เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 7 : สั่งสอนให้รู้ 1/2
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-26 21:38:42ตอนที่
[3] สั่งสอนให้รู้ เมื่อโดนท้าทายทั้งหมดจึงมองหน้ากันแล้วรีบวิ่งเข้าไปหาสตรีร่างเล็กทันที “ย๊า!!” ตุบ! ตุบ! ตุบ! ร่างทหารต่างก็ล้มลงทีละร่าง ลู่หรงซินไม่ปล่อยให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ นางทั้งเตะต่อยตามจุดสำคัญของพวกเขา บ้างก็จับชายอาภรณ์ของพวกเขาไขว้กันไปมา เพียงแค่กระตุกเชือกนั้นก็รัดคอพวกเขาจนแน่น ที่หากแม้ขยับเพียงนิดเดียว มันอาจจะทำให้กระดูกคอหักได้ ไม่นานทหารทั้งหมดก็กองอยู่กับพื้นราวกับศพตามสุสานร้าง อู๋จ้ง ฟ่านหง และลี่ฉุน เริ่มเห็นแล้วว่าสถานการณ์ตอนนี้เปลี่ยนไปและไม่เป็นอย่างที่คิด จึงได้หันไปพึ่งความหวังสุดท้ายคือเหล่าบ่าวรับใช้ที่เป็นคนของตนที่มองอยู่ด้านนอก “พวกเจ้าเข้าไปจัดการนาง!!” แต่ทว่าบ่าวรับใช้ที่มองเหตุการณ์ทั้งหมดต่างก็ขาสั่นเพราะภาพที่เหล่าทหารถูกจัดการนั้นมันติดตาเหลือเกิน อู๋จ้งที่เห็นเช่นนั้นจึงรีบตะโกนขึ้นอีกครั้ง “หากพวกเจ้าจัดการนางได้ ข้าจะให้เงินคนละหนึ่งตำลึงทอง!!” หนึ่งตำลึงทอง! นี่มันมากจนสามารถเปลี่ยนชีวิตพวกเขาได้ และก็เป็นดังเช่น อู๋จ้งคิด เงินมันเปลี่ยนคนได้ ตลอดที่เขาอยู่ที่จวนนี้เขาใช้มันเปลี่ยนคนไปหลายคนแล้ว คิดแล้วจึงมองไปที่ลู่หรงซินอย่างดูแคลน แต่อู๋จ้งคงลืมคิดไปว่าแม้กระทั่งทหารที่ได้รับการฝึกมายังพ่ายแพ้แก่สตรีผู้นั้น แล้วเหล่าบ่าวที่วัน ๆ ไม่ได้ทำอันใดมากนัก จะสามารถทำอันใดได้ ลู่หรงซินพวกข้าไม่กลัวเจ้า! คนที่โดนเอาเงินมาล่อต่างคิดเพื่อปลุกใจตนเอง จากนั้นทั้งบุรุษและสตรีต่างก็วิ่งเข้าหาลู่หรงซินอย่างไม่กลัวตาย แต่ทว่า….. ตุบ! ตุบ! ตุบ! ล้มลงไปตาม ๆ กัน จนสุดท้ายไม่มีผู้ใดยืนอยู่สู้กับนางแม้แต่คนเดียว หนำซ้ำสภาพยังสะบักสะบอมเป็นอย่างมาก ทั้งร่างทหารและบ่าวรับใช้ล้วนมีสภาพไม่ต่างกัน สามพ่อแม่ลูกเมื่อเห็นว่าตนแพ้แล้วจึงคิดจะหาทางหนี ฟ่านหงและอู๋จ้งต่างเริ่มหิ้วปีกของบุตรสาวคนละข้าง “จะหนีหรือ” เสียงเยียบเย็นเอ่ยขึ้นที่ด้านหลังพวกเขา และในช่วงเวลานั้นเองที่บ่าวคนที่เหลือก็มารวมกันที่เรือนหลักทั้งหมดเพราะได้ยินว่าเกิดเหตุน่าหวาดหวั่นเกิดขึ้นที่นี่ “พวกเจ้ารีบไปจัดการลู่หรงซินเดี๋ยวนี้ นางกำลังจะฆ่าทุกคนแล้ว!!” ฟ่านหงรีบตะโกนขึ้นเมื่อเริ่มมีความหวัง แต่บ่าวเหล่านั้นก็ยังยืนนิ่ง ในตอนนั้นเองลู่หรงซินจึงประกาศก้อง “มันผู้ใดเข้ามาจะถือว่าเป็นศัตรูกับข้าและจวนตระกูลเซวียแห่งนี้ หากยังรักชีวิตก็จงคิดดี ๆ” เสียงข่มขวัญอย่างชัดเจนของลู่หรงซินในยามนี้ไม่มีผู้ใดไม่เกรงกลัว เมื่อนางเห็นว่าพวกเขาคล้ายตัดสินใจได้จึงได้กล่าวต่อ “หากตัดสินใจได้แล้ว ก็จงช่วยลากคนตระกูลอู๋ ทหารคิดคด และบ่าวที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเหล่านี้นำไปไว้ที่เรือนทิ้งปฏิกูลท้ายจวน มัดพวกมันไว้ด้วยกัน หากไม่มีคำสั่งจากข้า ห้ามปล่อยพวกมันเด็ดขาด” ไม่ต้องรอให้สั่งการซ้ำ เหล่าบ่าวที่เหลือต่างรีบทำตามคำสั่งทันที เพราะเดิมทีพวกเขาเป็นบ่าวที่ถูกสามพ่อแม่ลูกรังแกและไม่ได้มาทำงานที่เรือนหลักอยู่แล้ว นั่นก็เป็นเพราะพวกเขาเคยเป็นคนเก่า ๆ ที่ไม่เห็นด้วยในความคิดหลาย ๆ อย่างของพ่อแม่ลูกตระกูลอู๋ จึงได้ถูกรังแกให้ไปทำงานหนัก ๆ ไม่ได้รับความเป็นธรรมตลอดหลายปี ในเมื่อยามนี้ฮูหยินคนใหม่ สามารถจัดการขั้วอำนาจเก่าของคนชั่วได้ พวกเขาหรือจะไม่ยินดีทำตามคำสั่ง หากท่านแม่ทัพมาพวกเขาก็จะชี้แจงตามความเป็นจริง จากนั้นจะเป็นเช่นใดค่อยว่ากัน หลังจากนั้นทุกคนจึงช่วยกันจับสามพ่อแม่ลูกและมัดร่างของคนที่นอนนิ่งพาขนขึ้นรถลากไปยังจุดที่ได้รับคำสั่งทันที ระหว่างที่ลู่หรงซินกำลังดูเหล่าคนทำงาน หางตาก็มองเห็นร่างหนึ่งที่แอบดูอยู่ไม่ไกล ในระหว่างที่กำลังคิดว่าเป็นผู้ใดร่างนั้นก็วิ่งเข้ามาหานางด้วยความรวดเร็ว หมับ! “ท่านแม่” “…..” “ท่านแม่มาปกป้องเสี่ยวหลิงแล้ว” ท่านแม่?
บทล่าสุด
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนพิเศษ 2 : ไปงานวันเกิดที่เผ่านอกด่าน
ตอนพิเศษ[2]ไปงานวันเกิดที่เผ่านอกด่าน ใบหน้าหล่อเหลาที่แฝงไปด้วยความดุดันของบุรุษวัยยี่สิบหนาวช่างทำให้คนเคลิบเคลิ้มและหวาดหวั่นได้ในคราเดียว เดินตามหลังกันมานั้นแม้จะอายุเพียงสิบสองหนาวแต่ก็เห็นเค้าของความหล่อเหลาล่มเมืองแล้วเพราะเป็นความผสมผสานระหว่างเซวียหลิงจ้านและลู่หรงซิน ใช่แล้วทั้งสองก็คือเซวียจินหลิงและเซวียจินหลง บุตรชายที่เซวียหลิงจ้านและลู่หรงซินภาคภูมิใจ เนื่องจากเมื่อหลายเดือนที่แล้ว เซวียจินหลิงได้รับจดหมายจากพ่อแม่ที่แท้จริงว่าจะมีการจัดงานวันเกิดให้กับมารดา หรือราชินีของเผ่านอกด่าน จึงอยากให้เขามาเข้าร่วมสักครั้ง เนื่องจากหลังจากที่เขาจำเรื่องราวได้ทั้งหมด เขาก็ยังไม่เคยเข้าร่วมงานนี้สักครั้ง แต่หากว่ามาเที่ยวเล่นเขาพาหลงเออร์มาหลายครั้งแล้ว แต่ปีนี้เข้าเห็นว่าคนทั้งคู่เฝ้ารอเขามาเนิ่นนาน เขาจึงคิดว่าตนเองก็ไม่ควรจะใจดำถึงเพียงนั้น ทั้งท่านแม่ท่านแม่ก็สนับสนุน ท่านแม่อยากจะตามมาด้วยซ้ำ หากไม่ติดว่าต้องดูแลน้องเล็ก เซวียจินหราน ในวัยเจ็ดหนาวที่อ้อนแต่จะไปสนามฝึกทุกวัน น้องเล็กเหมือนท่านแม่มาก กลับไปคงต้องหาของฝากดี ๆ ไปฝากนางเสียแล้ว “หลิงเออร์มาแล้วหรือ
