LOGINShare
Typhoon 4 รุกหนัก
Last Updated:
2025-02-02 17:50:18“พิมพ์เธอต้องการอะไร!”
“พิมพ์ก็แค่...”
“เธอน่าจะรู้สันดานมันดีนะ” กองทัพเอ่ยขึ้นมาเมื่อบรรยากาศเริ่มอึดอัด ไต้ฝุ่นเวลามันเด้าใครมันจำชื่อเขาได้ก็บุญแล้ว
“ฝากพวกมึงด้วยกูไปละ”
“ไต้ฝุ่นอาจารย์ยังไม่มาเลยจะไปไหน” พิมพ์พลอยตะโกนเรียก เพราะใกล้ถึงเวลาเรียน
ไต้ฝุ่นเดินออกมาจากห้องเรียน เมื่อไม่รู้ว่าจะไปไหนจึงคิดว่าจะไปรอไลลาริณที่โรงอาหาร แต่ขาทั้งสองข้างของเขามาหยุดที่หน้าห้องเรียนของเธอแล้ว
“ไอ้เหี้*ฝุ่นมึงมาทำอะไรวะ”
เขากำลังจะหันหลังกลับแต่ไม่ทันเมื่อประตูห้องเรียนนั้นถูกเปิดออก ตามด้วยกลุ่มนักศึกษาหลายคนเดินออกมา ทั้งหมดต่างพากันยกมือไหว้เขา
“อ้าวพี่ไต้ฝุ่นมาหาใครคะ?” เนยหวานรีบเสนอหน้าเข้ามาใกล้เขา เพื่อหวังว่าเขาจะได้สนใจเธอมากกว่าคนอื่น
“เรียนเสร็จแล้วเหรอ?”
“อาจารย์ยกคลาสค่ะ เสียเวลามากเลย” เธอต้องรีบตื่นเช้าเพื่อให้ทันเช็คชื่อ แต่พอมาถึงอาจารย์กลับมาสอนไม่ได้
“เสียเวลาก็ไม่ควรมาเรียนนะ พ่อแม่ส่งมาเรียนไม่อยากเรียนก็ลาออกไปนอน”
คนที่อยู่บริเวณนั้นได้ยินถึงกับหัวเราะออกมา ทำให้เนยหวานรู้สึกอายที่ถูกรุ่นพี่ต่อว่า จึงรีบออกไปจากตรงนั้นแต่พอหันมามองเห็นไต้ฝุ่นกำลังยืนรอไลลาริณ
“แรงมากผู้ชายอะไรปากหมามาก”
“โดนว่าแบบนี้เราคงอายไปถึงชาติหน้า” ไลลาริณหัวเราะออกมา ไม่คิดว่าจะเจอคนแบบเธอที่คิดอะไรก็พูดออกมา
“ผู้ชายแบบนี้ทำไมสาวๆ ถึงชอบกันก็ไม่รู้”
“คว.-ย ใหญ่ไง” ริสาพูดออกมาอย่างไม่อายและลืมตัวไปว่าน่านฟ้าคงจะตกใจ
“ไลลาไปกินข้าวเช้ากันไหม”
“ชวนแค่ไลลาเหรอนายไม่เห็นฉันเหรอ”
“ก็ชวนกันไปหมดนี่แหละ” น่านฟ้าหาข้อแก้ตัวเพราะไม่อยากให้ไลลาริณอึดอัดที่รู้ว่าเขากำลังตามจีบ
“จะไปไหนกันเหรอ”
“พี่ถามใครคะ? ยืนกันอยู่ตั้งหลายคนระบุชื่อได้ไหม” ไลลาริณรู้ว่าเขาต้องการจะถามใคร แต่เธอไม่อยากให้คนอื่นมองว่าให้ท่ารุ่นพี่
“ถามน้องไลลาครับยังเช้าอยู่เลยจะไปไหนต่อ”
