LOGINShare
บทที่ 69
Latest chapter
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 88
[ดังนั้น นางชอบรากบัวที่เราหั่น หรือชอบเรากันล่ะ?!]บนหน้าผากของเจียงหวนมีเครื่องหมายคำถามขนาดใหญ่ มุมปากแทบจะกลั้นไม่อยู่แล้วผู้ใดจะคิดว่าฮ่องเต้ที่ตัดสินเรื่องราวอย่างเด็ดขาดในราชสำนัก ยามอยู่ลำพังจะหมกมุ่นเพราะรากบัวชิ้นเดียวเช่นนี้“รากบัวนี้รสชาติเป็นเช่นใดเพคะ?” นางจงใจถามเจียงหวนมิได้หั่นรากบัวใหม่อีกครั้ง ตอนนั้นเพียงให้ฮั่วหลินหั่นเพิ่มอีกเท่านั้น แม้จะดูไม่หนาขนาดนั้นแล้ว แต่ก็มิได้ดูสวยงามมากนักฮั่วหลินพยักหน้าอย่างจริงจัง “ใช้ได้”[เรายอมรับว่ารากบัวที่เราหั่นไม่สมบูรณ์แบบอยู่บ้าง แต่ฝีมือนางดีนี่นา][อร่อยจนอยากเต้นระบำแล้ว นี่เป็นรากบัวที่อร่อยที่สุดที่เราเคยกินมาเลย!][แถมยังเป็นของที่เราทำกับนางด้วย!][จะบอกนางดีไหมนะว่า ที่จริงตอนเราหั่นรากบัว ได้แอบอธิษฐานด้วย…][ไม่ได้ไม่ได้ น่าขายหน้าเกินไปแล้ว ยังคงไม่พูดจะดีกว่า]เจียงหวนอดไม่อยู่ ‘พรวด’ พ่นเสียงหัวเราะออกมาความในใจของฮ่องเต้นั้นนางได้ยินทั้งหมด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนอธิษฐานเลยความปรารถนานั่นใสซื่ออย่างยิ่ง หวังเพียงจะได้พบนางทุกวันเท่านั้นในฐานะฮ่องเต้ผู้หนึ่งๆ เรื่องเล็กน้อยเช่นการพบนางนี้ ต้อง
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 87
คนทั้งสองยุ่งอยู่ในห้องครัวตลอดเช้า ขณะนี้เวลาได้ล่วงเลยมาถึงยามเที่ยงแล้ว และอาหารก็ได้ถูกเตรียมพร้อมแล้วเช่นกันเจียงหวนจัดยำรากบัวเย็นรายการสุดท้ายขึ้นโต๊ะ ขณะจะถอยไปด้านข้าง ฮั่วหลินก็เอ่ยปากอย่างกะทันหันว่า“ยุ่งมาตลอดเช้าแล้ว นั่งลงกินข้าวกับเราเถอะ”น้ำเสียงของเขายังคงให้ความรู้สึกของการออกคำสั่ง ตามที่ผู้เป็นฮ่องเต้มักมี[เสิ่นยี่บอกว่าแบบนี้จะดูใส่ใจกว่า…นางน่าจะชอบใช่ไหม?]ดวงตาของเจียงหวนเบิกกว้างเล็กน้อย เงยหน้ามองไปที่ฮั่วหลินเหตุใดเสียงความในใจนี่ถึงได้เพี้ยนไปเรื่องอื่นอยู่หน่อยเล่า?ฮ่องเต้หนุ่มน้อยนั่งหยัดกายตรงอยู่หน้าโต๊ะ ใบหน้าเคร่งขรึม ทว่าเนตรหงส์ทั้งคู่นั้นกลับแฝงไปด้วยความคาดหวังอย่างเลือนราง[เหตุใดนางจึงไม่ขยับ? หรือว่าเราดุเกินไป?][ไม่เช่นนั้นลองพูดอีกทีดีหรือไม่ ลดน้ำเสียงให้อ่อนโยนหน่อย?]นี่หากเป็นในอดีต ไม่ต้องให้ฮั่วหลินเรียก เจียงหวนก็คงนั่งลงกินข้าวเองแล้วแต่หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่บ่อน้ำพุร้อนและเรื่องการถวายงาน เจียงหวนก็ลังเลแล้วก่อนหน้าก็เป็นเพราะนางมักทำอาหารให้ฮ่องเต้ เพราะต้องการเอาใจเขา ถึงได้สร้างความเข้าใจผิดว่านางก็ชอบเขาเช่นก
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 86
