LOGINShare
ตอนที่ 10 : เหนือความคาดหมาย 1/1
Last Updated:
2024-12-27 21:45:58ตอนที่
[5] เหนือความคาดหมายเข็มฉีดยากับยาเม็ด?
เมื่อนางเข้าไปในห้องและปิดประตูให้สนิทแล้ว จึงพยายามลูบไปที่บริเวณกลางอกที่อาการเหมือนกับตอนเป็นกรดไหลย้อนในโลกก่อน แต่โรคนั้นมันต้องเกิดจากการกินอาหารแล้วปฏิบัติไม่ถูกต้องมิใช่หรือ แต่นี่ตั้งแต่ที่จำได้ วันนี้ร่างนี้ยังไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องเลยด้วยซ้ำ ระหว่างที่ลูบ ๆ กลางอกอยู่นั้น จู่ ๆ ก็เกิดความพิศวงเกิดขึ้น เมื่อมีวัตถุบางอย่างหล่นลงมาจากกลางอกของนาง กล่าวไม่ผิด มันหล่นลงมาจากกลางอกของนาง! ลู่หรงซินหรี่ตามองของสิ่งนั้น จนสรุปได้ความว่ามันคือซองพลาสติกขนาดใหญ่ ที่ด้านในนั้นบรรจุเข็มฉีดยาและเม็ดยาสีขาวรูปทรงวงรีจำนวนมากแยกใส่ซองอีกชั้นหนึ่งในนั้น แต่ทว่ายิ่งมองยิ่งรู้สึกคุ้นตา ใช่แล้ว! นี่มัน R-01!! ยาที่แล็บทดลองของบริษัทนางคิดค้นขึ้นเพื่อรักษาและเสริมสร้างความแข็งแรงให้กับร่างกาย ใช้สำหรับเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการนอกพื้นที่ ที่น่าทึ่งคือ ไม่ต้องทดลองหลายครั้งเพราะมันประสบผลสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกที่สังเคราะห์มันออกมา และนางคือหนึ่งในผู้ที่ได้ทดสอบประสิทธิภาพเป็นกลุ่มแรก ต้องบอกเลยว่ามันเป็นราวกับยาวิเศษก็ไม่ปาน! ไม่น่าเชื่อว่าจะตามกันมาถึงที่นี่ เช่นนั้น….แม่นมฉิงก็มีโอกาสหายดีสินะ เพราะเจ้า R-01 มันสามารถเสริมสร้างได้ถึงเซลล์ภายในเลยทีเดียว ความรู้สึกมั่นใจบางอย่างในยามนั้นของนางที่มี คงเป็นเพราะเจ้าสิ่งนี้สินะ ดีแล้ว ต่อไปสิ่งที่นางต้องทำในภายภาคหน้าก็จะง่ายยิ่งขึ้น วันนี้แม้จะจัดการสามพ่อแม่ลูกและคนของพวกเขาไปแล้ว แต่สิ่งที่ต้องทำวันนี้ยังไม่จบเสียทีเดียว เพราะยังมีอีกหนึ่งคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ หมิงถาน หากเขารู้ว่าสตรีในดวงใจและครอบครัวของอีกฝ่าย ถูกนางจัดการเช่นนั้นต้องไม่มีทางยอมแน่ ซึ่งนั่นแหละดี นางจะได้จับเขาไปมัดรวมไว้กับพวกนั้น! เพราะหากจำไม่ผิด อีกไม่กี่วันเซวียหลิงจ้านจะกลับจวนมาอย่างกะทันหันเพื่อพบหน้าบุตรชายโดยที่ไม่มีผู้ใดรู้มาก่อน ก่อนที่เขาจะได้รับภารกิจของฮ่องเต้ต้องไปเตรียมตัวเฝ้าระวังและรับมือกลุ่มก่อความไม่สงบกำลังเริ่มจะก่อกวนชายแดนของแคว้นแล้ว ซึ่งแท้จริงแล้วเป็นเพียงแผนขององค์ชายสามที่กำลังจะก่อกบฏ! และก็เป็นจริงดังคาด! เมื่อหมิงถานหลังจากที่ออกไปส่งจดหมายรายงานสถานการณ์ทั่วไปและไปหาซื้อปิ่นปักผมที่ลี่ฉุนอยากได้มา เมื่อได้รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นจากบ่าวที่รายงานตามจริง อารมณ์จึงเต็มไปด้วยความคุกรุ่น ตวัดสายตามองบ่าวผู้นั้นราวกับจะฆ่าจะแกง ก่อนจะรีบมุ่งหน้าไปที่เรือนทิ้งปฏิกูลแห่งนั้น