เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1895
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2276
ถูกเขาถามแบบนี้ คำพูดที่เหลือของถังเซิงก็พูดออกมาไม่ได้แล้วนางมองไปทางน้องสาว พบว่านางมีสีหน้าโกรธแค้น หน้าแดงก่ำ สองมือกำหมัด ราวกับถูกคำพูดของคุณชายน้อยทำให้โมโหถังเซิงตกตะลึงขึ้นในใจทันทีเรื่องนี้ถ้าเอาจริงๆ ก็เป็นน้องสาวที่ทำผิดก่อนนะ เรื่องที่นางเข้าไปข้างกายอ๋องเจวี้ยนเมื่อครู่นี้ คิดว่าคุณชายน้อยมองไม่ออกรึไงกัน?น้องสาวควรจะรู้สึกผิดถึงจะถูก ตอนนี้กลับกล้ามาโกรธเสียอย่างนั้นนางเข้าใจขึ้นมาในพริบตาคุณชายน้อยเองก็บอกกับนางอ้อมๆ ว่าถังชิ่นไม่คู่ควรตอนนี้คำพูดก่อนหน้าที่คุณชายน้อยพูดว่าเป็นเพียงคำล้อเล่นของเหล่าผู้อาวุโส ถือเป็นการไว้หน้าถังชิ่นแล้วถ้าคุณชายน้อยพูดออกมาตรงๆ ล่ะก็ หลังจากนี้ถังชิ่นคงไม่มีหน้าพบผู้คนอีกแล้ว"ใช่ ในเมื่อคุณชายน้อยพูดเช่นนี้ เช่นนั้นเรื่องล้อเล่นก่อนหน้านี้พวกเราก็จะลืมมันซะ" ถังเซิงปรับท่าทีทันที โค้งคำนับให้ถังอู๋เยว่ "ข้าขอให้สุขภาพของคุณชายน้อยดีวันดีคืน และหลังจากนี้ได้มีวาสนาพบกับคู่ครอง""อืม ขอบคุณมาก" ถังอู๋เยว่รู้สึกว่าถังเซิงเข้าใจสถานการณ์ได้ดีแต่ถังชิ่นกลับพังทลายลงทันที"ท่านพี่ นี่มันงานแต่งงานของข้า! จะว่าไป ท่านพ่อท
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2275
เสียงของถังอู๋เยว่ยังคงดังขึ้นต่อ"แต่ว่า หลายปีนี้ข้าก็พักฟื้นอาการป่วยอยู่ตลอด ไม่เคยออกมาพบแม่นางถังชิ่นเลย และไม่เคยหาข่าวเรื่องตัวนางอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ผู้อาวุโสต่อมาก็ไม่ได้เอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาอีก พวกเราทั้งสองครอบครัว ก็ไม่มีการแลกเปลี่ยนใบเกิดและหมั้นหมายกันอ่ย่างเป็นทางการด้วย"สีหน้าของถังชิ่นเปลี่ยนไปมา"คุณชายน้อย พวกเราไปพูดกันแบบส่วนตัวดีไหม?" ถังเซิงเหลือบมองน้องสาวผาดหนึ่ง ในใจรู้สึกไม่ค่อยดีขึ้นมา และอยากให้เรื่องนี้ยังพอมีโอกาสได้คลี่คลายลงอยู่แต่ถังอู๋เยว่ก็ไม่ให้โอกาสกับนาง พูดต่อมาอีกว่า"ดังนั้น เรื่องนี้วันนี้ข้าขออธิบายไว้ที่นี่อย่างเป็นทางการ เรื่องงานแต่งงานของข้ากับแม่นางถังชิ่น เป็นแค่เรื่องล้อเล่นของเหล่าผู้อาวุโสสมัยที่พวกเรายังเด็กเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องจริง เป็นจริงขึ้นมาไม่ได้ ข้ากังแม่นางถังชิ่นหลังจากโตแล้วก็ไม่เคยพบกันอีกเลย ไม่มีความรู้สึกใดๆ ทั้งสิ้น และขออธิบายไว้ตรงนี้ เพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบกับการแต่งงานของแม่นางถังชิ่นในภายหลัง"ถังอู๋เยว่พูดจบ ก็หมุนตัวมาประสานมือคารวะให้ถังชิ่น"ถังชิ่น หลังจากนี้พวกเราก็เป็นคนของเขาชิงถงด้วยกัน นอกจาก
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2274
