เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 565
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2280
"ตระกูลถังของเรา ไม่ใช่พึ่งพาแต่พวกเจ้าเท่านั้น" ถังอู๋เจวี้ยนกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยสายตาของเขากวาดไปยังพวกน้าอากับพี่น้องที่จะมาขวางเขาไว้ก่อนหน้านั้นคนเหล่านั้น ตอนนี้สีหน้าปั้นยากกันหมด สายตาก็เลิ่กลั่ก ไม่กล้ามองมาทางเขาสักคนถังอู๋เจวี้ยนรู้ แม้จะไม่ถึงกับทำให้พวกเขาล้มเลิกความคิดไปอย่างสิ้นเชิงด้วยคำพูดไม่กี่คำนี้ คนที่ใจคิดกบฏไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ หรอกแต่อย่างน้อย ก็สามารถทำให้พวกสมองไร้เดียงสาที่จุดยืนไม่มั่นคงได้สติขึ้นมาหน่อยซึ่งถ้าจะยุให้คนเหล่านี้สร้างความวุ่นวายขึ้นมา หรือเดินตามรอยพวกเขาก็จะไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป"รอให้อาการป่วยของอู๋เยว่ดีขึ้นมา ข้าจะจะแบ่งเวลามาดูว่าใครบ้างที่เบื่อหน่ายเขาชิงถงแล้ว ใครบ้างที่จะไม่ยอมติดตามตระกูลถังของเรา ถ้ามีที่ไปของตัเวองแล้ว พวกเจ้าถือโอกาสสองสามวันนี้ไปคิดซะว่าตัวเองจะไปทางไหน"น้ำเสียงถังอู๋เจวี้ยนสงบราบเรียบ "วางใจได้ ถึงตอนนั้นถ้าคิดจะไป ข้าจะไม่ฝืนรั้งไว้"ผู้อาวุโสใหญ่เองก็ลุกขึ้นยืน เอ่ยขึ้นเสียงขรึมว่า "แต่ว่า หลังจากออกไปแล้วก็จะไม่ถือว่าเกี่ยวข้องกับพวกเราอีก หลังจากนี้หากคิดจะกลับเข้ามาก็ไม่มีโอกาสแล้ว ถึงข้
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2279
ตอนที่ถังอู๋เจวี้ยนพูด ถังอู๋เยว่ก็ยืนอยู่ข้างกายเขา จ้องมองเขาอันที่จริงเขาก็ยังไม่รู้ ว่าที่แท้ในใจของพี่ชาย เขาจะมีประโยชน์มากแบบนี้ เขาไม่ใช่แค่ขยะที่อยู่เล่นแต่กับสัตว์พวกนั้น"ตอนนี้ที่ข้าพูดเรื่องพวกนี้กับพวกเจ้า เพราะอยากจะบอกพวกเจ้าว่า ข้าสองปีนี้ลงแรงไปมากกับโรคของอู๋เยว่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ดูดำดูดีเขาชิงถงเลย และเพราะมีอู๋เยว่อยู่ เขาชิงถงหลังจากนี้ก็จะยิ่งมีความหวังมากขึ้น"สายตาของถังอู๋เจวี้ยนกวาดผ่านคนในตระกูลเหล่านั้นไปน้ำเสียงของเขาเองก็เย็นลงมาไม่น้อย"เพียงแต่คิดไม่ถึงว่า นี่กลับทำให้พวกเจ้าคิดว่า ข้ามีใจเห็นแก่ตัว ราวกับทอดทิ้งเขาชิงถงไปแล้ว ตอนนี้ข้าจะบอกพวกเจ้าอย่างชัดเจนอีกครั้งว่า เขาชิงถงนั้น เดิมทีเป็นของครอบครัวเรามาตั้งแต่แรก พวกเราต้องการเร้นจากโลกภายนอก ซึ่งครอบครัวตัดสินใจแล้ว หลังจากข่าวแพร่ออกไป ผู้อาวุโสของพวกเจ้าจึงรู้สึกว่าการติดตามพวกเราจึงจะเป็นทางออก""ดังนั้น พวกเขาเองก็ตัดสินใจที่จะพาครบอครัวญษติพี่น้องติดตามเรา ครอบครัวหนึ่งบอกต่ออีกครอบครัว ตระกูลหนึ่งนำพาอีกตระกูล พวกเจ้าถึงได้ติดตามพวกเราออกมา ภูเขาชิงถงแห่งนี้ เดิมทีเราเป็นคนค้นพบ เ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2278
