บ้านหลังเล็ก...ภายในอาณาเขตคฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์
“อีกสักเดี๋ยวทิชาก็จะกลับแล้วแหละลูก เป็นไงกับข้าวยายอร่อยมั้ยลูก ดูสิผอมลงกว่าเดิมเยอะเลย อยู่ที่โน้นคงไม่ได้กินอะไรเลยสินะ”
วรรณามองเด็กหนุ่มที่เธอนั้นเลี้ยงมาตั้งแต่ยังแบเบาะ กำลังตักอาหารใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย ‘จิณณ์’ เป็นเด็กที่น่าสงสารพอๆ กับหลานสาวของเธอเลย ทั้งสองถูกเลี้ยงดูมาด้วยกัน ความสนิทสนมนั้นราวกับพี่ชายน้องสาว วรรณาอยากเห็นในวันที่ทั้งสองคนเป็นฝังเป็นฝาจริงๆ เธอคงจะมีความสุขไม่น้อยเลยทีเดียว
“ครับยาย อาหารที่โน้นไม่อร่อยเท่าฝีมือของยายหรอกครับ ผมคิดถึงยายจังเลยครับ”
“กินให้เยอะๆ เลยลูก แต่เดี๋ยวถ้าทิชามา ก็คงต้องนั่งคุยกันนานเลยสินะ ไปตั้งเกือบสามปีไม่เคยส่งข่าวมา น้องคงคิดถึงเราแย่เลยนะจิณณ์”
“อะไรกันครับยาย ทิชาต่างหากล่ะครับ ที่ไม่ยอมส่งข่าวอะไรเลย ไม่ยอมเปิดแชทเปิดไลน์เลย ผมติดต่อทิชาเป็นร้อยครั้งพันครั้ง ก็ไม่เคยตอบกลับ ไม่รู้เป็นยังไงบ้างครับ”
“น้องทำงานด้วยเรียนด้วย คงไม่มีเวลาน่ะ”
“ทำงานเหรอครับ”
จิณณ์ไม่เคยรับรู้ความเคลื่อนไหวของน้องสาวเขาเลย ‘ทิชาต้องลำบากขนาดนี้เลยเหรอ’
“ก็ใช่น่ะสิ...ทิชาต้องรับภาระหลายอย่าง ยิ่งตอนนี้ก็มีเรื่องเพิ่มเข้ามาอีก ยายช่วยอะไรหลานไม่ได้เลย”
“เรื่องอะไรเหรอครับ หรือว่าจะเป็นเรื่องของน้ากานดาอีกหรือครับ”
จิณณ์รู้ว่าปัญหาของทิชามีอยู่เรื่องเดียว ก็คือแม่ของเธอนั่นเอง เขาเคยเห็นทั้งสองทะเลาะกันเป็นประจำ
“นี่จิณณ์ยังไม่รู้เหรอลูก ที่คุณหนูแทนคุณต้องรีบกลับมา เพราะคุณท่านเรียกตัวด่วนไงลูก”
“รู้แต่ว่าคุณท่านจะให้คุณแทนมาปั๊มทายาทเพื่อแลกกับมรดกครับ...แต่ไม่รู้ว่า...”
“ไม่รู้ว่าผู้หญิงที่จะมาอุ้มท้องในครั้งนี้คือใครใช่มั้ย”
“ใช่ครับยาย...”
ลางสังหรณ์บางอย่างผุดขึ้นมาในใจ อย่าบอกนะ ผู้หญิงที่คุณท่านเลือกมาให้คุณแทนก็คือทิชา หัวใจของชายหนุ่มพลันดิ่งวูบลงกะทันหันราวกับตกจากที่สูง
“ถ้าจิณณ์มาเร็วกว่านี้ ก็คงจะทันห้ามทิชา ไม่ให้ทำตามข้อเสนอของคุณท่าน”
“ทิชา...ผู้หญิงที่คุณท่านเลือกให้คุณแทนคือทิชาเหรอครับยาย”
“ใช่จ้ะ...ยายก็ไม่รู้จะทำยังไง...แม่กานดาก็สร้างหนี้ขึ้นมาอีก...เวรกรรมอะไรกันนักหนาก็ไม่รู้”
“ทำไมครับ...ทำไมต้องเป็นทิชา...”