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนพิเศษ 1 : สำเร็จโทษ
ตอนพิเศษ[1]สำเร็จโทษ เติ้งหลงฮ่องเต้นั้นเอ็นดูหลานชายบุญธรรมทั้งสองอย่างเซวียจินหลิงและเซวียจินหลงเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะนามจินหลง ก็เป็นพระองค์ที่ทรงตั้งให้ จากเดิมที่เซวียหลิงจ้านได้หยุดพักหนึ่งปีพระองค์ก็ให้เขามาประจำการอยู่เมืองหลวงชั่วคราวจนกว่าบุตรชายคนเล็กจะเติบใหญ่ แต่ทว่านางนั้นรอไม่ไหวแล้ว เมื่อบุตรชายอายุได้สามหนาวจึงได้ให้สามีไปขอพระราชทานฝ่าบาทขอกลับไปประจำการอยู่ที่เมืองสวี่เฉิง คราแรกฝ่าบาทไม่เห็นด้วย แต่เมื่อบอกว่าเป็นความต้องการของภรรยา พระองค์จึงต้องอนุญาตโดยไม่เต็มใจ หากลู่หรงซินต้องการเขาหรือจะไม่อนุญาต ภาพวันนั้นเมื่อสามปีที่แล้วเขาไม่ลืม คิดแล้วก็ลูบคอตนเองไปพลาง ๆ จากนั้นตระกูลเซวียจึงได้ย้ายกันไปอยู่ที่เมืองสวี่เฉิงนับจากนั้น ทุกคนตามไปหมดทั้งแม่นมฉิงและถิงถิง รวมถึงฉีอ้าย แต่จะฉีอันพี่ชายของนางแม้จะอยากตามไป แต่เขาต้องบุกเบิกหนทางให้ตนเอง จะต้องสอบเป็นขุนนางของวังหลวงได้ รวมถึงเขาได้ตกลงกับกลุ่มศัตรูพ่ายว่าจะพัฒนาตรอกจูชางให้เจริญยิ่งขึ้น ฉีอ้ายจึงได้แต่ส่งกำลังใจให้พี่ชายให้ทำให้สำเร็จ ด้านจวนตระกูลเซวียนั้นไม่น่าเป็นห่วงเพราะได้หาคนที่ไว้ใจได้และฝีม
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนที่ 42 : เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง (ตอนจบ) 1/3
ตอนที่[17]เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง“ท่านแม่ ท่านแม่ฟังเสี่ยวหลิงอยู่หรือไม่ ท่านแม่ต้องมีน้องให้เสี่ยวหลิงนะขอรับ” เมื่อเห็นมารดาคล้ายเหม่อลอยจึงได้รีบสำทับอีกครั้ง เด็กน้อยเร่งเร้าอีกครั้งจึงทำให้สติของนางกลับมา “อ้อ อืม เสี่ยวหลิง แม่จะเก็บไปคิดอีกที แม่ขอกลับเรือนก่อนนะ เจ้าอย่าคิดมาก” ว่าแล้วก็จ้ำอ้าวออกจากเรือนบุตรชายเพื่อสงบสติอารมณ์ตนเอง คล้อยหลังลู่หรงซิน ร่างสูงที่แอบฟังเรื่องราวอยู่ไม่ไกลก็ได้เข้ามาในห้องของบุตรชาย “เสี่ยวหลิง พ่อจะเอาน้องมาให้เจ้า พ่อสัญญา” ในวันต่อมาทั้งคู่จึงได้จับเข่าคุยกัน แต่ไป ๆ มา ๆ เซวียหลิงจ้านก็ทนไม่ไหว เขาจึงเอ่ยความในใจออกไปตามตรง “ซินเออร์ เจ้าย้ายมาอยู่เรือนเดียวกับพี่เถิด พี่ว่าเราควรเรียนรู้กันให้มากกว่านี้”และไม่น่าเชื่อว่าการเจรจาอันแสนแปลกจะสำเร็จผล! นางตัดสินใจย้ายมาอยู่เรือนเดียวกับเขา และคืนนี้จะเป็นวันที่นางและเขาจะได้ร่วมนอนเตียงด้วยกันเป็นครั้งแรก…..และคงหลีกเลี่ยงเรื่องนั้นไม่ได้สินะ ในห้องนอนที่ประดับประดาด้วยของตกแต่งสีแดง บนโต๊ะมีสุรามงคลและขนม คล้ายกับวันเข้าหอของคู่บ่าวสาวก็ไม่ปาน นี่ต้องเป็นฝีมือของแม่นมฉิงเป็นแน่ “ซ
