เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 483
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2256
เขาจำเสื้อผ้าชุดนั้นได้แม่นยำ เพราะมันเป็นชุดที่เขาและจาวหนิงใส่ในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่แต่งงานกันอย่างเป็นทางการตอนนั้นเขาบอกกับพวกหงจั๋วว่าให้เตรียมชุดสำหรับกลับบ้านวันที่สามดังนั้นจึงมีสีแบบนั้นขึ้นมาถ้าเป็นวันปกติเขาจะใส่เสื้อผ้าสีแบบนั้นได้ยังไง เป็นผู้ชายทั้งแท่งดันใส่เสื้อคลุมยาวสีแดงเข้มแต่ว่า หลังจากที่เขาสวมมันในวันนั้น ฟู่จาวหนิงกลับตาเป็นประกาย บอกว่าเขาสวมเสื้อผ้าแบบนั้น ดูเย็นชาน้อยลง ดูอ่อนโยน งดงามมากดังนั้น ถึงแม้จะไม่ได้สวมชุดนั้นอีก เขาก็ยังหใ้คนเก็บเอาไว้อย่างระมัดระวังตอนนี้เสี่ยวเยว่พอพูดขึ้นมา เซียวหลันยวนก็ใจสั่นกึก พยักหน้าให้ "อืม สวมชุดนั้นแล้วกัน"เสื้อผ้าสองชุดนั้นพอสวมแล้ว ทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน แค่มองก็เป็นสามีภรรยากัน แล้วยังเป็นสามีภรรยาที่รักกันมากด้วยเซียวหลันยวนรู้สึกว่าดีมากเอามาสวมในงานคืนนี้ เหมาะสมมากจริงๆ"ข้าคิดไม่ถึงว่า พวกเจ้าจะเอาเสื้อชุดนั้นมาด้วย" เขารู้สึกเกินคาดจริงๆฟู่จาวหนิงอดขำขึ้นมาไม่ได้ "นี่เป็นพวกเสี่ยวเยว่จัดเก็บมาน่ะ""ข้าน้อยตอนนั้นก็คิดอยู่ ท่านอ๋องถ้ารีบมาหาคุณหนู ระหว่างทางที่อยู่ด้านนอก อาจจะมีโอกาสใส่ส
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2255
วันถัดมา ตอนเช้าตื่นขึ้นมา เซียวหลันยวนก็รู้สึกว่าบรรยากาศแตกต่างออกไปเสี่ยวเยว่นำที่คาดผมแปลกๆ สองชิ้นที่ทำจากผลไม้ร้อยเรียงกันเข้ามา บอกว่าคนของเขาชิงถงส่งมาให้"พวกเขาบอกว่าตอนเข้างานเลี้ยงคืนนี้ สามารถสวมสิ่งนี้ได้ พวกเขาเรียกมันว่ามงกุฎร้อยไม้ผล ถึงตอนนั้นทุกคนก็จะมีหมด ยิ่งไปกว่านั้น ผลไม้ที่นำมาทำมงกุฎร้อยไม้ผลก็แตกต่างกันออกไป""มงกุฎร้อยไม้ผล?""เจ้าค่ะ พวกเราเองก็มี มงกุฎร้อยไม้ผลของท่านอ๋องกับคุณหนู พวกเขาบอกว่าคุณชายใหญ่ถังลงมือร้อยให้เองเลย ผลไม้ที่ใช้ก็หาได้ยากบนภูเขาด้วย"เซียวหลันยวนรับมา "ให้หนิงหนิงนอนอีกหน่อย ไปเตรียมข้าวเช้าเถอะ"เมื่อคืนฟู่จาวหนิงค้นคว้าวิะีการรักษาถังอู๋เยว่ทั้งคืน นอนดึกมาก"เจ้าค่ะ"เสี่ยวเยว่ออกไปเตรียมข้าวเช้า เซียวหลันยวนมองมงกุฎร้อยไม้ผลสองชิ้นนี้ ก็พบว่าผลไม้นั้นยังดูสดอยู่ แต่ว่าผลไม้พวกนี้ก็ไม่เคยเห็นเลยจริงๆ สีเองก็ยังนำมาจับคู่กันอย่างประณีต เขียวสด เหลืองนวล ม่วงเข้ม สีแดงก็มีโดยเฉพาะชิ้นที่ให้ฟู่จาวหนิง เต็มไปด้วยชีวิตชีวาน่าสนใจมาก แน่นอนว่าพวกเขาเลือกผลไม้ที่เล็กและเบามา แล้วยังแทรกดอกไม้มาหลายดอกอีกด้วยสวยงามดีแต่ว่า
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2254
