Share

บทที่ 4 ทำไม่ได้จะสัญญาทำไม

Penulis: ทุกย่างก้าวเกิดบุปผา
“หร่านหร่าน นี่เป็นเงินสินเดิมที่ยายเก็บเอาไว้ให้ ในที่สุดเธอกับเสี่ยวเหยียนก็แต่งงานกันสักที เธอเอาเงินก้อนนี้ไปใช้จ่ายกับเรื่องจำเป็นเถอะ!”

คุณยายดึงมือของเจียงหร่ายไปแล้ววางมือของเธอลงบนมือของกู้เฉิงเหยียน จากนั้นก็ยัดบัตรใบหนึ่งใส่มือของพวกเขาทั้งคู่

เจียงหร่านน้ำตาคลอเบ้าก่อนจะร้องไห้ออกมา เธอไม่กล้ามองสบตาคุณยายสักนิด

ข่าวการแต่งงานของกู้เฉิงเหยียนดังกระฉ่อนไปทั่ว คุณยายจะต้องเห็นข่าวแล้วแน่นอน แต่เพราะอาการป่วยสมองฝ่อก็เลยเข้าใจผิดคิดว่าคนที่เป็นเจ้าสาวคือเธอ

“เสี่ยวเหยียน นายต้องรับปากยายว่าจะดีกับหร่านหร่านนะ” ยายดึงมือกู้เฉิงเหยียนไปจับแล้วเอ่ยขอ

“คุณยายไม่ต้องห่วงนะครับ ชาตินี้ผมจะดีกับหร่านหร่านตลอดไป พวกเรามีสัญญาผูกพันชั่วชีวิตแล้ว ชาตินี้จะไม่แยกจากกัน” คำพูดของกู้เฉิงเหยียนทำให้เจียงหร่านปวดใจเหมือนโดนเข็มทิ่มแทง

สี่ปีก่อน เจียงหร่านกับกู้เฉิงเหยียนเดินทางไปทำงานต่างจังหวัด เขาพาเธอไปที่เขาหมื่นพระพุทธองค์ ทั้งสองอธิษฐานต่อหน้าหินสามภพให้ได้ครองคู่กันทุกชาติภพ กู้เฉิงเหยียนบอกว่าเขาไม่ได้ต้องการเธอแค่ในชาตินี้ แต่ยังอยากมีเธอในชาติหน้าและทุกชาติภพไป

แต่ในชาติภพนี้ พวกเขาไม่ได้ครองคู่กันแล้ว

คำสาบานมันเชื่อถือไม่ได้จริงๆ คำสัญญาก็มีเอาไว้หักหลังกัน

“หร่านหร่าน เสี่ยวเหยียน วันที่พวกเธอแต่งงานกันต้องมารับยายด้วยนะ ยายอยากเห็นพวกเธอแต่งงานด้วยตาตัวเอง” คุณยายกำชับ

“คุณยายครับ ถึงตอนนั้นผมจะต้องมารับคุณยายแน่นอน พวกเรายังต้องกราบคุณยายในพิธีด้วย” ตอนที่กู้เฉิงเหยียนอยู่กับคุณยายจะไม่ทำตัวเป็นประธานบริษัทเปี่ยมอำนาจ ไม่ทำตัวเย็นชาและไม่แสดงความหยิ่งผยองออกมา เขาเป็นเพียงแฟนหนุ่มของเจียงหร่านเท่านั้น

หลังออกจากสถานพยาบาล เจียงหร่านก็รู้สึกหนักอึ้งเหมือนกำลังแบกโลกทั้งใบเอาไว้ เธอถามน้ำตาคลอเบ้า “กู้เฉิงเหยียน ถ้าทำไม่ได้นายจะให้สัญญาทำไม?”

ในเมื่อไม่คิดจะแต่งงานกับเธอ ทำไมต้องพูดว่าจะแต่งงานกับเธอด้วยล่ะ?

วันแต่งงานมารับคุณยายไปร่วมงานไม่ได้ ทำไมต้องรับปากด้วยล่ะ?

