Share

ตอนที่ 11 รอคุณถือช่อดอกเยอบีร่ามาสู่ขอ

Aвтор: ทุกย่างก้าวเกิดบุปผา
กระจกรถเลื่อนกลับขึ้นไปอีกครั้ง กู้เฉิงเหยียนจึงเป็นเพียงผ้าคลุมหน้าสีขาว.....

“เมื่อกี๊นี้คุยกับใครเหรอ?” กู้เฉิงเหยียนหันไปถามฉินเจิงที่นั่งอึ้งอยู่ข้างๆ

เธอได้สติกลับมา หันมองกู้เฉิงเหยียนด้วยท่าทางเก็รงๆ ก่อนจะก้มมือช่อดอกไม้ในมือ ”เจียงหร่าน” สองคำนี้ติดอยู่ที่ริมฝีปากของเธอ โดยที่ไม่กล้าเอ่ยตอบอีกฝ่าย

เธอกลัวว่าหากกู้เฉิงเหยียนรู้ขึ้นมา เขาคงจะเปิดประตูรถแล้วกระโจนออกไปข้างนอกเพื่อไล่ตามไปชิงเจ้าสาวจากรถคันนั้น

ฉินเจิงดูออกว่ากู้เฉิงเหยียนรักเจียงหร่าน เธอไม่รู้ว่าทำไมกู้เฉิงเหยียนถึงได้แต่งงานกับเธอ คงจะเป็นเพราะตระกูลของเธอล่ะมั้ง เพราะว่าแต่งงานกับเธอก็เท่ากับได้รับการสนับสนุนจากตระกูลฉิน อนาคตของเขาย่อมเจริญก้าวหน้ายิ่งกว่าเดิม

“อาเหยียนคะ คุณว่าช่อดอกไม้ที่เจ้าสาวคนนั้นให้ฉันมา สวยไหมคะ?” ฉินเจิงไม่ยอมตอบและถามกลับ

สายตาของกู้เฉิงเหยียนยังจดจ้องที่รถแต่งงานฝั่งตรงข้าม แต่เพราะกระจกรถปิดสนิทแล้ว เขาจึงมองอะไรข้างในรถไม่เห็น แต่ไม่รู้ทำไมถึงไม่อยากละสายตาจากรถคันนั้นเลย

เจียงหร่านยกช่อดอกไม้ขึ้นมาอยู่ระดับสายตาของเขา เขาหลุบตาลงมองช่อดอกไม้แล้วชะงักไป เสียงของเจียงหร่านที่เคยบอกกับเขาหน้าหินสามภพดังก้องในหู “กู้เฉิงเหยียน วันนี้พวกเราให้คำมั่นสัญญาต่อกันแล้ว ฉันจะรอคุณถือช่อดอกเยอบีร่ามาขอฉันแต่งงานทุกชาติทุกภพเลย”

ตอนนั้นเขาถามเธอว่าคนอื่นมักจะเลือกพวกดอกกุหลาบอะไรแบบนั้น ทำไมเธอถึงอยากได้ดอกเยอบีร่าล่ะ เธอบอกว่าชื่อของดอกเยอบีร่าฟังแล้วนึกถึงสามีภรรยาที่รักใคร่กัน

เขาจำได้แม่น แล้วยังตั้งใจไปหารูปดอกเยอบีร่ามาเก็บเอาไว้ด้วย ไม่กี่วันก่อนเพิ่งจะสั่งให้คนไปสั่งดอกเยอบีร่ามา

“ใครเป็นคนให้ดอกไม้เธอมา? เจ้าสาวฝั่งตรงข้ามเหรอ?” กู้เฉิงเหยียนตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด

ฉินเจิงเห็นแบบนั้นก็รู้สึกกังวล เธอมองกู้เฉิงเหยียนอยู่ตลอดเวลา ดูจากสีหน้าของเขาก็พอจะรู้แล้วว่าช่อดอกไม้ที่อยู่ในมือของเธอจะต้องมีความหมายบางอย่างแฝงอยู่แน่

เธอพยายามกลืนน้ำลายเพื่อกลบเกลื่อนความกังวลและความไม่สบายใจ ก่อนตอบออกไปว่า “...ใช่ค่ะ”

หลังพูดจบแล้วเธอก็รีบเอ่ยเสริมทันทีว่า “ฉันไม่เคยเห็นดอกไม้ชนิดนี้มาก่อนเลยค่ะ มันคงไม่ได้มีความหมายไม่ดีใช่ไหมคะ?”

