เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0271
บทล่าสุด
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0379
เธอผลักผู้ชายบนร่างกายของเธอ แต่เธอไม่ได้สังเกตว่าชุดนอนขนาดใหญ่ของเธอได้กระจายหลุดออกไปแล้วคอเสื้อเผยให้เห็นเสื้อชั้นในสีอ่อนวันนี้เธอสวมชุดเจ้าสาว เพื่อไม่เปิดเผยชุดชั้นใน เธอจึงซื้อชุดชั้นในไร้สายแบบครึ่งถ้วยราคาถูกใครจะรู้ว่าของราคาถูกมักไม่ใช่ดี ขนาดไม่ได้มาตรฐานเลย เล็กไปหน่อยเธอคิดว่าใส่แค่ครั้งเดียว จึงขี้เกียจคืนกลับไปผลสุดท้าย ตอนนี้กลับเพิ่มความปรารถนาให้เขากว่าหลินจืออี้จะรู้ตัวว่าเสื้อหลุดออกไปหมดแล้ว มันก็สายไปแล้วชายหนุ่มหรี่ตา หยาดเหงื่อเย็นๆ กลิ้งไปตามหางตา ย้อมด้วยความร้อนที่ร้อนระอุเขาลดเสียงลง “หลินจืออี้”กงเฉินไม่เคยเรียกชื่อเธอติดต่อกันหลายครั้ง เธออึ้งไปครู่หนึ่ง ตอบเบาๆ ว่า “อืม อาเล็ก อา......”ไม่รอให้หลินจืออี้พูดจบ หยาดเหงื่อก็หยดลงมา เขาจูบลงบนริมฝีปากสีแดงของหลินจืออี้สัมผัสที่นุ่มนวลทําให้เธอรู้สึกว่าเขาดูเหมือนความจริงมากขึ้นแม้แต่ตอนที่เธอพยายามดิ้นรน เขาก็ยังปล่อยให้เธอดิ้น แม้กระทั่งลูบเอวของเธอเบาๆ เพื่อปลอบโยนเธอโชคดีที่สิ่งเหล่านั้นเป็นเพียงความฝันหลังจากนั้นไม่นาน หลินจืออี้ก็เริ่มดิ้นรนอย่างอ่อนแรง ร่างกายดูเหมือนจมอยู่
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0378
หลินจืออี้ผู้ชายบน้ำเสร็จ ก็ใส่ชุดนอนของห้องพักแขกมองดูชุดนอนของผู้ชายที่ถูไปตามพื้น เธอรู้สึกแปลกใจอย่างอธิบายไม่ถูกครั้งที่แล้วที่มาเธอก็ไม่ได้มองภายในบ้านอย่างละเอียดตอนนี้เพิ่งค้นพบว่าที่นี่ไม่มีร่องรอยของการใช้ชีวิตของซ่งหว่านชิวเลยไม่มีแม้แต่ร่องรอยการพักค้างคืนของผู้หญิงซ่งหว่านชิวไม่เคยอยู่ค้างที่นี่เหรอ?เธอขึ้นไปบนเตียงพร้อมกับความสงสัยและความคิดของเธอก็ถูกแทนที่ด้วยผ้าห่มนุ่มๆ ในทันทีสบายจังเลยเธอกลิ้งไปรอบๆ และหลับตาลงแต่เธอเป็นพวกติดเตียง พลิกไปพลิกมาก็นอนไม่หลับสักที ได้แต่หลับตานับแกะไม่รู้ว่าเมื่อนับแกะถึงตัวที่เท่าไร ก็มีเสียงแก้วตกลงมาจากห้องข้างๆ มาไม้นี้อีกแล้ว!หลินจืออี้ทําเสียงหึในลําคอ แล้วพลิกตัวใช้ผ้าห่มคลุมหัว ไม่สนใจเขาเธอไม่เชื่อว่าผู้ชายตัวเบ้อเริ่มคนหนึ่งจะเกิดเรื่องอะไรในบ้านของตัวเองได้แต่สักพัก ห้องข้างๆ ก็พลันเงียบกริบหลินจืออี้ยื่นหัวออกจากผ้าห่ม จ้องเพดานฟังเงียบๆ ไม่มีการเคลื่อนไหวจริงๆ คงไม่ใช่...... เป็นลมไปแล้วมั้ง?เมื่อนึกถึงคําเตือนของหลี่ฮวน หลินจืออี้ก็ลุกขึ้นและวิ่งไปเคาะประตูห้องข้างๆ “อาเล็ก? อาเล็ก? อาไม
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0377
