LOGINShare
บทที่ 800
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2300
อะไรนะ?พวกของชิงอีตกตะลึงเหยียบบนท่อนซุงนี้ข้ามไป ก็เท่ากับเหยียบข้ามหัวศพเหล่านั้นไปน่ะสิ รู้สึกดูขนลุกอยู่หน่อยๆ เป็นความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก"ท่านอ๋อง ไม่อย่างนั้นให้ข้าน้อยนำไปก่อนดีไหม?" ชิงอีเดินขึ้นหน้ามาท่อนซุงพวกนี้อยู่ไม่ห่างเท่าไร ปักเรียงไม่เป็นระเบียบ ทั้งสองด้านเป็นเถาวัลย์มีหนามหนาแน่นสูงใหญ่ และยังมีพื้นดินบางส่วนที่ดูเป็นโคลนเละเทะ เหยียบลงไปก็ไม่รู้ว่าจะมีอะไรอยู่พวกเขาก็ทำได้แค่ผ่าน "ป่าศพแห้ง" พวกนี้ไปจริงๆแต่คนเหล่านั้นตอนที่ตายน่าจะทรมานมาก ตอนนี้หัวกะโหลกก็อยู่ในท่าทางบิดๆ เบี้ยวๆ เอียงห้อยโตงเตงหลากหลายแบบ บางหัวก็ห้อยลงโดยมีเส้นผมสีดำห้อยระย้าอยู่ด้านหน้า บางส่วนก็หันตรงมาด้านหน้า เบ้าตาดำมืดกับโพรงจมูกและปากก็จ่อเข้ามา ถ้าหากจะผ่านตรงหน้าไป ก็จะอยู่ชิดกันมากๆแน่นอน พวกของชิงอีก็แค่รู้สึกว่าน่าขนลุกเท่านั้น ไม่ได้ถึงกับขลาดกลัวอะไร ถึงยังไงพวกเขาก็เป็นคนที่ผ่านความเป็นความตายมามากแล้วพวกเขารู้สึกว่า เจ้าลัทธิฝั่งซ้ายจัดที่นี่ไว้แบบนี้ มัดคนพวกนี้เอาไว้ทำเป็นศพแห้ง เป็นไปได้มากว่าจะไม่ใช่แค่เพื่อทำให้ตกใจทางสายตาดังนั้นจะต้องระมัดระวังห
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2299
กลไกในเส้นทางนี้เหมือนจะคำนวณไว้อย่างดีแล้ว ว่าหลังจากมีคนเข้ามาจะหลบเลี่ยงจะเดินอย่างไร คิดเอาไว้ละเอียดลออ ดังนั้น บนพื้นที่เซียวหลันยวนเบี่ยงหลบ จึงมีหนามแหลมนับไม่ถ้วนแทงทะลุดินขึ้นมาของพวกนั้นก็ไม่รู้ว่าทำจากอะไร ปลายแหลมมีแสงสีน้ำเงิน เห็นได้ชัดว่าฉาบพิษเอาไว้นี่ถ้าถูกแทงเข้าไปเล็กน้อย คงจะติดพิษจนตายได้ไม่ต้องถูกแทงให้เจ็บหนักเลยด้วยซ้ำยังดี ที่วิชายุทธ์ของเซียวหลันยวนอยู่ในระดับสูง ขณะที่เขายังลอยอยู่กลางอากาศ พริบตาที่หนามแหลมพวกนั้นโผล่ออกมาจากพื้น เท้าของเขาก็ถีบไปบนกำแพงข้างๆ จากนั้นร่างกายก็ดีดพุ่งเป็นแนวราบไปด้านหน้าร่างเขาห่างจากหนามแหลมพวกนั้นเพียงหนึ่งชุ่นตอนที่เกือบจะร่อนลงพื้น ใจเขาก็สั่นกึก ชั่วขณะนั้นก็ฟาดฝ่ามือไปทางกำแพง ออกแรงให้ร่างของตนเองลอยไปข้างหน้าอีกระยะหนึ่ง แล้วจึงร่อนลงพื้นอย่างรวดเร็วและเป็นไปตามคาด ตอนที่ผ่านข้างตัวเขาไป ด้านบนของตำแหน่งเมื่อครู่นี้มีเหล็กแท่งหลายแทงพุ่งลงมาฉับพลันถ้าเมื่อครู่เขาร่อนลงตรงนั้น คงถูกเสียบเป็นพวงไปแล้ว"ท่านอ๋อง!"พวกของชิงอีที่รออยู่ตรงถ้ำก็เหงื่อแตกกันเป็นแถบเมื่อครู่พวกเขาไม่กล้าส่งเสียง กลัวว่าจะไ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2298
