บทนำ 1/2

บทนำ

"คัต!"

"วันนี้ก็ยังทำดีเหมือนเดิมเลยนะครับ"

ผู้กำกับหนุ่มเอ่ยชมดาราสาวที่อายุน้อยอย่างชื่นชม อายุแค่ 28 ปีแต่กลับมากฝีมือจนเขายังต้องอึ้งกับการแสดงของเธอ อนาคตของเธอในฐานะการแสดงจะต้องรุ่งโรจน์อย่างแน่นอน

"ขอบคุณนะคะ ถ้าเสร็จแล้วฉันขอตัวเลยนะคะ"

"ครับ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะครับ"

'ไป๋อวี้' ดาราสาวมากฝีมือที่เพิ่งเข้าสู่วงการได้ 2 ปี ได้บอกลาผู้กำกับมือฉมัง เธอขึ้นไปนั่งบนรถตู้ที่ใช้โดยสารเป็นประจำด้วยความอ่อนเพลีย ก่อนจะหยิบสมาร์ตโฟนเครื่องโปรดขึ้นมาแล้วกดเข้าแอพนิยาย นิ้วเรียวสวยเลื่อนหน้าจออยู่เป็นนานก่อนจะพบนิยายที่เธอเพิ่งอ่านได้ไม่กี่ตอน คนเขียนเองก็ยังเขียนเรื่องนี้ไม่จบ เธอจึงต้องอ่านรายตอนซะก่อน อยากจะรีบซื้ออีบุ๊กใจแทบขาดเพราะอยากรู้จุดจบของนางเอกในเรื่อง ไป๋อวี้รู้สึกว่านางเอกในเรื่องควรจะเป็นตัวร้ายเสียมากกว่า มีคนคนรักอยู่แล้วแต่ยังไปยุ่งกับคนที่รู้ทั้งรู้ว่าชอบตัวเองอีก นางเอกที่ชอบโปรยเสน่ห์ ใช้ความรักของคนอื่นเป็นเครื่องมือจะมีบั้นปลายชีวิตยังไงกันนะ เธออยากจะรู้จริง ๆ เลย

หากว่าเทียบกับผู้หญิงสมัยนี้ก็คงต้องบอกว่าเป็นผู้หญิงที่สวยเลือกได้ พระเอกก็โหดดุกร้าวใจ ส่วนพระรองที่ถึงแม้จะตาบอดแต่ก็แสนดีที่หนึ่ง แต่ที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องเธอกลับคิดว่าเป็นฮูหยินของพระรอง ซึ่งชื่อก็ดันมาเหมือนกับเธอซะด้วย จะไม่ให้สงสารได้ยังไงก็เพราะเธอต้องแต่งงานกับพระรองที่ไม่ได้สนใจหรือรักเธอเลยสักนิด เขาเอาแต่พุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่สหายสนิทในวัยเยาว์ โดยไม่รู้เลยว่าสหายผู้นั้นคิดจะแต่งงานกับพระเอกต่างหากเล่า!

ผู้หญิงที่เข้ามาแทรกกลางระหว่างคู่สามีภรรยานั้น ไป๋อวี้ถือว่าเป็นคนที่ใช้ไม่ได้ ต่อให้ทั้งสองจะไม่ได้รักกันเพราะถูกคลุมถุงชน แต่อย่างไรทั้งคู่ก็แต่งงานกันแล้ว ต่อให้เป็นสหายก็ต้องมีระยะห่างถึงจะถูก

"ฮึ่ย! โมโหแทน ทำไมนักเขียนถึงเขียนให้นางเอกกลายเป็นตัวร้ายไปได้ละเนี่ย อิพระรองก็ซื่อซะเหลือเกิน ตัวเองแต่งงานแล้วยังวิ่งวุ่นไล่ตามคนที่ไม่ได้รักอีก ใครก็ได้ช่วยเอาสองคนนี้ไปเก็บที!"

ไป๋อวี้สบถออกมาอย่างไม่ได้คิดอะไร เป็นเพราะเธอนั้นอินไปกับตัวละครมากไปหน่อย ยิ่งอ่านก็ยิ่งอยากเข้าไปหยุมหัวนางเอก เป็นนางเอกแบบไหนกันแน่เนี่ย นางเอกในคราบมือที่สามของคนอื่นน่ะเหรอ สงสารก็แต่พระเอกที่ฝังใจรักมั่นคงกับนางเอก สัญญาว่าหลังจากรบชนะกลับมาแล้วจะมาสู่ขอ แต่ดูคนรักทำตัวสิ พอพระเอกไม่อยู่ก็วิ่งแจ้นมาหาพระรองเลยนะ

"เธอจะร้ายแบบนางร้ายปลายแถวกระจอก ๆ ไม่ได้นะไป๋อวี้ เสียชื่อฉันพอดี จะร้ายทั้งทีต้องร้ายแบบมีชั้นเชิงสิ คอยดูนะถ้าฉันเป็นเธอ ฉันไม่ยอมให้นางเอกเข้ามายุ่งวุ่นวายกับพระรองของฉันได้หรอก"

บรื้นนน เอี๊ยดด โครม!

เสียงดังสนั่นบนท้องถนนทางหลวงหมายเลข 748 เรียกความสนใจจากทุกคน ก่อนที่รถทั้งสองที่ประสานงากันจะมีไฟลุกโชนขึ้นมา คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างกรีดร้องด้วยความตกใจ รถทั้งสองที่ชนกันสนั่นดังโครม ตอนนี้ไฟได้ลุกท่วมคันอย่างน่ากลัว คาดว่าคนที่อยู่ในรถคงจะไม่รอดแล้ว!

จวนตระกูลเหอ แคว้นสุย

บนที่นอนที่ประดับด้วยผ้าแพรไหมสีแดงมงคลนั้น สตรีนางหนึ่งผู้แต่งชุดเจ้าสาวได้นอนจมกองเลือดอย่างน่าอเนจอนาถ เจ้าบ่าวและบ่าวรับใช้ที่เพิ่งเข้ามายังห้องหอพลันตกตะลึง จนแทบทำสิ่งใดไม่ถูก ในคืนมงคลเจ้าสาวกลับนอนจมบนกองเลือดเช่นนี้ หาเป็นเรื่องดีไม่!

"แย่แล้วขอรับนายน้อย คุณหนู เอ่อ ฮูหยินกินยาพิษเข้าไปขอรับ"

"ไปดูสินางตายหรือยัง ถ้าตายก็ไปเรียกบิดาของนางให้มารับศพไปทำพิธี"

ชายผู้เป็นเจ้าบ่าวเอ่ยขึ้นอย่างไม่ยี่หระ ตัวเขาหาได้พิศวาสหรือรักใคร่ในตัวเจ้าสาวผู้นี้ไม่ ต่อให้นางตายอยู่ตรงหน้า เขาก็หาได้สนใจไม่ ดีเสียอีก... เขาจะได้ไม่ต้องมีนางเข้ามาเป็นพันธะ!

"ขอรับ"

'จื่อลู่' บ่าวคนสนิทของเจ้าบ่าวค่อย ๆ สืบเท้าเข้าไปหาร่างของว่าที่ฮูหยินน้อย ตัวเขาเองก็ทั้งหวาดกลัวและตกใจมาก ปลายนิ้วยื่นออกไปอังที่ปลายจมูกโด่งของเจ้าสาวอย่างระมัดระวัง

"..."

'ฮูหยินน้อยไม่หายใจ นางตายแล้ว!'