หัวใจของเขาเย็นเฉียบไปครึ่งดวง ช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น จิณณ์ไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ถูกเลือกจากคุณท่านนั้นจะเป็นทิชา มันไม่เคยอยู่ในหัวของเขาเลยด้วยซ้ำ
“คงตกใจสินะ...ความจริงยายก็บอกให้ทิชาไม่ต้องไปทำตามคุณท่านก็ได้ ค่อยๆ ทยอยใช้หนี้คุณท่านเขาไป”
“ทิชาทำงานที่ไหนครับยาย ผมจะไปหาทิชาครับ”
จิณณ์อยากจะคุยกับทิชา เผื่อว่าเธอจะเปลี่ยนใจ เรื่องนี้มันมีทางออกนะ ทำไมทิชาถึงต้องตัดสินใจแบบนั้น
“อีกสักพักทิชาก็กลับแล้วลูก ไม่ต้องไปตามหรอก...อืม...นี่ก็ใกล้เวลาแล้ว”
“...” ก่อนหน้านั้น จิณณ์ยังนึกขำกับสิ่งที่คุณท่านให้คุณแทนทำเลย ไม่คิดว่าตัวเขาเองจะต้องมาเจอเหตุการณ์ที่ทำให้เขาพูดไม่ออกเช่นกัน...
********************
“พี่จิณณ์กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
ทิชาเอ่ยถามพี่ชาย เมื่อเธอกลับถึงบ้าน ความจริงทิชาก็พอจะรู้มาบ้างแล้ว ว่าพี่ชายของเธอจะต้องกลับมาพร้อมกับหลานชายคุณท่าน ‘นายแทนคุณ...ก็คงจะมารับภารกิจของคุณท่านสินะ แต่ก็ไม่รู้ว่าพี่จิณณ์จะรู้เรื่องนี้หรือเปล่า’
“ทิชา...” ชายหนุ่มยืนตะลึงมองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขา จิณณ์ไปอังกฤษเกือบสามปี เขาไม่เคยได้เห็นพัฒนาการของทิชาเลย เธอเปลี่ยนไปมาก จากเด็กสาวลูกครึ่งหน้าตาธรรมดา ตอนนี้ทิชาสวยและน่ารักเป็นอย่างมาก
“พี่จิณณ์...พี่จิณณ์คะ...พี่จิณณ์!!”
“เอ้อ…ว่าไงทิชา...”
“พี่จิณณ์เป็นอะไรคะเนี่ย จ้องทิชาแบบนั้นทำไมคะ”
“พี่...เอ่อ...พี่ก็แค่ตกใจน่ะ”
“ตกใจอะไรคะพี่จิณณ์ หรือว่าเห็นทิชาเป็นผีหรือเปล่าคะเนี่ย...ถึงได้ตกใจขนาดนี้^<>^”
“บ้าสิ...ไม่ใช่สักหน่อย...เกือบสามปีที่พี่ไปอยู่อังกฤษ พี่ไม่เคยได้เห็นหน้าของทิชาเลย ไม่คิดว่าทิชาจะโตขึ้น...และ...เอ่อ...สวยขึ้นจนพี่แทบจำไม่ได้เลย”
“อุ้ย! จริงเหรอคะ...พี่จิณณ์ชมว่าทิชาสวยจริงๆ เหรอคะเนี่ย เมื่อก่อนไม่เห็นจะเคยชม มีแต่จะคอยดุทิชานี่คะ”
“ทำพูดเป็นเล่นไป พี่มีเรื่องจะคุยกับเรานะทิชา เรื่อง...”
