로그인공유
บทที่ 0027
최신 챕터
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0432
กงเฉินนั่งอยู่ตรงนั้นทั้งคืนในตอนเช้า ซางหรั่นตื่นขึ้นไปอย่างช้าๆ และมองว่าชายคนนั้นยังอยู่ข้างๆ เธอทั้งดีใจและปวดใจเธอพูดอย่างอ่อนแรงว่า “คุณชายสาม ขอโทษที่ทำให้คุณต้องอยู่กับฉันทั้งคืนนะคะ”กงเฉินดึงสติกลับไป แล้วค่อยๆ ลุกขึ้น “ฉันจะไปหาหมอ”ตอนที่หันกลับไป ซางหรั่นก็จับมือเขาไว้"คุณชายสาม ฉันชอบคุณค่ะ เราอยู่ด้วยกันได้ไหม แน่นอน คุณก็สามารถปฏิเสธฉันได้นะคะ”กงเฉินหลุบตามองเธอ แล้วดึงมือเธอออกอย่างเงียบๆ “ให้หมอตรวจให้เธอก่อน”ซางหรั่นกัดริมฝีปากที่ขาวซีด ดวงตาเปียกชื้นขณะมองแผ่นหลังที่จากไปของชายคนนั้นหลังจากหมอไปตรวจแล้วยืนยันว่าซางหรั่นพ้นขีดอันตรายแล้ว จึงย้ายเธอไปที่วอร์ดธรรมดากงเฉินประคองซางหรั่นให้นอนลง เอ่ยเสียงเข้มว่า “ เดี๋ยวพี่เธอจะมาตอนนี้”ซางหรั่นรีบจับแขนของเขาทันทีและพูดอย่างใจจดใจจ่อว่า "คุณชายสาม คุณจะไปแล้วเหรอคะ?"“มีข่าวจากที่บ้าน ให้ฉันกลับไปหน่อย”ดวงตาสีดําของกงเฉินนั้นลึกล้ำ แต่ไม่มีอารมณ์ใดๆ เหมือนหิมะและน้ำแข็งข้างนอกทุกอย่างถูกฝังและแช่แข็ง ตราบใดที่เขาไม่เต็มใจ ไม่มีใครสามารถมองทะลุเขาได้ทั้งนั้นซางหรั่นตัวแข็งไปชั่วขณะ แต่ไม่นานสีหน้
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0431
"นี่นายแส่เรื่องคนอื่นขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน? ปล่อยเธอไปเถอะ บางทีวันหลังอาจจะไม่ต้องคิดมากขนาดนี้ก็ได้” ซางลี่กล่าวเสียงเรียบ“นายน้อย คุณเข้าอกเข้าใจคนอื่นจริงๆ เลยนะครับ งั้นพรุ่งนี้ผมอยากขอลาวันหนึ่งครับ” โจวจ้าวยิ้มกว้าง“วันหยุดเดือนนี้ของนายยกเลิกทั้งหมด”“……”โจวจ้าวหัวเราะไม่ออกออกแล้ว……ที่โรงแรมหลินจืออี้กลับถึงโรงแรม จากนั้นก็นั่งพักที่ล็อบบี้และสั่งกาแฟร้อนมาแก้วหนึ่งนี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะเชื่อกงเฉินพวกเขาควรนั่งลงและพูดคุยกันดีๆมองดูเกล็ดหิมะที่ปลิวว่อนอยู่นอกหน้าต่าง หัวใจของเธอก็เต้นตึกตักไปด้วยหนึ่งชั่วโมงต่อมา กาแฟเย็นหมดแล้ว ซางลี่เคยพูดว่าเขากับน้องสาวพักอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลซางชั่วคราว ห่างจากที่นี่ไปครึ่งชั่วโมงไปๆ มาๆ ก็ใช้เวลาแค่หนึ่งชั่วโมงแต่ตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงสิบห้านาทีแล้วหลินจืออี้ถือแก้วที่เย็นจัด ในใจคิดว่าบางทีหิมะตกหนัก ขับช้าๆ ก็เป็นเรื่องปกติเวลาผ่านไปสองชั่วโมง สามชั่วโมง สี่ชั่วโมงและแล้ว หกชั่วโมงผ่านไป...ในมือของหลินจืออี้ยังคงถือกาแฟแก้วนั้นอยู่ ร่างกายที่รักษาท่านั่งไว้แข็งไปนิดหน่อยแล้วพอเงยหน้าขึ้นมอ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0430