เมื่อครู่ คุณชายน้อยให้เหล่าผู้อาวุโสใหญ่ของเขาได้เห็นใบหน้าแท้จริงไปแล้วเพราะอะไรกัน? บางทีในที่สุดเขาก็คิดจนเข้าใจแล้ว สามารถยอมรับสถาพของตนเองได้แล้ว หรือก็คือ อาการป่วยของเขามีความหวังจะรักษาแล้ว ดังนั้น คุณชายน้อยจึงมีความมั่นใจขึ้นมาจากที่ถังเซิงเห็น ไม่ว่าจะความเป็นไปได้ไหน ก็ล้วนเป็นเรื่องดีทั้งนั้นขอแค่คุณชายน้อยยังมีชีวิตต่อไปได้ ใบหน้านั่นจะเป็นอะไรไปเล่า? เขาเองก็ฉลาดมากมาตั้งแต่เด็ก ความสามารถในการลงมือทำก็สูงมาก เป็นคนที่มีพรสวรรค์สุดๆกระทั่งคุณชายใหญ่ยังเคยบอก ว่าหลังจากนี้หากเขาชิงถงคิดจะพัฒนา ความสามารถของคุณชายน้อยนั้นสำคัญมากแล้วตอนนี้ถังชิ่นเอาตัวตนฐานะอะไร ถึงคิดจะมาขอดูใบหน้าคุณชายน้อยกัน?น้องสาวคนนี้ ถูกเลี้ยงดูตามใจจนนิสัยเสียไปแล้ว!"คุณชายน้อย ขอท่านโปรดให้อภัยเสี่ยวชิ่นด้วย นางยังเด็กไม่ประสีประสา ข้าจะพานางกลับไปให้ท่านพ่อท่านแม่สั่งสอนเอง"ถังเซิงยังพูดไม่ทันจบ ถังชิ่นก็ตัดบทนางขึ้นมา"พอแล้ว ท่านพี่ นี่ข้าจริงจังนะ ท่านอย่ามาทำให้ข้าเสียเรื่องนักได้ไหม? ท่านไม่รู้อะไรเลยแท้ๆ ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองเลย ทั้งวันรู้แต่ว่าต้องประจบคนนั้นคนนี้ อ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2273
ถังชิ่นพอได้ยินเสียงของถังอู๋เยว่ระยะห่างที่ใกล้แค่นี้ กลับยังฟังออกถึงความชรา ไม่ใช่เสียงของชายหนุ่มที่ยังบริสุทธิ์แบบนั้นต่อให้มีม่านบางกั้นไว้ นางก็ยังเห็นผมขาวเต็มศีรษะของเขาแม้บนหน้าจะยังมองไม่ออก แต่นางก็รู้สึกว่าตนเองเข้าใจชัดเจนแล้วเรื่องที่ลือกันนั้นไม่ผิดเลย และไม่ได้เกินเลยแม้แต่นิด คุณชายน้อยมีหน้าตาเหมือนกับชายชราจริง!ไม่แน่บนหน้าเขาอาจจะยังมีริ้วรอยคนแก่อยู่อีกมากด้วยเหมือนกับผู้อาวุโสใหญ่แบบนั้นนางเป็นสาวน้อยคนหนึ่ง จะมาแต่งงานกับ "คนแก่" แบบนี้ได้ยังไง?พอคิดถึงตรงนี้ นางจึงระงับความรังเกียจในใจไว้ ฝืนยิ้มออกมา "คุร๙ายน้อยยังจำข้าได้ไหม? ข้าคือชิ่นชิ่น""ชิ่นชิ่น?"ถังอู๋เยว่นึกขึ้นมาตอนเด็กๆ ท่านปู่กับเหล่าผู้อาวุโสเคยพูดไว้จริงๆ ว่าตระกูลสายข้างมีเด็กสาวที่ถูกฝากเลี้ยงไว้คนหนึ่ง ตอนที่กำเนิดมามีลางดี ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นช่วงที่ภัยพิบัติของเขาชิงถงคลี่คลายลงด้วย แม่นางคนนั้นเองก็หน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู สู้หมั้นหมายกับเขาไว้เลยน่าจะดีตอนนั้นพวกเขารู้สึกว่า หลังจากนี้ผู้นำตระกูลก็มีพี่ใหญ่เขาอยู่ เขาสามารถทุ่มเทให้กับการเรียนรู้ แล้วใช้ความรู้ความสาม
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2272