“หนูกับเพื่อนจะไปกินข้าวเช้ากันค่ะ ไปด้วยกันไหมคะ” เขาไม่มีวันไปกับเธอแน่ แค่ชวนตามมารยาทเท่านั้นขออย่าตอบตกลงเลย
ไต้ฝุ่นจ้องเข้าไปในดวงตาของเธอ ปากน้อยๆ ที่พูดออกมาทำให้เขาอยากลองชิมดูสักครั้งว่าลีลาจะเหมือนปากหรือไม่
“ไปสิครับพี่ว่างพอดี”
“พี่ไม่มีเรียนเหรอคะ” เธอหุบยิ้มทันทีหากเขาไม่มีเรียนเช้าแล้วมาทำอะไรที่มหาลัย ไหนจะตื่นเช้าไปรับเธออีก
“ไม่มีครับ”
ก็กูยกคลาสเองใครจะทำไมวะ เขาตอบตัวเองในใจและเดินตามหลังเธอไปติดๆ เหมือนว่าทั้งสองมาด้วยกันพอถึงโรงอาหารยังดีที่เช้าอยู่จึงไม่ค่อยมีนักศึกษามาใช้บริการ
เขานั่งข้างๆ ไลลาริณปล่อยให้เพื่อนของเธอหาที่นั่งกันเอง แต่เหมือนว่าจะมีมารมาผจญเสียอย่างนั้น
“พี่ไต้ฝุ่นทำไมไม่เข้าเรียนครับ”
เคล้ง!
ไอ้ฉิบหายกูอุตส่าห์หนีอาจารย์ออกมา ยังมีคนมาตามเจออีกไต้ฝุ่นหันใบหน้าหนี มีแม็กนัสคนเดียวเขาปวดหัวจะแย่ต้องมาเจอกับน้องชายของมันอีก
“มองหน้าผมทำไมกินแรงเพื่อนใช่มั้ยหรือหนีมาเฝ้าใคร?” เรียวตะหันมามองสาวข้างกาย ช่วงนี้เป็นช่วงรับน้องปีหนึ่งเห็นสาวสวยไม่ได้เลย
“...”
“เห็นสาวสวยไม่ได้เลยนะจ้องจะล่ออย่างเดียว”
“มึงมีอะไรเรียวตะ” มันต้องการอะไรก่อนเขากำลังทำคะแนน แต่มันดันเสือกพูดจาหมาไม่รับประทานเสียอย่างนั้น
“ผมก็มากินข้าวไงครับอาจารย์เขารู้ไหมว่าพี่หนีเรียนมานั่งหม้อสาว”
“มึงหยุดพูดเลยนะ”
“อย่าไปไว้ใจพี่เขานะครับ พี่ไต้ฝุ่นมันเหี้* โอ๊ยยย” เรียวตะถูกไต้ฝุ่นลากออกไปจากโรงอาหาร เขาพูดความจริงถึงกับรับไม่ได้ ปกติพูดเรื่องแบบนี้ไม่เห็นโกรธกันเลย
“มึงหุบปากเดี๋ยวนี่ไอ้เวร!”
“สรุปคือพี่จะล่อเขา?”
“กูให้มึง 1 หมื่นหุบปากและเลิกถาม” ไต้ฝุ่นรีบโอนเงินให้เรียวตะทันที ตอนนี้ไลลาริณคงไม่ชอบขี้หน้ามากขึ้นแน่ๆ ช่วงนี้เหมือนสวรรค์ไม่ค่อยเข้าข้างคนจัญไรแบบเขา
“ถ้าพี่จีบสาวผมมีวิธีนะ”
“มึงเอาตัวเองให้มันรอดก่อนสาระแนเหมือนพี่มึงจริงๆ”
“แต่น้องไลลาเขาเหมือนไม่ชอบผู้ชายเลยนะพี่ อยากเปลี่ยนทอมให้เป็นเธอเหรอ” เรื่องสาวสวยเรียวตะไม่ปล่อยให้พลาดไปหรอก
“มึงรู้ได้ยังไง?”
