LOGINShare
บทที่ 35
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2492
เดี๋ยวก็ถึงเขาจำนงเทพแล้วเจ้าแท่นบูชาอูนำคนมา ไม่มีทางเลือกอื่น ทำได้แค่ไล่ตามต่อไปตอนนี้พวกเขาถ้ากลับไปเมืองอวิ๋นจิง ก็จะไม่เหลืออะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นบนเขาจำนงเทพยังสร้างวังเทพทำลายล้างอยู่ด้วย ถ้าเผื่อคนเหล่านี้ไปทำลายอีก พวกเขาก็ต้องไปช่วยอยู่ดี"ตามพวกเขาไป เหลือจางลี่เฉิงกับคนเป็นๆ ไว้อีกสองคน ที่เหลือฆ่าทิ้งให้หมด!" เจ้าแท่นบูชาอูเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชาคนเหล่านี้ ล่อพวกเขามาถึงที่นี่ ส่วนเขาก็ไล่มาไกลขนาดนี้ถึงเพิ่งจะมีปฏิกิริยา นี่ทำให้เขารู้สึกเสียหน้าอย่างมากถูกคนหลอกล่อจนเสียหน้าขนาดนี้ เขาต้องจับไอ้คนที่นำมาคนนั้นทรมานให้ตายให้ได้!เมื่อครู่เขาเจอกับจงเจี้ยนแล้ว ดังนั้นจึงจดจำจงเจี้ยนได้อย่างแม่นยำ"คนหนุ่มที่เป็นหัวหน้าคนนั้น ข้าจะจัดการเอง"เจ้าแท่นบูชาอูเอ่ยขึ้นอย่างเหี้ยมเกรียม "ข้าจะต้องเล่นงานเขาให้พิการเสียก่อน จากนั้นค่อยสับเป็นชิ้นๆ แล้วส่งไปที่เมืองหลวง!"ใช่แล้ว ตอนนี้พวกเขาคิดออกแล้ว คนผู้นั้นมาจากเมืองหลวงแน่นอน เป็นลูกน้องของอ๋องเจวี้ยนพอถึงตอนนั้นเขาจะเอาชิ้นส่วนร่างกายเขาส่งไปตรงหน้าอ๋องเจวี้ยน เขียนจดหมายบรรยายอย่างละเอียดว่าเขาทรมานคนผู้นี้จนตาย
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2491
ในเมืองอวิ๋นจิง การต่อสู้ยังไม่สิ้นสุดเพราะมีข้าราชการมาเข้าร่วม ใจของเหล่าประชาชนจึงมั่นคงขึ้นมาพอควร ไม่จำเป็นต้องหวาดหวั่นคาดเดาว่าองครักษ์เกราะดำที่ปรากฏตัวขึ้นกะทันหันเหล่านี้เป็นใครเดิมทีพวกเขากำลังคิดว่า คนเหล่านี้จะใช่คนชั่วหรือเปล่านะ แล้วเข้ามาต่อสู้กันเองกับลัทธิเทพทำลายล้างเหล่าประชาชนยังเชื่อมั่นข้าราชการในเมืองตนเองอยู่ดังนั้น พอมีพวกเขาเหล่านี้อยู่ที่นี่ เหล่าประชาชนก็มีความกล้าขึ้นมามหาศาล ก่อนหน้านี้ที่ล้วนปิดบ้านหลบซ่อนตัว ตอนนี้กลับกล้าเปิดประตูออกมาช่วยเหลือแล้ว"พวกเราจะมองดูแค่ข้าราชการของพวกเราสู้อย่างเดียวไม่ได้นะ หยิบจับอาวุธไปช่วยกันเถอะ!"มีคนนำหน้า ถือพลั่วเหล็กออกมา"สาวกที่เหลืออยู่เหล่านี้ไม่ได้เก่งอาจอะไรนัก พวกเขาถนัดใช้กันแต่พิษเท่านั้น"เดิมทีภายใต้การนำของใต้เท้าจาง ชาวบ้านเมืองอวิ๋นจิงก็ล้วนใส่ใจกับการดูแลสุขภาพ ทุกคนฝึกวิชาพื้นฐานกันเป็นประจำตอนที่คนของลัทธิเทพทำลายล้างเพิ่งบุกเข้ามาในเมืองอวิ๋นจิง แล้วจะไปควบคุมจวนว่าการ ชาวบ้านหนุ่มสาวเหล่านั้นก็ยังคงลุกขึ้นต่อต้านเมืองอวิ๋นจิงเป็นบ้านสุดท้ายของพวกเขา พวกเขาทุกคนต่างมุ่งมั่นที่จะป
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2490
