บทที่ 2193

ฟู่จาวหนิงกลับรู้สึกว่าตรรกะของนางมันน่าประทับใจซะเหลือเกิน

"เพราะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้น เลยถือว่าพวกท่านไม่ได้ทำอะไรไว้อย่างนั้นหรือ? ไม่เกิดเรื่อง ก็เพราะอายวนเก่งกาจ ไม่ใช่เพราะพวกท่านเก็บมือได้ทันเวลา"

ฟู่จาวหนิงมองหยวนอี้อย่างเย็นชา น้ำเสียงเองก็เย็นชาขึ้นมา

"ไม่ว่าจะผลลัพธ์อะไร ก็ลบเรื่องแผนร้ายที่พวกท่านหาแม่นางมา วางแผนคิดจะยั่วยวนสามีข้า วางแผนให้ความรักของเราสามีภรรยาต้องร้าวฉานออกไปไม่ได้"

"พวกท่าน ใช้วิธีการต่ำช้า เป้าหมายก็ไร้ยางอาย ข้าพูดชัดเจนพอแล้วหรือยัง? ดังนั้น แม่นางหยวนคิดว่า ข้าจะเลือกออกจากแคว้นเจาไปกับคนแบบพวกท่านหรือ?"

"พระชายาอ๋องเจวี้ยน" หยวนอี้หน้าเปลี่ยนสี

"แล้วก็ เมื่อครู่ท่านก็ยังพูดว่า เสี่ยวเซ่ออาจจะถูกคนในราชวงศ์แคว้นหมิ่นของพวกท่านซื้อตัวไป นั่นก็อธิบายได้ว่า นอกจากท่านแล้ว คนในราชวงศ์แคว้นหมิ่นก็ล้วนไร้ยางอายมาก ถึงกลับมองอ๋องเจวี้ยนของแคว้นเจาเป็นสิ่งของที่สามารถปล้นชิงใช้ประโยชน์ได้"

"จากราชวงศ์ ลงไปจนถึงขุนนางของพวกท่าน ล้วนเป็นพวกใจดำไส้เน่ากันทั้งนั้น ท่านทำไมถึงคิดว่า ข้าต้องตามท่านไปที่แคว้นหมิ่นด้วย"

ฟู่จาวหนิงพูดแบบไม่เกรงใจเลยสักนิด