LOGINShare
บทที่ 218
Latest chapter
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 221
การนอนหลับในครั้งนี้ของเจียงหวนลึกสนิทเป็นพิเศษ ราวกับพยายามชดเชยต่อเรื่องน่าอายเมื่อคืนนี้ กับความความเหนื่อยล้าในสองสามวันที่ผ่านมา ในตอนที่นางตื่นขึ้นอย่างช้าๆ ภายในห้องนอนก็สว่างมากแล้วนางตบบริเวณด้านข้างตัวเองเบาๆ พบว่ามันว่างเปล่า ไม่รู้ว่าฮั่วหลินจากไปตั้งแต่ยามใด“พระสนม ทรงตื่นแล้วหรือเพคะ?”เสี่ยวเจายกน้ำอุ่นเข้ามา บนใบหน้าเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มปีติยินดีที่ปิดไม่มิด“ฝ่าบาทเสด็จไปประชุมเช้าแล้วเพคะ ก่อนไปยังทรงกำชับเป็นพิเศษว่าห้ามปลุกท่าน ให้ท่านนอนต่ออีกหน่อยเพคะ”เจียงหวนลูบเอวที่ยังคงปวดเมื่อยอยู่บ้างฮึ่ม นับว่าเขายังพอมีจิตสำนึกอยู่บ้าง ที่รู้จักเห็นใจ “คนเจ็บ” ขณะอาบน้ำ นางมองแก้มที่แดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัดของตัวเองในกระจก ความทรงจำอันน่าขวยเขินทว่าอบอุ่นหัวใจในราตรีที่ผ่านมา ก็หลั่งไหลกลับเข้ามาในหัวใจ จนพวงแก้มของนางร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้“พระสนม” เสี่ยวเจาด้านหนึ่งหวีผมให้นาง อีกด้านก็ลดเสียงลงเล่าอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านไม่รู้อะไร เรื่องเมื่อวานแพร่ไปทั่ววังหลังแล้ว ทุกคนต่างพูดว่า ฝ่าบาททรงโปรดท่านอย่างไม่เคยโปรดผู้ใดมาก่อนเลยเพคะ”มือที่ถือปิ่นปั
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 220
[เรา...เรา...]คนตัวเล็ก ๆ ในใจของเขากำลังร่ำร้องอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับไม่สามารถเอ่ยคำโต้แย้งใด ๆ ออกมาได้นี่เป็นครั้งแรกของเขา จึงควบคุมแรงไว้ไม่ได้จริง ๆ ฮั่วหลินไม่สะดวกที่จะพูดออกมาตรง ๆ ทำได้เพียงแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง แล้วกล่าวเสียงเข้มไปยังหลังฉากกั้น “อืม จวงเฟยต้องพักผ่อนให้ดี พวกเจ้าปรนนิบัติอย่างสุดความสามารถก็พอ”เขาพยายามรักษาน้ำเสียงให้ราบเรียบ แต่ก็ยังคงเผยความตึงเครียดที่สังเกตได้ยากออกมาเล็กน้อยหมอม่อทั้งสองเข้าใจในทันที ไม่พูดอะไรมากอีก เพียงแค่ตั้งใจนวดต่อไปจนเสร็จตลอดกระบวนการ ภายในตำหนักบรรทมอบอวลไปด้วยบรรยากาศที่น่าอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกในที่สุด การนวดก็สิ้นสุดลงหมอม่อทั้งสองจัดเสื้อผ้าให้เจียงหวนอย่างคล่องแคล่ว แล้วทำความเคารพอย่างนอบน้อมก่อนจะทูลลา“บ่าวทูลลาเพคะ พระสนมทรงพักผ่อนให้ดีนะเพคะ”พวกนางก้มศีรษะลง ก้าวเท้าอย่างแผ่วเบาและรวดเร็วถอยออกไป ราวกับว่าการอยู่ต่ออีกเพียงชั่วครู่ก็เป็นความทรมานประตูตำหนักถูกปิดลงเบา ๆ ภายในตำหนักบรรทมเหลือเพียงฮั่วหลินและเจียงหวนสองคนเจียงหวนยังคงนอนคว่ำอยู่บนตั่งนุ่ม ซุกหน้าอยู่ในหมอน ไม่กล้าขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 219