“อ่อ...พี่จิณณ์คงคุยกับยายแล้วใช่มั้ยคะ”
ทิชาวางสัมภาระลงพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามกับพี่ชายของเธอ ทิชาคิดไว้ไม่มีผิดว่าพี่ชายของเธอจะไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน
“ยายเล่าให้พี่ฟังหมดแล้ว ทิชา...เราไม่จำเป็นที่ต้องทำตามคุณท่านหรอกนะ พี่จะช่วยเราเอง”
“เงินตั้งเกือบสองล้าน พี่จิณณ์จะช่วยทิชายังไงเหรอคะ”
“พี่พอมีเงินเก็บอยู่ เอาเงินพี่ไปคืนคุณท่านเถอะนะ”
“คุณท่านจะคิดยังไงคะถ้าพี่จิณณ์ช่วยทิชาแบบนี้ พี่จิณณ์เคยคิดบ้างมั้ยคะ ว่าถ้าขัดใจคุณท่านพี่จิณณ์จะต้องเจออะไรบ้าง”
“เจออะไรพี่ไม่สนหรอก เอาเงินนี่ไปใช้หนี้คุณท่านเถอะนะทิชา อย่าทำแบบนี้เลย”
“ไม่ค่ะ...ทิชารับปากคุณท่านแล้วค่ะพี่จิณณ์ และจะไม่ผิดคำพูดกับคุณท่านเด็ดขาดค่ะพี่จิณณ์ อีกอย่าง พี่จิณณ์จะต้องเดือดร้อนเพราะทิชาอีก ทิชาไม่เป็นไรหรอกค่ะ”
“ไม่เป็นไรได้ยังไง เรารู้มั้ย ว่าคุณแทนเป็นคนยังไง”
“รู้ค่ะ...ทำไมทิชาจะไม่รู้ล่ะคะ นายนั่นก็เคยแกล้งทิชาสมัยตอนเป็นเด็กที่พี่จิณณ์เข้ามาช่วยทิชาไงคะ ทิชาจำไม่ลืมหรอกค่ะ”
เขาเกลียดและไม่ชอบหน้าเธอ คอยแกล้งเธอสารพัด ทิชาเชื่อว่านายแทนคุณผู้เย่อหยิ่งคนนั้น ก็คงจะไม่ยอมอย่างแน่นอนถ้ารู้ว่าเป็นเธอ
“ทิชา...เชื่อพี่สักครั้งเถอะนะ ยกเลิกเรื่องนั้นเถอะ พี่ขอร้อง ทิชายังมีอนาคตที่ไกลกว่านี้นะ”
“อืม...ทิชารู้ว่าพี่จิณณ์หวังดีกับทิชาค่ะ แต่ทิชาจะไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่จิณณ์ ภายในหนึ่งปี ถ้าทิชาทนนายนั่นได้ หนี้สินและเงินห้าล้านทิชาก็จะได้มา ยายจะได้สบายและไม่ต้องทำงานอีก”
ทิชาต้องการเงินห้าล้านนั่นจริงๆ เธอจะใช้เงินก้อนนั้นไปซื้อบ้าน และพายายออกจากบ้านหลังนี้ ถึงตอนนั้นทิชาคงใกล้จะเรียนจบและคงได้ทำงาน ทิชาจะเลี้ยงยายและแม่ของเธอเอง
“คุณแทนไม่เคยจริงจังกับใครเลยนะ ทิชารู้หรือเปล่า คุณท่านก็จะให้ทิชาคลอดลูก คุณท่านเห็นทิชาเป็นแค่แม่พันธุ์นะ อย่าทำเลย พี่ขอร้องทิชา”
“ทิชารู้ทุกอย่างค่ะพี่จิณณ์ แต่ทิชาบอกแล้วไงคะ ว่าทิชาจะไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้ทิชาโตแล้วนะคะ บรรลุนิติภาวะแล้วด้วย เรื่องนี้ทิชาคิดดีแล้วค่ะ พี่จิณณ์ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ”
“นี่พี่ไม่สามารถเปลี่ยนใจเราได้เลยเหรอนี่ ทำไมเราถึงได้ดื้อขนาดนี้นะ”
ความรู้สึกของจิณณ์ที่มีต่อน้องสาวคนนี้นั้น มันมากกว่าความห่วงใยเข้าไปแล้ว จิณณ์ไม่เคยคิดที่จะมองใครคนไหนเลย เพราะเขามีคนที่เขาสนใจอยู่แล้ว นั่นก็คือเธอคนนี้ ‘ทิชา’ ใช่! เขาชอบเธอและไม่ได้คิดเธอเป็นแค่น้องสาวเลยสักนิด
“ทิชารู้ทุกอย่างค่ะ และไม่ได้ดื้ออย่างที่พี่จิณณ์เข้าใจหรอกค่ะ ทิชารู้ว่าต้องเจออะไร ทั้งคุณท่านและคุณแทนคุณต่างก็เป็นคนที่ทิชารู้จักและเห็นมาตั้งแต่เด็ก”
ความโกรธแค้นที่คุณท่านใช้ความจนของเธอมาบีบบังคับให้เธอต้องทำในสิ่งที่ท่านต้องการ คุณท่านไม่สนใจว่าทิชาจะเป็นอย่างไร และนายแทนคุณ ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ไม่ชอบหน้าเธอและคอยแกล้งเธอตลอดตั้งแต่เล็ก ตอนนี้มันถึงเวลาที่ทิชาจะเอาคืนคนพวกนี้แล้ว ถึงแม้ว่ามันจะต้องแลกกับร่างกายของเธอก็ตาม ไม่นานเกินรอสินะ...
*********************
กดหัวใจ คอมเมนท์ = หนึ่งกำลังใจนะคะ
ฝากกดติดตาม เพิ่มเข้าชั้น
และรับแจ้งเตือนตอนใหม่ เรื่องใหม่ค่ะ
เข้าสู่ระบบ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-28 13:55:16