“ผมขี้เสือกเหมือนพี่แหละครับ”
.
ไลลาริณเห็นว่ารุ่นพี่หายไปนานคิดว่าเขาคงจะกลับแล้ว แต่ไม่เลยสักพักเขาก็เดินกลับเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำในมือและยื่นมาให้เธอ
“พี่ซื้อน้ำมาให้”
“ไอ้น่านฉันจะไปซื้อของนายไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย”
“ฉันไม่ไป!”
น่านฟ้าปฏิเสธแต่ถูกเพื่อนสาวลากออกไปจากโรงอาหาร ทิ้งไลลาริณให้อยู่กับไต้ฝุ่นตามลำพัง
“เย็นนี้ไปไหนไหมครับ”
“เย็นนี้มีกิจกรรมค่ะ” เป็นรุ่นพี่อะไรทำไมถึงไม่รู้เรื่องกิจกรรมอะไรเลย เสือร้ายอย่างเขาคงไม่ได้มาดีแน่
“พี่ลืมไปเลยครับ” กูไม่เห็นรู้เลยว่ามีกิจกรรม มาเรียนทุกวันแต่ไม่ทราบอะไรเลย
“เย็นนี้พี่รอรับกลับนะ”
“พี่ไต้ฝุ่นต้องการอะไรคะ? ถึงต้องทำแบบนี้” เธอบอกตามตรงว่าไม่ใจเขา ชื่อเสียงของไต้ฝุ่นนั้นไม่ธรรมดาแถมเธอก็ยังอ่อนหัดเกินไป
“พี่บอกไปแล้วว่ากำลังจีบน้องอยู่ ถึงพี่จะไม่เอาไหนแต่ถึงเวลาพี่รักใครพี่รักจริงนะ” เขาพยายามส่งสายตาออดอ้อนไปให้หญิงสาวอย่างเต็มที่
“...”
“ให้พี่จีบได้ไหมพี่ขอเวลาแค่ไม่กี่วันถึงวันนั้นน้องไม่ชอบพี่ พี่ยินดีปล่อยน้องไป”
“พี่ไต้ฝุ่นอย่ามาล้อเล่นกับหนูนะ” หัวใจดวงน้อยๆ เต้นรัวแทบจะทะลุออก ไหนจะใบหน้าของเขาที่ยื่นเข้ามาใกล้เธอ
Rrrrrrrrrrrrrr
‘Kongthap’ ไอ้เพื่อนเวรทำไมมึงชอบขัดจังหวะอยู่เรื่อยเลยวะ
“เพื่อนหนูตามแล้วเชิญพี่ตามสบายเลยนะคะ” เธอรีบออกไปจากโรงอาหารเพราะนักศึกษาเริ่มทยอยกันเข้ามาทานข้าว ต้องจัดการริสาที่กล้าทิ้งเธอไว้กับไต้ฝุ่นเพียงลำพัง
ไลลาริณได้ยินเสียงหัวเราะของริสาจึงรู้ว่าเพื่อนไม่ได้ไปซื้อของตามที่ปากพูดจริงๆ “ริสา!”