เมื่อไปถึงก็พบว่ามีบ่าวชายเฝ้าอยู่หน้าเรือนโทรม ๆ แห่งนั้นหลายคน “พวกเจ้าถอยไปหากไม่อยากตาย!!” ไม่รอช้าส่งเสียงข่มขู่ออกไปทันที อย่างไรหมิงถานก็เป็นหัวหน้าทหารที่นี่และเป็นคนของเซวียหลิงจ้าน เหล่าบ่าวมีหรือจะไม่เกรงกลัว แม้จะลังเลแต่สุดท้ายก็หลีกทาง หมิงถานจึงรีบถีบประตูเข้าไปทันที “พี่หมิงถานช่วยข้าด้วย!!” เสียงแหลมของลี่ฉุนร้องขึ้น เมื่อเห็นว่าผู้ใดเข้ามา หมิงถานแข็งแกร่งไม่น้อย ต้องช่วยตนและจัดการกับลู่หรงซินได้เป็นแน่ คิดแล้วในใจที่ห่อเหี่ยวมาหลายชั่วยามก็เบิกบานขึ้น ในจังหวะที่หมิงถานกำลังจะสาวเท้าไปหาลี่ฉุนที่อยู่ด้านในเสียงอันเยือกเย็นเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น “นั่นเจ้าจะทำอันใด” “ลู่หรงซิน!” เป็นลี่ฉุนที่เห็นก่อนผู้ใด จึงตะโกนออกมาด้วยความหวาดกลัวโดยที่ไม่รู้ตัว “เรียกข้าเฉย ๆ เช่นนั้นก็ได้หรือลี่ฉุน หรือแก้มกับปากเจ้ามันยังบวมไม่พอ” ด้านหมิงถานเมื่อมั่นใจแน่แล้วว่าผู้ใดทำร้ายสตรีในดวงใจเขาใบหน้าจึงเต็มไปด้วยความโกรธ “เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงกล้าทำร้ายนาง!!” “ข้าเป็นฮูหยิน จะสั่งสอนบ่าวที่ไม่รู้ความมันผิดตรงที่ใด” ลู่หรงซินยืนหลังตรงสบสายตากับหมิงถานอย่างไม่เกรงกลัว กลับเป็นหมิงถานที่รู้สึกหวั่น ๆ ในใจขึ้นมาเมื่อได้สบกับสายตาสีนิลนั่น แต่เมื่อได้เห็นสภาพของสตรีที่ตนหมายปองและครอบครัวของนาง ตนจะต้องทำให้พวกเขาเห็นว่าตนสามารถเป็นที่พึ่งให้กับพวกเขาได้ ไหนจะเหล่าทหารที่ถูกมัดติดกันราวกับปลาแห้งเสียบไม้อีก “จะ…เจ้าเป็นเพียงฮูหยินที่ท่านแม่ทัพไม่แม้แต่จะเข้าหอด้วย มีสิทธิ์อันใดมาลงโทษคนเก่าแก่ของจวนแห่งนี้” แม้เสียงจะสั่นในช่วงแรกแต่สุดท้ายก็ดึงกลับมาได้ “เจ้า…. กำลังดูหมิ่นข้าหรือ” ลู่หรงซินก้าวขาเข้าไปหาอีกฝ่ายอีกหนึ่งก้าว ลี่ฉุนที่เห็นดังนั้นจึงรีบตะโกนขึ้น แม้ว่าจะปวดบริเวณริมฝีปากมากก็ตาม “พี่หมิงถานระวังด้วย นางอันตรายมาก” “อันตรายหรือ” ในระหว่างที่หมิงถานเบนสายตาจากลี่ฉุนหันกลับมามองลู่หรงซิน ในจังหวะนั้นเองลู่หรงซินก็วาดขาแล้วเตะก้านคออีกฝ่ายทันที “…..” ทุกอย่างจบลงทันทีในขณะที่ผู้อยู่ในเหตุการณ์ได้แต่อ้าปากค้าง หมิงถานสลบไปแล้วและถูกจับมัดรวมทุกคนในเรือนเก็บอุปกรณ์ตักปฏิกูลแห่งนั้น แต่ไม่วายตอนออกมาได้ยินเสียงลี่ฉุนและฟ่านหงโวยวายออกมา “ลู่หรงซิน ท่านแม่ทัพไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่ ทำกับพวกข้าและทหารของเขาเช่นนี้!” หึ ก็มาสิ กลัวที่ใดกัน
Latest chapter
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนพิเศษ 2 : ไปงานวันเกิดที่เผ่านอกด่าน