กู้เฉิงเหยียนก้มมองข้อความที่ฉินเจิงทักมาหาในโทรศัพท์ ระหว่างที่กดพิมพ์ตอบกลับข้อความก็บอกกับเจียงหร่านว่า “เดี๋ยวคุณยายเธอก็ลืมแล้ว รับปากไปเธอจะได้มีความสุขไง”

ที่แท้ ถ้อยคำทั้งหมดที่เขาพูดตอนอยู่ต่อหน้าคุณยายก็เป็นการโกหกเพื่อเอาใจ

รวมถึงเรื่องที่เขาบอกว่ารักเธอ ชาตินี้จะดีกับเธอแค่คนเดียว ไม่แยกจากกันไปไหนด้วย

“ฉินเจิงทำอาหารมื้อดึกมาให้ผมกิน ผมขอกลับบ้านก่อนนะ คุณเรียกแท็กซี่กลับเองแล้วกัน” กู้เฉิงเหยียนชูหน้าจอโทรศัพท์ให้เจียงหร่านดู เขาไม่คิดจะปิดบังข้อความเหล่านั้นเลยสักนิด

เขาเปิดเผยตรงไปตรงมา แต่เขาคงลืมไปแล้วว่าเธอเป็นแฟนเขา เธอรักเขา การที่เขาให้เธอดูเขากับผู้หญิงคนอื่นรักใคร่หวานแหววกัน แทบไม่ต่างอะไรกับการเอามีดมาแทงหัวใจของเธอ

“อืม” เจียงหร่านตอบสั้นๆ

ถ้าพูดมากไปกว่านี้ เธอกลัวว่าจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่

ถึงจะหมดใจแล้ว แต่ความเจ็บยังไม่หายไปไหน มันเจ็บเหมือนหัวใจถูกฉีกเป็นชิ้นๆ อวัยวะภายในถูกแผดเผา

สามเดือนมานี้ เจียงหร่านได้ลิ้มรสความเจ็บปวดที่ร้ายแรงที่สุดในโลก ไม่รู้ว่าเจ็ดวันต่อจากนี้ ตอนที่กู้เฉิงเหยียนรู้ข่าวว่าเธอแต่งงานกับคนอื่น เขาจะรู้สึกเจ็บปวดบ้างไหม?

กู้เฉิงเหยียนไปแล้ว ทั้งคนและรถแล่นหายเข้าไปท่ามกลางความมืดอันไร้ขอบเขต

เขาบอกว่ารักเธอ แต่กลับทิ้งเธอเอาไว้ในที่เปลี่ยวกลางดึก...

เจียงหร่านไม่ได้คลั่งรักจนขาดสติ เธอรู้ดีว่าความรักที่กู้เฉิงเหยียนมีต่อเธอ มันหมดลงตั้งแต่ตอนที่ฉินเจิงกลับมาแล้ว

แต่ที่เขายังยอมเอาอกเอาใจเธออยู่ คงเป็นเพราะเธอยังมีประโยชน์อยู่มั้ง

อาทิตย์ก่อนเธอได้ยินเขาคุยโทรศัพท์กับเพื่อนสนิท เขาบอกว่า “ถ้าฉินเจิงไม่เจาะจงว่าจะให้เธอเป็นคนจัดการงานแต่ง ฉันคงไล่เธอออกไปนานแล้ว”

เขาเก็บเธอไว้ ก็เพราะอยากให้ว่าที่ภรรยาของเขามีความสุข

เธอกำบัตรในมือแน่นจนรู้สึกเจ็บ หันหน้ากลับไปมองไฟที่ยังสว่างจ้าของห้องคุณยาย เห็นเงาร่างที่หลังค่อมของคุณยายอยู่เลือนราง

เธอเป็นเด็กกำพร้า แม่คลอดเธอออกมาได้ไม่นานก็จากโลกนี้ไป คุณยายเป็นคนพาเธอกลับไปเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ คุณยายเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวของเธอบนโลกใบนี้

สองปีก่อน คุณยายได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งสมองระยะสุดท้าย การที่เธออยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ได้ก็นับว่าปาฏิหาริย์แล้ว

คุณยายอยากเห็นเธอแต่งงาน อยากให้เธอมีความสุข เธอจะทำให้คุณยายผิดหวังไม่ได้

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดดูประวัติสนทนาที่อยู่บนสุดของรายการ ก่อนจะส่งข้อความไปว่า : “คุณอยากแต่งงานกับฉันไหมคะ?
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 448 ตอนอวสาน