คิดจะทำเขาชิงถงให้กลายเป็นดินแดนในอุดมคติของพวกเขา ทำให้คนในตระกูลและผู้ที่พึ่งพาพวกเขาสามารถอยู่อาศัยทำมาหากินได้อย่างสงบสุขที่นี่ โดยไม่ต้องเผชิญกับพายุลมฝนจากภายนอกแต่กลับไม่คิดเลย ว่าเลี้ยงดูมาขนาดนี้ ยังทำให้พวกเขาลืมตัวจนสายตาคับแคบไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำอ๋องเจวี้ยน ใช่คนที่พวกเขาจะไปยั่วโมโหไหม?"พวกเรารู้ว่านั่นคืออ๋องเจวี้ยนกับพระชายา พวกเราก็แค่อยากจะต้อนรับท่านอ๋องกับพระชายาให้ดีไม่ใช่หรือ?"มีหญิงสาวหน้าตาดีคนหนึ่งร้องออกมาด้วยความไม่พอใจนางเพิ่งจะเห็นอ๋องเจวี้ยน สายตาก็แทบจะจมอยู่บนตัวอ๋องเจวี้ยนจนถอนไม่ขึ้นคุณชายใหญ่เองก็รูปงามมากอยู่แล้ว แต่บนตัวอ๋องเจวี้ยนมีความสูงส่งกับทรงอำนาจแหบบที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนนี่นาเหมือนกับว่าถ้าอยู่ด้วยกันกับอ๋องเจวี้ยน พวกนางสามารถได้รับเกียรติยศไปด้วยได้อย่างไรอย่างนั้นอยู่แต่ในเขาชิงถงมีดีตรงไหนกัน?พวกเขาตอนนี้อายุยังน้อย ก็อยากจะไปสู่โลกภายนอก อยากจะไปดูว่าด้านนอกมันเป็นอย่างไรบ้างถ้าจะเป็นเหมือนพ่อแม่ ที่ทั้งชีวิตอยู่แต่ในเขาชิงถง ตะวันขึ้นตะวันลง ภาพทิวทัศน์ในภูเขาก็เห็นจนเลี่ยนแล้ว เทศกาลของพวกเขาเองก็มีส่วนร่วม
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2277
"เสี่ยวเยว่ ไม่เป็นไรใช่ไหม?"ถังอู๋เจวี้ยนขมวดคิ้วมองทิศที่ถังชิ่นวิ่งออกไปสองปีนี้ดูท่าใจคนบนเขาชิงถงจะปั่นป่วนไปแล้ว เด็กสาวตัวเล็กๆ อย่างถังชิ่นมาอวดดีต่อหน้าอู๋เยว่ได้ตั้งแต่เมื่อไรกัน?"ท่านพี่ ข้าไม่เป็นไร"ถังอู๋เยว่ไม่ได้เอาเรื่องถังชิ่นมาใส่ใจ เขามองไปยังนักระบำพวกนั้น กดเสียงต่ำบอกกับถังอู๋เจวี้ยนว่า "คนเหล่านี้ผิดปกติ พวกเขามีเจตนาไม่ได้กับพี่หญิงฟู่กับอ๋องเจวี้ยน""ข้ารู้แล้ว วางใจเอะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง"สายตาของถังอู๋เจวี้ยนเหลือบไปบนตัวชายหนุ่มหลายคนข้างๆ ฟู่จาวหนิงสายตาของเขาฉาบไว้ด้วยความเย็นเยือก สีหน้าของชายหนุ่มพวกนั้นขาวซีดกันหมด ถอยออกไปหลายก้าวพร้อมกกันรู้จักกลัวแล้วหรือ? ก็ยังรู้จักกลัวอยู่นี่ เขาคิดว่าคนพวกนี้จะไม่สนอะไรกันแล้วเสียอีกขนาดเขาที่มีความรู้สึกแปลกประหลาดต่อตัวฟู่จาวหนิง มีความคุ้นเคยอย่างประหลาด เขาก็ยังไม่เคยคิดจะเข้าใกล้ฟู่จาวหนิงมากกว่านี้เลยแล้วคนพวกนี้คิดอะไรกันอยู่?ทีละคนสองคน พวกเขาคิดว่าฟู่จาวหนิงจะถูกพวกเขาแค่เข้าไปมอบสุราให้แล้วหวั่นไหวรึ? จะเกิดความรู้สึกอะไรขึ้นมาว่างั้น?น่าขำงานเลี้ยงร้อยไม้ผล มันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2276
