FAZER LOGIN
ในสายกับผู้ชายนิรนาม
(ลองสอดนิ้วเข้าไปสิ... บางครั้งมันอาจจะช่วยปลดปล่อยเธอได้)
เสียงทุ้มต่ำจากปลายสายเอ่ยออกมาบางเบา แต่สร้างความร้อนรุ่มจนมือเล็กต้องลูบไล้ลำคอตัวเอง เธอปล่อยตัวตามสบายไปกับเก้าอี้หนังขนาดใหญ่ในห้องทำงาน การทำงานที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน แบกรับความรับผิดชอบคนครึ่งค่อนบริษัท ทำให้เธอแทบระเบิดความประสาทออกมาวันละหลายล้านรอบ
การหาความสุขให้ตัวเองเล็ก ๆ น้อย ๆ มันคือยาวิเศษสำหรับเธอ
“ถ้าฉันสอดเข้าไป... คุณต้องช่วยตัวเองด้วยนะ”
(หึ... ต้องการแบบนั้นเหรอ?)
“ใช่... เราจะได้เสร็จไปพร้อม ๆ กันไง”
(ลองดู)
“ฉันขอใส่แอร์พอดแป๊บ อยากได้ยินเสียงคุณชัด ๆ”
หญิงสาวบอกปลายสายก่อนจะวางมือถือไว้บนโต๊ะและหยิบแอร์พอดมาใส่แทน และเมื่อหูฟังไร้สายเชื่อมต่อ มือเล็กก็กดปุ่มล็อกประตูห้องและปิดกล้องวงจรปิดทุกตัวอย่างชำนาญ
เพราะนี่มันไม่ใช่ครั้งแรก...
เธอทำแบบนี้กับผู้ชายคนนี้มาร่วมสองปีแล้ว
“เรียบร้อย... คุณถอดกางเกงรึยังคะ”
(อื้ม~ ถอดแล้ว)
เสียงตอบในลำคอนั่นทำให้คนตัวเล็กขนลุก และสะท้านไปทั้งตัว
เสียงของเขาเซ็กซี่ยั่วยวนและลากเธอเข้าสู่วังวนของความใคร่ได้อย่างรวดเร็วมือเล็กย้ายไปที่หว่างขา เธอปล่อยตัวตามสบายเอนพิงเก้าอี้ทั้งตัวแล้วเริ่มสอดนิ้วเข้าหาความสาวใต้ร่มผ้า เขาเริ่มแล้ว... เธอเองก็ต้องรีบ เสียงหายใจหอบแรงข้าง ๆ หู มันเสียวซ่านราวกับกำลังมีเซ็กส์และถูกสัมผัสจริง ๆ
“อะ อื้อ~”
(แบบนี้ดีไหม...)
“ดีมาก”
(อยากให้ทำแรง ๆ รึเปล่า)
“อยากที่สุดเลย เสียงของคุณ... อะ อื้อ ที่รัก~ คุณเซ็กซี่มาก”
เธอกำลังจะบ้า... เร่งเร้าตัวเองด้วยปลายนิ้วระรัว ควบคู่กับเสียงหายใจหอบแรงของเขา จังหวะของทั้งคู่ตรงกันอย่างประหลาด และส่งถึงกันอย่างต่อเนื่องจนไม่สามารถหยุดปลายนิ้วและอุ้งมือของตัวเองได้
ความเสียวซ่านวิ่งวนที่จุดนั้นทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ ริมฝีปากบางกัดเม้ม หน้าร้อนผะผ่าวแทบจะเผาไหม้ตัวเอง ทั้งเป็น
ใกล้แล้ว
อะ อีกนิดเดียว...
“อะ อ๊า~”
(หื้ม? ไม่ไหวแล้วเหรอ...)
(ครางออกมา)
“อื้อ~”
(เร็วอีก)
“อื้อ อื้อ~”
(เร็วอีก อย่าหยุด)
“มะ ไม่ไหวแล้ว~ อะ อ๊ายย”
(อ่า... เก่งมาก)
ร่องลึกกระตุกตุบ ๆ คนตัวเล็กเชิดหน้าขึ้นเสียวสะท้าน สมองที่ทำงานหนักมาทั้งวันเบาหวิวลอยล่อง น้ำใส ๆ ฉ่ำแฉะไปทั่วผิวความสาวของเธอจนหยดลงเก้าอี้ทำงาน...
ทั้งคู่หายใจหอบใส่กันสักพัก พร้อมกับเผยยิ้มพอใจออกมาที่มุมปาก
“ฉันหลงรักเสียงของคุณค่ะ เซ็กซี่มาก”
(อยากได้ยินเสียงฉันข้างหูจริง ๆ ไหมล่ะ?)