“ไลลามาแล้วเหรอ”
“แกตั้งใจทิ้งฉันไว้กับรุ่นพี่ใช่มั้ย”
“ก็เห็นว่าเขาอยากจีบแกฉันเลยหลีกทางให้” ทุกคนเข้าใจผิดคิดว่าเธอกับไลลาริณเป็นคู่หญิงรักหญิงกัน แรดขนาดนี้ริสาต้องได้ผู้สิ
“ถ้าไลลาไม่ชอบเขาวันหลังเดี๋ยวน่านอยู่เป็นเพื่อน” น่านฟ้าอาสาเป็นไม้กันหมาให้เพื่อน เพราะเห็นว่าเพื่อนไม่ค่อยชอบหน้าหนุ่มรุ่นพี่
“ขอบใจมากนะ”
“ทำตัวอย่างกับหวงไลลา” ริสารู้ว่าน่านฟ้าคิดอย่างไรกับไลลาริณ แต่เพื่อนคนนี้ไม่เหมาะกับไลลาริณคนที่เหมาะสมต้องไต้ฝุ่น เสือร้ายแบบเขาต้องเจอลูกแกะแบบเพื่อนของเธอ
“ปะ...เปล่าน่านแค่เป็นห่วง”
“ทำไงกันดีดูเหมือนว่าเขาจะไม่หยุดแค่นั้น”
“เขาจะจีบก็ปล่อยให้เขาจีบไป ไม่ลองดูหน่อยเพื่อนจะเปลี่ยนสันดานพี่เขาได้”
“สันดานผู้ชายเจ้าชู้เปลี่ยนไม่ได้หรอก” น่านฟ้าขัดขึ้นมาเสียเวลาเปล่าๆ หากผู้ชายจะหยุดไม่ต้องมีใครมาหยุด
“แกเคยเจ้าชู้หรือไงถึงรู้”
“เอาใจลงไปเล่นสุดท้ายก็เจ็บอยู่ดี”
“พอๆ ทั้งสองคนนั้นแหละไม่ต้องเถียงกันแล้ว” ไลลาริณคิดแบบเดียวกับน่านฟ้า เรื่องความรักปล่อยให้มันเป็นไปตามฟ้าลิขิต ส่วนเรื่องของไต้ฝุ่นเขาเหนื่อยก็คงหยุดไปเอง
Latest chapter
เกมรักวิศวะเพลย์บอย ตอนพิเศษ อิจฉาตาร้อน
“ป๊าฝุ่นขา” น้องลิสาวิ่งมาเกาะขาไต้ฝุ่นเมื่อเห็นว่าเขาเดินเข้ามาในบ้าน น้องลิสาลูกสาวของกองทัพตอนนี้อายุได้สามขวบแล้ว เขาเห็นทีไรอยากขับฟัดตลอดแถมมันกำลังจะกลายเป็นคุณพ่อลูกสอง เพราะเมียกำลังตั้งท้อง “มาหาป๊าแม็กมา” แม็กนัสยกแขนขึ้นเด็กน้อยเห็นแบบนั้นจึงวิ่งเข้าหาและชูมือขึ้นทั้งสองข้าง ให้คนตัวโตกว่าอุ้ม “มึงจะมาทำไมก็ไม่รู้” กองทัพนั้นหวงลูกสาวมากจนพาลกับทุกคนที่เข้าใกล้ลูก “กูเอาการ์ดมาแจก” “กูก็เหมือนกัน” ทั้งแม็กนัสและไต้ฝุ่นไม่มีใครยอมใครเพราะพวกเขารอคนรักเรียนจบ กว่าจะมาถึงวันนี้แทบขาดใจ “แต่งพร้อมกัน?” “ก็ใช่นะสิแถมเมียกูยังมีลูกอยู่ในท้องต้องรีบ” ไต้ฝุ่นต้องรีบโอ้อวด ไลลาริณเพิ่งเรียนจบได้ไม่ถึงสองเดือนก็พบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ เพราะเขาแอบแกะยาคุมของเธอทิ้งบางเม็ด “มึงไม่ค่อยจะอิฉากูเลย” “ต้องรีบสิครับเดี๋ยวลูกโตไม่ทันเพื่อน” แม็กนัสเงียบเพราะคนรักของตัวเองนั้นไม่ยอมมีเบบี๋ให้สักที เพราะอยากทำงานซึ่งเขานั้นก็ไม่ขัดเขาคนรักรอได้เสมอ “แล้วสาวๆ เขาไปไหน” ภรรยาของเขาก็ออกไปพบกับคนรักของเพื่อ
เกมรักวิศวะเพลย์บอย ตอนพิเศษ คู่หมั้น
ไต้ฝุ่นกำลังเข้าสู่วัยทำงานอย่างเต็มตัว หลังจากที่เขาเรียนจบงานหมั้นของเขากับไลลาริณก็ถูกจัดขึ้นที่บ้านของไลลาริณ อีกหนึ่งอย่างที่เขาไม่เคยรู้เลยคือพ่อกับแม่ของเขาเตรียมงานหมั้นไว้รอเขาแล้ว ไลลาริณก็รู้ดี เขาเพิ่งมาทราบว่าช่วงที่เขากำลังตามง้อหญิงสาว แม่ของเขาได้สู่ขอไลลาริณอย่างไม่เป็นทางการในใจอยากจะแต่งแต่ต้องรออีกสามปี เมียของเขายังเรียนไม่จบ “เหนื่อยไหมคะเดินทางมาไกลเลย” บ้านของเธออยู่ต่างจังหวัดซึ่งใช้เวลาขับรถมากกว่าแปดชั่วโมง หากช่วงเทศกาลรถจะติดหนักบางครั้งก็ใช้เวลาเดินทางมากกว่าสิบสองชั่วโมง “คิดถึงเมียจังเลย” เขากับหญิงสาวต้องห่างกันเกือบสองเดือนเพราะเขาต้องเรียนรู้งานจากพ่อของเขา ไลลาริณขอกลับมาดูแลพ่อแม่ที่บ้านในช่วงปิดเทอม วันนี้เขาจึงลางานเพื่อมารับหญิงสาวกลับกรุงเทพด้วยกัน “อุ้ยยย คนอื่น” “คืนนี้พี่ขอหลายๆ ยกได้ไหม” “เกรงใจคนที่บ้านบ้างนะคะ” “พ่อกับแม่บอกจะนอนที่โรงงาน” ก่อนจะมาถึงเขาโทรบอกพ่อกับแม่ของไลลาริณแล้ว ซึ่งพวกท่านมีงานด่วนช่วงนี้ใกล้ถึงฤดูปลูกผักทำการเกษตรออร์เดอร์ปุ๋ยจึงมากกว่าทุกครั้ง
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon บทส่งท้าย อ้อมกอดที่คิดถึง
“ไลลา” “มีอะไรเหรอ” “เมื่อคืนนะสิเราเจอพี่ไต้ฝุ่นเมามากจนพูดไม่รู้เรื่อง เขาพร่ำเพ้อหาแต่ไลลา ขอโทษไลลาตลอดเลย” ประโยคหลังคือเขาเพิ่มเสริมไปเองจะได้ดูน่าสงสาร ช่วยขนาดนี้แล้วหากยังทำตัวแบบเดิม เขาหมดคำจะพูด “เห็นแล้วน่าสมเพชอ่ะ” “...” ณภัทรเอาเหตุการณ์ของเมื่อคืนมาเล่าให้ไลลาริณฟัง และเขายังบอกว่า