ตอนพิเศษ[2]ไปงานวันเกิดที่เผ่านอกด่าน ใบหน้าหล่อเหลาที่แฝงไปด้วยความดุดันของบุรุษวัยยี่สิบหนาวช่างทำให้คนเคลิบเคลิ้มและหวาดหวั่นได้ในคราเดียว เดินตามหลังกันมานั้นแม้จะอายุเพียงสิบสองหนาวแต่ก็เห็นเค้าของความหล่อเหลาล่มเมืองแล้วเพราะเป็นความผสมผสานระหว่างเซวียหลิงจ้านและลู่หรงซิน ใช่แล้วทั้งสองก็คือเซวียจินหลิงและเซวียจินหลง บุตรชายที่เซวียหลิงจ้านและลู่หรงซินภาคภูมิใจ เนื่องจากเมื่อหลายเดือนที่แล้ว เซวียจินหลิงได้รับจดหมายจากพ่อแม่ที่แท้จริงว่าจะมีการจัดงานวันเกิดให้กับมารดา หรือราชินีของเผ่านอกด่าน จึงอยากให้เขามาเข้าร่วมสักครั้ง เนื่องจากหลังจากที่เขาจำเรื่องราวได้ทั้งหมด เขาก็ยังไม่เคยเข้าร่วมงานนี้สักครั้ง แต่หากว่ามาเที่ยวเล่นเขาพาหลงเออร์มาหลายครั้งแล้ว แต่ปีนี้เข้าเห็นว่าคนทั้งคู่เฝ้ารอเขามาเนิ่นนาน เขาจึงคิดว่าตนเองก็ไม่ควรจะใจดำถึงเพียงนั้น ทั้งท่านแม่ท่านแม่ก็สนับสนุน ท่านแม่อยากจะตามมาด้วยซ้ำ หากไม่ติดว่าต้องดูแลน้องเล็ก เซวียจินหราน ในวัยเจ็ดหนาวที่อ้อนแต่จะไปสนามฝึกทุกวัน น้องเล็กเหมือนท่านแม่มาก กลับไปคงต้องหาของฝากดี ๆ ไปฝากนางเสียแล้ว “หลิงเออร์มาแล้วหรือ
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนพิเศษ 1 : สำเร็จโทษ
ตอนพิเศษ[1]สำเร็จโทษ เติ้งหลงฮ่องเต้นั้นเอ็นดูหลานชายบุญธรรมทั้งสองอย่างเซวียจินหลิงและเซวียจินหลงเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะนามจินหลง ก็เป็นพระองค์ที่ทรงตั้งให้ จากเดิมที่เซวียหลิงจ้านได้หยุดพักหนึ่งปีพระองค์ก็ให้เขามาประจำการอยู่เมืองหลวงชั่วคราวจนกว่าบุตรชายคนเล็กจะเติบใหญ่ แต่ทว่านางนั้นรอไม่ไหวแล้ว เมื่อบุตรชายอายุได้สามหนาวจึงได้ให้สามีไปขอพระราชทานฝ่าบาทขอกลับไปประจำการอยู่ที่เมืองสวี่เฉิง คราแรกฝ่าบาทไม่เห็นด้วย แต่เมื่อบอกว่าเป็นความต้องการของภรรยา พระองค์จึงต้องอนุญาตโดยไม่เต็มใจ หากลู่หรงซินต้องการเขาหรือจะไม่อนุญาต ภาพวันนั้นเมื่อสามปีที่แล้วเขาไม่ลืม คิดแล้วก็ลูบคอตนเองไปพลาง ๆ จากนั้นตระกูลเซวียจึงได้ย้ายกันไปอยู่ที่เมืองสวี่เฉิงนับจากนั้น ทุกคนตามไปหมดทั้งแม่นมฉิงและถิงถิง รวมถึงฉีอ้าย แต่จะฉีอันพี่ชายของนางแม้จะอยากตามไป แต่เขาต้องบุกเบิกหนทางให้ตนเอง จะต้องสอบเป็นขุนนางของวังหลวงได้ รวมถึงเขาได้ตกลงกับกลุ่มศัตรูพ่ายว่าจะพัฒนาตรอกจูชางให้เจริญยิ่งขึ้น ฉีอ้ายจึงได้แต่ส่งกำลังใจให้พี่ชายให้ทำให้สำเร็จ ด้านจวนตระกูลเซวียนั้นไม่น่าเป็นห่วงเพราะได้หาคนที่ไว้ใจได้และฝีม
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนที่ 42 : เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง (ตอนจบ) 1/3