ถูกเขาถามแบบนี้ คำพูดที่เหลือของถังเซิงก็พูดออกมาไม่ได้แล้วนางมองไปทางน้องสาว พบว่านางมีสีหน้าโกรธแค้น หน้าแดงก่ำ สองมือกำหมัด ราวกับถูกคำพูดของคุณชายน้อยทำให้โมโหถังเซิงตกตะลึงขึ้นในใจทันทีเรื่องนี้ถ้าเอาจริงๆ ก็เป็นน้องสาวที่ทำผิดก่อนนะ เรื่องที่นางเข้าไปข้างกายอ๋องเจวี้ยนเมื่อครู่นี้ คิดว่าคุณชายน้อยมองไม่ออกรึไงกัน?น้องสาวควรจะรู้สึกผิดถึงจะถูก ตอนนี้กลับกล้ามาโกรธเสียอย่างนั้นนางเข้าใจขึ้นมาในพริบตาคุณชายน้อยเองก็บอกกับนางอ้อมๆ ว่าถังชิ่นไม่คู่ควรตอนนี้คำพูดก่อนหน้าที่คุณชายน้อยพูดว่าเป็นเพียงคำล้อเล่นของเหล่าผู้อาวุโส ถือเป็นการไว้หน้าถังชิ่นแล้วถ้าคุณชายน้อยพูดออกมาตรงๆ ล่ะก็ หลังจากนี้ถังชิ่นคงไม่มีหน้าพบผู้คนอีกแล้ว"ใช่ ในเมื่อคุณชายน้อยพูดเช่นนี้ เช่นนั้นเรื่องล้อเล่นก่อนหน้านี้พวกเราก็จะลืมมันซะ" ถังเซิงปรับท่าทีทันที โค้งคำนับให้ถังอู๋เยว่ "ข้าขอให้สุขภาพของคุณชายน้อยดีวันดีคืน และหลังจากนี้ได้มีวาสนาพบกับคู่ครอง""อืม ขอบคุณมาก" ถังอู๋เยว่รู้สึกว่าถังเซิงเข้าใจสถานการณ์ได้ดีแต่ถังชิ่นกลับพังทลายลงทันที"ท่านพี่ นี่มันงานแต่งงานของข้า! จะว่าไป ท่านพ่อท
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2275
เสียงของถังอู๋เยว่ยังคงดังขึ้นต่อ"แต่ว่า หลายปีนี้ข้าก็พักฟื้นอาการป่วยอยู่ตลอด ไม่เคยออกมาพบแม่นางถังชิ่นเลย และไม่เคยหาข่าวเรื่องตัวนางอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ผู้อาวุโสต่อมาก็ไม่ได้เอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาอีก พวกเราทั้งสองครอบครัว ก็ไม่มีการแลกเปลี่ยนใบเกิดและหมั้นหมายกันอ่ย่างเป็นทางการด้วย"สีหน้าของถังชิ่นเปลี่ยนไปมา"คุณชายน้อย พวกเราไปพูดกันแบบส่วนตัวดีไหม?" ถังเซิงเหลือบมองน้องสาวผาดหนึ่ง ในใจรู้สึกไม่ค่อยดีขึ้นมา และอยากให้เรื่องนี้ยังพอมีโอกาสได้คลี่คลายลงอยู่แต่ถังอู๋เยว่ก็ไม่ให้โอกาสกับนาง พูดต่อมาอีกว่า"ดังนั้น เรื่องนี้วันนี้ข้าขออธิบายไว้ที่นี่อย่างเป็นทางการ เรื่องงานแต่งงานของข้ากับแม่นางถังชิ่น เป็นแค่เรื่องล้อเล่นของเหล่าผู้อาวุโสสมัยที่พวกเรายังเด็กเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องจริง เป็นจริงขึ้นมาไม่ได้ ข้ากังแม่นางถังชิ่นหลังจากโตแล้วก็ไม่เคยพบกันอีกเลย ไม่มีความรู้สึกใดๆ ทั้งสิ้น และขออธิบายไว้ตรงนี้ เพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบกับการแต่งงานของแม่นางถังชิ่นในภายหลัง"ถังอู๋เยว่พูดจบ ก็หมุนตัวมาประสานมือคารวะให้ถังชิ่น"ถังชิ่น หลังจากนี้พวกเราก็เป็นคนของเขาชิงถงด้วยกัน นอกจาก
บางทีคุณอาจจะชอบ
ทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน10.8K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง34.7K viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง17.1K viewsทะลุมิติเวลามาเป็นคุณหนูไร้ค่าที่ถูกทอดทิ้ง
เทียนสื่อ8.6K viewsฮูหยินนางโลมของท่านแม่ทัพ
มาดามเฟอร์ / กษิรา / เหว่ยเล่อซาน105 viewsลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ
กุหลาบดิน51 viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง11.4K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง39.4K views