    สามปีต่อมา ในงานประชุมประจำปีของกลุ่มบริษัทเฮ่อกรุป ขณะที่เจียงหร่านกำลังเตรียมบทกล่าวสุนทรพจน์อยู่ด้านหลังเวที ประตูห้องแต่งหน้าก็ถูกผลักเปิดออกทันที“คุณแม่!” เจ้าก้อนโมจิสองก้อนพุ่งเข้ามาเหมือนลูกปืนใหญ่โอบกอดขาของเธอคนละข้างเสี่ยวจือหลันชูอมยิ้มขึ้นมา “คุณลุงให้มาครับ!”เสี่ยวจืออี้ฟ้องด้วยเสียงเด็กน้อย “คุณพ่อบอกว่าห้ามกินค่ะ!”เฮ่อจื่ออวี๋ใช้ไม้เท้าพยุงตัวเดินตามมาอย่างไม่เร่งรีบ ลูบศีรษะของเด็ก ๆ ด้วยรอยยิ้ม“ไม่เป็นไรหรอก กินแค่นิดหน่อย อย่าเอาไปบอกพ่อนะ”หลังจากเข้ารับการบำบัดฟื้นฟูเป็นเวลาสองปี ความจำและสติปัญญาของเขาได้ฟื้นตัวกลับมาเกือบทั้งหมดแล้ว แม้ว่าการเดินเหินยังคงไม่สะดวกบ้าง แต่คุณหมอบอกว่าเพียงแค่รอเวลาเท่านั้นก็สามารถฟื้นตัวเต็มที่ได้แล้ว“พี่ใหญ่ พี่อย่าตามใจพวกเขามากนักสิคะ เฮ่อเฉินโจวล่ะ?” ขณะที่พูดเจียงหร่านก็ไม่ลืมที่จะย่อตัวไปเช็ดคราบน้ำตาลที่มุมปากของลูกสาวออกให้“ถูกโจวฉือกักตัวไว้ที่โถงทางเดิน ได้ยินมาว่าเฉิงเหวินซานกลับมาแล้ว”เจียงหร่านถึงกับมือไม้สั่น เล็บเกือบจะไปทิ่มโดนหน้าลูกสาวแล้วบริเวณทางเดินในโรงแรม โจวฉือยันมือข้างหนึ่งกับผนังขังเฮ่อ

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 447 มอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขา

    หลังจากเลิกงาน เจียงหร่านไม่ได้ไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์จริง ๆ เพราะ...เธอถูกเฮ่อเฉินโจว ‘ลักพาตัว’ กลับบ้านทันทีทันทีที่ก้าวเข้าประตู เธอถูกผลักติดกำแพงโดนจูบจนสติล่องลอยจูบของเฮ่อเฉินโจวเต็มไปด้วยความรู้สึกอยากครอบครองที่รุนแรง ราวกับต้องการชดเชยการห่างกันตลอดหลายวันที่ผ่านมาตอนที่กำลังจะเข้าช่วงที่เป็นจุดสำคัญ เจียงหร่านหายใจกระหืดกระหอบผลักเขาออก “เฮ่อเฉินโจว ฉันมีของขวัญจะให้คุณ”“ของขวัญอะไร? เอาไว้เสร็จเรื่องนี้ก่อนค่อยคุยกัน...” ระหว่างที่พูด เขาก็กำลังจะโน้มตัวเข้ามาอีกเจียงหร่านผลักเขาออกอย่างไร้เยื่อใยอีกครั้ง หยิบกล่องของขวัญออกมาจากกระเป๋า “ลองเปิดดูสิ”เฮ่อเฉินโจวจ้องใบรายงานผลการตรวจครรภ์ ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงที่สุขุมมาตลอด กลับสั่นเครืออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ฝาแฝด?”เจียงหร่านซบอยู่ในอ้อมกอดของเขา พร้อมใช้นิ้วมือแตะเบา ๆ ไปที่จุดวงกลมเล็ก ๆ ที่มองเห็นไม่ชัดสองจุดบนภาพอัลตราซาวด์“คุณหมอบอกว่าอายุครรภ์แปดสัปดาห์แล้ว แข็งแรงดีมาก”ฝ่ามือของเฮ่อเฉินโจวสัมผัสไปที่หน้าท้องน้อยที่ยังแบนราบอย่างแผ่วเบาและระมัดระวัง“รู้ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่?”

