เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 903
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2380
ไป๋หู่กับเสี่ยวเยว่ตามสาวใช้เลี่ยงเหล่าองครักษ์ในจวนออกมา จนถึงเรือนแขก ได้พบกับอ๋องเจวี้ยนพวกเขาเพิ่งรู้ว่าท่านอ๋องชักจูงสาวใช้ในจวนเจ้าเมืองสองสามคนไว้ได้แล้ว"พระชายาเป็นยังไงบ้าง?"เซียวหลันยวนพอเห็นพวกเขา ก็ถามขึ้นมาอย่างตึงเครียดทันทีขณะเดียวกัน เขาก็มองไปทางเสี่ยวเยว่ "ทำไมเจ้าถึงไม่อยู่ดูแลพระชายาด้านนอก แล้วตามเข้ามาในนี้?"เสี่ยวเยว่ควรจะอยู่เฝ้าจาวหนิงไม่ห่างกายเลยนี่ตอนนี้นางกลับตามไป๋หู่เข้ามาในเมืองอั้น"ท่านอ๋อง คุณหนูสบายดีเจ้าค่ะ" เสี่ยวเยว่รีบตอบ"ท่านอ๋อง เป็นเพราะลูกชายคนโตของเจ้าเมืองอั้นส่งคนออกไปตามหาคุณหนู คิดจะลักพาตัวคุณหนูเข้ามาในเมืองอั้น"พอได้ยินคำพูดของไป๋หู่ เซียวหลันยวนก็เกิดจิตสังหารทันทีอวี๋ลี่จะทำอะไร เขาแค่คิดก็เข้าใจแล้วคนผู้นี้สมควรตายเสียจริง"พระชายาติดใจเรื่องอวี๋เซียนเอ๋อร์อะไรนี่หรือ?" เซียวหลันยวนถาม"คุณหนูเชื่อใจท่านอ๋องเจ้าค่ะ" เสี่ยวเยว่พูดเป้าหมายที่ฟู่จาวหนิงส่งพวกเขาเข้ามา จากนั้นก็ยื่นจดหมายที่นางเขียนให้เซียวหลันยวนคิดไม่ถึง ว่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฟู่จาวหนิงยังคิดไว้อย่างละเอียดรอบคอบฟู่จาวหนิงไม่ใช่คนที่ทั้
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2379
ตอนที่เซียวหลันยวนเดินออกมาก็อาบไปด้วยแสงอวี๋เซียนเอ๋อร์มองจนตาตรงแน่วอ๋องเจวี้ยนเดิมทีก็เป็นชายงามบนโลกอยู่แล้ว อยู่ที่ไหนก็เป็นจุดสนใจ ในเมืองอั้นเองก็ยังเป็นเช่นนั้นทั้งเมืองอั้น ไม่มีคนที่สูงกว่าเขา ดูสูงส่งมากกว่าเขาคนของเมืองอั้นเดิมทีเพราะรับสารอาหารไม่ครบถ้วน ขาดแคลนอาหารเสื้อผ้าจนดูเตี้ยกันหมด ยังไม่พูดถึงอวี๋เซียนเอ๋อร์ หญิงสาวของจวนเจ้าเมืองทั้งหมดตอนที่ว่างๆ ก็ยังแอบวิพากษ์วิจารณ์อ๋องเจวี้ยนกันอยู่รวมถึงเหล่าหญิงสาวในเรือนหลังเจ้าเมืองด้วย แล้วยังมีพวกหญิงรับใช้สาวใช้เหล่านั้น พออ๋องเจวี้ยนเข้ามาก็ทำให้พวกนางปั่นป่วนไปหมดอวี๋เซียนเอ๋อร์จะยอมปล่อยวางง่ายๆ ได้ยังไง?"เซียวหลันยวน!"นางเรียกชื่อเซียวหลันยวนขึ้นมาตรงๆ แล้วจะวิ่งไปตรงหน้าเขา ชิงอีกลับขวางนางเอาไว้"ข้ามีเรื่องสำคัญต้องคุยกับท่าน!"อวี๋เซียนเอ๋อร์กดเสียงต่ำ "ข้าช่วยท่านรับมือพ่อข้ากับพี่ชายข้าได้นะ!"คำพูดของนาง ทำให้ชิงอีอดเหลือบมองดูนางไม่ได้ช่างกตัญญูเสียจริงถึงกับวิ่งเข้ามาบอกว่าช่วยรับมือพ่อกับพี่ชายนางได้แบบนี้? คิดสละครอบครัวเพื่อความถูกต้องอันยิ่งใหญ่เลยรึชิงอีมองไปทางท่านอ๋องท่าน
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2378