เจียงหวนเหงื่อตกด้วยความละอาย ฮั่วหลินไม่รู้เลยว่า ตนต้องแสดงออกอย่างระมัดระวังเพื่อปกปิดความในใจมากเพียงใดนางไม่สังเกตเห็นหรือไง นางหมดคำพูดต่างหากแต่แขนเสื้อของฮั่วหลินก็พับขึ้นมาแล้ว ย่อมไม่อาจไล่คนเขาไปกระมังเจียงหวนจึงได้แต่สาธิต “ทำแบบหม่อมฉันนี่ หั่นเป็นชิ้นบางๆ ก็พอเพคะ”ฮั่วหลินพยักหน้า หยิบมีดทำอาหารขึ้นมาเขาเป็นคนที่เคยชินกับการใช้กระบี่ ยามนี้วิธีการจับมีดไม่ถูกแม้แต่น้อย เจียงหวนยังไม่ทันได้แก้ไขข้อผิดพลาด ก็ได้ยินเสียง ‘ฉับ’ ดังขึ้นมารากบัวขาดออกเป็นสองท่อนตามเสียง หน้าตัดเรียบลื่นเป็นมันวาว“ฝ่าบาท นี่เป็นการทำอาหาร มิใช่การประหารนะเพคะ”เจียงหวนมองจนปากอ้าตาค้าง หากรากบัวพูดเป็นแล้วล่ะก็ จะต้องร้องขอความเป็นธรรมจากกองเลือดแน่“เรารู้”ฮั่วหลินรู้สึกกระดากอายอยู่บ้าง ทว่าเขาปากแข็งนัก หยิบรากบัวขึ้นมาอีกท่อนแล้วคราวนี้ไม่หั่นคนแล้ว เปลี่ยนเป็นประหารด้วยการแล่เนื้อแทนเจียงหวนมองแผ่นรากบัวรูปร่างแปลกประหลาด หนาบางไม่เท่ากันที่อยู่บนโต๊ะ บางแผ่นยังถึงกับเละเป็นเศษซากด้วยฮั่วหลินมองมือของตนอย่างเงียบงัน จากนั้นก็มองไปที่รากบัว[เหตุใดหั่นรากบัวชิ้นเดียว
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 85
ทันทีที่คำพูดหลุดออกไป ทั่วทั้งห้องก็เต็มไปด้วยความเงียบสงัดเพื่อเว้นพื้นที่ให้พวกเขา นางกำนัลต่างยืนอยู่ห่างออกไปริมห้อง แม้แต่หวังเต๋อกุ้ยก็มิได้ปรนนิบัติอยู่ข้างกายฮั่วหลินนับจากเริ่มกินข้าว บริเวณรอบๆ ก็ไม่มีผู้ใดเอ่ยวาจาฮั่วหลินตกตะลึงไปแล้ว แม้แต่ความเย็นชาภายในดวงตาสีเข้มอันลึกล้ำคู่นั้นของเขาก็จางหายไปสามส่วนเขามองไปที่เจียงหวน ในก้นบึ้งของดวงตาเขียนเครื่องหมายคำถามอันเบ้อเริ่มไว้“ส่งเสียงกวนอะไรหรือ?”เสียงของฮั่วหลินมีกระแสความสงสัยกระทั่งมีกระแสความอบอุ่นของความเมตตาห่วงใยต่อผู้พิการทางสมอง ที่ทุกคนต้องรับผิดชอบอยู่ด้วยทว่าเจียงหวนไม่มีเวลามาสนใจเรื่องนี้ นางกำลังเค้นสมองคิดข้ออ้างเพื่อกลบเกลื่อนสถานการณ์นี้“หม่อมฉันหมายถึง…” นางนึกวิธีแก้ออกอย่างรวดเร็ว “หมายถึงจักจั่นที่อยู่นอกหน้าต่างหนวกหูเกินไปเพคะ…”ฮั่วหลินหันศีรษะมองออกไปนอกหน้าต่าง ในช่วงฤดูร้อนมีจักจั่นร้องอยู่ใต้ต้นไม้จริงๆ ทว่าเสียงนั่นเบามากจนแทบไม่ได้ยิน[เหตุใดเราจึงไม่ได้ยินเล่า?][หรือจวงกุ้ยเหรินจะมีหูพันลี้ เป็นผู้มีฝีมือที่เหมาะจะเป็นองครักษ์ลับเมื่อเจียงหวนได้ยินความในใจนี้ ก็รีบคีบ
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 84
