แชร์

บทที่ 2487

ผู้เขียน: จุ้ยหลิงซู
สามวันต่อมา

อากาศเย็น มีหมอก

บนเขาจำนงเทพตั้งแต่ช่วงกลางคืนจนถึงเช้าตรู่ ถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอกบางๆ จนดูเต็มไปด้วยกลิ่นอายของเซียน

ในเมืองอวิ๋นจิงมีคนบอกเวลายามด้วย

ตอนยามห้า คนบอกเวลายามพอตีเคาะกลองยาม เตรียมจะกลับไปนอนหลับ ก็รู้สึกว่าด้านหลังมีลมอะไรพัดผ่านไป

เขาหมุนตัวไปดู ก็ไม่มีอะไร

แต่ว่า ข้างๆ ก็เป็นหอระฆังแห่งหนึ่งของเมืองอวิ๋นจิงพอดี

บนหอระฆังแต่ก่อนจะมีข้าราชการคอยเฝ้าอยู่ตลอด คนของลัทธิเทพทำลายล้างก็เข้ามาสับเปลี่ยนข้าราชการพวกนี้ออกไป

ที่นี่สามารถมองเห็นถนนใหญ่บริเวณประตูเมืองได้ตลอดเส้นทาง พอมีอะไรเคลื่อนไหวก็จะเห็นได้หมด

คนของลัทธิเทพทำลายล้างไร้เหตุผล แม้จะไม่ฆ่าคนส่งเดช แต่บางครั้งก็ยังมีการทุบตีเตะต่อย หรือเหยียดหยามเข้ามา แล้วยังใช้พวกพิษที่ทำให้เกิดตุ่มพุพองบนหน้าหรือทำให้คันขึ้นมาเหมือนกัน

คนบอกเวลายามตอนที่เดินผ่านหอระฆังแห่งนี้ก็หวาดระแวง

หลังจากผ่านมาจึงถอนใจโล่ง

แต่เมื่อครู่ที่มีลมพัดผ่านไป เขารู้สึกไปเองหรือ?

เขาเหลือบมองไปทางหอระฆัง ตัวสั่นขึ้นมา รู้สึกว่าไม่ควรไปยุ่งเรื่องคนอื่น

ต่อให้ไม่ใช่ลมแล้วทำไมกัน?

คนบอกเวลายามรีบออกไป

และเขาก็ไม่รู้เลย ว
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2488

    "พวกเจ้าเป็นใคร? จะทำอะไรน่ะ?"สาวกลัทธิเทพทำลายล้างที่เฝ้าจวนว่าการพอเจอคนที่มารับตัวจางลี่เฉิง ก็ร้องเสียงดังขึ้นมา"หยุดนะ!"จงเจี้ยนพาคนเข้ามาชิงตัวจางลี่เฉิง เดิมทีจงใจให้อีกฝ่ายพบตัวอยู่แล้วกระทั่งว่า เขายังพาจางลี่เฉิงวิ่งวนวิ่งวนรอบจวนว่าการก่อน พอสร้างความวุ่นวายมากพอ จากนั้นจึงดึงตัวคนทะยานออกไปอย่างรวดเร็วด้วยวิชาตัวเบาอีกฝ่ายพอเห็นสถานการณ์ ก็ร้องตะโกนขึ้นทันที ร้องเรียกคนอื่นให้ไล่ตามไปพวกจงเจี้ยนดึงตัวจางลี่เฉิง วิ่งพล่านไปทั่วเมืองพอผ่านหอระฆัง องครักษ์ที่เข้ายึดจุดสำคัญไว้ก็เป่าแตรสัญญาณขึ้นมา จากนั้นก็ร้องเรียกคนเสียงดัง"มีคนชิงตัวจางลี่เฉิง! รีบไปขวางพวกเขาไว้!"สาวกคนอื่นที่เฝ้าอยู่ในเมืองเดิมทีก็จะฟังคำสั่งของคนเหล่านี้ พอได้ยินเสียง สาวกที่ลาดตระเวนก็รีบตามจงเจี้ยนและคนอื่นไปทันที"หลีกไป!"พวกจงเจี้ยนหลังจากวนไปรอบหนึ่ง ก็พุ่งตรงไปทางประตูเมืองเพราะจำนวนคนของพวกเขาก็ไม่น้อย วิชาตัวเบาก็ร้ายกาจ สาวกลัทธิเทพทำลายล้างพอเห็นก็เข้าใจกันขึ้นมา"พวกเขาต้องเป็นคนของอ๋องเจวี้ยนแน่นอน!""ตามพวกเขาไป! จับเป็นพวกเขา พวกเราก็ได้คุณความดีครั้งใหญ่แล้ว!"คนท