เขาเล่นดนตรีที่ร้านนั้นได้เห็นสภาพเมาเป็นหมาของรุ่นพี่ทุกคืน เขานั่งสังเกตปฏิกิริยาของเธอตลอดที่พูดถึงไต้ฝุ่น“มาเล่าให้ฉันฟังทำไม”ณภัทรยิ้มๆ เพราะแววตาของไลลาริณนั้นสั่นระริกเหมือนจะเป็นห่วงไต้ฝุ่น ปากแข็งกันทั้งคู่เลยอีกคนกว่าจะรู้ใจตัวเอง อีกคนทำเป็นเก่ง“แค่บอกในฐานะเพื่อนสนิท ที่อยากจะเห็นเพื่อนมีความสุข”ไลลาริณขมวดคิ้ว เธอไม่เข้าใจในคำพูดของเพื่อน ทำไมถึงอยากให้เธอกลับไปคืนดีกับคนเลวแบบนั้น“ไลลาคนเราก็มีผิดพลาดกันบ้าง กว่าจะรู้ใจตัวเองบางคนถึงกับต้องตายจากกันไปเลยนะ ตอนนี้เรายังมีชีวิตอยู่อย่าผลักไสกันเลย”ไลลาริณไม่ได้โกรธเพื่อนที่พูดกับเธอแบบนั้น แต่เธอกำลังคิดตามคำพูดของณภัทร หากเธอมัวแต่โกรธเขาอยู่แบบนั้นเมื่อไรเธอจะมีความสุข22.00
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 28 อย่ายอมแพ้
ไต้ฝุ่นเดินหน้าแสดงความจริงใจกับไลลาริณต่อ เขาทำกับหญิงสาวไว้เยอะโดนแค่นี้ถ้าอดทนไม่ได้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะให้อภัย และเชื่อว่าสำนึกผิดตัวแล้วจริงๆ “มาทำอะไร!” “พี่ซื้อข้าวมาให้ไลลาเห็นว่าเที่ยงแล้วไม่ยอมลงไปกิน” เขานั่งเฝ้าหญิงสาวอยู่หน้าห้องพักอยู่นานสองนาน ก็ไม่เห็นว่าหญิงสาวจะลงมา เขาเลยซื้อมาฝาก “ไม่ต้อง!” “รับไปสิเดี๋ยวพี่จะกลับแล้ว” ไลลาริณมองข้าวกล่องในมือของไต้ฝุ่นจะโยนทิ้งก็เสียดายไม่น้อย เลยรับมาและสะบัดหน้าหนี เธอเดินขึ้นห้องมาและยังคงยืมมองว่าไต้ฝุ่นจะกลับตอนไหน ไม่นานรถหรูก็ขับออกไปพ้นรั้วหอพัก เขาทำแบบนี้อยู่สามวันตามมาเฝ้าเธอที่หอพัก วันไหนมีเรียนเขาก็ตามไปเฝ้าเธอที่หน้าตึก จนบางครั้งก็ถูกเพื่อนแซว ไลลาริณยังไม่ยอมคุยกับไต้ฝุ่น เธอเจ็บแล้วจำ “หนูใช่ไหมชื่อไลลาริณ” “ค่ะ คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ” “ฉันวรินยุพาเป็นแม่ของไต้ฝุ่นเราไปนั่งดื่มกาแฟกันไหม?” “ค่ะ” ไลลาริณมือชื้นเหงื่อเพราะตื่นเต้นที่ได้เจอหน้าแม่ของไต้ฝุ่น และกลัวเพราะท่านต้องมีเหตุผลที่มาพบเธอต้องมีอะไรที่เกี่ยวกับไต้ฝุ่น .