“เป็นไปไม่ได้หรอก”
(เป็นไปได้... ถ้าเรานัดเจอกัน)
พิพลอย | ลูกค้าคนสำคัญเขาแค่มองหน้าฉันและพยักหน้าเท่านั้น ก่อนที่บัตเลอร์ของบริษัทจะเลื่อนเก้าอี้ให้ฉันนั่งและเสิร์ฟเครื่องดื่ม“ไม่ทราบว่าคุณไดอาอยากได้ทำเลแถวไหนคะ”“มหาลัย”เสียง...ทำไมเสียงเขาคุ้น ๆ โลกไม่ได้กลมขนาดนี้หรอกมั้ง ฉันคงติดเสียงคุณพี่โดมมากไป เขาอายุสามสิบกว่าแล้ว และเขาคงไม่เป็นแบบนี้...“มหาลัยไหนคะ”“ทุกมหาลัย เสนอมา” ฉันยิ้มตอบแล้วหยิบไอแพดมาเปิดโครงการแรก ขณะที่ลีน่าเข้ามาวางแฟ้มตรงหน้าเขาแล้วกางออก ตาคมกริบเหลือบมองหน้าเลขาฉันครู่หนึ่งก่อนจะก้มมองแฟ้มตรงหน้าเลขาฉันหน้าตาดีสินะ ตาคนนี้หน้าม่อไม่เบา“ตอนนี้เรามีคอนโดทำเลมหาลัยแทบจะทุกมหาลัยเลยค่ะ คุณไดอาสนใจคอนโดไหนเป็นพิเศษสอบถามได้เลยนะคะ ดิฉันจะทำส่วนลดให้”เขาเปิดแฟ้มไปมา และปัดรูปในไอแพดเร็ว ๆ ผ่าน ๆ“ทุกโครงการแบบแปลนเดียวกันเหรอ?”“ใช่ค่ะ”“ไม่มีความแตกต่างเลยสินะ”“พอดีคอนโดย่านมหาลัย เราจะสร้างตอบโจทย์นักศึกษา ห้องไม่ใหญ่มากพอดิบพอดี 32-52 ตรม. ค่ะ”“เธอตอบไม่ตรงคำถาม” ฉันยังอธิบายไม่จบต่างหาก และดู ๆ เขาคงอายุน้อยกว่าฉัน แต่คำพูดกับสายตาคือแบบ... โอ๊ย ฉันแก่กว่านะหางเสียงไม่มีเลย“ฉันกำลังจะอธิบายต่อค่
พิพลอย | คนในความลับพอนึกถึงช่วงสองปีที่ผ่านมาอดยิ้มไม่ได้เลยแฮะ... ฉันบ้าบิ่นอย่างที่คุณพี่โดมพูดจริง ๆ กล้าคุยและทำแบบนี้กับคนแปลกหน้าได้ยังไงLINE | เจ้าชายทุเรียน[เจ้าชายทุเรียน: ทำอะไรอยู่][เลอค่าเหมือนเพชรพลอย: นั่งเซ็ง ๆ อยู่ค่ะ งานที่เสนอไปต้องชะงัก][เจ้าชายทุเรียน: แค่ชะงักไม่ได้ยกเลิก ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี... เธอเก่งอยู่แล้ว เก่งมากด้วย]ฉันยิ้มกว้างแล้วรีบพิมพ์ตอบเขา[เลอค่าเหมือนเพชรพลอย: ให้กำลังใจอีกแล้ว][เจ้าชายทุเรียน: ไม่อยากให้เครียด มีความสุขเข้าไว้นะ][เลอค่าเหมือนเพชรพลอย: งั้นขอมีอะไรกับคุณได้ไหม>เจ้าชายทุเรียน: จะเสร็จพร้อมกัน?][เลอค่าเหมือนเพชรพลอย: เยส ชอบฟังเสียงคุณพี่โดมครางแผ่ว ๆ มันเซ็กซี่มาก][เจ้าชายทุเรียน: ได้ ไว้สะดวกเมื่อไหร่โทรมา][เลอค่าเหมือนเพชรพลอย: ขอเวลาหนึ่งชั่งโมงเคลียร์งาน][เจ้าชายทุเรียน: เครียดมากเหรอ? ถึงต้องการขนาดนี้][เลอค่าเหมือนเพชรพลอย: ค่ะ มาก ๆ][เจ้าชายทุเรียน: อื้มได้ งั้นวันนี้จะให้ลองทำอะไรใหม่ ๆ]พอเห็นเขาพูดอะไรแบบนั้นฉันก็ยิ่งตื่นเต้น เดินไปที่เก้าอี้ทำงานรีบเคลียร์ทุกสิ่งที่ติดค้างไว้ ก่อนที่สุดท้ายจะโทรหาเขา