จงเจี้ยนหันหน้ากลับมามองชายชราชุดคลุมดำ สีหน้าเคร่งขึ้นเล็กน้อย"ในที่สุดก็มีคนตำแหน่งสูงมาแล้วสินะ มาได้พอดีเลย"ถ้ามีแต่พวกมดปลวกอยู่ตลอด เขาก็ยังรู้สึกว่าที่วุ่นวายมาครึ่งค่อนวันนี้ยังได้ผลลัพธ์ไม่มากพอตอนนี้พอดีเลย"รีบออกจากเมือง!"จงเจี้ยนตะโกนเสียงดัง จากนั้นก็ใช้กำลังภายใน โยนจางลี่เฉิงออกไป"รับด้วย!"คนที่อยู่ใกล้ประตูเมืองที่สุดรีบเข้ามารับใต้เท้าจางไว้ แล้ววิ่งทะยานออกไปนอกเมืองคนที่เฝ้าเมืองกำลังผลักประตู คิดจะปิดประตูเมืองทันที เหล่าองครักษ์ก็ทำสัญญาณมือ ขณะเดียวกันก็ล้วงเอากระสุนดำเม็ดเล็กกำหนึ่ง ขว้างเข้าใส่พวกเขาปังๆๆเสียงระเบิดดังขึ้นเป็นพรวน ราวกับเสียงประทัดสิ่งของที่เหมือนลูกกลอนสีดำระเบิดไปบนตัวคนที่กำลังปิดประตูเมืองเหล่านั้น ทำเอาพวกเขากรีดร้องกันระงมความเร็วการปิดประตูเมืองถูกสกัดเอาไว้แล้ว"ฝ่าออกไป!"ทุกคนเพิ่มความเร็ว พุ่งตรงไปนอกเมืองจงเจี้ยนเป็นคนรั้งท้าย รอจนชายชราชุดดำเข้ามาใกล้ ก็ล้วงเอาลูกกลอนดำอีกกำหนึ่ง ใช้กำลังภายในซัดไปทางเขาชายชราชุดดำเมื่อครู่เห็นพลานุภาพของเหล่านี้แล้ว ตอนนี้พอสถานการณ์ก็สีหน้าเปลี่ยนไป เลี่ยงออกไปข้างๆ ท
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2489
จงเจี้ยนพาจางลี่เฉิงวิ่งไปตามที่ต่างๆ ในเมือง ล่อคนต่างๆ ออกมาจางลี่เฉิงเป็นเหมือนแผนที่เดินได้เลยจริงๆ เขาคุ้นเคยกับเมืองอวิ๋นจิงอย่างมาก เคยเดินผ่านตรอกเล็กซอกซอยทุกสาย แล้วยังเข้าใจการจัดวางเป็นอย่างดีมีเขานำทาง คนมากมายที่ตามมา ก็ยังตามจงเจี้ยนไม่ทัน"ใต้เท้าจง ยาถอนพิษที่พระชายาของพวกท่านให้มานี่ร้ายกาจมากเลย"ตอนที่พอผ่อนลมหายใจได้ จางลี่เฉิงก็ตบผงพิษที่ติดอยู่บนเสื้อเบาๆ แล้วจึงถอนหายใจออกมาถ้าเป็นคนอื่น ตอนนี้คงจะถูกพิษของลัทธิเทพทำลายล้างเล่นงานไปแล้วถึงอย่างไรพวกเขาก็ไล่ตามมาอย่างกระชั้นชิด ทั้งยังระดมอาวุธลับกับยาพิษใส่พวกเขาไม่หยุดบนตัวพวกเขา ติดผงพิษมาไม่น้อยเลยระหว่างทางยังเจอกับซุ่มโจมตีอีกหลายครั้ง พิษของอีกฝ่ายก็ถูกโยนเข้ามาหลากหลายรูปแบบแต่ว่า จงเจี้ยนที่พาเขา ไม่สนใจพิษพวกนั้นเลย เลี่ยงได้ก็เลี่ยง ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็ฝ่าเข้าไปตรงๆตอนแรก จางลี่เฉิงคิดว่าพวกเขาจะติดพิษ หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง เขาจึงรู้สึกว่า สิบชนิดก็น่าจะโดนสักอย่างสองอย่าง จนถึงตอนนี้ เขากลับเหลือแต่แค่ความตกตะลึงเพราะพวกเขาตอนนี้ยังคงมีชีวิตชีวา ไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อยมิน่า จงเจี้ย
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2488