กระทั่งชาดบนพู่กันชาดหยดลงบนฎีกา และกระจายตัวเป็นหมึกสีแดงกลุ่มหนึ่ง ฮั่วหลินกลับยังคงไม่รู้สึกตัว‘สามสิบหกกลยุทธ์พิชิตนารี’ เมื่อคืนของเสิ่นยี่ยังคงวนเวียนอยู่ในหัว ทำให้ฮั่วหลินไม่อาจสงบใจเนื่องจากเนื้อหามีมากเกินไป จนเด็กน้อยเรียนจนสับสนแล้วในขณะที่กำลังคิดถึงเรื่องนั้น เสียงรายงานของหวังเต๋อกุ้ยก็ดังเข้ามาว่า“ฝ่าบาท จวงกุ้ยเหรินได้รออยู่นอกตำหนักแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ฎีกาในมือของฮั่วหลินปิดดัง ‘ป้าบ’ เข้าหากัน จากนั้นก็บังคับตนเองให้สงบและกระแอมเบาๆ ทีหนึ่ง“เบิกตัว”เจียงหวนเดินถือกล่องอาหารเข้ามา ทำความเคารพอย่างชดช้อย“หม่อมฉันถวายบังคมฝ่าบาท”กระโปรงสีกลีบบัวคลี่สลายอยู่บนพื้นราวกลีบดอกไม้ ปิ่นเงินเรียบง่ายที่ประดับอยู่บนผมพลิ้วไหวเบาๆ ไปตามการเคลื่อนไหว ไหวจนหัวใจของฮั่วหลินรู้สึกคันคะเยอเล็กน้อย[เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึก ว่าการคารวะของจวงกุ้ยเหรินจะงดงามเพียงนี้][ชายกระโปรงคล้ายดอกโบตั๋น? แต่บุคลิกกลับคล้ายดอกซิ่ง [1] ยิ่งกว่า… ]เจียงหวนที่กำลังลุกขึ้นซวนเซทันที มือสั่นจนเกือบทำกล่องอาหารตกในยุคโบราณก็มีเกมออนไลน์เหรอ ไม่งั้นฮ่องเต้มาเล่นเรื่องเทพธิดาบุปผาอะไรกัน!
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 83
เสิ่นยี่ถอยหลังไปครึ่งก้าวพร้อมกับยกมือสองข้าง “ฟ้าดินเป็นพยาน เป็นเจ้าพวกลูกหมาในหน่วยองครักษ์ลับของเจ้ากำลังพนันกันว่ากุ้ยเหรินจะถวายตัวเมื่อไหร่ อัตราเดิมพันสูงไปถึงหนึ่งต่อสามแล้ว"“หุบปาก!”นิ้วของฮั่วหลินออกแรงอย่างกะทันหัน พู่กันชาดหักออกเป็นสองท่อน เสิ่นยี่หัวเราะร่ายิ่งกว่าเดิม“นางเป็นสนมของเจ้า หากเจ้าพึงใจจริงๆ เพียงออกราชโองการก็พอ เหตุใดต้อง…”เมื่อฮั่วหลินคิดถึงท่าทางของเจียงหวนตอนที่พบเขาในวันนี้ ภายในอกก็จุกแน่น“ที่เราต้องการคือความเต็มใจ”หากมีราชโองการให้เจียงหวนถวายงาน เช่นนั้นเขาจะต่างอันใดกับองครักษ์ที่บุกเข้าไปในตำหนักน้ำพุร้อนกันเล่า?เสิ่นยี่อดเดาะลิ้นไม่ได้ ภายในใจคิดว่าฮั่วหลินตกหลุมเข้าไปแล้วจริงๆในเมื่อเป็นเช่นนี้ ตัวเขาในฐานะสหายที่ดี จะไม่ช่วยสักหน่อยได้อย่างไรที่สำคัญที่สุดคือการพนันของหน่วยองครักษ์ลับ เขาก็วางเดิมพันไปเช่นกันรอยยิ้มของเสิ่นยี่เปล่งประกายขึ้นกว่าเดิม “อันที่จริงแล้วเรื่องยินยอมพร้อมใจก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ข้ากลับมีวิธีบางอย่าง”เมื่อฮั่วหลินได้ยินดังนั้น แววตาก็วูบไหวเล็กน้อย “วิธีอะไร?”เสิ่นยี่ยกริมฝีปากยิ้มออกมา หล
You may also like
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย488.4K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง122.0K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ26.5K viewsพลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่392.7K viewsนางเอกหลบไป นางร้ายมาแล้ว
หยกขาว414 viewsเกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี
ประดับดิน2.0K viewsย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท
กุหลาบดิน811 viewsพยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ
LiHong10.2K views