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2487

    สามวันต่อมาอากาศเย็น มีหมอกบนเขาจำนงเทพตั้งแต่ช่วงกลางคืนจนถึงเช้าตรู่ ถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอกบางๆ จนดูเต็มไปด้วยกลิ่นอายของเซียนในเมืองอวิ๋นจิงมีคนบอกเวลายามด้วยตอนยามห้า คนบอกเวลายามพอตีเคาะกลองยาม เตรียมจะกลับไปนอนหลับ ก็รู้สึกว่าด้านหลังมีลมอะไรพัดผ่านไปเขาหมุนตัวไปดู ก็ไม่มีอะไรแต่ว่า ข้างๆ ก็เป็นหอระฆังแห่งหนึ่งของเมืองอวิ๋นจิงพอดีบนหอระฆังแต่ก่อนจะมีข้าราชการคอยเฝ้าอยู่ตลอด คนของลัทธิเทพทำลายล้างก็เข้ามาสับเปลี่ยนข้าราชการพวกนี้ออกไปที่นี่สามารถมองเห็นถนนใหญ่บริเวณประตูเมืองได้ตลอดเส้นทาง พอมีอะไรเคลื่อนไหวก็จะเห็นได้หมดคนของลัทธิเทพทำลายล้างไร้เหตุผล แม้จะไม่ฆ่าคนส่งเดช แต่บางครั้งก็ยังมีการทุบตีเตะต่อย หรือเหยียดหยามเข้ามา แล้วยังใช้พวกพิษที่ทำให้เกิดตุ่มพุพองบนหน้าหรือทำให้คันขึ้นมาเหมือนกันคนบอกเวลายามตอนที่เดินผ่านหอระฆังแห่งนี้ก็หวาดระแวงหลังจากผ่านมาจึงถอนใจโล่งแต่เมื่อครู่ที่มีลมพัดผ่านไป เขารู้สึกไปเองหรือ?เขาเหลือบมองไปทางหอระฆัง ตัวสั่นขึ้นมา รู้สึกว่าไม่ควรไปยุ่งเรื่องคนอื่นต่อให้ไม่ใช่ลมแล้วทำไมกัน?คนบอกเวลายามรีบออกไปและเขาก็ไม่รู้เลย ว