เสี่ยวเยว่กับไป๋หู่ในเมื่อมาแล้ว ก็ต้องเข้าไปในเมืองอั้นก่อนแน่นอนพวกเขานำภารกิจมา ต้องช่วยคุณหนูเข้าไปดูประชาชน จากนั้นก็ส่งจดหมายให้ถึงมืออ๋องเจวี้ยนนอกจากนี้ พวกเขาทั้งสองคนจะยังไงก็คงอยากไปดูอวี๋เซียนเอ๋อร์คนนั้นแทนฟู่จาวหนิงเสียหน่อยแม้ว่าฟู่จาวหนิงจะไม่สนใจหญิงสาวคนนี้ แต่พวกเขาก็ไม่ยอมให้ระหว่างคุณหนูกับท่านอ๋องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแน่นอนบางครั้งความเข้าใจผิดมันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้นี่นะ?"นายท่าน ท่านมาคอยเฝ้าที่นี่ด้วยตนเอง ต้องทำสงครามกับเมืองอั้นหรือ?" ไป๋หู่รู้สึกกังวลเสิ่นเสวียน"ตอนนี้รอสัญญาณจากอ๋องเจวี้ยนทางนั้น"เสิ่นเสวียนตอบ "ถ้าหากเจ้าเมืองอวี๋อะไรนั่นไม่รู้จักตายล่ะก็ งั้นก็สู้กันสักหน่อยก็ได้ ยังต้องดูอีกหน่อยว่าศึกนี้มันจำเป็นไหม แล้วก็ต้องทำให้ชาวบ้านกริ่งเกรงบ้างด้วย"ถ้าหากประชาชนในเมืองอั้นไม่มีความเคารพยำเกรงต่ออำนาจจักรพรรดิและกองทหาร เช่นนั้นเมืองอั้นหลังจากนี้ก็คงจะดูแลลำบากแล้วดังนั้นต้องดูว่าอ๋องเจวี้ยนที่อยู่ในเมืองมีการตัดสินใจยังไงถ้าหากจำเป็น ต่อให้เจ้าเมืองอวี๋อ่อนแอลงแล้ว พวกเขาก็ยังต้องสู้ต่อ"หลังจากพวกเจ้าเข้าไปในเมือง ก็ให้พวกคุณ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2377
ฟู่จาวหนิงตอนนี้พอฟังมามากขนาดนี้ ก็ยังอยากจะเข้าไปในเมืองอั้นอยู่ดี กระทั่งผู้เฒ่าฟู่คิดว่านางไม่เชื่อใจเซียวหลันยวนเสียแล้ว กังวลว่าเขาจะถูกอวี๋เซียนเอ๋อร์ในเมืองอั้นทำให้หวั่นไหวไปจริงๆ"ท่านปู่ ท่านคิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย?"ฟู่จาวหนิงพูดไม่ออกบอกไม่ถูก"งั้นเจ้าทำไมถึงยังอยากเข้าไปในเมืองอั้นล่ะ?""ข้ารู้สึกว่า เมืองอั้นปิดเอาไว้นานหลายปี ไม่รู้ต้นกำเนิดน้ำของพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง อาหารการกินมาจากที่ไหน เพาะปลูกยังไง เป็นพืชผลอะไรบ้าง? ต่อให้มีข้าว แล้วเครื่องปรุงล่ะ? พวกเกลือมีไหม? ถ้าไม่มี แล้วใช้อะไรมาทดแทน"ฟู่จาวหนิงอันที่จริงคิดมากอยู่และพอนางพูดแบบนี้ ถังอู๋เยว่กับผู้อาวุโสจี้ทั้งสองคนก็เข้าใจขึ้นมาถึงยังไงพวกเขาก็มีความรู้วิชาแพทย์อยู่บ้าง"พี่หญิงจาวหนิง ท่านคิดจะเข้าไปดูว่าสุขภาพประชาชนมีปัญหาอะไรบ้างสินะ?""ถ้าหากขาดเกลือเป็นเวลานาน คนก็อาจจะมีโรคภัยไข้เจ็บบ้าง หน้าตาก็จะแปลกๆ ไปด้วย" ผู้อาวุโสจี้เอ่ยขึ้น "แต่ว่า เมื่อครู่คนชุดดำก็เหมือนจะไม่ได้เป็นอะไรมากนะ แค่ผมไปหน่อยเท่านั้น?""ร่างกายก็เหมือนสูงไม่พอด้วย"ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น "นอกจากนี้ดูจากหลายคนที่จับมาตรง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2376