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 27 ไม่เหลียวแล
ไต้ฝุ่นไม่ละความพยายามที่จะตามง้อไลลาริณไม่ว่าหญิงสาวจะไล่เขาแบบไหนเขาก็ยังหน้าด้านตามง้อ ครั้งหนึ่งเขาเสียน้ำตาให้หญิงสาวต่อหน้ารุ่นพี่ของไลลาริณ “เลิกยุ่งกับไลลาซะ! กูมองออกว่ามึงไม่ได้รักไลลา” “ขอร้องผมสิครับ” เตชินหัวเราะอย่างขบขันถือว่าไต้ฝุ่นมีความพยายามมากทีเดียว แต่เขาอยากมั่นใจอีกนิดว่าไต้ฝุ่นจะสามารถดูแลไลลาริณได้ดี “คุกเข่าสิรุ่นพี่ผู้ทระนงตัวจะทำได้ไหม” ไต้ฝุ่นลังเลไม่ใช่ว่าไม่ได้รักไลลาริณ แต่เขาไม่ไว้ใจมันแต่ตอนนี้เขาต้องทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อหญิงสาวคนเดียว ไต้ฝุ่นยอมแพ้แล้ว ขอแค่ได้หญิงสาวคืนมาอะไรเขาก็ยอม “เลิกยุ่งกับไลลา” ไต้ฝุ่นคุกเข่าลงต่อหน้าเตชิน น้ำเสียงของเขาสั่นเครือแต่บางครั้งก็แฝงไปด้วยคำสั่ง “พี่คิดยังไงกับไลลตอบมาจากความรู้สึก” เตชินไม่คิดว่าเขาจะยอมทำถึงขนาดนี้ “ฉันรักไลลาตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกตรงนี้มันก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ปากเก่งคิดว่าจะทิ้งเขาได้แต่เอาเข้าจริงมันทรมานมาก เจ็บเกือบตายที่ไลลาไม่สนใจ” ไม่ว่าจะหลับตาก็จะมีใบหน้าของไลลาริณลอยมา ช่วงที่เกิดเรื่องแรกๆ เขากินไม่ได้นอนไม่หลับเอาแต่โทษตัวเ
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 26 แสดงความจริงใจ
“พี่ชินหนูว่าเราเลิกเล่นละครกันดีกว่า” “รออีกนิดนะ” เขาดูออกว่าไต้ฝุ่นนั้นรักไลลาริณจริง แต่แค่แสดงออกไม่เป็นเลือกจะใช้คำพูดไม่ดี เพราะทั้งชีวิตไม่เคยรักใคร “พี่เชื่อว่าพี่ไต้ฝุ่นเขารักไลลาให้โอกาสเขาพิสูจน์ตัวเองสักนิด ไม่ได้เพื่อใครแต่เพื่อความสุขของไลลา” “มันทุกข์มากกว่ามั้งคะ” ที่ผ่านมาไต้ฝุ่นไม่เคยจิงใจกับเธอเลย มีเรื่องไหนบ้างที่เป็นความจริง เขาสร้างเรื่องโกหกขึ้นมาทั้งนั้น “นั่นไงมาแล้วมานั่งใกล้ๆ พี่ไม่ต้องกลัว” เตชินมองคนที่เดินมาทางที่พวกเขานั่งอยู่ ไต้ฝุ่นถือช่อดอกไม้เดินมุ่งหน้าตรงมาหาไลลาริณ “พี่ให้” “ให้ผมเหรอครับขอบคุณ” เตชินเห็นใบหน้าของไต้ฝุ่นแล้วอยากจะหัวเราะ อาการไม่พอใจแสดงออกมาอย่างชัดเจน “เสือก!” “แล้วให้ดอกไม้แฟนผมทำไม?” “แฟนมึงแต่เมียกู!” ไต้ฝุ่นไม่พอใจเขาโกรธที่เธอนั่งอยู่กับผู้ชายคนอื่น ตัวแทบจะนั่งตักกันได้อยู่แล้ว “พี่ไต้ฝุ่น! ต้องการอะไร” เธอที่เงียบมานานจึงพูดขึ้นมา กลัวว่าทั้งสองจะทะเลาะกันและลงไม้ลงมือเธอไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้น “พี่ให้ไลลาครับ” “ฉ
You may also like
LOVE MARRIAGE | วิวาห์รัก ต้องสวาท
อะพอลโล่_273 viewsรักหวานของนายเย็นชา
Dream Of My World / ในฝัน271 viewsรวมเรื่องสั้นสุดสยิว อีโรติก NC25+++
เลดี้ ปลาวาฬ✿3.9K viewsติดที่ใจมันไม่รัก
Choijihoo_writer 364 viewsJust Friends สถานะแค่เพื่อน(นอน)
BlueSoda1.5K viewsเด็กเฮียเต
สกายควีน318 viewsเมียเด็ก
CCHANOKNET5.8K viewsอคิณ พี่ชายโคตรดุ | Brother Love
Chugar_Chup1.8K views
