น ใน
last updateLast Updated : 2025-08-13
Read more
🥀🔥 เซ็นซะใบหย่านี้ EP : 7 แผนการของนับดาว
บทที่ 7 "กรี๊ด! ช่วยด้วยฮื่อๆ" เสียงกรี๊ดดังขึ้นสนั่นในขณะที่ผ้าแพรกับขุนเพลิงนั้นอยู่ในห้องซึ่งเสียงลมหายใจของผ้าแพรผายออกมาคงเป็นเล่ห์เหลี่ยมของนับดาวที่เรียกร้องความสนใจจากขุนเพลิง แต่ความห่วงใยที่สามีของเธอนั้นมีให้กับผู้หญิงหน้าด้านคงจะมากถึงกับลุกขึ้นจากเตียงอย่างไม่ลังเล"คุณจะไปไหน" ผ้าแพรจับแขนของสามีเอาไว้แต่ถูกสบัดออกขุนเพลิงไม่โต้ตอบกลับภรรยาใช้เพียงแต่สายตาที่ไม่พอใจมองขวางดั่งว่าห้ามยุ่งเรื่องของเขา ขุนเพลิงออกจากห้องตรงมาที่เสียงร้องนั่นคือห้องของนับดาว เมื่อเขาเข้ามาเสียงเอะอะโวยวายเสียงกระทบของการต่อสู้ดังลั่น "ใครส่งมึงมา" ผ้าแพรเดินตามออกมาเธอหยุดชะงักตรงหน้าห้องของนับดาวด้วยที่มีผู้ชายคนหนึ่งสภาพสะบักสะบอมเพราะว่าขุนเพลิงสามีของตนเองนั้นกระทำจนผู้ชายชุดดำนั้นยกมือไหว้ "ขุนเพลิงฮื่อๆ นับดาวกลัว" ไม่มีใครทนได้ที่เห็นผู้หญิงคนอื่นกอดแขนสามีตนเองหญิงสาวที่ไร้ยางอายทำท่าทีหวาดกลัวร้องไห้สะอื้นกอดแขนของขุนเพลิงทั้งยังใช้ใบหน้าซบลง"กลัวหรือว่าตอแหลกันแน่" เสียงของผ้าแพรที่ดังก้องทำให้ชายชุดดำนั้นหันกลับมามองทันทีมันยกมือชี้มาที่ผ้าแพร"คุณผู้หญิง คุณผู้หญิงเป็นคน
last updateLast Updated : 2025-08-14
Read more
🥀🔥 เซ็นซะใบหย่านี้ EP : 8 หยามหน้า
บทที่ 8 คนตัวเล็กถูกสายฝนซัดกระหน่ำเข้ากับผิวจนปวดแสบปวดร้อนไปทั่วร่างกายและใบหน้าเธอเงยหน้าขึ้นมองจ้องไปยังสายฝนที่ตกหนักความเจ็บปวดในหัวใจนั้นมากกว่าผิวกายอันแสนแสบ "ฮื่อๆ ขุนเพลิงจะฆ่าฉันให้ตายเลยเหรอ" หัวใจทุกข์ทรมานกลืนความเจ็บปวดและอดกลั้นเอาไว้มีเพียงแต่น้ำตาที่ไหลเอ่อล้นแข่งกับสายฝนนั้น ผ้าแพรสงสารตัวเองที่ถูกสามีสารเลวใจร้ายมัดเอาไว้ไม่ยอมปล่อยเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงคนตัวเล็กเริ่มอ่อนแรง"คุณมันใจร้ายมากเลยรู้ไหม" เรือนร่างบางหลับตาลงชีวิตไม่เคยเจอความเจ็บปวดและทรมานกับการกระทำของคนอื่น ผ้าแพรเติบโตมากับผู้เป็นพ่อที่เขาทะนุถนอมทั้งร่างกายและหัวใจอันน้อยนี้เลี้ยงดูมาอย่างดีแต่กลับถูกคนใจร้ายทำลายจนปางตาย "คุณหนู...คุณหนูเป็นอะไรไหมคะ" แม่นมแม่บ้านที่เลี้ยงผ้าแพรมาตั้งแต่เด็กอดกลั้นกับความสงสารที่พยายามมองคุณหนูของเขาและชะเง้อมองไปที่ขุนเพลิงหลายครั้งแต่ก็ไม่มีวี่แววที่ขุนเพลิงจะมาปล่อย เมื่อแม่บ้านที่แอบดูอยู่นั้นเห็นว่าคุณหนูของตัวเองหมดสติลงจึงรีบวิ่งผ่าสายฝนที่ตกหนักตรงมาหาคุณหนูพร้อมกับโอบกอดแต่เรือนร่างบางที่ถูกมัดตากฝนมาเกือบสองชั่วโมงไร้สติลงเป็นลมกลางสายฝน"นี่
last updateLast Updated : 2025-08-14
Read more
🥀🔥เซ็นซะใบหย่านี้ EP : 9 ต้องการแทนที่
บทที่ 9 ในช่วงตอนเย็นด้วยความเหนื่อยและอาการอ่อนเพลีย ทำให้ผ้าแพรนั้นหลับยาวรู้สึกตัวอีกครั้งมีเด็กตัวเล็กๆ อยู่ในอ้อมแขนของตัวเอง เมื่อเธอลืมตาตื่นพบกับใบหน้าน้อยฉีกยิ้มหวานพร้อมกับแววตาไร้เดียงสาที่จ้องมองมา "มามี๊ตื่นแล้วหิวไหม" ใบหน้าหมวยผิวขาวอวบอิ่มอมชมพูตัวเล็กๆ ดั่งกับตุ๊กตาตัวน้อยอยู่ในอ้อมแขนของเธอทั้งยังขยับลุกขึ้นในแววตาที่ไร้เดียงสาเต็มไปด้วยความห่วงใยคำพูดเอ่ยถามผู้เป็นแม่ยิ่งทำให้ผ้าแพรนั้นร้องไห้ มือทั้งสองข้างโอบกอดดึงกระชับเด็กสาวตัวเล็กเข้ามากอดแน่นก่อนที่เธอจะขยับลุกขึ้น ใบหน้าน้อยถูกประกบจับด้วยฝ่ามือทั้งสองข้าง"ยังไม่หิวเลยค่ะ พะพายทานข้าวหรือยังคะ"เด็กสาวตัวเล็กยิ้มและส่ายหน้าไปมา "อยากทานข้าวกับคุณตา" เมื่อได้ยินคำพูดของลูกสาวที่เอ่ยถึงพ่อของตนเองทั้งความคิดถึงและความเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น วันนั้นเธอไม่ได้ประมาทในการขับรถแต่คนอื่นต่างหากที่ทำให้เธอกับพ่อของเธอต้องเกิดอุบัติเหตุไม่สามารถยื้อชีวิตพ่อของเธอเอาไว้ได้ "มามี๊ไม่ร้องไห้นะคะ" เด็กตัวเล็กๆ ขยับลุกขึ้นยืนด้วยที่เธอนั้นยังตัวน้อยผู้เป็นแม่นั่งอยู่บนเตียงขนาดระยะความสูงเสมอกันมือน้อยสัมผัสใบหน้
last updateLast Updated : 2025-08-14
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status