ประโยคนี้เธอถามออกไปส่งเดช แต่หลังจากพูดออกไปแล้วฉินเจิงกลับรู้สึกว่ามันน่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ

เจียงหร่านจะต้องรู้แน่ว่าขบวนรถแต่งงานของพวกเขาจะสวนทางกัน ถึงได้เลือกดอกไม้ชนิดนี้มา บางทีอาจจะเตรียมดอกไม้อัปมงคลมาเตรียมแลกเปลี่ยนเพื่อสาปแช่งตนเองก็ได้

“คุณนายกู้ครับ มันคือดอกเยอบีร่า ในภาษาดอกไม้หมายถึงการรักและเคารพซึ่งกันและกัน ผู้หญิงที่เลือกช่อดอกไม้ชนิดนี้จะต้องรักสามีของตัวเองมากแน่ๆ เพราะว่าดอกไม้นี้มีชื่อว่าเยอบีร่า สื่อความหมายถึงภรรยาและสามีที่รักใคร่กลมเกลียม ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน” คนขับรถเป็นคนที่รู้จักดอกไม้เป็นอย่างดี

ฉินเจิงร้องอ๋อเบาๆ ก่อนจะมองช่อดอกไม้ในมือของตัวเอง

“คุณนายเฮ่อเลือกดอกไม้ชนิดนี้มา แปลว่าเธอจะต้องรักคุณเฮ่อมาก” คนขับรถพูดเสริมอีกหนึ่งประโยค

คุณนายเฮ่อ?!

คนอย่างเฮ่อเฉินโจวจะแต่งงานกับเจียงหร่านได้ยังไง?

เมื่อกี๊เธอจะต้องตาฝาดไปแน่ๆ เลย เธอต้องตาฝาดแน่ ก็เลยมองผิดไป

“อาเหยียนคะ ตอนนี้คุณนายเฮ่อมอบดอกไม้ช่อนี้ให้ฉันแล้ว ดังนั้นภาษาดอกไม้ของมันจึงเป็นความในใจที่ฉันมีต่อคุณค่ะ” ฉินเจิงแอบหัวเสียที่ตอนเลือกดอกไม้เธอไม่ได้คิดถึงความหมายของมันมากนัก แค่สั่งให้คนเตรียมช่อดอกไม้สวยๆ เอาไว้ก็พอ ตอนนี้เธอจึงรีบทำคะแนนทันที

กู้เฉิงเหยียนจ้องดอกไม้ในมือเธอ “เมื่อกี๊นี้เธอได้คุยกับเจ้าสาวคนนั้นหรือเปล่า? เธอมองเห็นหน้าของอีกฝ่ายไหม?”

ฉินเจิงใจสั่นหวิว เขาถามแบบนี้จะต้องแอบสงสัยเรื่องอะไรอยู่แน่ๆ “...ไม่เห็นค่ะ...เธอสวมผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว ฉันเลยมองไม่เห็น...”

“เจ้าสาวสวยมากเลยครับ” คนขับรถพูดแทรกอีกครั้ง

กู้เฉิงเหยียนหันมองคนขับรถ เขาอยากจะถามอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็เลือกจะกลืนคำพูดลงไป

เขากำลังสังสัยอะไรอยู่กัน สังสัยว่าเจ้าสาวในรถคันนั้นคือเจียงหร่านเหรอ?

มันจะเป็นไปได้ยังไง?

เจียงหร่านอยู่กับเขามานานหลายปีขนาดนี้ เพศตรงข้ามที่ใกล้ชิดกับเธอ ผู้ชายทุกคนที่เธอรู้จัก เขาเองก็รู้จักทั้งหมด

เธอกับเฮ่อเฉินโจวไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย อีกอย่างต่อให้มีอะไรเกี่ยวข้องกันจริง คนตระกูลสูงส่งอย่างเฮ่อเฉินโจวก็คงไม่แต่งงานกับผู้หญิงส่งเดชหรอก

เสียงอวยพร ‘ขอให้มีความสุขนะ’ เมื่อกี๊นี้ เขาคงจะหูเพี้ยนไปเองเพราะเมื่อคืนเจียงหร่านพูดให้เขาฟังมาก่อนแน่ๆ

รถเคลื่อนตัวออกไปข้างหน้า ก่อนจะจอดลงที่สถานที่จัดงานแต่ง กู้เฉิงเหยียนยังไม่ทันจะได้ลงจากรถก็สอดส่องหาเงาของเจียงหร่านผ่านทางกระจกแล้ว แต่ท่ามกลางผู้คนที่มาแสดงความยินดี ไม่มีเงาของเธออยู่เลย