ฟู่จาวหนิงคิดว่าตนเองบางทีน่าจะใกล้ตั้งท้องแล้ว ถึงอย่างไรตอนนี้นางกับเซียวหลันยวนก็ไม่ได้คุมกำเนิดแล้วเช่นนั้นก็คงจะดื่มสุราเยอะไม่ได้จริงๆนางวางถ้วยสุราลง แล้วบอกกับไป๋หู่ข้างๆว่า "ไป๋หู่ดื่มสักถ้วยได้อยู่ ก่อนหน้านี้เจ้าบาดเจ็บจนกินยาน้ำเย็นๆ มากเกินไป สุรานี้บำรุงพลัง และขับความเย็นได้อยู่""ขอรับ" ไป๋หู่ขอบคุณฟู่จาวหนิง เทลงมาถ้วยหนึ่งด้วยเช่นกันพวกเขาทางนี้ต่อให้ผ่อนคลายลงมาและคนอื่นในเขาชิงถงก็รู้ข่าวเรื่องที่สามีภรรยาอ๋องเจวี้ยนกับผู้อาวุโสจี้มาที่เขาชิงถงแล้วทุกบ้านทุกเรือนล้วนตื่นเต้นกันขึ้นมา"พกวเราล้วนเคยได้ยินชื่อเสียงของอ๋องเจวี้ยนมาแล้ว แล้วก็ชื่อเสียงวิชาแพทย์ของหมอเทวดาฟู่ด้วย ตอนนี้พวกเขามายังเขาชิงถง ต้องไปพบหน้าเสียหน่อย""เขาชิงถงของพวกเราเองก็ปิดกั้นมาโดยตลอด ไม่ให้คนนอกเข้ามาส่งเช ตอนนี้มีคนเขามาอย่างหาได้ยาก เราก็ควรจะคึกคักกันหน่อยจริงไหม?"มีผู้อาวุโสที่ยินดีปรีดามาก"พวกเราเดิมทีไม่ใช่เตรียมงานเลี้ยงร้อยไม้ผลกลางฤดูใบไม้ร่วงอยู่หรือ? ทุกคนเหมือนจะเตรียมกันใกล้เคียงแล้ว สู้พวกเราก็เลื่อนขึ้นมาเป็นพรุ่งนี้เลยสิ"ความเห็นนี้ได้รับการเห็นด้วยจากค
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2253
"มั่นใจเจ็ดส่วนเลยหรือ?"ผู้อาวุโสจี้กับเซียวหลันยวนก็ล้วนเหมือนกับพี่น้องตระกูลถังก่อนหน้านี้ ถูกทำให้ตกตะลึงไปแล้วผู้อาวุโสจี้ก่อนหน้านี้เคยได้ยินสถานการณณ์ที่เชิญหมอเข้ามาหลายคนแล้ว ล้วนบอกว่ารักษาไม่ได้แล้ว ไม่คิดเลยว่าฟู่จาวหนิงพอเอ่ยปากก็บอกว่ามั่นใจเจ็ดส่วนแล้ว!นี่มันยอดเยี่ยมมาก"เจ้าฝังเข็มมาหรือ?" เซียวหลันยวนกลับไม่สนมากขนาดนั้น เขาเห็นว่าหลังจากฟู่จาวหนิงนั่งลงมา ก็คอยหมุนข้อมือไปมาโดยไม่รู้ตัว นิ้วทั้งสิบกางเข้าออกหลายครั้ง อยู่ในสภาพคลายความเหนื่อยล้า ก็รู้ได้เลยว่านางคงจะเมื่อยเอามากๆน่าจะไม่ใช่แค่การฝังเข็มธรรมดาต่อให้นางรักษาโรคของคุณชายน้อยถังได้ ก็น่าจะไม่ธรรมดา ดังนั้นถึงได้เหนื่อยขนาดนี้"ฝังเข็มไปจริงๆ"ถังอู๋เจวี้ยนตามเข้ามาเพราะคิดจะบอกเรื่องนี้กับอ๋องเจวี้ยน"ท่านอ๋อง ครั้งนี้ หมอเทวดาฟู่เหนื่อยมากจริงๆ ข้าสั่งให้คนส่งสุราโอสถของเขาชิงถงเข้ามาแล้ว อีกเดี๋ยวยังต้องลำบากท่านคอยนวดให้นางหน่อย"รับปากว่าจะรักษษคุณชายน้อยถังไว้แล้ว เซียวหลันยวนเองก็รู้ว่าตอนนี้เขาจะมาพูดหึงหวงหรือไม่ให้ฟู่จาวหนิงทุ่มเทมากเกินไปก็คงจะไม่เหมาะจริงๆเขาสงสารฟู่จาวหนิง ทำ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2252