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนที่ 41 : เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง (ตอนจบ) 1/2
ตอนที่[17]เสี่ยวหลิงอยากมีน้องชาติกำเนิดที่แท้จริงของเสี่ยวหลิง ที่แท้เสี่ยวหลิงคือบุตรชายคนเล็กของราชาของเผ่านอกด่านทั้งสี่ที่ถูกบ่าวชายหญิงที่คิดคดทรยศลักพาตัวบุตรชายของเขาออกมาและสร้อยที่เสี่ยวหลิงแขวนอยู่กับตัวอยู่ตลอดนั่นคือคำตอบ น่าแปลกที่เสี่ยวหลิงในยามนั้นอายุห้าหนาวแล้ว แต่กลับจำอันใดไม่ได้ ซึ่งนางมองว่ามันผิดปกติ จึงได้ใช้ยาของนางในการรักษาเขา สุดท้ายจึงพบว่าเขาได้ถูกวางยาทำให้ความจำก่อนหน้านั้นหายไปและแน่นอนว่า R-01 ก็ช่วยเหลือได้อีกแล้ว เด็กน้อยจำพ่อแม่ที่แท้จริงได้ แต่เขากล่าวว่าจะอยู่กับนางและเซวียหลิงจ้าน แต่หากเติบใหญ่เขาเปลี่ยนไปหรืออย่างไร นางย่อมให้เขาได้ทำตามที่ใจปรารถนา เมื่อเป็นเช่นนี้ แคว้นเติ้งและเผ่านอกด่านจึงลงนามสัญญาว่าจะไม่ระรานกัน ไม่โจมตีกัน ด้วยทางนั้นก็รู้สึกผิดและอยากขอบคุณที่แม่ทัพใหญ่แคว้นเติ้งที่รับเลี้ยงและดูแลบุตรชายของพวกเขาเป็นอย่างดี ทั้งเมื่อทำเจรจาสงบศึกแล้ว พวกเขาก็สามารถมาเยี่ยมเยียนบุตรชายได้ด้วย นอกจากนั้นยังมีสัญญาการค้าที่จะเปิดโอกาสให้ได้ทำการค้าร่วมกันอีก นี่มีแต่ดีกับดีทั้งนั้น จะรบกันต่อเพื่อสิ่งใด เรื่องราวทั้งหมดจึงจบ
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนที่ 40 : เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง (ตอนจบ) 1/1
ตอนที่[17]เสี่ยวหลิงอยากมีน้อง ตั้งแต่วันที่นางบอกว่าจะให้โอกาสเขา นางก็รู้สึกว่าเขาชักจะทำตัวแปลก ๆ ขึ้นทุกวัน เช่นวันนี้ เขาพานางมาถือตะกร้าเก็บดอกไม้ในสวนดอกไม้ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ซึ่งเมื่อดูแล้ว มันไม่เหมาะสำหรับนางและเขาเอาเสียเลย สุดท้ายเมื่อไม่อาจฝืนความเป็นตนเอง จึงได้แต่มองหน้ากันและหัวเราะออกมาเบา ๆ “ไปที่ที่เหมาะกับพวกเรากัน” เซวียหลิงจ้านเสนอขึ้นเหล่าทหารต่างตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่ฮูหยินที่มากฝีมือที่พวกเขาจำได้ไม่ลืมในวันที่เกือบจะเป็นวันสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของแคว้นเติ้ง แต่เป็นเพราะฮูหยินของพวกเขาผู้นี้จึงทำให้ผ่านวิกฤตนั้นมาได้ เมื่อนางมาพวกเขาก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ สองสามีภรรยามาที่ค่ายด้วยความอารมณ์ดีไม่น้อย แต่อารมณ์ดีอย่างไรถึงได้สู้กันเช่นนั้น“นี่…. เป็นวิธีแสดงความรักต่อกันฉบับท่านแม่ทัพและฮูหยินหรือ” ทหารผู้หนึ่งกล่าวขึ้น ทั้งคู่ต่อสู้กันจนเหงื่อโชก แน่นอนว่าที่ผู้เป็นภรรยาเป็นฝ่ายเอาชนะได้เกือบทั้งหมดทุกรอบ แต่มีรอบสุดท้ายที่เขากล่าวขึ้น “ฮูหยินหากพี่ชนะพี่จะขอให้เจ้าทำบางอย่างได้หรือไม่” เมื่อกล่าวจบสายตาแห่งความสงสัยก็เกิดขึ้น “อันใดหรือเจ้าคะ
ฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง ตอนที่ 39 : ขอโอกาส 1/2
ตอนที่[16]ขอโอกาสจู่ ๆ เขาก็ถือวิสาสะมาจับมือนางเอาไว้ “……”“ฮูหยิน ข้าอาจจะรู้เรื่องและเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องของสตรีน้อยนักเพราะตั้งแต่เด็กก็เอาแต่ตามท่านพ่อไปที่ค่าย เจ้าอาจจะรู้สึกไม่พอใจในเรื่องนี้ แต่ข้าจะพยายามทำให้ดีกว่าเดิม ไม่สิ ข้าต้องทำได้แน่” “……”“เจ้าเป็นภรรยาคนแรก และข้าสัญญาว่าจะเป็นภรรยาคนเดียวและคนสุดท้ายของข้า” “……”“ดังนั้น ฮูหยินข้าขอโอกาสเป็นสามีที่ดีของเจ้าได้หรือไม่” แม้ว่ายามนี้จะเป็นเวลากลางคืน แต่นางก็เห็นใบหน้าที่กำลังเว้าวอนของเขาได้อย่างชัดเจนช่วงเวลาที่รอคอยคำตอบช่างเป็นเวลาที่หัวใจของเซวียหลิงจ้านรู้สึกบีบรัดเหลือเกิน จนกระทั่ง…“ก่อนที่ข้าจะตอบ ข้าอยากจะกล่าวอะไรเสียหน่อย” “ได้สิ ฮูหยินว่ามาเลย” เขายืดตัวขึ้นเพื่อรอฟังนางด้วยความตั้งใจ “ข้า…ก็ไม่ใช่สตรีเฉกเช่นสตรีทั่วไป หากท่านเคยรู้เรื่องราวของลู่หรงซินว่าเป็นมาเช่นไร ยามนี้ข้ามิใช่เช่นนั้น ข้ามิได้อ่อนหวาน อ่อนโยน มิได้เก่งเรื่องของสตรีอย่างที่ควรจะเป็น ข้าชอบต่อสู้และออกจะ…. ดุดัน ท่านอาจจะไม่ชอบเช่นกัน ท่านลองคิดดูอีกทีดีหรือไม่”เขารู้ว่านางแตกต่างจากที่เขาได้ยินมาโดยสิ้นเชิง แต่สตรีที่ทำ
บางทีคุณอาจจะชอบ
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.8K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง115.3K viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง16.9K viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน30.2K viewsล่ามสวาทนางร้าย
บ้านเขมปัณณ์1.3K viewsเกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง
ปลายฝนต้นหนาว7.3K viewsทะลุมิติไปเป็นนางร้ายในนิยายตัวเอง
มังกรเล่นน้ำ3.1K viewsหลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s
สุกี้แห้งใส่หมูสามชั้นเยอะๆ เลย2.9K views