“เจียงหร่านล่ะ?” หลังลงจากรถ เขาก็เอ่ยถามเลขาที่ยืนอยู่ตรงนั้นทันที
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   ตอนที่ 82 เจอกันสองครั้งในวันเดียว

    คนที่คนอื่นพยายามแทบตายก็ไม่ได้เจอ แต่เธอกลับได้เจอถึงสองครั้งในวันเดียว นี่มันต้องโชคดีขนาดไหนกัน?โจวฉือก็สังเกตเห็นเธอเหมือนกัน เพียงแต่ใบหน้าที่เย็นชาสงบนิ่งนั้นไม่มีความเปลี่ยนแปลงใดๆ ราวกับไม่เคยพบเจอเธอมาก่อนต้องยอมรับว่าเขาเป็นผู้ชายที่เย็นชาที่สุดเท่าที่เจียงหร่านเคยเจอมา ไม่มีใครเทียบได้เลยเกิ่งเจิ้งส่งแขกออกไปอย่างสุภาพ แล้วหันมามองเจียงหร่านด้วยรอยยิ้ม “ฉันนึกว่าคุณจะนอนไปจนถึงพรุ่งนี้เช้าซะอีก”“ทำไมไม่ปลุกล่ะคะ?” แม้ว่าเจียงหร่านจะนอนหลับสบายมาก แต่การนอนนานเกินไปก็ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่เมื่อก่อนเวลามาที่นี่ก็เคยเผลอหลับไปบ้าง อย่างมากก็นอนแค่หนึ่งหรือสองชั่วโมง“คุณมาหาฉันเพื่ออะไรล่ะ?” คำพูดเดียวของเกิ่งเจิ้งทำให้เจียงหร่านพูดอะไรต่อไม่ออกเธอมาหาเขาก็เพื่อรักษาอาการนอนไม่หลับ เพราะอยากจะนอนให้หลับ ในเมื่อเธอนอนหลับสมใจอยากแล้วจะมาปลุกทำไมล่ะ?“ขอบคุณค่ะ” เจียงหร่านเอ่ยขอบคุณเกิ่งเจิ้งมองกระเป๋าในมือเธอ “ไม่อยู่คุยกันต่ออีกหน่อยเหรอ?”“นอนไปทั้งวันแล้ว ยังมีอะไรให้คุยอีกคะ” เจียงหร่านกังวลว่าโรคเก่าจะกำเริบ แต่ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะวิตกกังวลไปเอง“คุณไม่ได้ม

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   ตอนที่ 81 ชายผู้หยิ่งทะนง

    โจวฉือ!ทายาทของตระกูลโจว เป็นคนที่ไม่ชอบเปิดเผยตัวตนอย่างมาก ไม่เคยถ่ายรูปและไม่เคยปรากฏตัวต่อหน้าสื่อ คนที่รู้จักเขามีน้อยมาก แต่เจียงหร่านดันเป็นหนึ่งในนั้นต้องขอบคุณที่เธอเคยทำงานเป็นผู้ช่วยของกู้เฉิงเหยียน จึงมีโอกาสได้เจอเขาอยู่ครั้งสองครั้งคนขับรถที่เพิ่งจะตะคอกใสเจียงหร่านอย่างดุร้าย พอได้ยินคำพูดของโจวฉือก็ตัวหดเล็กลงเหมือนลูกโป่งที่ถูกปล่อยลมทันที เขาพยายามจะอธิบายกับโจวฉือ แต่กระจกรถกลับเลื่อนปิดแล้วกระทั่งโอกาสที่เจียงหร่านจะกล่าวคำขอโทษกับเขาก็ยังไม่มีนี่หมายความว่าอะไรเจียงหร่านรู้ดีแก่ใจ โจวฉือไม่ต้องการข้องเกี่ยวกับเธอแม้แต่น้อยเจียงหร่านหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแจ้งตำรวจและแจ้งประกัน เมื่อตำรวจมาถึง รถโรลส์-รอยซ์สีดำคันหนึ่งก็ขับเข้ามาพร้อมกันด้วย คนขับรีบลงจากรถและเปิดประตูให้อย่างนอบน้อมรองเท้าหนังสีดำเงางามแตะลงบนพื้น โจวฉือเดินลงจากรถอย่างสง่างาม เขาไม่ได้ชายตามองใครเลยสักนิด ก่อนจะก้าวเข้าไปนั่งเข้าไปในรถโรลส์-รอยซ์โดดเดี่ยว เย็นชา หยิ่งทะนงแม้ว่าจะตัดสินคนจากภายนอกอย่างเดียวไม่ได้ แต่เจียงหร่านก็ยังคงสร้างภาพจำของโจวฉือไว้ในใจเมื่อคนของบริษัทประก