"แต่ก็จะดูถูกพวกเขาไม่ได้ บางครั้งพวกงูพิษในที่มืดนั่นล่ะที่รับมือยากสุด""ข้าเข้าใจ" เซียวหลันยวนเองก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากผู้อาวุโสจี้คุยกับเขาต่ออีกสองสามคำ จากนั้นก็ทอดถอนใจออกมา "จะว่าไป ข้าเองก็เคยใฝ่ฝันถึงตงฉิงมาก ได้ยินว่าที่ตงฉิงมีภูเขาโอสถอยู่ บนภูเขามีสมุนไพรต่างๆ อยู่มากมาย และยังมีพวกผลไม้ ผิวไม้กิ่งไม้รากไม้ เถาวัลย์ที่เอามาใช้เป็นยาได้ กระทั่งยังมีพวกดินพวกหินที่ใช้ทำยาได้อีกด้วย""ภูเขาโอสถหรือ?" เซียวหลันยวนไม่รู้เลย พอได้ยินก็รู้สึกสนใจมาก "ผู้อาวุโสจี้ได้ยินมาจากไหนหรือ?""เรื่องนี้ข้าได้ยินมาจากเจ้าพันธมิตรคนก่อนน่ะ""เจ้าพันธมิตรโอสถคนก่อนหรือ?""ใช่ คิดแล้วคนนอกคงจะไม่ค่อยเข้าใจนัก อันที่จริงพันธมิตรโอสถใต้หล้าตอนแรกสุดเป็นเจ้าพันธมิตรโอสถคนก่อนสร้างขึ้นมา ต่อมาจึงส่งต่อมาให้เจ้าพันธมิตรคนปัจจุบัน""เจ้าพันธมิตรคนอื่นเคยไปภูเขาโอสถของตงฉิงมาหรือ?""ได้ยินเขาบอกว่าตอนยังเด็กมาก เคยหลงเข้าไปในภูเขาโอสถ แต่ว่าตอนนั้นตงฉิงสาบสูญไปแล้ว ภายหลังเขาออกมาจากภูเขาโอสถ พอจะหาทางกลับไปสถานที่นั้น พอเอาแผ่นที่แผ่นดินมากางดูแล้วก็พบว่า ภูเขานั้น น่าจะเป็นพื้นที่ในตงฉิง"
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2251
ถังอู๋เยว่ตอนนี้ฝังเข็มไปแล้ว ถ้าสามารถได้หลับดีดีสักรอบ ฟื้นฟูจิตใจให้เต็มที่ ความอยากอาหารก็จะดีขึ้นไปด้วยการรักษาเขาต้องค่อยเป็นค่อยไป เร่งรีบไม่ได้และนางก็ต้องกลับไปจัดเรียงการวินิจฉัยวันนี้เสียหน่อย แล้วค่อยคิดอีกทีว่าจะกำหนดแผนการรักษาอย่างไร"ได้ ฟังเจ้าทั้งหมดเลย"ถังอู๋เจวี้ยนเดิมทีก็เชื่อมั่นฟู่จาวหนิงอยู่แล้ว วันนี้พอได้เห็นความเป็นมืออาชีพและความใส่ใจของนาง เขาก็ยิ่งไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ"ข้าจะส่งเจ้ากลับเรือนแขก" ถังอู๋เจวี้ยนเห็นเสี่ยวเยว่หลับลึก ก็ไม่จำเป็นต้องมาคอยเฝ้าอยู่ที่นี่ฟู่จาวหนิงมาครั้งนี้ เสียเวลาไปนานโขอยู่เซียวหลันยวนกระทั่งหลับไปแล้วครู่หนึ่งแต่เขาก็ไม่ได้หลับลึก ให้ชิงอีเสี่ยวเยว่คอยสังเกตไว้ตลอด มีอะไรก็ให้มาเรียกเขาทันทีตอนที่ฟู่จาวหนิงถูกถังอู๋เจวี้ยนส่งกลับมา เซียวหลันยวนกำลังลงหมากกับผู้อาวุโสจี้ผู้อาวุโสจี้ก็ใช้ช่วงที่ลงหมากนี้ ถามการตัดสินใจของเขาต่อฟู่จาวหนิงหลังจากนี้ว่าเป็นอย่างไร จะพเนจรอยู่ข้างนอกนี้ตลอด มันก็ดูจะเหนื่อยเกินไปเขาไม่หวังให้ฟู่จาวหนิงต้องมีชีวิตแบบนั้นต่อให้เวลาผ่านไป บางทีจักรพรรดิเจาพอเห็นว่าพวกเขาไม่มีความคุก
บางทีคุณอาจจะชอบ
อ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.5K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น11.3K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม108.4K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น15.3K viewsดอกมู่ตานขี้เซา ผ่ามิติข้ามภพมาเพื่อนิทรา
moonlight -mini1.1K viewsนางร้ายอ้อนรักพ่อหม้ายชาวสวนยุค 70
บ้านเขมปัณณ์829 viewsชุยเหมยฮวานางร้ายกลับใจ (ยุค80)
sanvittayam2.0K viewsหัวจะปวด...แพทย์ฝึกหัดทะลุมิติไปเป็นหมอเทวดา
Bunmeebooks384 views