ตอนที่กงเฉินและซางลี่กลับมาถึงห้องส่วนตัวเป็นครั้งที่สอง ใบหน้าของทั้งสองก็ไม่มีความผันผวนแล้วแม้แต่น้อยเกรงว่ามีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้ว่าคุยอะไรกัน“ไปกันเถอะ” ซางลี่เดินเข้าไปในหลินจืออี้ แล้วหยิบกระเป๋าให้เธอ“อืม”หลินจืออี้เดินตามเขาไปถึงนอกโรงแรมทุกคนทักทายกันไม่กี่คํา ผู้ช่วยของซางลี่ก็ขับรถมาตอนที่ขึ้นรถ เขาเตือนซางหรั่นว่า"อย่าเล่นเกินไปล่ะ"“รู้แล้ว รู้แล้ว พี่รีบส่งจืออี้กลับไปเถอะ คุณชายสามจะดูแลฉันเป็นอย่างดีเอง” ซางหรั่นพูดอย่างน่ารักดูออกว่าซางลี่ไม่เคยถือว่าซางหรั่นเป็นคนพิการเลยไม่น่าแปลกใจที่ซางหรั่นจะร่าเริงและสบายใจได้ขนาดนี้หลินจืออี้รู้สึกละอับอายใจที่สู้ไม่ได้ และทนไม่ได้ที่จะทําร้ายเธอ เธอก้มหัวลงและเข้าไปในรถโดยตรงตอนที่ปิดประตูรถ หางตาของเธอเหลือบไปมองกงเฉินเขาก็กําลังมองเธออยู่ สายตาของเขาดูน่ากลัวมาก เหมือนกําลังเตือนเธอว่าอย่าลืมรอเขาอยู่ที่นี่หลินจืออี้เม้มปาก มองตรงไปข้างหน้า จนกระทั่งรถขับออกจากโรงแรม เธอก็ยังรู้สึกว่าสายตานั้นเหมือนยังคงมองเธออยู่ข้างหลังในเวลานี้โทรศัพท์ก็สั่นเล็กน้อยตามที่คาดไว้ เป็นกงเฉิน[รอก่อน]หลินจ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0429
เขาจับคางเธอและจูบเธออย่างบ้าคลั่งตอนที่เขาแอบแข่งขันกับซางลี่ เขาก็อ่านความคิดของซางลี่ออกแล้วภายใต้สีหน้าของซางลี่ซ่อน ความกระตือรือร้นที่จะครอบครองหลินจืออี้ปกติเธอก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกงเฉินอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเขาที่กำลังโกรธแรงที่ผลักเธอเข้ากับราวบันไดนั้น มันทำเอาเธอรู้สึกว่าราวบันไดด้านหลังกําลังสั่นอยู่จนกระทั่งเสียงของซางหรั่นดังมาจากมุมทางเดิน"คุณชายสาม? คุณอยู่ที่ไหนเหรอคะ? ที่นี่คดเคี้ยว หาทางยากมากเลยค่ะ”เกือบจะในเวลาเดียวกัน กงเฉินก็ปล่อยหลินจืออี้ทันทีใบหน้าของหลินจืออี้ซีดลงทันทีภายใต้เส้นผมที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อย เธออดทนต่ออาการคลื่นไส้ที่ปั่นป่วนในกระเพาะอาหาร ยื่นมือไปจับปกเสื้อของกงเฉินเธอถึงกับหัวเราะออกมาอย่างยากลําบาก "เกิดอะไรขึ้น ไม่กล้าแล้วเหรอ? กลัวซางหรั่นรู้ขนาดนี้เลยเหรอ? อาเล็ก”กงเฉินมองซางหรั่นด้วยสายตาที่อ่อนโยนลงเล็กน้อย“เธอไม่ค่อยชินกับสภาพอากาศที่นี่ตั้งแต่กลับประเทศ ทนการกระตุ้นไม่ไหว รอฉันที่นี่ หลังงานเลี้ยงเสร็จ ฉันค่อยคุยกับเธอ”“ไม่ก็ตอนนี้...ถ้าไม่ เราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก”หลินจืออี้กําคอเสื้อของเขาแน่นขึ้นเพราะอา
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0428
หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จ หลินจืออี้ก็ไม่ได้กลับไปที่ห้องส่วนตัวทันทีเธอมักจะรู้สึกว่าตัวเองไม่เข้ากับบรรยากาศในห้องส่วนตัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณท่านกงมักจะมองเธอด้วยสายตาที่มีความหมายลึกซึ้ง ราวกับว่ากําลังเร่งให้เธอจากไปหลินจืออี้เดินไปยังโซนพักผ่อนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของทางเดินเมื่อเปิดประตูกระจก ลมหนาวก็พัดมาปะทะหน้า เธอหดคอ กอดตัวเองพิงราวบันไดเพื่อชมวิวทิวทัศน์ที่ไกลๆหลังจากอารมณ์สงบลงแล้ว หลินจืออี้ก็นึกถึงหน้าที่ของตัวเองที่ยังไม่เสร็จ จึงเตรียมตัวกลับไปที่ห้องส่วนตัวพอหันไปเธอก็ชนเข้าที่หน้าอกแข็งกระด้างของชายคนนั้นเธอเปิดตาเล็กน้อยและพบกับสายตาเย็นชาของชายคนนั้น ทันใดนั้นหน้าอกของเธอก็เต็มไปด้วยอากาศที่หนาวเย็นซึ่งทําให้ฟันของเธอสั่นเล็กน้อยหลินจืออี้ถอยหลังไปหนึ่งก้าว แสร้งทําเป็นมองชายหนุ่มอย่างใจเย็น “อาเล็ก มีเรื่องอะไรเหรอคะ?”กงเฉินไม่ได้ตอบทันที แต่ค่อยๆ กดดันจนเธอเข้าใกล้ราวกั้น จนไม่มีทางให้เธอถอยหลังได้อีกเขายันแขนยาวขึ้น แล้วล็อกเธอไว้ที่หน้าอก ดวงตาสีดําสนิทเปล่งประกายความเย็นชาทันทีที่เขาพูด เสียงของเขาก็เยาะเย้ย "ใส่เสื้อผ้าที่ฉันซื้อมาเข้าร่วมงา
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0427
เขาเหมือนจงใจทําให้หลินจืออี้ลําบากใจ ไม่สนใจแขกเหรื่อที่อยู่รอบข้าง และพี่น้องตระกูลซางทุกคําที่พูดใส่หลินจืออี้ราวกับอาบยาพิษในสายตาของทุกคนที่มองมานั้น หลินจืออี้รู้สึกอับอายเป็นพิเศษทันใดนั้น มือข้างหนึ่งก็แนบที่เอวของเธอ พาเธอไปข้างหน้าหนึ่งก้าว“คุณท่านกง คุณท่านเข้าใจอะไรผิดเกี่ยวกับคู่ควงของผมหรือเปล่าครับ?”“คู่ควง?”สายตาของคุณท่านกงเต็มไปด้วยความสงสัยและยังแฝงไปด้วยความดูถูก“นิสัยชอบอ่อยจริงๆ ถึงได้ไปคบผู้ชายคนอื่นเร็วขนาดนี้”หลินจืออี้จะไม่เข้าใจสายตาของคุณท่านกงได้ยังไง?หางตาของเธอมองไปที่ใบหน้าที่เย็นชาของกงเฉิน ในเวลาเพียงสามวินาที พลังของร่างกายเหมือนถูกค่อยๆ ดึงออกไปจนหมดแม้แต่ในซอกกระดูกก็ยังมีความเย็นซึมออกมา ทั้งเจ็บทั้งเสียใจเธอยิ้มเยาะ "พี่ซางลี่ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ให้ฉันไปก่อนไหม? ฉันก็ไม่อยากกินข้าวไม่ลงเหมือนกัน”พอเธอเรียกเขาว่า พี่ สีหน้าของคุณท่านกงก็มืดครึ้มลง“แก...”ซางลี่เป็นคนฉลาด พอมองแป๊ปเดียวก็มองออกว่าคุณท่านกงมุ่งเป้าไปที่หลินจืออี้เขามองหลินจืออี้ยิ้มเล็กน้อย “ผมอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง”เมื่อคําพูดนี้หลุดออกมา คุณท่านกงก็ไม่สามาร
다른 추천
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์26.1K 조회수เรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C47.4K 조회수ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn41.9K 조회수พิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย51.4K 조회수กับดักรักCEOสายหื่น
จินต์พิชา25 조회수ร้ายรัก (พ่อของลูก)
ชะนีติดมันส์10.6K 조회수ย้อนเวลามาเป็นเด็กดีของคุณน้าในยุค 80
องค์หญิงโนเนม525 조회수คุณหมอหัวใจพ่ายรัก
แมวดำดื้อ931 조회수