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2486

    ไม่ว่าเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างจะใช่หรือไม่ใช่ผู้รับใช้เทพเหยี่ยวก่อนหน้านี้หรือไม่ อย่างน้อยตอนนี้ก็เป็นการเตือนเซียวหลันยวนกับคนอื่นๆ แล้วว่า บุคคลผู้นี้อาจจะเป็นผู้ที่ร้อยพิษมิกล้ำกราย"พี่เขย พวกเราได้ของสิ่งนี้มา"ฟู่จาวเฟยเอาไม้ที่ขูดออกมาส่งให้เซียวหลันยวน "แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร"เซียวหลันยวนเอาไม้สองสามชิ้นนั้นส่งให้จางลี่เฉิง "ใต้เท้าจางรู้จักไม้พวกนี้ไหม?"จางลี่เฉิงรับไป มองดูอย่างละเอียด แล้วลองดมดูเขารู้จักจริงๆ!หลังจากดมกลิ่นไม้นี้ สีหน้าจางลี่เฉิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นก็สงสัยขึ้นมา"ไม้ชนิดนี้ขึ้นอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่งบนเขาจำนงเทพ หาค่อนข้างยาก แต่ก็ยังมีอยู่" เขาลังเลไปครู่หนึ่ง แล้วจึงเอ่ยต่อว่า "แต่ไม้ชนิดนี้ จากที่ข้าเข้าใจมาก่อนหน้า ประโยชน์ของมันออกจะดูน่าอายหน่อย คือเมื่อนำมาแช่แล้วตากแห้ง จะส่งกลิ่นที่ทำให้คนรู้สึกเร้าอารมณ์ขึ้นมา"พวกของเซียวหลันยวนพอได้ฟัง ก็เข้าใจขึ้นมาแล้วน่าจะเป็นยาที่ทำให้คนลุ่มหลงมัวเมากันนั่นล่ะฟู่จาวเฟยอายุยังน้อย พอได้ยินแล้วก็อดหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาไม่ได้แล้วเขายังดมมันอยู่ตั้งนาน! ยิ่งไปกว่านั้นเขายังรู้สึกว่ากลิ่นนี้น่

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2485

    ฟู่จาวเฟยไม่รู้ว่าทูตเทพเหยี่ยวอะไรนั่นช่วยกลับมาจากที่ไหน"แต่ว่า คนคนนั้นเป็นทูตเทพเหยี่ยวได้สองปีก็ป่วยตายไป ต่อมาทุกคนล้วนบอกว่าอัปมงคล เทพเหยี่ยวน่าจะไม่ชอบเขา แล้วจึงทำการเลือกใหม่อีกคน"เซียวหลันยวนขมวดคิ้ว"เสี่ยวเฟย เจ้าคิดจะบอกว่า เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างอาจจะเป็นผู้รับใช้เทพเหยี่ยวคนนั้นของพวกเจ้าก่อนหน้านี้หรือ?"ฟู่จาวเฟยกลับส่ายศีรษะ"ไม่ใช่ขอรับ พี่เขย ข้าอยากจะบอกว่า เงื่อนไขการคัดเลือกผู้รับใช้เทพเหยี่ยวนั้นมีอยู่สองข้อ ที่คนภายนอกอาจมองว่าแปลกประหลาดมาก หากผ่านสองข้อนี้ไปได้ คนคนนั้นก็คงจะมีพรสวรรค์อยู่บ้าง""สองข้อไหน?" ถังอู๋เจวี้ยนรู้สึกอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา"ข้อหนึ่งคือไม่กลัวพิษแต่กำเนิด"ตอนที่ฟู่จาวเฟยพูดขึ้นมาก็รู้สึกอิจฉาอย่างมาก"อีกข้อหนึ่งคือไม่กลัวอุณหภูมิร้อนสูง พวกเราตอนนั้นยังเด็กจึงไม่ค่อยเชื่อ ยังมีเด็กบางคนซุกซน อยากไปทดลองดูว่าจริงหรือไม่ ดังนั้นจึงแอบไปวางยาพวกเขา""มีหญ้าพิษ และหนอนผีเสื้อมีพิษบางส่วน คนทั่วไปถ้าถูกหนอนคลานไปบนผิวหนัง ผิวก็จะเกิดตุ่มพองน้ำเรียงเป็นแนว และจะแดงบวม เน่าเปื่อยได้ง่ายมาก""แต่ว่าข้าเห็นผู้รับใช้เทพเหยี่ยวโดนห

