27. 4 ปีต่อมา

“เราก็น่าจะรู้นิว่าพี่ทำแบบนี้ทำไม ในเมื่อพี่สัญญากับพลอยแล้ว พี่ก็จะทำตามในสิ่งที่พี่ได้พูดไว้ ต่อไปพี่จะดูแลพลอยในฐานะของพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน พี่ขอโทษและพี่ก็อยากให้พลอยลืมๆมันไปซะ ถือว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา” แฟรงก์เอ่ยพูดออกไปก็ไม่มองหน้าของพลอยลดา เพราะไม่อยากจะใจอ่อนกับเด็กสาวอีก

“ในฐานะพี่ชาย ดีค่ะ ในเมื่อพี่แฟรงก์ต้องการแบบนี้ พลอยก็จะลืมค่ะ แต่พลอยไม่เข้าใจว่าทำไมพี่แฟรงก์ต้องไปด้วยคะ หรือว่าพี่แฟรงก์เกลียดพลอยเลยไม่อยากจะอยู่กับพลอยที่นี่” พลอยลดากลั้นใจพูดไปก่อนจะกัดฟันข่มน้ำตาของตัวเองไว้ ทำไมเธอรู้สึกเจ็บแปลบๆที่เขาพูดแบบนี้ออกมานะ เธอยังอยากเจอเขา ยังอยากอยู่กับเขา แล้วทำไมเขาถึงจะไปจากเธอกัน

“ถ้าพี่เกลียดพลอยเรื่องเมื่อคืนมันจะเกิดขึ้นไหมล่ะ คิดบ้างสิ ขืนเราสองคนอยู่ใกล้กันแบบนี้ต่อไป อย่าว่าแต่เรียนจบเลย ดีไม่ดีพลอยจะได้ท้องป่องก่อนจะได้เป็นหมอด้วยซ้ำ ทีนี้อยากจะให้พี่อยู่ที่นี่ด้วยไหม” แฟรงก์ถามย้ำกับพลอยลดาแล้วมองเธอด้วยสายตาลึกซึ้งอย่างไม่สามารถปิดบังได้ เพราะเขาไม่อยากให้เธอรู้สึกเกลียดเขาที่เขาตีตัวออกห่างเธอแบบนี้

“อ่อ