เข้าสู่ระบบแชร์
โคแก่อยากกินหญ้าอ่อน ต้องอดทนเว้ย!!
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-03 16:09:32โคแก่อยากกินหญ้าอ่อน ต้องอดทนเว้ย!!
“แพร... เธอสวยเหลือเกิน ทูนหัว”
ชายหนุ่มพูดเบาๆ เนื้อตัวเขาแทบระเบิด ตรงหน้าคือทรวงอกหญิงสาวขนาดอืม...สุดจะบรรยาย เมื่อเขาและแพรวาห่างหายเรื่องเพศสัมพันธ์มานาน จนเขาเกือบจะต้องไปบวชเป็นพระ เป็นเพราะว่าเธอมุเรียนอย่างหนักจนหลงลืมเรื่องบนเตียง ที่สำคัญเขาไม่อยากทำให้เธอลำบากใจเมื่อเธอก็อยู่ใกล้ๆ เขาไม่ได้ห่างไปทางไหน ที่สำคัญเขาไม่อยากขัดใจเธอ เมื่อความฝันสูงสุดของแพรวาคือการสำเร็จการศึกษา ก่อนที่จะตั้งครรภ์เพราะเขาก่อกวน ทุกค่ำคืน
หน้าอกเต่งตึงและสั่นระริก ตามแรงหายใจของเจ้าของ โนมเนื้อที่คัดเคร่งเต่งตึงแต่งแต้มยอดด้วยปลายถันสีชมพูอ่อน ครูสลำคอแห้งผาก เขากลืนน้ำลายเหนียวหนึบลงคอแบบยากลำบาก เมื่อมันจับตัวเป็นก้อนขวางอยู่ในลำคอหนา ชายหนุ่มวางมือบนทรวงหยุ่นอวบอูมนั้น เขาพบเจอสรีระของหญิงสาวมากมาย จนนับไม่ถ้วน จะนางแบบหรือดาราคนไหนก็ตาม กลับไม่ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกถึงความต้องการและความสวยงามได้เท่ากับหญิงสาวชาวไทยคนนี้เลย
มือหนาที่หยาบนิดๆ สั่นจนเขารู้สึก เขาขยับวางฝ่ามือทาบทับบนเต
บทล่าสุด
เกมกาม โคแก่อยากกินหญ้าอ่อน ต้องอดทนเว้ย!!
โคแก่อยากกินหญ้าอ่อน ต้องอดทนเว้ย!!“แพร... เธอสวยเหลือเกิน ทูนหัว”ชายหนุ่มพูดเบาๆ เนื้อตัวเขาแทบระเบิด ตรงหน้าคือทรวงอกหญิงสาวขนาดอืม...สุดจะบรรยาย เมื่อเขาและแพรวาห่างหายเรื่องเพศสัมพันธ์มานาน จนเขาเกือบจะต้องไปบวชเป็นพระ เป็นเพราะว่าเธอมุเรียนอย่างหนักจนหลงลืมเรื่องบนเตียง ที่สำคัญเขาไม่อยากทำให้เธอลำบากใจเมื่อเธอก็อยู่ใกล้ๆ เขาไม่ได้ห่างไปทางไหน ที่สำคัญเขาไม่อยากขัดใจเธอ เมื่อความฝันสูงสุดของแพรวาคือการสำเร็จการศึกษา ก่อนที่จะตั้งครรภ์เพราะเขาก่อกวน ทุกค่ำคืนหน้าอกเต่งตึงและสั่นระริก ตามแรงหายใจของเจ้าของ โนมเนื้อที่คัดเคร่งเต่งตึงแต่งแต้มยอดด้วยปลายถันสีชมพูอ่อน ครูสลำคอแห้งผาก เขากลืนน้ำลายเหนียวหนึบลงคอแบบยากลำบาก เมื่อมันจับตัวเป็นก้อนขวางอยู่ในลำคอหนา ชายหนุ่มวางมือบนทรวงหยุ่นอวบอูมนั้น เขาพบเจอสรีระของหญิงสาวมากมาย จนนับไม่ถ้วน จะนางแบบหรือดาราคนไหนก็ตาม กลับไม่ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกถึงความต้องการและความสวยงามได้เท่ากับหญิงสาวชาวไทยคนนี้เลยมือหนาที่หยาบนิดๆ สั่นจนเขารู้สึก เขาขยับวางฝ่ามือทาบทับบนเต
เกมกาม ยอม