ตอนที่[17]เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง“ท่านแม่ ท่านแม่ฟังเสี่ยวหลิงอยู่หรือไม่ ท่านแม่ต้องมีน้องให้เสี่ยวหลิงนะขอรับ” เมื่อเห็นมารดาคล้ายเหม่อลอยจึงได้รีบสำทับอีกครั้ง เด็กน้อยเร่งเร้าอีกครั้งจึงทำให้สติของนางกลับมา “อ้อ อืม เสี่ยวหลิง แม่จะเก็บไปคิดอีกที แม่ขอกลับเรือนก่อนนะ เจ้าอย่าคิดมาก” ว่าแล้วก็จ้ำอ้าวออกจากเรือนบุตรชายเพื่อสงบสติอารมณ์ตนเอง คล้อยหลังลู่หรงซิน ร่างสูงที่แอบฟังเรื่องราวอยู่ไม่ไกลก็ได้เข้ามาในห้องของบุตรชาย “เสี่ยวหลิง พ่อจะเอาน้องมาให้เจ้า พ่อสัญญา” ในวันต่อมาทั้งคู่จึงได้จับเข่าคุยกัน แต่ไป ๆ มา ๆ เซวียหลิงจ้านก็ทนไม่ไหว เขาจึงเอ่ยความในใจออกไปตามตรง “ซินเออร์ เจ้าย้ายมาอยู่เรือนเดียวกับพี่เถิด พี่ว่าเราควรเรียนรู้กันให้มากกว่านี้”และไม่น่าเชื่อว่าการเจรจาอันแสนแปลกจะสำเร็จผล! นางตัดสินใจย้ายมาอยู่เรือนเดียวกับเขา และคืนนี้จะเป็นวันที่นางและเขาจะได้ร่วมนอนเตียงด้วยกันเป็นครั้งแรก…..และคงหลีกเลี่ยงเรื่องนั้นไม่ได้สินะ ในห้องนอนที่ประดับประดาด้วยของตกแต่งสีแดง บนโต๊ะมีสุรามงคลและขนม คล้ายกับวันเข้าหอของคู่บ่าวสาวก็ไม่ปาน นี่ต้องเป็นฝีมือของแม่นมฉิงเป็นแน่ “ซ
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนที่ 41 : เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง (ตอนจบ) 1/2
ตอนที่[17]เสี่ยวหลิงอยากมีน้องชาติกำเนิดที่แท้จริงของเสี่ยวหลิง ที่แท้เสี่ยวหลิงคือบุตรชายคนเล็กของราชาของเผ่านอกด่านทั้งสี่ที่ถูกบ่าวชายหญิงที่คิดคดทรยศลักพาตัวบุตรชายของเขาออกมาและสร้อยที่เสี่ยวหลิงแขวนอยู่กับตัวอยู่ตลอดนั่นคือคำตอบ น่าแปลกที่เสี่ยวหลิงในยามนั้นอายุห้าหนาวแล้ว แต่กลับจำอันใดไม่ได้ ซึ่งนางมองว่ามันผิดปกติ จึงได้ใช้ยาของนางในการรักษาเขา สุดท้ายจึงพบว่าเขาได้ถูกวางยาทำให้ความจำก่อนหน้านั้นหายไปและแน่นอนว่า R-01 ก็ช่วยเหลือได้อีกแล้ว เด็กน้อยจำพ่อแม่ที่แท้จริงได้ แต่เขากล่าวว่าจะอยู่กับนางและเซวียหลิงจ้าน แต่หากเติบใหญ่เขาเปลี่ยนไปหรืออย่างไร นางย่อมให้เขาได้ทำตามที่ใจปรารถนา เมื่อเป็นเช่นนี้ แคว้นเติ้งและเผ่านอกด่านจึงลงนามสัญญาว่าจะไม่ระรานกัน ไม่โจมตีกัน ด้วยทางนั้นก็รู้สึกผิดและอยากขอบคุณที่แม่ทัพใหญ่แคว้นเติ้งที่รับเลี้ยงและดูแลบุตรชายของพวกเขาเป็นอย่างดี ทั้งเมื่อทำเจรจาสงบศึกแล้ว พวกเขาก็สามารถมาเยี่ยมเยียนบุตรชายได้ด้วย นอกจากนั้นยังมีสัญญาการค้าที่จะเปิดโอกาสให้ได้ทำการค้าร่วมกันอีก นี่มีแต่ดีกับดีทั้งนั้น จะรบกันต่อเพื่อสิ่งใด เรื่องราวทั้งหมดจึงจบ
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนที่ 40 : เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง (ตอนจบ) 1/1