ภูเขาลูกนี้ ม้าขึ้นมาลำบากยิ่งไปกว่านั้น จะทำเสียงดังมากก็คงไม่ดีเท่าไรในเมื่อที่นี่คือรังเก่าของเจ้าลัทธิฝั่งซ้ายลัทธิเทพทำลายล้าง เช่นนั้นเขาคงวางกลไกเอาไว้มากมายแน่นอน คนของลัทธิเทพทำลายล้างเองก็ถนัดใช้พิษ พิษบนภูเขาเองก็มีไม่น้อยดังนั้น พวกเขาจึงล้วนใช้วิชาตัวเบาขึ้นเขากันอย่างไร้ซุ่มเสียงแน่นอน ไม่นานนัก พวกเขาก็เจอกับกลไกหลายจุด พิษอีกหลายชนิดยิ่งไปกว่านั้น บนเขาก็ยังปลูกพืชมีพิษไว้อีกมากมายตอนนี้พวกเขาล้วนรู้สึกโชคดีที่มีฟู่จาวหนิงอยุ่ ฟู่จาวหนิงปกติก็เคยสอนพวกเขาให้รู้จักพวกพุ่มไม้พิษบนภูเขาอยู่แล้ว รวมถึงพวกวัตถุดิบยาบางชนิดที่จะโตอยู่ข้างๆ กัน สามารถแก้พิษชนิดนั้นๆ ได้และยังมียาลูกกลอนแก้พิษที่ฟู่จาวหนิงให้พวกเขาไว้อีก จึงทำให้ไม่ต้องกลัวของพวกนี้เลยตอนที่ด้านหน้าเหมือนไม่มีเส้นทางแล้ว เซียวหลันยวนก็หยุดลงมา ยกมือขึ้น คนทั้งหมดก็หยุดยืนกับที่ทันที ไม่ขยับตัวเลยแม้แต่น้อยพวกคนหนุ่มจากเขาชิงถงพวกนั้นตามความเร็วพวกเขาไม่ทัน ดังนั้นก่อนหน้านี้จึงบอกไว้แล้ว ให้พวกเขาตามมาช้าหน่อยได้ ถึงตอนนั้นก็มาเป็นกำลังโจมตีสนับสนุนเอาตอนนี้พวกของชิงอีกเข้าใจความหมายของเซียว
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2297
จนมาถึงที่ราบทุ่งหญ้าตีนเขาอีกแห่งหนึ่ง พวกเขาจึงหยุดและลงจากม้าอย่างพร้อมเพรียงเขาลูกนี้ดูแล้วชันมากตอนนี้กลังจะต้นฤดูใบไม้ร่วง บนภูเขาใบไม้บางส่วนเปลี่ยนสีแล้ว สีเหลืองจางๆ แซมด้วยใบไม้สีแดง และยังมีต้นไม้ดอกสีม่วงอีกผืนใหญ่ ดูแล้วงดงามมากทิวทัศน์งดงามขนาดนี้ แต่พวกตระกูลถังเหล่านั้นตอนแรกก็ไม่เลือกภูเขาลูกนี้สร้างที่อยู่อาศัย แน่นอนว่ามีเหตุผลอยู่เขาชิงถงทางนั้นเส้นทางซับซ้อน คดเคี้ยว ด้วยภูมิประเทศเดิมประกอบกับการพรางตาและค่ายกลอีกบางส่วน จึงทำให้ยากที่จะหาทางเข้าพบไปทางนั้น จะทำให้หลงอยู่ด้านในได้ง่ายมากแต่ภูเขาตรงหน้าลูกนี้ ตัวภูเขาก็วางอยู่โต้งๆ เลย กระทั่งว่าพวกเขาที่อยู่ตีนเขา พอมองขึ้นไปก็ยังเห็นถนนบนภูเขาด้วยใช่แล้ว มีถนนถนนกางอยู่ตรงหน้าพวกเขา ใครมาก็มองเห็นได้ทันที แต่ไม่รู้ว่าพวกเขาจะกล้าเดินหรือก็เท่านั้นเพราะภูเขานี้ดูอันตรายมาก ต่อให้เห็นทางก็ยังไม่น่าเดินหลักๆ คือ ไม่มีร่องรอยผู้คนอยู่อาศัยเลย กระทั่งไม่มีคนกล้ามาที่นี่ด้วยซ้ำพวกโจรป่าที่ยึดครองภูเขา ก็คงไม่เลือกภูเขาที่อยู่ห่างไกลเมืองกับถนนทางการแบบนี้แน่นอนแบบนี้พวกเขาถ้าคิดจะลงจากเขาเพื่อออ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2296