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 446 ย้อนรอยเยือนสถานที่ที่เคยไปเมื่อวันวาน

    ตรงทางเข้าศาล เหล่าผู้สื่อข่าวกำลังยกกล้องถ่ายภาพ แสงแฟลชสาดส่องจนทำให้คนแทบจะลืมตาไม่ขึ้นเจียงหร่านยืนอยู่รอบนอกฝูงชน มองดูเซี่ยงเยว่เทียนที่ถูกตำรวจศาลควบคุมตัวขึ้นรถตำรวจเขาสวมชุดนักโทษ ไม่ได้ดูผยองผาดโผนเหมือนก่อนแล้ว“เซี่ยงเยว่เทียน ถูกตัดสินประหารชีวิตในข้อหาเจตนาฆ่า เผยแพร่ข้อมูลเท็จ ก่อให้เกิดความตื่นตระหนกในสังคม...”เจียงหร่านยืนฟังคำพิพากษาของศาลอย่างเงียบ ๆ เธอเคยคิดว่าการที่เห็นเซี่ยงเยว่เทียนถูกลงโทษตามกฎหมาย จะทำให้เธอรู้สึกดีใจที่แก้แค้นได้สำเร็จทว่าเมื่อถึงวันนี้จริง ๆ เธอกลับไม่รู้สึกดีใจแม้แต่น้อย กระทั่งรู้สึกโหวงเหวงในใจเสียด้วยซ้ำ“จบแล้วล่ะ” ไม่รู้ว่าเฮ่อเฉินโจวยืนอยู่ด้านหลังเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาโอบไหล่ของเธอไว้อย่างเบามือเจียงหร่านพยักหน้า แล้วหันกลับไปเอนตัวซบในอ้อมกอดของเขา “อืม ครั้งนี้มันจบลงจริง ๆ แล้วล่ะ”เฮ่อเฉินโจวก้มศีรษะลงไปจุมพิตบนผมของเธอเบา ๆ “ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปที่ที่หนึ่ง”เจียงหร่านยืนอยู่ในโถงผู้โดยสารของสนามบิน มองดูสถานที่จุดหมายบนตั๋วเครื่องบินด้วยความงุนงงเล็กน้อย “ปารีส?”เฮ่อเฉินโจวจูงมือเธอ ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย “ใช่ ไป

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 445 ยินดีที่จะอยู่ต่อเพื่อเขาไหม

    อันหรงมองเธออย่างตะลึงงัน ในดวงตาของเฉิงเหวินซานมองไม่เห็นความถ่อมตัวใด ๆ มีแต่ความนิ่งสงบเท่านั้นเธอพลันตระหนักได้ว่า เด็กสาวที่เคยหยิ่งผยองและเอาแต่ใจคนนี้ได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริง ๆ “ถ้างั้นเธอ... วางแผนว่าจะไปที่ไหนต่อ?”“ยังไม่ได้ตัดสินใจเลยค่ะ น่าจะออกเดินทางท่องเที่ยวมั้งคะ” เธอหยุดไปครู่หนึ่ง หันไปมองทางห้องผู้ป่วย “ส่วนจื่ออวี๋...ฝากคุณแม่ด้วยนะคะ”อันหรงขอบตาแดงก่ำพยักหน้า “เธอวางใจเถอะ”เฉิงเหวินซานเหลือบมองประตูห้องพักผู้ป่วยเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะหันหลังเดินจากไปบริเวณทางเข้าโรงพยาบาล เจียงหร่านได้ทราบข่าวมาก่อนแล้วจึงมาคอยเธออยู่ที่นี่เมื่อเห็นเฉิงเหวินซานเดินออกมา เจียงหร่านรีบก้าวเข้าไปหา สายตาของเธอจับจ้องไปที่บาดแผลบนหน้าผากของเฉิงเหวินซาน คิ้วของเธอพลันขมวดเข้าหากันแน่น “เจ็บไหม?”เฉิงเหวินซานส่ายหน้า แสร้งทำเป็นยิ้มอย่างผ่อนคลาย “แผลนิดเดียวเอง ไม่เป็นไรหรอก”เจียงหร่านจ้องมองเฉิงเหวินซานอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็เข้าไปกอดเธอไว้ “อย่าฝืนทำเป็นเข้มแข็งสิ”ร่างกายของเฉิงเหวินซานแข็งเกร็งไปชั่วขณะ จากนั้นก็ผ่อนคลายลงโอบกอดเธอกลับ “ไม่เป็นไรจริง ๆ...”

