ไหนลองถอดแว่นดู

“ระเราเลิกกันเถอะค่ะ”ฉันเอ่ยบอกออกไปมองหน้าพี่มอสที่ยืนสะตั้นอยู่ตรงหน้าฉัน

“เดี๋ยวสิทำไมถึงบอกเลิกพี่ล่ะครับ?”พี่มอสปรี่เข้ามาจับมือฉันพร้อมกับสีหน้าของความร้อนรน

“เมื่อวานพี่ไปที่ห้างมารึเปล่าคะ”

“ก็ใช่ครับ”

“ข้าวเห็นค่ะ..เห็นว่าพี่กำลังกอดกับผู้หญิงคนอื่น..”ฉันบอกออกไปพลันรู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจเล็กน้อยแม้ว่าเราสองคนจะยังรู้จักและคบกันได้ไม่นานแต่เป็นถึงแฟนคนแรกของฉันเลยนะและฉันก็คาดหวังกับความรักครั้งนี้มากจริงๆ

“อุ๊บ..ฮ่าๆ”ฉันขมวดคิ้วมองพี่มอสที่หัวเราะลั่นออกมา

“มันใช่เรื่องตลกเหรอคะพี่นอกใจข้าวนะ!”ฉันพูดด้วยความโมโห

“ข้าวฟังพี่นะ..ผู้หญิงคนนั้นคือน้องสาวพี่เอง”ฉันเบิกตาโตด้วยความตกใจจริงสิพี่มอสบอกว่าตัวเองมีน้องสาวด้วยนี่หน่างั้นแสดงว่าผู้หญิงคนนั้นคือน้องสาวพี่มอสจริงๆเหรอแต่หน้าตาไม่เหมือนกันเลยนะ

“ข้าว..เฮ้อทำไมน่ารักอย่างนี้นะหึงพี่เหรอครับ”จู่ใบหน้าของฉันมันก็ร้อนขึ้นมาไม่ได้เพราะความเขินแต่อายล้วนๆ!

“อะเอ่อ..ข้าวขอโทษนะคะที่ด่วนสรุปไปเองแบบนี้”ฉันบอกออกไปอย่างรู้สึกผิด เห้อไอเราก็คิดหนักมาตลอดทั้งคืนสุดท้ายก็แค่น้องสาวเองเหรอเนี่ยบ้าจริงฉัน

“ไม่เป็นไรครับ..ถ้างั้นไปเดทกับพี่ได้ไหม?”

“คะ!?”ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจ

“ถ้ารู้สึกผิดจริงๆก็ไปเดทกับพี่นะครับ^^”ฉันมองหน้าพี่มอสอย่างอึกอักตอนนี้มันทั้งงงทั้งเขินไปหมดนี่เป็นครั้งแรกเลยที่มีผู้ชายมาขอออกเดทด้วยแบบนี้แต่ว่าคนเป็นแฟนกันเขามันก็คงเป็นเรื่องปกติแหละมั้ง

“นะครับข้าว..”มือหนาของพี่มอสกลับมาจับมือฉันอีกครั้งพร้อมกับใบหน้าหล่อที่จ้องมองฉันอย่างรอคอยคำตอบ

จ้องขนาดนี้ฉันจะปฏิเสธได้ยังไงกัน><

“กะก็ได้ค่ะ”

“เย้ๆ”ฉันยิ้มออกมามองพี่มอสที่กระโดดดีใจเหมือนเด็กๆหลังจากปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยฉันกับพี่มอสก็นั่งหาสถานที่ไปเดทกันซึ่งเราตกลงกันว่าจะเจอกันวันเสาร์นี้

ตื่นเต้นจัง><

เป๊าะ

“อ๊ะมันเจ็บนะ!”ฉันเอามือลูบๆหน้าผากตัวเองที่พึ่งโดนไอบ้าเซฟดีดนิ้วใส่

“เหม่ออะไรอยู่ได้สรุปจะสอนมั้ย”ใบหน้าหล่อนั่งเท้าคางมองมาทางฉันให้ตายสิคนบ้าอะไรหล่อขนาดนี้เนี่ยเสียอย่างเดียวโรคจิตไปหน่อย

“โทษทีๆ”ฉันเอ่ยบอกก่อนจะเริ่มสอนอย่างจริงจังพอยิ่งใกล้วันที่จะต้องไปเดทฉันก็คิดมากสุดๆไงทั้งเดทแรกทั้งแฟนคนแรกทุกอย่างมันน่าตื่นเต้นไปหมดเลยแถมเรายังไปกันสองต่อสองอีก

ปกติก็ทำได้แค่นั่งกินข้าวด้วยกันไม่เคยนัดเจอกันข้างนอกเลยแถมตอนกินข้าวก็มีคนอยู่เยอะมันเลยทำให้ฉันไม่ค่อยรู้สึกเขินมากเท่าไหร่แต่ครั้งนี้เราสองคนนัดกินข้าวกันที่ร้านแห่งหนึ่งแถมยังเป็นห้องปิดซึ่งพี่มอสเป็นคนเสนอเขาบอกว่าเดทแรกไม่อยากให้ใครมารบกวนและจะได้โฟกัสที่ฉันคนเดียว

งื้ออพูดแล้วก็เขินพี่มอสเนี่ยน่ารักที่สุดในโลกเลยT^T

“นี่เซฟ”

“อือ”

“นายว่าฉันใส่แว่นกับถอดแว่นแบบไหนดูดีกว่า”ฉันหันไปถามเซฟคือที่ฉันนั่งเหม่อๆก็เพราะว่าไม่รู้จะแต่งตัวแบบไหนดีไงคือพี่มอสเขาก็ค่อนข้างดูดีเลยแหละแต่ฉันนี่สิเหมือนมนุษย์ป้าก็ไม่ปาน

หน้าก็แต่งไม่เป็นผมก็ทำไม่เป็นเลยได้แต่ปล่อยธรรมดาๆหรือไม่ก็มัดรวบแบบลวกๆเท่านั้นส่วนแว่นตาฉันรู้นะว่ามันไม่ค่อยเหมาะกับฉันเท่าไหร่แต่ฉันไม่ชอบใส่คอนแท็กเลนส์เพราะมันเคืองตาแถมายังแห้งง่ายอีก

“ดูไม่ดีทั้งคู่นะ”

เพี้ยะ!