พิพลอยจุดเริ่มต้น Sex Phoneบริษัทเกรย์ไทม์“พี่ว่างบประมาณโครงการนี้มันมากเกินความจำเป็น พิพลอยลองให้ผู้รับเหมาแต่ละบริษัทเสนอราคามาใหม่นะ”แฟ้มเอกสารที่ฉันอดตาหลับขับตานอนทำข้อมูลมา ถูกวางลงเบา ๆ ต่อหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม ปฏิเสธอย่างอ่อนโยนแต่หลังจากนั้นมันคือนรกสำหรับฉัน กว่าจะสรุปมาได้มันเหนื่อยมาก ๆฉันชื่อพิพลอย ทำบริษัทอสังหาริมทรัพย์ ทำโครงการบ้าน คอนโดมาเยอะ รู้ดีอยู่แล้วว่าช่วงนี้ราคาวัสดุก่อสร้างผันผวนยิ่งกว่าราคาทอง ราคานี้เป็นราคาที่ดีที่สุดในช่วงนี้แล้วแต่พี่ชายฉันกลับไม่พอใจ“ช่วงนี้ราคาวัสดุก่อสร้างราคาขึ้นมาสามสิบเปอร์เซ็นต์ค่ะ”“งั้นพักเรื่องนี้ไปก่อน จนกว่าราคาจะลง”หือ?ง่ายจัง ง่ายเวอร์“โอเคค่ะพี่พิชญ์ รอก็รอ” ฉันยิ้มตอบพี่ชายที่นั่งเก้าอี้ประธานบริษัท ก่อนจะหยิบเอกสารกลับห้องทำงานตัวเองด้วยรอยยิ้ม••‘ปึง’แฟ้มถูกทิ้งไว้บนโต๊ะอย่างไม่ใยดี ก่อนที่ฉันจะหยิบมือถือไปทิ้งตัวนั่งที่โซฟาแล้วรินไวน์บนโต๊ะดื่ม โปรเจกต์ถูกระงับชั่วคราวขอดื่มย้อมใจหน่อยแล้วกัน อุตส่าห์เช็คข้อมูลมาทั้งคืนและนำไปเสนอ เป็นถึงรองประธาน แต่ทำงานเหมือนนักศึกษาฝึกงานเลยนังพิพลอย‘ครืด’ บ่นกับตัวเอง
บทนำไดอา & พิพลอยในสายกับผู้ชายนิรนาม(ลองสอดนิ้วเข้าไปสิ... บางครั้งมันอาจจะช่วยปลดปล่อยเธอได้)เสียงทุ้มต่ำจากปลายสายเอ่ยออกมาบางเบา แต่สร้างความร้อนรุ่มจนมือเล็กต้องลูบไล้ลำคอตัวเอง เธอปล่อยตัวตามสบายไปกับเก้าอี้หนังขนาดใหญ่ในห้องทำงาน การทำงานที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน แบกรับความรับผิดชอบคนครึ่งค่อนบริษัท ทำให้เธอแทบระเบิดความประสาทออกมาวันละหลายล้านรอบการหาความสุขให้ตัวเองเล็ก ๆ น้อย ๆ มันคือยาวิเศษสำหรับเธอ“ถ้าฉันสอดเข้าไป... คุณต้องช่วยตัวเองด้วยนะ”(หึ... ต้องการแบบนั้นเหรอ?)“ใช่... เราจะได้เสร็จไปพร้อม ๆ กันไง”(ลองดู)“ฉันขอใส่แอร์พอดแป๊บ อยากได้ยินเสียงคุณชัด ๆ”หญิงสาวบอกปลายสายก่อนจะวางมือถือไว้บนโต๊ะและหยิบแอร์พอดมาใส่แทน และเมื่อหูฟังไร้สายเชื่อมต่อ มือเล็กก็กดปุ่มล็อกประตูห้องและปิดกล้องวงจรปิดทุกตัวอย่างชำนาญเพราะนี่มันไม่ใช่ครั้งแรก...เธอทำแบบนี้กับผู้ชายคนนี้มาร่วมสองปีแล้ว“เรียบร้อย... คุณถอดกางเกงรึยังคะ”(อื้ม~ ถอดแล้ว)เสียงตอบในลำคอนั่นทำให้คนตัวเล็กขนลุก และสะท้านไปทั้งตัว เสียงของเขาเซ็กซี่ยั่วยวนและลากเธอเข้าสู่วังวนของความใคร่ได้อย่างรวดเร็วมือเล็กย