"พวกเจ้าเป็นใคร? จะทำอะไรน่ะ?"สาวกลัทธิเทพทำลายล้างที่เฝ้าจวนว่าการพอเจอคนที่มารับตัวจางลี่เฉิง ก็ร้องเสียงดังขึ้นมา"หยุดนะ!"จงเจี้ยนพาคนเข้ามาชิงตัวจางลี่เฉิง เดิมทีจงใจให้อีกฝ่ายพบตัวอยู่แล้วกระทั่งว่า เขายังพาจางลี่เฉิงวิ่งวนวิ่งวนรอบจวนว่าการก่อน พอสร้างความวุ่นวายมากพอ จากนั้นจึงดึงตัวคนทะยานออกไปอย่างรวดเร็วด้วยวิชาตัวเบาอีกฝ่ายพอเห็นสถานการณ์ ก็ร้องตะโกนขึ้นทันที ร้องเรียกคนอื่นให้ไล่ตามไปพวกจงเจี้ยนดึงตัวจางลี่เฉิง วิ่งพล่านไปทั่วเมืองพอผ่านหอระฆัง องครักษ์ที่เข้ายึดจุดสำคัญไว้ก็เป่าแตรสัญญาณขึ้นมา จากนั้นก็ร้องเรียกคนเสียงดัง"มีคนชิงตัวจางลี่เฉิง! รีบไปขวางพวกเขาไว้!"สาวกคนอื่นที่เฝ้าอยู่ในเมืองเดิมทีก็จะฟังคำสั่งของคนเหล่านี้ พอได้ยินเสียง สาวกที่ลาดตระเวนก็รีบตามจงเจี้ยนและคนอื่นไปทันที"หลีกไป!"พวกจงเจี้ยนหลังจากวนไปรอบหนึ่ง ก็พุ่งตรงไปทางประตูเมืองเพราะจำนวนคนของพวกเขาก็ไม่น้อย วิชาตัวเบาก็ร้ายกาจ สาวกลัทธิเทพทำลายล้างพอเห็นก็เข้าใจกันขึ้นมา"พวกเขาต้องเป็นคนของอ๋องเจวี้ยนแน่นอน!""ตามพวกเขาไป! จับเป็นพวกเขา พวกเราก็ได้คุณความดีครั้งใหญ่แล้ว!"คนท
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2487
สามวันต่อมาอากาศเย็น มีหมอกบนเขาจำนงเทพตั้งแต่ช่วงกลางคืนจนถึงเช้าตรู่ ถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอกบางๆ จนดูเต็มไปด้วยกลิ่นอายของเซียนในเมืองอวิ๋นจิงมีคนบอกเวลายามด้วยตอนยามห้า คนบอกเวลายามพอตีเคาะกลองยาม เตรียมจะกลับไปนอนหลับ ก็รู้สึกว่าด้านหลังมีลมอะไรพัดผ่านไปเขาหมุนตัวไปดู ก็ไม่มีอะไรแต่ว่า ข้างๆ ก็เป็นหอระฆังแห่งหนึ่งของเมืองอวิ๋นจิงพอดีบนหอระฆังแต่ก่อนจะมีข้าราชการคอยเฝ้าอยู่ตลอด คนของลัทธิเทพทำลายล้างก็เข้ามาสับเปลี่ยนข้าราชการพวกนี้ออกไปที่นี่สามารถมองเห็นถนนใหญ่บริเวณประตูเมืองได้ตลอดเส้นทาง พอมีอะไรเคลื่อนไหวก็จะเห็นได้หมดคนของลัทธิเทพทำลายล้างไร้เหตุผล แม้จะไม่ฆ่าคนส่งเดช แต่บางครั้งก็ยังมีการทุบตีเตะต่อย หรือเหยียดหยามเข้ามา แล้วยังใช้พวกพิษที่ทำให้เกิดตุ่มพุพองบนหน้าหรือทำให้คันขึ้นมาเหมือนกันคนบอกเวลายามตอนที่เดินผ่านหอระฆังแห่งนี้ก็หวาดระแวงหลังจากผ่านมาจึงถอนใจโล่งแต่เมื่อครู่ที่มีลมพัดผ่านไป เขารู้สึกไปเองหรือ?เขาเหลือบมองไปทางหอระฆัง ตัวสั่นขึ้นมา รู้สึกว่าไม่ควรไปยุ่งเรื่องคนอื่นต่อให้ไม่ใช่ลมแล้วทำไมกัน?คนบอกเวลายามรีบออกไปและเขาก็ไม่รู้เลย ว
You may also like
ทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์13.1K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง46.1K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น12.0K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว171.0K viewsท่านแม่ทัพข้าจะเอาตัวรอดจากท่านให้ได้
Futhaone1.6K viewsสยบรักยอดบัณฑิต
ฝ้ายสีคราม5.0K viewsอูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต!
ซาชิกิวาราชิ553 viewsใต้เงาจันทราข้านี้มิอาจเร้น
Luffy.g1.2K views