สีหน้าถังอู๋เยว่ดูแน่วแน่ขึ้นมา"ถอยออกไปให้หมด" เขาตะโกนใส่พวกนักระบำพวกนั้นตอนนี้ถังอู๋เยว่เองก็ดูมีความน่าเกรงขามขึ้นบ้างแล้วนักระบำเหล่านั้นล้วนงงงัน จากนั้นก็มองไปทางผู้นำตระกูลเหล่าผู้อาวุโสล้วนกำลังล้อมผู้นำตระกูลกับผู้อาวุโสใหญ่อยู่ตอนนี้เอง ถังชิ่นก็รีบเดินเข้ามา"เสี่ยวชิ่น!" ถังเซิงดึงนางไว้ไม่ทัน รีบร้อนลุกขึ้น พอคิดๆ ก็รีบตามเข้ามาด้วยจูเฉียนเฉี่ยนมองอยู่ด้านหลัง รู้สึกว่าสถานการณ์เริ่มวุ่นวายขึ้นมาแล้วเขาชิงถงกำลังจะเริ่มขัดแย้งภายในหรือเปล่านะ? แบบนี้นางควรส่งข่าวไปให้ถังสืออวิ้นหรือเปล่า? บางทีสายของฝั่งถังสืออวิ้น อาจจะได้เวลากลับเขาชิงถงแล้วไหมนางตัดสินใจจะสังเกตต่ออีกหน่อย อย่างน้อยก็ช่วยดูว่ามีใครบ้างที่จะหันไปหาพวกถังสืออวิ้นได้ถึงยังไงพวกเขาก็เป็นคนตระกูลถังจูเฉียนเฉี่ยนช่วงนี้อยู่ในเขาชิงถง ก็พบเรื่องอีกเรื่องหนึ่งเข้า ก็คือบนเขาชิงถงยังมีคนส่วนน้อย ที่น่าจะพึ่งพาเขาชิงถงแค่ชั่วคราว ปกติพวกเขาจะมีนิสัยกับขอบเขตกิจวัตรของตนเองอยู่ รวมกันเป็นกลุ่มก้อนขึ้นมาคนเหล่านั้นดูเหมือนไม่ใช่ตระกูลเดียวกัน เหมือนจะเป็นตระกูลเล็กๆ ที่มาเกาะกลุ่่มก้อนกันชั
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2271
ท่านปู่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ยื่นมือคว้าข้อมือเขาไว้ถังอู๋เจวี้ยนก้มหน้ามองเขา"ท่านปู่?"หรือท่านปู่จะไม่อยากให้เขาไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกัน?หรือก็คือ ท่านปู่เองก็พบว่าคนเหล่านี้ดูแปลกไป?"อู๋เจวี้ยน เคารพเหล่าผู้อาวุโสหน่อย" ผู้อาวุโสใหญ่เอ่ยขึ้นช้าๆ จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนตอนที่คนในตระกูลยังไม่ทันได้ภูมิใจกับการที่เขามาปกป้อง เขาก็เอ่ยต่อว่า "พวกเจ้ามีเรื่องอะไรอยากพูด ก็มาพูดกับข้าก่อนเถอะ อู๋เจวี้ยนถึงแม้จะรับช่วงผู้นำตระกูลแล้ว แต่ตอนนี้สำหรับเขา ชีวิตของอู๋เยว่ก็ยังสำคัญที่สุดอยู่ดี"น้ำเสียงของเขาขรึมลงมา "ข้ายังอยู่ที่นี่ พวกเจ้าก็เริ่มคิดจะเอาภาระหนักอึ้งของเขาชิงถงมาผูกมัดอู๋เจวี้ยนแล้วรึ? ข้ามอบเขาชิงถงให้เขา เพราะอยากให้เขาปกป้องเขาชิงถงจริงๆ แต่ไม่ได้ต้องการให้เขามาเจอกับความทุกข์และความไม่เป็นธรรมในเขาชิงถง"เขาพูดพลาง คลายมือของถังอู๋เจวี้ยนออก "อู๋เจวี้ยน เจ้าไปซะ ข้าจะดูว่าพวกเขาคนไหนกล้าขวาง"คิดจะไม่ไว้หน้าพวกเขา?ถังอู๋เจวี้ยนเม้มปาก "ท่านปู่ ท่านอย่าเพิ่งโกระเคืองไป ระวังสุขภาพด้วย""ไปดูอู่เยว่เถอะ"ผู้อาวุโสใหญ่ส่งสายตาให้เขาเขามองไปยังคนที่ขวางทางตรงหน้าถั
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่126.0K viewsทาสสาวพราวพิลาส
พิณเคล้าสายฝน115.3K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง10.0K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น15.5K viewsดั่งบุปผา ดุจจันทรา
องค์หญิงโนเนม578 viewsฮองเฮาจอมซุ่มซ่ามของเจิ้น
Yuyueyuan82 viewsจางม่านอวี้ นางสนมล่มเมือง
อัญญาณี306 viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง17.0K views