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   ตอนที่ 80 เธอโดนชนท้าย

    “เจียงหร่าน ฉันไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้ว เธอต้องช่วยน้านะ!”เส้าฟู่เหมยพูดไปพลางร้องไห้ไป ช่างดูสิ้นหวังและโศกเศร้า “เจียงหร่าน ป้าเห็นเธอเป็นลูกสาวมาตลอดนะ”การบีบคั้นทางศีลธรรมใช้ไม่ได้ผลกับคนรุ่นเจียงหร่านอีกต่อไป เธอคลึงขมับที่ปวดตุบๆ “คุณนายกู้ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากช่วยคุณนะคะ แต่ตอนนี้ฉันกับคุณไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว และฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปยุ่งเรื่องของคุณด้วย ถ้าฉินเจิงทำร้ายคุณ วิธีที่ดีที่สุดคือแจ้งตำรวจ ถ้าคุณไม่สะดวก ฉันช่วยคุณได้ค่ะ”เมื่อเจียงหร่านพูดจบ เส้าฟู่เหมยก็เงียบไป เจียงหร่านจึงเข้าใจได้ว่าการขอความช่วยเหลือเป็นเรื่องหลอกลวง เกรงว่าคงมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงจนป่านนี้แล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าพวกเขายังมองเห็นเธอเป็นคนโง่อยู่“คุณนายกู้ ตอนนี้ฉันไม่ว่างค่ะ” เจียงหร่านกดวางสายทันทีแสงอาทิตย์ยามเย็นนอกหน้าต่างลับขอบฟ้าไปแล้ว ในห้องจึงตกอยู่ในความมืด หน้าจอโทรศัพท์ของเธอสว่างขึ้น เป็นข้อความตอบกลับจากเกิ่งเจิ้ง [ถ้าว่างก็แวะมาหน่อย พวกเรามาคุยกัน]เจียงหร่านไม่ได้ตอบกลับ เธอจมอยู่ในความมืดเช่นนั้น...แม้ว่าเฮ่อเฉินโจวจะย้ายมาอยู่ห้องตรงข้ามเธอ แต่ก็ไม่ได้มารบกวนเ

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   ตอนที่ 79 เจียงหร่าน เธอต้องช่วยฉันนะ

    “คุณนายเฮ่อคิดว่ายังไงล่ะครับ?”เฮ่อเฉินโจวเปิดประตูห้องฝั่งตรงข้ามของเธอ ทำให้เจียงหร่านถึงกับพูดไม่ออกไปชั่วขณะตอนที่เธอซื้อห้องนี้ ห้องฝั่งตรงข้ามมีคนเข้าอยู่แล้ว ตอนนั้นพนักงานขายยังบอกว่าเจ้าของเข้าอยู่มาปีกว่าแล้ว หรือว่าเธอเข้าใจเฮ่อเฉินโจวผิดไปมันแปลกประหลาดเกินไปแล้ว!เขาคงไม่สามารถหยั่งรู้อนาคตได้หรอกว่าเธอจะมาซื้อห้องที่นี่ เขามาเลยซื้อดักไว้ก่อนใช่ไหม?แต่ก็มีความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง คือการที่เธอซื้อห้องนี้อาจเป็นเพราะถูกชักจูง แต่ตอนนี้จะพูดอะไรไปก็ไม่มีความหมายแล้ว“คุณเฮ่อพักผ่อนให้สบายนะคะ” เจียงหร่านพูดจบก็เข้าประตูห้องตัวเองไป ร่างกายพิงบานประตูแล้วหลับตาลงอย่างอ่อนแรงแม้ในใจจะสับสนวุ่นวาย แต่เจียงหร่านก็พยายามไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่าน เธอต้องบังคับตัวเองให้เข้าสู่โหมดนอนหลับ แต่เธอก็ล้มเหลว ทำยังไงก็ข่มตาหลับไม่ลงเพื่อช่วยให้นอนหลับง่ายขึ้นเธอจึงเปิดขวดเหล้า แต่พอดื่มจนเหล้าใกล้จะหมดขวด เธอกลับยิ่งดื่มยิ่งตาสว่าง ยังคงนอนไม่หลับอยู่ดีความรู้สึกแบบนี้ทำให้เจียงหร่านเริ่มหวาดกลัว เธอหยิบมือถือขึ้นมาหารายชื่อคนที่ไม่ได้ติดต่อกันมานานแล้ว กดส่งข้อความไปว่า

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   ตอนที่ 76 เขาวางแผนจะเล่นงานเธอตั้งแต่เมื่อไหร่