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 444 ซานซาน หย่าเถอะนะ

    หนึ่งเดือนต่อมา ในห้องประชุมกู้กรุป เจียงหร่านนั่งอยู่ในตำแหน่งประธาน พร้อมกับเอกสารฉบับหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะเบื้องหน้า“ตามพินัยกรรมของประธานกู้ ฉันจะเป็นผู้ควบคุมดูแลกลุ่มบริษัทกู้กรุปชั่วคราว จนกว่าจะหาผู้รับตำแหน่งต่อที่คู่ควรได้ ทุกท่านที่นั่งอยู่ตรงนี้หากมีข้อสงสัยหรือคัดค้านก็สามารถเสนอมาได้เลยค่ะ”เมื่อกล่าวจบ เจียงหร่านกวาดสายตามองไปทั่วห้องประชุม ด้วยแววตาที่เฉียบคมบรรดาคณะกรรมการบริษัทมองหน้ากันไปมา ท้ายที่สุดก็พากันส่ายหน้าตั้งแต่เกิดเรื่องกับกู้เฉิงเหยียน การดำเนินงานของกลุ่มบริษัทกู้กรุปก็ตกต่ำลงอย่างมาก จวนเจียนจะล้มละลายอยู่แล้วเมื่อผู้รับผิดชอบกลายเป็นเจียงหร่านก็เท่ากับว่ากู้กรุปได้เข้าเป็นส่วนหนึ่งของเฮ่อกรุป ด้วยความช่วยเหลือจากเฮ่อกรุป ต่อให้กู้กรุปจะกลับสู่ช่วงรุ่งเรืองที่สุดเหมือนดังเดิมไม่ได้ คิดดูแล้วก็ไม่ได้ย่ำแย่นัก“ดีมาก” เมื่อเห็นว่าไม่มีใครโต้แย้ง เจียงหร่านปิดเอกสาร ลุกขึ้นยืน“ดังนั้นนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป กู้กรุปจะผนวกเข้ากับเฮ่อกรุป กลายเป็นบริษัทในเครือของเฮ่อกรุป และจะดำเนินการตามข้อตกลงความร่วมมือเชิงยุทธศาสตร์เพื่อร่วมกันเดินหน้าโครงการ

  • เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว   บทที่ 443 เตรียมตัวไว้พร้อมนานแล้ว

    เมื่อได้ทราบข่าว เฮ่อเฉินโจวทิ้งการประชุมแล้วรีบรุดมาทันที เมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดของเธอ จึงดึงเธอเข้าไปกอดด้วยความเห็นใจ “ไม่เป็นไรแล้วนะ ผมอยู่ตรงนี้”เจียงหร่านซบไหล่เขา น้ำเสียงแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน “เขา...ทำไปเพื่อช่วยชีวิตฉัน”เฮ่อเฉินโจวกระชับแขนให้แน่นขึ้นไม่ได้พูดอะไรเขารู้ดีว่าในตอนนี้คำปลอบโยนใด ๆ ก็ล้วนแต่ไร้ความหมายรุ่งขึ้น ข่าวพาดหัวหน้าหนึ่งก็เป็นที่โจษจันไปทั่ว...‘ประธานบริษัทกู้กรุปพาภรรยากระโดดตึกฆ่าตัวตาย คาดว่าเกิดจากความบาดหมางในความสัมพันธ์’‘ราคาหุ้นของกู้กรุปดิ่งฮวบ คณะกรรมการบริษัทเรียกประชุมเร่งด่วน’‘อดีตแฟนสาวเจียงหร่านอาจจะกลายเป็นคนได้ผลประโยชน์สูงสุด?’ท่ามกลางข่าวที่โหมกระหน่ำไปทั่ว เจียงหร่านกำลังเปิดดูเอกสารกู้เฉิงเหยียนให้ไว้ด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์สัญญาโอนหุ้น หนังสือมอบอำนาจ พินัยกรรม...เอกสารทุกอย่างถูกเขียนไว้อย่างชัดเจนและเข้าใจได้ง่ายเขาเตรียมพร้อมทุกอย่างไว้ตั้งนานแล้วที่บ้านเก่าตระกูลกู้ ตอนที่พ่อบ้านตัวสั่นนำข่าวร้ายมาบอกคุณแม่กู้ เธอกำลังจัดดอกไม้อยู่ “คุณผู้หญิง...คุณชายเขา...”เสียงกรรไกรหล่นตกพื้นดัง “แกร๊ง” คุณแม่กู้อึ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status