สาวน้อยกับคนในครอบครัว 1

พอนางกลับมาท่านลุงท่านน้าก็อยากจะเลี้ยงฉลองให้ เพราะไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันมานานแล้ว เย็นวันนั้นจึงได้กินอาหารมื้อใหญ่กัน ฐานะของพวกเขาไม่ได้เหมือนเดิมอีกต่อไป การจะซื้อเนื้อมากหน่อยไม่ใช่ปัญหาเลย

“ไปเมืองหลวงเป็นอย่างไรบ้างล่ะ” ชิวย่าหนานถามบุตรสาวด้วยความใคร่รู้

พวกเขาไม่เคยไปไหนไกลเกินเมืองหนึ่ง และไปก็ไม่เคยได้เที่ยวสบายใจ ไปทำงานแล้วก็กลับ ไม่ได้มีความรู้สึกสุนทรีต่อโลกใบนี้สถานะไม่เอื้ออำนวยให้ทำเช่นนั้น เมื่อบุตรสาวไปห่างไกลจึงอยากรู้ว่า นางพบเจอสิ่งใดมาบ้าง

“เจอของจากต่างถิ่นมากมายเลยละเจ้าค่ะ เพราะเป็นเมืองศูนย์กลางก่อนกระจายสินค้าไปยังเมืองอื่น รอบ ๆ วังก็สวยมากด้วย”

ถ้าไม่นับรวมกับที่ทำเรื่องแบบนั้นใส่อาจารย์ของข้า วังหลวงก็เป็นสถานที่ที่ชมได้เต็มปากกว่านี้อยู่หรอก

นางใช้ตะเกียบคีบอาหารใส่ปากไปพลางเล่าเรื่องที่พบเจอสลับกัน แต่ไม่ได้เล่าว่าเจอสหายอย่างหลี่เจิ้นหัวด้วย

“สามเดือนจากนี้ข้ากับซือหยวนจะเดินทางนะเจ้าคะ” ไหน ๆ อยู่กันพร้อมหน้าแล้วนางก็จะบอกตอนนี้ให้จบกันไป

“เดินทางไปไหนอย่างนั้นหรือ” ผู้เป็นบิดารู้สึกเป็นห่วงบุตรสาว ตั้งแต่ออกเดินทางไปกับหมอเทวดาเมื่อคราวก