ยอม“ไม่จริง!คุณทำแบบนี้ได้ยังไง คุณ! คุณ...” แพรวาปล่อยโทรศัพท์เครื่องบางเฉียบหลุดมือไปด้วยความตกใจ เธอผุดลุกขึ้นยืนดวงตากลมโตไหววูบ“ทำไม! มีอะไรหรือ”“คุณ...ทำแบบนี้ทำไม”“อะไรล่ะ อะไรที่เธอถาม ฉันงง”“อย่ามาแถนะมิสเตอร์ครูส ดิออน แพรถามว่าคุณถ่ายคลิปทุเรศๆ นั่นไว้ทำไม คุณต้องการอะไรห่ะ!” แพรวาตะคอกครูสเสียงก้อง“ทำไมล่ะ มันเป็นยังไง ทำไมฉันจะทำไม่ได้” ครูสก้มใบหน้าลง ซ่อนรอยยิ้มไว้ใต้น้ำเสียงเฉยเมย“กะ...ก็ มันน่าเกลียด” แพรวากระทืบปลายเท้าเร่าๆ เธอชี้ไปที่โทรศัพท์ที่หล่นอยู่บนพื้น แววตาหวาดกลัว หากมันหลุดไปในโลกออนไลน์จะเกิดอะไรขึ้น เธอจะเอาหน้าไปไว้ตรงไหน“นี่ไงสิ่งที่ฉันอยากตกลงกับเธอ เห็นแล้วถึงกับสั่นเลยเหรอ ที่นี้จะทำยังไงดีล่ะ” ครูสเอ่ยขึ้นอย่างเป็นต่อ“ลบทิ้งซิ เก็บไว้ประจานตัวเองทำไมล่ะ” แพรวาถลาเข้าไปหาโทรศัพท์เครื่องนั้นแต่ก็ไม่ทันชายหนุ่มซึ่งเขารอจังหวะอยู่พอดี “โอ๊ะ! ได้ยังไง
เกมกาม แผนการร้ายเผด็จศึก...หากไม่ยอมมีปล้ำ
แผนการร้ายเผด็จศึก...หากไม่ยอมมีปล้ำรถยนต์สมรรถนะสูงวิ่งฉิว แต่มันก็ยังไม่เท่าใจของเขาที่มันกำลังร้อนรน ครูสชะลอความเร็วรถยนต์ลง เขาสอดส่ายตามองหาแพรวาตามข้างทาง เพราะเวลานี้เธอคงกำลังจะเดินทางไปโรงเรียน ในเมื่อเหลือเวลาเรียนอีกแค่3 วัน แพรวาก็จะจบชั้นมัธยมปลาย สายตาปานนกเหยี่ยวสอดส่ายมองหา เขาเขม้นตามองทุกครั้งที่พบเจอเด็กนักเรียนสาวๆ แต่ก็ยังไม่ใช่คนที่มองหาซักที“ใช่แน่ๆ” เขาขมุบขมิบเอ่ยขึ้นเบาๆ เมื่อบั้นท้ายงามงอนใต้กระโปรงสีกรมท่าซีดๆ เบื้องหน้าดูคุ้นตา และท่าเดินหงอยๆ ก้มหน้าก้มตาเดินโดยไม่มองซ้ายมองขวาเหมือนเด็กสาวๆ คนอื่นๆ ต้องเป็นแม่ยอดขมองอิ่มของเขาแน่นอน“แพร แพรวา!”แพรวาเงยหน้าขึ้นจากการมองพื้นถนน เธอมองหาเสียงเรียกที่ฟังคุ้นหู ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อหมุนตัวหาจนพบเจอ ครูสยิ้มแผล่ นั่งหลังพวงมาลัยรถยนต์ โดยที่เปิดกระจกด้านข้าง ตะโกนเรียก และกวักมือเรียกเธอไหวๆ แพรวามองซ้ายมองขวา ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ด้วยความโล่งอก ไม่มีใครในที่นั้นสนใจเธอ ต่างคนต่างมุ่งหน้าที่สถานการศึกษา เพราะจวนเจียนเวลาเต็มที
เกมกาม อยากเลี้ยง...
อยากเลี้ยง...ครูสพลิกตัวกลับไปกลับมาบนที่นอนหนา ภายในห้องสวีทของโรงแรมชื่อดังกลางเมืองจังหวัดแม่ฮ่องสอน ชายแดนประเทศไทยมีอาณาเขตติดกับพม่า เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเมืองหนาว ที่ชาวต่างชาติมักจะแวะพักผ่อน ในวันหยุดยาวๆ ของพวกเขา เมื่ออากาศเย็นแต่ไม่ถึงกับเย็นมาก สำหรับคนเมืองหนาวอย่างอเมริกา อุณหภูมิแค่นี้ถือว่ามันเป็นอากาศอบอุ่นของพวกเขา ชายหนุ่มยกมือขึ้นก่ายหน้าผาก พรางคิดหาวิธี ในเมื่อความอยากในตัวแพรวายังไม่จางไปจากใจ เอาว่ะ!! แค่เลี้ยงต้อยเด็กสาวคนหนึ่ง เก็บหลบซ่อนไว้ในประเทศที่กำลังพัฒนา คงไม่ทำให้เงินในบัญชีของเขาร่อยหรอลงซักเท่าไร ในเมื่อแพรวาก็ไม่เหมือนกับเด็กสาวใจแตกคนอื่น ขนาดเขาทุ่มให้ไม่อั้นเธอยังไม่สนใจ แต่...เขาจะหาวิธีไหนจูงใจให้เธอรับข้อเสนอกันล่ะ“เอาอะไรล่อดีว่ะ ยัยเด็กนั่นไม่อยากได้สตางค์เสียด้วย แล้วจะหาวิธีไหนจูงใจเจ้าหล่อนว่ะ”มือใหญ่ๆ ยกก่ายหน้าผาก เขาวนเวียนหาข้อเสนอให้แพรวา จนครูสลืมไปว่าเขาไม่เคยต้องใช้ลูกล่อลูกชน หากว่าเขาต้องการผู้หญิงสาวสวย ขึ้นมาอุ่นเตียงนอนนางแบบ นางงาม ดารา เซเลบ ล้วนแล้วแต่ครูสเค
เกมกาม แปลกใจ?
