บทที่ 1758

อันเหนียนยิ้มขืน เอาสาเหตุเล่าออกมาอีกรอบหนึ่ง

ทางนั้น ฟู่จาวหนิงเพิ่งจะช่วยชีวิตข้าราชการไข้ขึ้นสูงกลับมา เฉินเซียวก็มาหานาง ให้นางไปฝังเข็มหยุดอาการไอ

พวกนางเห็นสภาพของข้าราชการคนนั้นแล้วตกใจมาก ตอนนี้จึงรีบให้ฟู่จาวหนิงฝังเข็ม

ก่อนหน้านี้ยังไม่ยอมอยู่เลย

ฟู่จาวหนิงตอนนี้ก็ไม่อยากคิดเล็กคิดน้อยกับพวกนาง แต่พอเตรียมจะรับปาก ก็ได้ยินเสียงตะโกนของสืออีด้านนอก บอกว่าอันเหนียนบาดเจ็บ ต้องการให้มาจัดการให้

"พวกเจ้าได้ยินแล้วนะ ใต้เท้าอันบาดเจ็บแล้ว ข้าต้องไปดูก่อน"

ฟู่จาวหนิงพูดพลางแบกกล่องยาหมุนตัวรีบเดินผ่านเฉินเซียงไป

เฉินเซียงถลึงตาโต ไม่อยากเชื่อ

"หมอเทวดาฟู่หยุดก่อน!"

นางยื่นมือมาดึงฟู่จาวหนิงไว้ ไม่ให้นางไป

"ปล่อยมือ" ฟู่จาวหนิงหันหน้ากลับมาเหลือบมองนาง น้ำเสียงเองก็เย็นลงมาแล้ว

"องค์หญิงใหญ่ของพวกเรารอท่านมานานแล้ว เมื่อครู่คนนั้นใกล้จะตาย พวกเราก็ยังรอ แล้วตอนนี้ล่ะ?"

"เจ้าไม่ได้ยินเรอะ? ใต้เท้าอันบาดเจ็บแล้ว!"

"ใต้เท้าอันอะไรข้าไม่รู้จัก แต่ก็แค่บาดเจ็บเท่านั้น ด้านนอกมีคนตั้งมากมายช่วยเขาพันแผลไม่ได้หรือไรกัน? แค่พันแผลแค่นี้ องครักษ์พวกนั้นของท่านก็ทำได้ พ่อของท่าน