    สามเดือนแล้วมันยังไงล่ะ?ถ้าใจเธอไม่หวั่นไหว ใครจะทำอะไรเธอได้?ถ้าเธอมีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้ยังควบคุมหัวใจตัวเองไม่ได้ เจียงหร่านคนนี้ก็คงจะย่ำแย่เกินไปแล้ว“ในเมื่อคุณเฮ่อยืนยันแบบนั้น ก็คงต้องรอดูกันต่อไป” เจียงหร่านรู้สึกหนาวขึ้นมาจริงๆ แม้ว่าตอนนี้พระอาทิตย์จะขึ้นเต็มดวงแล้ว และแสงแดดอุ่นๆ ก็ส่องกระทบตัวเธออยู่ในทางกลับกัน เฮ่อเฉินโจวสวมเพียงเสื้อเชิ้ตสีดำตัวเดียว แถมยังเปิดคอเสื้อยังเปิดกว้าง แต่กลับเหมือนไม่รู้สึกหนาวเย็นอะไรเลย ราวกับว่าอากาศหนาวเหน็บพวกนี้เข้าไม่ถึงตัวเขา“ถ้าถึงตอนนั้นเกิดรักผมขึ้นมาจะทำยังไง?” เฮ่อเฉินโจวถามขึ้นอย่างไม่รีบร้อนแสงแดดส่องกระทบใบหน้าของเขา เคลือบด้วยแสงสีเหลืองนวล ขนตาของเขายาวมาก ยาวราวกับว่าแม้แต่แสงแดดก็ยังมาเกาะอยู่บนปลายขนตา สีหน้าแววตาที่ดูเกียจคร้านของเขายิ่งแฝงไปด้วยความมั่นใจและความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะ“ไม่มีทางหรอก” เจียงหร่านทิ้งคำพูดสี่คำไว้แล้วหันหลังกลับ“คุณยายครับ” เสียงเรียกของเฮ่อเฉินโจวทำให้เธอสะดุ้ง พอหันกลับไปก็เห็นคุณยายจริงๆท่านตื่นแล้วและหวีผมสีดอกเลาจนเรียบร้อย กำลังยืนยิ้มมองพวกเขาอยู่ตรงนั้นสายตานั้นเหมื

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   ตอนที่ 77 ไม่ต้องเอาใจฉันขนาดนี้ก็ได้

    อากาศยามเช้าตรู่เย็นยะเยือก แต่ต้นคอของเจียงหร่านกลับอบอุ่นเป็นลมหายใจของเขา และการพิงอิงแอบของเขา...ใครจะไปคิดว่าเฮ่อเฉินโจวผู้สูงส่งจะมีมุมที่ขี้อ้อนเหมือนเด็กน้อยแบบนี้ด้วยหัวใจของเจียงหร่านสั่นไหวเล็กน้อย ในชั่วพริบตานั้น บอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกแบบไหน แค่คิดว่าคงทำใจผลักเขาออกไปไม่ได้เธอกำลังหันหน้าไปทางทิศตะวันออกพอดี แสงสีแดงของรุ่งอรุณนั้นสดใสขึ้นเรื่อยๆ สีสดราวกับ...เลือดทันใดนั้น มีบางอย่างแวบเข้ามาในสายตาของเจียงหร่าน มือที่ขยุ้มเสื้อของเขาอยู่หดกลับเล็กน้อย"เฮ่อเฉินโจว" เจียงหร่านเรียกเขา"อืม" เสียงของเขาต่ำมาก ราวกับกำลังจะหลับไปจริงๆ"คุณไม่ต้องเอาใจฉันขนาดนี้ ฉันก็จะช่วยให้หลวนหลีฟื้นขึ้นมาอย่างเต็มที่" น้ำเสียงของเธอตึงเครียด ตั้งแต่ตอนที่เธอเรียกชื่อเขาเจียงหร่านพูดจบ แขนที่โอบรอบตัวเธอก็กระชับแน่นขึ้น "หืม?"สิ่งที่เธอพูด เขาไม่มีทางฟังไม่เข้าใจ "เฮ่อเฉินโจว คุณแต่งงานกับฉันก็เพื่อหลวนหลี ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะไม่แน่ใจว่าคุณทำไปเพื่อแก้แค้นหรือเอาคืน หรือว่าอยากให้ฉันช่วยฟื้นฟูเธออย่างเต็มใจ แต่ฉันอยากจะบอกคุณว่าคุณไม่จำเป็นต้องแสดงละครรักลึกซึ้งพวกนี้"

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status