ตอนที่[17]เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง ตั้งแต่วันที่นางบอกว่าจะให้โอกาสเขา นางก็รู้สึกว่าเขาชักจะทำตัวแปลก ๆ ขึ้นทุกวัน เช่นวันนี้ เขาพานางมาถือตะกร้าเก็บดอกไม้ในสวนดอกไม้ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ซึ่งเมื่อดูแล้ว มันไม่เหมาะสำหรับนางและเขาเอาเสียเลย สุดท้ายเมื่อไม่อาจฝืนความเป็นตนเอง จึงได้แต่มองหน้ากันและหัวเราะออกมาเบา ๆ “ไปที่ที่เหมาะกับพวกเรากัน” เซวียหลิงจ้านเสนอขึ้นเหล่าทหารต่างตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่ฮูหยินที่มากฝีมือที่พวกเขาจำได้ไม่ลืมในวันที่เกือบจะเป็นวันสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของแคว้นเติ้ง แต่เป็นเพราะฮูหยินของพวกเขาผู้นี้จึงทำให้ผ่านวิกฤตนั้นมาได้ เมื่อนางมาพวกเขาก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ สองสามีภรรยามาที่ค่ายด้วยความอารมณ์ดีไม่น้อย แต่อารมณ์ดีอย่างไรถึงได้สู้กันเช่นนั้น“นี่…. เป็นวิธีแสดงความรักต่อกันฉบับท่านแม่ทัพและฮูหยินหรือ” ทหารผู้หนึ่งกล่าวขึ้น ทั้งคู่ต่อสู้กันจนเหงื่อโชก แน่นอนว่าที่ผู้เป็นภรรยาเป็นฝ่ายเอาชนะได้เกือบทั้งหมดทุกรอบ แต่มีรอบสุดท้ายที่เขากล่าวขึ้น “ฮูหยินหากพี่ชนะพี่จะขอให้เจ้าทำบางอย่างได้หรือไม่” เมื่อกล่าวจบสายตาแห่งความสงสัยก็เกิดขึ้น “อันใดหรือเจ้าคะ
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนที่ 39 : ขอโอกาส 1/2
ตอนที่[16]ขอโอกาสจู่ ๆ เขาก็ถือวิสาสะมาจับมือนางเอาไว้ “……”“ฮูหยิน ข้าอาจจะรู้เรื่องและเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องของสตรีน้อยนักเพราะตั้งแต่เด็กก็เอาแต่ตามท่านพ่อไปที่ค่าย เจ้าอาจจะรู้สึกไม่พอใจในเรื่องนี้ แต่ข้าจะพยายามทำให้ดีกว่าเดิม ไม่สิ ข้าต้องทำได้แน่” “……”“เจ้าเป็นภรรยาคนแรก และข้าสัญญาว่าจะเป็นภรรยาคนเดียวและคนสุดท้ายของข้า” “……”“ดังนั้น ฮูหยินข้าขอโอกาสเป็นสามีที่ดีของเจ้าได้หรือไม่” แม้ว่ายามนี้จะเป็นเวลากลางคืน แต่นางก็เห็นใบหน้าที่กำลังเว้าวอนของเขาได้อย่างชัดเจนช่วงเวลาที่รอคอยคำตอบช่างเป็นเวลาที่หัวใจของเซวียหลิงจ้านรู้สึกบีบรัดเหลือเกิน จนกระทั่ง…“ก่อนที่ข้าจะตอบ ข้าอยากจะกล่าวอะไรเสียหน่อย” “ได้สิ ฮูหยินว่ามาเลย” เขายืดตัวขึ้นเพื่อรอฟังนางด้วยความตั้งใจ “ข้า…ก็ไม่ใช่สตรีเฉกเช่นสตรีทั่วไป หากท่านเคยรู้เรื่องราวของลู่หรงซินว่าเป็นมาเช่นไร ยามนี้ข้ามิใช่เช่นนั้น ข้ามิได้อ่อนหวาน อ่อนโยน มิได้เก่งเรื่องของสตรีอย่างที่ควรจะเป็น ข้าชอบต่อสู้และออกจะ…. ดุดัน ท่านอาจจะไม่ชอบเช่นกัน ท่านลองคิดดูอีกทีดีหรือไม่”เขารู้ว่านางแตกต่างจากที่เขาได้ยินมาโดยสิ้นเชิง แต่สตรีที่ทำ
You may also like
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว290.6K viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา467.2K viewsฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ31.0K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง364.2K viewsรอยรักย้อนชะตา
อิ่น เยว่7.0K viewsหยกงามใต้เงาจันทร์
องค์หญิงโนเนม801 viewsนางร้ายของท่านเสนาบดี
l3oonm@4.1K viewsขยะผู้นี้ข้ายกให้เจ้า
BigM00N130 views