ผู้เฒ่าฟู่พอได้ยินคำพูดของคนชุดดำก็โกรธจัด"เจ้าเมืองของพวกเจ้านี่มันไร้ยางอายเสียจริง! เขาไม่รู้รึว่าอ๋องเจวี้ยนมีภรรยาแล้ว? ทำไมยังจะบีบให้เขาต้องมาแต่งงานกับลูกสาวเขาอีก?""แล้วก็คุณหนูเซียนเอ๋อร์อะไรนั่นของเจ้า นางมาต้องตาสามีคนอื่นนะ นางไม่รู้รึไรกัน?"ผู้เฒ่าฟู่มองฟู่จาวหนิง "หรือว่าอายวนจะไม่ได้บอกพวกเขาว่ามีพระชายาแล้ว? ไม่ถูกสิ พ่อแม่เจ้ากับเสี่ยวเฟยก็อยู่ที่นั่นด้วยนะ จะไม่พูดออกมาได้ยังไงกัน"เขาคิดพลาดไป อีกฝ่ายต้องรู้แล้วแน่ๆคนชุดดำก็ไม่ใส่ใจ"มีภรรยาแล้วทำไมกันล่ะ?" เขาเหลือบมองฟู่จาวหนิง "ถึงแม้เจ้าจะหน้าตาสวยมากก็เถอะ แต่พวกเจ้ามาจากแคว้นเจา ก็คงไม่ใช่คนใหญ่โตอะไรนักใช่ไหม? คุณหนูเซียนเอ๋อร์ของเราเป็นถึงลูกสาวเจ้าเมืองนะ ถ้าอ๋องเจวี้ยนต้องการเมืองอั้น แต่งงานกับนางไม่ใช่ว่าดีกว่าเจ้าหรอกหรือ?""น่าขำ!""บังอาจ!"ผู้อาวุโสจี้กับถังอู๋เยว่เดินเข้ามาพวกเขาได้ยินคำพูดของคนชุดดำแล้วรู้สึกโมโหมาก"พี่หญิงจาวหนิง คนผู้นี้พูดจาไร้มารยาทขนาดนี้ ท่านจะฟังเขาไปทำไมกัน?" ถังอู๋เยว่เดินมาข้างๆ ฟู่จาวหนิง"นั่นสิ ศิษย์เอ๋ย คำพวกนี้ฟังแล้วมีแต่จะทำให้โมโห ไม่ได้มีประโยชน
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2375
คนชุดดำพอได้ยินฟู่จาวหนิงถามแบบนี้ ก็พูดออกมาอย่างไม่พอใจว่า "พวกเขาอวดดีหยิ่งผยองนัก! ไม่เห็นเจ้าเมืองกับคุณชายใหญ่ของเราในสายตา!""ไม่ได้ดูเสียเลยว่าพวกเขาพักอยู่ที่ไหน! ทั้งๆ ที่อยู่ในจวนเจ้าเมืองแท้ๆ แต่ท่าทีกลับทำอย่างกับเชื้อพระวงศ์ก็มิปาน สูงส่งเสียเต็มประดา แล้วยังคิดจะให้เจ้าเมืองของเราฟังคำสั่งอ๋องเจวี้ยนคนนั้นอีก""ตั้งแต่ข้าเกิดมา ยังไม่เคยเห็นเชื้อพระวงศ์มาก่อน แต่ว่าตงฉิงก็เป็นเรื่องตั้งแต่สมัยไหนแล้ว อตนนี้ตงฉิงไม่มีอยู่อีกแล้ว พวกเจ้าที่มาจากแคว้นเจา ยังคิดจะมาอหังการที่นี่หรือ?""เจ้าเมืองกับคุณชายใหญ่ของเรา จะให้พวกเขาได้ทำตัวอวดดีอีกไม่กี่วันเท่านั้น พอถึงเวลาจะสั่งสอนบทเรียนที่ไม่มีวันลืมให้พวกเขาเอง"พวกของฟู่จาวหนิงฟังคำพูดคนชุดดำนี้แล้ว ก็อดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้พวกเขานี่มันน่าสนุกจริงๆคนชุดดำคนนี้ ตั้งแต่เด็กอยู่แต่ในเมืองอั้นมาตลอด เมืองอั้นถูกทอดทิ้งจากโลกภายนอกไปแล้ว คนที่นั่นใช้ชีวิตตามกฏระเบียบจากความทรงจำเก่าๆ เท่านั้นไม่เคยได้สัมผัสกับสิ่งที่อยู่ในโลกภายนอกเลย ทำให้ไม่มีการพัฒนาเปลี่ยนแปลงใดๆการเติบโตของพวกเขาจำกัดมากเกินไป ตอนนี้เลยรู้สึกว่าผู้คนค
บางทีคุณอาจจะชอบ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง411.1K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน22.0K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่129.0K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่121.3K viewsสตรีเช่นข้าไม่มีหรอกสามีเดียว
เฟยฮวา2.0K viewsย้อนเวลามากำจัดสามีสับปลับกับองค์หญิงบัวขาว
lianlian122 viewsสามีอยากดื่มสุราต้องช่วยข้าทำสวน
องค์หญิงโนเนม1.5K viewsยุทธการรักของเหล่าภรรยา
ไห่ถาง2.6K views