“โอ้ยยัยข้าวเน่า!”ร่างสูงถลึงตาใส่ฉันเมื่อโดนฝ่ามืออรหันต์ของฉันฟาดที่แขนเขาอย่างแรง ก็ใครใช้ให้พูดจาบั่นทอนจิตใจแบบนั้นกัน

“นายนี่พึ่งไม่ได้จริงๆ”ฉันส่ายหน้าเอือมๆถึงฉันจะรู้ว่าตัวเองไม่ได้สวยเลิศเลอแต่ก็ไม่ได้หน้าตาแย่ขนาดนั้นไหมฉันว่าหน้าตากับรูปร่างฉันมันก็พอไปวัดไปวาได้นะแต่ทุกคนคงไม่ได้สังเกตเพราะฉันเอาแต่ใส่แว่นหนาๆกับสวมเสื้อผ้าตัวใหญ่

“ไหนลองถอดแว่น”จู่ๆไอบ้าเซฟก็พูดขึ้น

“ไม่เอาแล้วตั้งใจเรียนไปซะ’

“เร็วๆ”ฉันถอนหายใจออกมามองเซฟที่จ้องอย่างกดดันเอาเถอะอย่างน้อยก็อาจจะได้รับคำแนะนำจากเขาที่ดูดีประดุจเทพลงมาจากสวรรค์ก็แล้วกัน

“เป็นไง” ฉันเอ่ยถามหลังจากถอดแว่นออกมองใบหน้าหล่อที่ทำหน้าตาครุ่นคิด

“รวบผมขึ้นหน่อย” ฉันทำตามอย่างว่าง่ายจับผมของตัวเองรวบขึ้นสูง

“อืม..จืดชืดจริงๆ”

“ห๊ะ?”

“แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ดูแย่ซะทีเดียวเพราะผิวเธอทั้งขาวและเนียน”

“โรคจิต!” ฉันพูดขึ้นก่อนจะรีบเอาผมลงและกลับมาสวมแว่นตามเดิมนี่ฉันคิดผิดสินะที่คิดว่าจะได้คำแนะนำดีๆจากไอบ้าเซฟเนี่ย

“ทำไมจู่ๆก็ถามอะไรแบบนี้?” เซฟเอ่ยถามฉัน

“คือพี่มอสเขาขอเดทฉันวันเสาร์นี้น่ะ”

“ฮะ!..นี่เธอยังไม่เลิกกับมันอีกรึไงตาบอดเหรอไม่เห็นที่มันกอดผู้หญิงคนอื่นไงวะ!” ฉันมองเซฟที่จู่ๆก็หัวร้อนเฉยเลย

“ใจเย็นๆพี่มอสเขาบอกว่านั่นน้องสาวเขาเอง”

“น้องสาว?แล้วเธอก็เชื่อง่ายๆแบบนั้นอะนะ?” เซฟตะคอกใส่ฉันเสียงดังส่วนฉันก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรและมันก็เป็นความจริงที่ฉันเลือกที่จะเชื่อคำพูดของพี่มอสอย่างง่ายดาย

“กะก็อาจจะเป็นน้องสาวจริงๆก็ได้พี่มอสก็บอกอยู่ว่าเขามีน้องสาว”

“ใช่มันมีแต่น้องสาวมันอายุ9ขวบ”

“ห๊ะ!จริงเหรอนายโกหกฉันแน่ๆ”

“เหอะแล้วทีแบบนี้ไม่เห็นจะเชื่อง่ายๆบ้างล่ะ!” เซฟพูดประชดจนฉันชะงักไปทันที

นั่นสินะทำไมฉันถึงเชื่อคำพูดของพี่มอสง่ายๆกันแต่บางทีเซฟก็อาจจะโกหกฉันอยู่ก็ได้

“รีบไปบอกเลิกมันซะถ้าไม่อยากเสียใจ” เซฟพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงเข้าห้องน้ำไป

โอ้ยนี่สรุปฉันควรเชื่อคำพูดของใครดีเนี่ยพี่มอสที่เป็นแฟนของฉันหรือเซฟที่เป็น..เอิ่มเป็นไรดีอ่ะเพื่อนก็ไม่น่าจะใช่นะงั้นเป็นเจ้านายก็แล้วกัน-.-

“นี่เซฟฉันออกไปแล้วนะ” ฉันเอ่ยบอกหลังจากที่เจ้าตัวเข้าไปนานมากๆสงสัยคงไม่มีอารมณ์จะเรียนต่อแล้วแหะฉันเองก็ไม่ค่อยมีอารมณ์จะสอนต่อแล้วเหมือนกัน

เซฟไม่ได้ตอบอะไรกลับมาฉันเลยลุกขึ้นและเดินออกจากห้องไปทันที

พี่เขาเตือนหนูแล้วนะข้าวว ตั้งสติแล้วไปบอกเลิกมันเลยลู๊กกกก