กงเฉินมองลงไป เห็นหลินจืออี้ยืนเท้าเปล่าอยู่พอดี จึงคลายเธอออกเล็กน้อย “ไม่ได้ใส่รองเท้าเลยเหรอ?”หลินจืออี้ขยับนิ้วเท้าโดยไม่รู้ตัว "รองเท้าแตะของอาใหญ่เกินไป ใส่ไม่สบาย ไม่ใช่ไม่ได้รีบร้อนเลยไม่ได้ใส่นะ”“ฉันไม่ได้ถามสักหน่อย”กงเฉินจ้องมองเธอ มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มหลินจืออี้รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย อยากผลักเขาออกไปแต่วินาทีต่อมากลับถูกเขาอุ้มขึ้นมาวางไว้บนเคาน์เตอร์กลางครัว“อย่าขยับ”พร้อมกันนั้น กงเฉินก็หันไปหยิบเศษชามที่พื้นใส่ลงในถังขยะรอจนแน่ใจว่าไม่มีเศษชามแล้ว ถึงได้ลุกขึ้นล้างมือขณะที่หลินจืออี้กําลังจะลงไปนั้น ร่างกายก็ถูกเธอขวางไว้บนโต๊ะเธอเอนตัวไปข้างหลังเล็กน้อย ยกมือขึ้นเพื่อกั้นความใกล้ชิดของเขา และเปลี่ยนเรื่อง “อาเล็กหิวแล้วไม่ใช่เหรอ? ให้ฉันต้มโจ๊กให้ไหม?”“จืดชืดเกินไป” กงเฉินพูดเสียงแหบต่ำ“แล้วอาจะกินอะไร?”หลินจืออี้พูดจบก็สบสายตาดุดันของกงเฉิน ราวกับถูกสัตว์ป่าจ้องมอง ทั้งร่างพลันสั่นสะท้านไปตามๆ กันเขาพูดเสียงแหบต่ำว่า "เธอว่าไงล่ะ?"หลินจืออี้กัดริมฝีปากล่าง ภายใต้แสงไฟ สีปากแดงฉ่ำยิ่งดึงดูดใจมือของเธอที่เพิ่งยกขึ้นกั้นก็ถูกจับไว้ เข
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0376
หลินจืออี้ขับรถออกจากลานจอดรถอย่างยากลําบาก และขับรถบนถนนด้วยความเร็วคงที่คนอื่นเห็นรถที่เธอขับก็ไม่กล้าโกรธ ได้แต่ยอมอ่อนข้อให้การเดินทางผ่านไปครึ่งทาง รถที่เลิกงานบนถนนก็เยอะขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเธอรู้สึกลนลานเล็กน้อย เมื่อหลบรถก็เหยียบเบรกอย่างแรงหลายครั้ง“หลินจืออี้ เธอขับรถครั้งสุดท้ายเมื่อไร?”กงเฉินนวดคลึงระหว่างคิ้ว ต่อให้สมองไม่กระทบกระเทือนก็เกือบจะสบัดหลุดออกมาแล้วหลินจืออี้บีบพวงมาลัยแน่น หวนนึกถึงอดีต อยากบอกว่าเมื่อแปดปีก่อนก็ไม่ค่อยถูกต้องนักสุดท้ายก็กระซิบว่า "ปีสอง"แม้ว่าหลิ่วเหอจะให้เธอเรียนขับรถตั้งนานแล้ว แต่เธอก็ไม่มีรถ จะมีโอกาสฝึกฝนได้ยังไง?“จอดข้างทางเถอะ” น้ำเสียงของกงเฉินแฝงไปด้วยความจนใจอย่างที่ไม่ค่อยได้เห็นหลินจืออี้จอดรถไว้ริมถนนกงเฉินลงจากรถและนั่งที่ที่นั่งผู้โดยสารแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยจู่ๆ ข้างกายก็มีคนเพิ่มมาด้วยคน หลินจืออี้ยิ่งลนลานมากขึ้น มองเขาโดยไม่รู้ตัว “แล้วยังไงต่อ?”ริมฝีปากของกงเฉินโค้งขึ้นทันที บีบคางของเธอแล้วหมุน "แล้วก็ดูทาง ข้างหน้าเลี้ยวขวา”“อ้อ”แม้ว่าหลินจืออี้จะจับพวงมาลัยอยู่ แต่คนกลับเหม่อลอย ได้แต่ฟังคําสั
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0375