ลัทธิเทพทำลายล้าง เป็นเหมือนวิญญาณหลอกหลอนอยู่รอบตัวพวกฟู่จาวหนิงมาตลอดตอนที่ฟู่จาวหนิงรู้สึกว่าพักเรื่องพวกเขาไว้ก่อนชั่วคราว พวกเขาก็หนีออกมาแล้ว ลบล้างการคงอยู่ออกไปยิ่งไปกว่านั้น พอผ่านไปนานเข้า ก็ยิ่งพบว่า ลัทธิเทพทำลายล้างแทรกซึมมาอยู่ข้างกายพวกเขานานแล้วเหมือนกับฉินถังฟู่จาวหนิงก่อนหน้านี้ก็คิดไม่ถึง ว่าตนเองอาจจะรู้จักอาเล็กของถังอู๋เจวี้ยนจริงๆ เขาอาจจะเป็นอาจารย์ที่พานางเข้าสู่วงการคนนั้นจริงๆและคิดไม่ถึงว่า ฉินถังจะถูกคนของลัทธิเทพทำลายล้างทำร้ายในตอนนี้ นางยิ่งรู้สึกเคียดแค้นลัทธิเทพทำลายล้างเข้าไปอีกแต่นางเองก็เป็นห่วงเซียวหลันยวน วิธีการที่ลัทธิเทพทำลายล้างใช้นางเองก็เคยประสบเจอมาแล้ว พิษที่คนพวกนั้นสกัดขึ้นก็ไม่มีหลักการอะไรเลย จะวางยังไงจะมายังไงถ้าจะสู้กันอย่างยุติธรรม นางก็ไม่กังเวลเลย แต่ที่กลัวคืออีกฝ่ายใช้กลโกงนี่ล่ะ"อันตรายรึ จะมากน้อยก็ต้องมีบ้างล่ะ ข้าส่งองครักษ์ที่ยอดเยี่ยมสุดให้อ๋องเจวี้ยนไปแล้ว" ถังอู๋เจวี้ยนท่วงท่าเดิมทีที่ดูสง่างามเหมือนจันทร์กระจ่างก็มีความเฉียบคมขึ้น "เพราะคนผู้นี้ปลิ้นปล้อนอย่างมาก ข้าตรวจสอบเขามานานมากแล้ว จับร่องรอยขอ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2295
"จริงด้วย อายวนล่ะ?" ฟู่จาวหนิงมองถังอู๋เจวี้ยนตอนที่นางเข้ามากับผู้อาวุโสจี้ เสี่ยวเยว่บอกว่าเซียวหลันยวนถูกถังอู๋เจวี้ยนเชิญไป ผลคือตอนนี้ถังอู๋เจวี้ยนเข้ามา แต่เซียวหลันยวนไปไหนแล้ว?"อ๋องเจวี้ยนรับคำไหว้วานจากข้า ให้ไปช่วยทำเรื่องนึงให้น่ะ"ถังอู๋เจวี้ยนยิ้มแบบภูมิใจหน่อยๆ รอยยิ้มนี้ไม่เข้ากับท่วงท่าเหมือนเซียนของเขาเลย แต่พอเขาทำออกมาแล้ว กลับดูน่าลุ่มหลงขึ้นไปอีก"สามารถทำให้อ๋องเจวี้ยนช่วยข้าได้นี่ ข้าก็หน้าใหญ่พอตัวนะ ดังนั้น ศิษย์น้องหญิง เจ้าว่า อ๋องเจวี้ยนคงไม่หึงข้าใช่ไหม? ยิ่งไปกว่านั้น แล้วยังดูออกแลลทำนองรักฉันแล้วก็รักสุนัขของฉันด้วยหน่อยไหมนะ? เพราะความสัมพันธ์ของเรา เขาเลยมาช่วยข้า"ฟู่จาวหนิงได้ยินถังอู๋เจวี้ยนพูดแบบนี้ ก็อดคิดถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้หลังจากนางดื่มสร่างเมาคงจะพูดความสัมพันธ์ของนางกับถังอู๋เจวี้ยนออกมาอย่างชัดเจนแน่ไม่เช่นนั้น เซียวหลันยวนวันนี้จะเปลี่ยนไปแบบนี้ได้ยังไง?ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ถังอู๋เจวี้ยนคิดจะให้เขาช่วย เขาคงจะแค่หัวเราะเย็นชาใส่แต่ว่าตอนนี้ กลับรับปากอย่างนั้นหรือ?ฟู่จาวหนิงรู้สึกแปลกใจ "ดังนั้น เจ้าให้เขาช่วยอะไรกันแน่?"
You may also like
หญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง11.6K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด87.6K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ16.4K viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน11.1K viewsตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย
l3oonm@1.7K viewsข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ
ป่าดอกท้อ74 viewsพี่ชาย! ท่านกำลังล่อลวงข้าใช่หรือไม่
ไฉ่เลี่ยงหรง7.1K viewsสามีข้าคือพรานป่า
Scince3.4K views