แปลกใจ?เสียงคำถามที่ดังขึ้นในหัวสมองของเขา มันดังสะท้อนไปสะท้อนมา เมื่อไม่ว่าเขาจะหาเหตุและผลอะไรมาคัดง้าง มันไม่มี? ทำไม!! ทำไมเขาทำมันลงไปอีกครั้งกับเธอ ถึงเขาจะมีความต้องการล้นอกแต่เขาก็ไม่ได้คลาดแคลนผู้หญิง จึงทำให้ต้องลวงล่อคนอื่นให้มาขึ้นเตียงสนองอารมณ์รุ่มร้อนให้แก่เขา โดยเฉพาะแพรวา!!แพรวาเม้มเรียวปากแน่น เธอซาบซ่าน ผิวกายสั่นระริก จนเผลอตัวเดินตามชายหนุ่มไปเดินเที่ยวในทุ่งเสน่หา ถลำลึกจนยากที่จะถอนตัวและอิ่มเอมเกินกว่าเอ่ยปากเป็นคำพูด เมื่อละอายใจอดสู ร่างกายไม่รักดีตอบสนองอีกฝ่ายด้วยความยินดี ถึงแม้มันจะไม่ถูกไม่ควร แต่เธอก็ยังรู้สึกอิ่มเอมกับรสสัมผัสที่ได้รับ มือเล็กๆ คว้าชุดเดรสสีขาวมุกตัวสวยที่หล่นอยู่บนพื้นไม่ไกลจากตัวเองขึ้นมากอดแนบอก เนื้อตัวยังคงสั่นสะท้านกับความกระสันเสียวที่พึ่งจะได้รับมาหมาดๆ“เฮ้อ!! แต่งตัวเถอะ จะได้กินๆ ให้มันจบๆ ไป ต่อไปฉันจะพยายามอยู่ให้ไกลจากเธอที่สุดก็แล้ว” ครูสพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เขายกมือขึ้นเสยลูกผม เอ่ยเสียงเคร่ง เมื่อเขาทำอะไรไม่ถูกมึนไปหมดกับปฏิกิริยาของตัวเองที่มีต่อแพรวาเด็กสาวคนนี้เขาเดินกระแทกเท้าจากไป เปิดประตูห้องนอนแรงๆ ระบายควา
เกมกาม อ้อมกอดจากคนที่พยายามจะเกลียด
อ้อมกอดจากคนที่พยายามจะเกลียดโรงแรมหรูแหล่งที่อยู่คนมีเงิน สถานที่ที่แพรวาได้แต่แหงนมอง เพราะเธอคงไม่มีโอกาสได้ย่างกรายเข้าไปในสถานที่นั้น เมื่อคนจนหาเช้ากินค่ำได้แต่แหงนคอตั้งบ่าเพื่อมองดูความมั่งมีของพวกเขา ครูสเลี้ยวรถยนต์ไปตามทางที่ทอดยาว ไปหยุดอยู่หน้าโถงโรงแรมชั้นนำชื่อเสียงกระฉ่อน เมื่อราคาต่อคืนแพงจนแพรวาไม่อยากจะคิด ถึงรังสีบางอย่างจากตัวของเขาจะแผ่กระจายออกมา บ่งบอกว่าชายหนุ่มไม่ใช่คนเดินดินธรรมดา เหมือนทุกๆ คน“คะ...คุณพักอยู่ที่นี่เหรอคะ?”“อืม...ทำไมกลัวฉันไม่มีเงินจ่ายค่าห้องหรือไง” ครูสเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ เขาเปิดประตูรถยนต์ลงไปพยักใบหน้าเรียกแพรวา เมื่อมาถึงจุดหมายปลายทาง“ปะ...เปล่าคะ แพร คือ...มันดูราคาแพงมากเลยนะคะ” แพรวาเงอะๆ งะๆ เธอหมุนซ้ายหมุนขวาตื่นเต้นที่จะได้เดินเข้าไปด้านใน หลังจากที่เคยเฝ้ามองมาตั้งนาน“ไปเถอะ วันนี้ฉันจะเลี้ยงเธอ อยากทานที่ร้านหรือที่ห้องฉันดีล่ะ ฉันให้เธอเลือก” ขณะก้าวเดินไปตามทาง ครูสเปิดโอกาสให้แพรวาเป็นคนเลือก โดยที่ตัวเขาลุ้นรอคำตอบ และมันก็เป็นไปอย่างที่เขาต้องการ เมื่อคนตัวเล็กด้านหลังเอ่ยตอบออกมาเบาๆ“ที่ห้องของคุณดีกว่าค่ะ แพรกลั