ฮอตเซิร์ซนี้พูดไม่ออกจริงๆ นั่นแหละหลี่ฮวนมองไปที่ฮอตเซิร์ซบนหน้าจอคอมพิวเตอร์และมองไปที่กงเฉินอย่างอดกลั้น "ฉันไม่เคยคิดเลยว่าซ่งหว่านชิวเป็นแบบนี้แล้ว จะยังมีแฟนคลับคอยพูดให้เขาอีก"แฟนคลับบอกว่าเขากับซ่งหว่านชิวอยู่ด้วยกันมาสามปีแล้วก็ยังจะทําให้เธอพอใจได้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ไหว ให้เขาอย่าไปขัดขวางความสุขของคนอื่น“อะแฮ่ม นายรีบให้เฉินจิ่นถอนคําพูดพวกนี้ออกไปเถอะ มันส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของนายมากเลยนะ”กงเฉินชําเลืองมองหน้าจอแวบหนึ่ง ในขณะเงยหน้าขึ้นก็เห็นหลินจืออี้กําลังเม้มปากแอบยิ้มเขาพูดเบาๆ ว่า "ฉันไหวหรือเปล่าไม่ต้องให้คนอื่นรู้ มีคนรู้ก็พอแล้ว"ห้องทํางานเงียบลงทันทีหลินจืออี้กําลังอ่านคอมเมนต์ของชาวเน็ตอยู่ พอได้ยินประโยคนี้เข้า เฉินจิ่นกับหลี่ฮวนก็หันมามองเธอพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายทันใดนั้น แผ่นหลังของเธอพลันร้อนผ่าวเธออยากโต้แย้ง แต่เธอ...... รู้จริงๆ นั่นแหละบนเตียง กงเฉินดูแตกต่างจากท่าทางเย็นชาที่เธอเห็นในยามปกติอย่างสิ้นเชิง เขาทั้งเผด็จการและทรมานคนมาก หลินจืออี้ไม่อยากคิดถึงรายละเอียดพวกนั้นเลยสักนิด แต่ภาพที่เหมือนอยู่คนละโลกอย่างชัดเจนนั้น ออกมา
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0374
อีกด้านหนึ่ง หลี่ฮวนช่วยกงเฉินทําความสะอาดบาดแผลอย่างระมัดระวัง“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”กงเฉินรับคํา แล้วหยิบบุหรี่มวนหนึ่งออกมาจุดหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง หลี่ฮวนก็ยิ้มอย่างขมขื่น “นายเดาออกนานแล้วใช่ไหมว่าเขาจะไปหาซ่งหว่านชิว?”“อืม”หมอกสีขาวจางๆ ทําให้ห้องทํางานรู้สึกหดหู่เล็กน้อยหลี่ฮวนถอนหายใจ "ขอโทษนะ ฉันไม่มีหน้ามาขอร้องนายอีกแล้ว เรื่องนี้ฉันบอกแม่ฉันแล้ว ท่านแค่รู้สึกผิดต่อนาย ที่ไม่ได้อบรมสั่งสอนหลี่เฮ่อให้ดี”กงเฉินปัดฝุ่นควัน “ไม่ต้องพูดแล้ว รอเอาตัวคนกลับมาก่อน นายค่อยขอโทษฉัน”หลี่ฮวนหยุดชั่วคราว กงเฉินสามารถพูดประโยคนี้ออก แสดงว่าหลี่เฮ่อยังมีชีวิตที่จะกลับมา เขาจะหน้าด้านไปบังคับอะไรอีกได้ยังไงแต่มีเรื่องหนึ่งที่ทําให้เขารู้สึกแปลกใจ"งานแต่งงานของนายมีบอดี้การ์ดมากมายทั้งภายในและภายนอก ทําไมถึงปล่อยให้หลี่เฮ่อขับรถมอเตอร์ไซค์เข้าไปได้ล่ะ? นายจงใจเหรอ?”กงเฉินเงยหน้าขึ้น ดวงตาที่ลึกล้ำของเขาได้อธิบายทุกอย่างแล้ว“อะไรคือหลักฐานที่ดีกว่าที่เจ้าสาวหนีไปกับคนอื่นในงานแต่งอีกล่ะ?”“นาย...... โหดร้ายจริงๆ ขนาดตัวเองก็ยังวางแผนการเข้าไปด้วย หลี่ฮวนยกมือคารวะด้ว
บางทีคุณอาจจะชอบ