ขณะที่นวดไปเรื่อย ๆ สาบเสื้อบนร่างของเจียงหวนก็ค่อย ๆ คลายออกอย่างเลี่ยงไม่ได้เมื่อจางหมอม่อผู้รับผิดชอบการนวดบ่าและลำคอ ยื่นมือไปยังบริเวณรอยต่อระหว่างต้นคอด้านหลังและกระดูกสะบักของเจียงหวน การกระทำของนางก็พลันหยุดชะงักลงทันทีรอยแดงที่บาดตานั้น ประทับอยู่บนผิวที่ขาวเนียนของเจียงหวนอย่างชัดเจน ราวกับดอกเหมยสีแดงที่กำลังผลิบานอยู่บนพื้นหิมะกระทั่งยังมีรอยฟันที่ลึกกว่านั้นอีกหลายแห่ง ลามตั้งแต่ต้นคอด้านหลังไปจนถึงขอบกระดูกสะบักที่ถูกชุดนอนบดบังไว้ครึ่งหนึ่ง ดูแล้วช่างคลุมเครือและน่าตกใจภายใต้แสงสลัวหมอม่อผู้มากประสบการณ์ทั้งสองสบตากัน ทั้งคู่ต่างเห็นความเข้าใจในแววตาของอีกฝ่ายพวกนางอยู่ในวังหลวงมานานหลายสิบปี ร่องรอยแบบไหนกันที่ไม่เคยเห็น?แต่ร่องรอยที่สดใหม่และหนาแน่นขนาดนี้ ปรากฏอยู่บนร่างของพระสนมคนโปรดที่เพิ่งจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งคนนี้ ประกอบกับความห่วงใยที่ทั้งร้อนรนและซ่อนเร้นของฝ่าบาทเมื่อครู่นี้...แต่ว่านี่ก็หนักหน่วงไปหน่อยจริง ๆ หลิวหมอม่อที่กำลังนวดหลังให้เจียงหวนถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ น้ำหนักมือก็พลอยเบาและช้าลงโดยไม่รู้ตัวถึงจะหนุ่มแน่นเลือดร้อน แต่ก็ไม่ควร
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 218
หวังเต๋อกุ้ยกระจ่างแจ้งในใจ รีบรับคำ“บ่าวรับพระบัญชา จะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ”เจียงหวนฟังจนอ้าปากค้าง นี่จะขุนนางให้เหมือนลูกหมูเลยหรือ?ยังจะให้ตุ๋นน้ำแกงมาให้ทุกวันอีก? นี่มันจะเกินไปแล้วนะ?สายตาของฮั่วหลินหันกลับมาที่เจียงหวนอีกครั้ง น้ำเสียงเจือไปด้วยความห่วงใยที่ไม่อาจปฏิเสธได้“เจ้าร่างกายอ่อนแอ ต้องบำรุงให้ดี หากไม่มีอะไรแล้ว ก็พักผ่อนให้ดี อย่าใช้ความคิดให้เหนื่อยเลย”[ดูจากท่านั่งของนางแล้ว เหมือนจะแข็งเกร็งเล็กน้อย คงจะบาดเจ็บในน้ำเป็นแน่][ต้องหาหมอม่อที่มีประสบการณ์มานวดคลายเส้นให้นางสักหน่อย]เมื่อคิดถึงตรงนี้ ฮั่วหลินก็สั่งการหวังเต๋อกุ้ยอีกครั้ง“ไปที่กรมวังฝ่ายใน ไปตามหมอม่อที่เชี่ยวชาญการนวดคลายเส้น ฝีมือดี ๆ มาสักสองคน มานวดให้จวงเฟยดี ๆ”เจียงหวน ...นวดหรือ? แถมยังสองคนอีก? ฝ่าบาทนี่ต้องการจะประจานนางต่อหน้าสาธารณชนหรือไร?ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป นางจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!“ฝ่าบาท หม่อมฉัน...”เจียงหวนพยายามจะขัดขืน แสดงให้เห็นว่านางสบายดี ไม่จำเป็นต้องทำเรื่องใหญ่โตเอิกเกริกขนาดนี้“เชื่อฟัง” ฮั่วหลินขัดจังหวะนาง น้ำเสียงอ่อนโยนแต่แฝงไว้ด้วยควา
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 217