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2484

    เซียวหลันยวนมองภาพนั้นคนบนภาพ สวมเสื้อมีที่มีหมวกใต้เท้าจางยังระบุสีกับวัสดุเสื้อคลุมไว้อีกด้วยขนสัตว์ หมวกใบใหญ่มาก ดึงลงมาคลุมตาจมูก และเขาก็เอาแต่ก้มหน้า มองเห็นแค่ส่วนตั้งแต่ร่องจมูกถึงคางเท่านั้นแต่ใต้เท้าจางก็ยังวาดออกมาละเอียดมากเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างตัวสูงมาก ยิ่งไปกว่านั้นไหล่ยังกว้าง คอยาวมือขวาเขาสวมปลอกหนัง ดูแล้วแปลกหน่อยๆ ส่วนมือซ้ายไม่ได้สวม หลังมือไม่รู้ว่าใช่แผลเป็นหยาบกร้านที่เกิดจากพิษในอดีตเหลือไว้หรือเปล่า หรืออาจจะเป็นมาแต่กำเนิด แต่ด้วยเหตุนี้จึงมองไม่ออกถึงอายุเขาเขากระทั่งสูงกว่าท่านอ๋องนิดหน่อยด้วย แม้ไหล่จะกว้าง แต่รูปร่างไม่ได้กำยำบึกบึน ดูผอมเพรียวเสียมากกว่า"มีลักษณะพิเศษหลายจุด น่าจะจำไม่ผิด เว้นเสียแต่ว่าเขาเตรียมตัวไว้ล่วงหน้า มีตัวแทน"แต่ก่อนพวกเขาเองก็ได้ยินว่า จักรพรรดิแคว้นหมิ่นมีตัวแทนอยู่ หาคนที่รูปร่างคล้ายคลึงกับเขา จากนั้นก็ฝึกฝนระยะยาว และยังทุ่มเวลาไปกับการแต่งหน้าให้ตัวปลอมดูคล้ายจักรพรรดิมากขึ้นเรื่อยๆพอเห็นเช่นนี้ ตอนที่จักรพรรดิไม่สามารถปรากฏตัวได้แต่จำเป็นต้องปรากฏตัว ก็จะมีตัวปลอมเข้ามาแทนและเรื่องอันตรายบางอย่าง ที

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2483

    การช่วยจางลี่เฉิงออกมา เป็นสิ่งที่เซียวหลันยวนรู้สึกว่าถูกต้องอย่างยิ่งเพราะจางลี่เฉิงคุ้นเคยกับเมืองอวิ๋นจิงกับเขาจำนงเทพมากเขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงและรอบคอบมาก ยิ่งไปกว่านั้นยังชอบอ่านหนังสือ หนังสือที่หลงเหลืออยู่ในเมืองเขาอ่านมาแล้วแทบทั้งหมดนี่เป็นคนที่ความจำดีมากคนหนึ่งยิ่งไปกว่านั้นยังมีพลังในการลงมือทำแข็งแกร่งมากด้วยตั้งแต่อายุสิบห้า จางลี่เฉิงเป็นคนที่ติดตามจอมยุทธ์กลุ่มหนึ่งออกไปค้นหาเมืองและชุมชนอื่นๆอันที่จริงพวกเขาก็เคยไปยังชุมชนกับเมืองที่เหลืออยู่บางส่วน ต่อให้จะไม่เจอกับประชาชนที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็จะช่วยกู้สิ่งของบางอย่างกลับมาจางลี่เฉิงยังจัดตั้งพิพิธภัณธ์ประวัติศาสต์ตงฉิงขึ้นในเมืองอวิ๋นจิงอีกด้วย โดยจัดแสดงสิ่งของที่เหลืออยู่เพียงหนึ่งถึงสองชิ้น รวมถึงหนังสือเก่าที่ชำรุด และเครื่องประดับต่างๆ เอาไว้ในพิพิธภัณฑ์แห่งนั้นกระทั่งว่า เขายังรวบรวมคนบางกลุ่มขึ้นมา เพื่อศึกษาประวัติศาสตร์เก่าแก่ของตงฉิงโดยเฉพาะสำนักศึกษาในเมือง ก็เปิดสอนวิชาต่างๆ มากมาย รวมถึงวิชาช่างฝีมือสำหรับการฟื้นฟูวัตถุโบราณและสิ่งของต่างๆ ด้วยดังนั้น จางลี่เฉิงจึงมีบารมีอย่าง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status