ในชั่วพริบตา เจียงหวนก็ฝืนระงับความคิดที่จะหลบหลีกเอาไว้ปลายนิ้วของฮั่วหลิน ในที่สุดก็สัมผัสลงบนไข่มุกที่กลมและเรียบเนียนนั้นสัมผัสใต้ปลายนิ้วนั้นอบอุ่นและเย็นเล็กน้อย ไม่ต่างจากที่เขาจินตนาการไว้[เอ๊ะ? ครั้งนี้ไม่หลบหรือ?][หรือว่าก่อนหน้านี้เราทำท่าทางชัดเจนเกินไปจนทำให้นางตกใจ?][ดูเหมือนว่านางคงจะแค่เขินอาย]มุมปากของฮั่วหลินคลายลง จนกระทั่งโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มน้อย ๆ ที่แทบจะมองไม่เห็นเขาจัดปิ่นปักผมที่เบี้ยวเล็กน้อยนั้นให้ตรง ท่าทางอ่อนโยนอย่างยิ่ง เกรงว่าจะทำให้นางเจ็บแม้แต่เพียงนิดเดียว[อืม ปิ่นปักผมอันนี้เหมาะกับนางมาก]เขาชื่นชมในใจอย่างเงียบ ๆ สายตาไล่มองไปตามเส้นผมที่อ่อนนุ่มและผิวขาวนวลของนาง รู้สึกไม่อยากจะละสายตาไปในทันทีสายตาของฮั่วหลินไล่ลงมาจากขนตาที่งอนยาวของเจียงหวน สุดท้ายก็หยุดอยู่ที่ริมฝีปากที่เม้มเข้าหากันเล็กน้อยภาพอันน่าหลงใหลในสระน้ำพลันย้อนกลับเข้ามาในหัว ราวกับไฟป่าที่ลุกลาม เผาทำลายแนวป้องกันที่เขาเพิ่งจะสร้างขึ้นมาจนหมดสิ้นในทันที[อยากจะ...]ความคิดนี้ราวกับม้าป่าที่หลุดจากบังเหียน แฝงไว้ด้วยความเอาแต่ใจที่ไม่อาจโต้แย้งได้[ครั้งเดียวก
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 216
“ตายแล้ว!”เจียงหวนร้องอุทานออกมาเบา ๆ แล้วรีบก้มตัวลงไปเก็บทันทีท่าทางนี้ทำให้ร่างกายท่อนบนทั้งหมดของนางเอนไปข้างหน้า ไม่เพียงแต่จะหลบมือซ้ายที่ยกขึ้นมาของฮั่วหลินได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่ยังช่วยเพิ่มระยะห่างระหว่างร่างกายอีกด้วยนางเก็บช้อนขึ้นมา แล้วส่งให้กับเสี่ยวเจาที่คอยรับใช้อยู่ข้าง ๆ อย่างคล่องแคล่ว“เสี่ยวเจา ไปเปลี่ยนอันใหม่ที่สะอาดมาให้ที”ฮั่วหลินถือถ้วยชา มองการกระทำที่ต่อเนื่องราวกับสายน้ำของเจียงหวน มืออีกข้างหนึ่ง ก็ค้างเติ่งอยู่กลางอากาศอย่างน่าอึดอัดอีกครั้ง เขาค่อย ๆ ชักมือกลับ ปลายนิ้วเคาะลงบนโต๊ะที่เรียบลื่นเบา ๆ โดยไม่รู้ตัว[หลบอีกแล้วหรือ?][การตอบสนองนี่มันเร็วเกินไปแล้วนะ?][หรือว่าความคิดของเรามันเดาง่ายเกินไป? ไม่น่าจะใช่นะ?]ความรู้สึกแปลก ๆ ก่อตัวขึ้นในใจของฮั่วหลิน สายตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ ของเจียงหวนที่พยายามจะรักษาความสงบนิ่งแต่กลับเผยความรู้สึกผิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด ความสงสัยในใจก็ยิ่งเพิ่งมากขึ้น[แปลกจริง เหตุใดนางถึงดูเหมือนจะคาดเดาการกระทำของเราได้ตลอดเลยนะ?][เหมือนกับจะมองทะลุความคิดในใจของเราได้เลย]ความคิดนี้เพิ่งจะผุดข
You may also like
หญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง16.7K viewsฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ32.9K viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน13.6K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ27.3K viewsชาตินี้ข้าไม่ขอเป็นสตรีตัวแทน
ชงเมิ่ง5.3K viewsแม่เลี้ยงเดี่ยวกับอัจฉริยะแฝดทั้งห้า
ต้าเหนิง629 viewsจางเฟินเยว่ ยอดอนุภรรยา
กะปอมพ่นไฟ2.4K viewsหวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง
Sanassetong 5.0K views
